บทที่ 6 กำลังใจ (ตอนนั้น) 50% 

 

หลังจากที่ไอรดาได้เบอร์โทรของทินกร เธอก็ทำตามที่สัญญากับเขาไว้จริงๆ ไม่เคยโทรมารับกวนในเวลาเรียน เวลาสี่ทุ่มยี่สิบพอดิบพอดีก็โทรแค่สั้นๆ ด้วยคำถามเดิมทุกวัน ‘วันนี้เป็นอย่างไรบ้าง เหนื่อยไหม’ และปิดท้ายด้วย ‘ฝันดี อย่าลืมฝันถึงไอนะ’ ด้วยน้ำเสียงสดใส ทำให้ชายหนุ่มจินตนาการได้ถึงรอยยิ้มกว้างที่เป็นเอกลักษณ์ของเจ้าตัว 

ถึงจะเป็นบทสนทนาจำเจและต้องทำให้เขารับสายเป็นประจำในทุกๆ คืน แต่น่าแปลกที่ชายหนุ่มกลับไม่ได้รู้สึกรำคาญหรือฝืนใจแม้แต่น้อย กลับกันเขากลับเผลอรอคอยเวลาสี่ทุ่มยี่สิบในทุกๆ วันอย่างไม่รู้ตัว 

เวลาอื่นๆ นอกจากเวลาเรียน ทินกรมักจะอ่านหนังสือทบทวนบทเรียนอยู่ที่ห้องสมุด ไอรดาจึงมักติดสอยห้อยตามมาด้วย และเป็นเพราะในห้องสมุดไม่มีอะไรทำมากนัก เธอจึงจำเป็นต้องอ่านหนังสือตามไปด้วย ดังคำกล่าวว่าคบคนอย่างไรย่อมเป็นคนอย่างนั้น คบคนขยันเรามักจะต้องจำใจขยันดั่งที่เธอทำอยู่ 

“ทินกร ไอเบื่อ” ไอรดาฟุบหน้าลงบนโต๊ะ โอดครวญขึ้นมาเบาๆ หลังตามชายหนุ่มมาอ่านหนังสือที่ห้องสมุด นี่ก็ปาไป 7-8 ชั่วโมงแล้วที่นั่งอยู่ที่เดิม เมื่อยก้นจะแย่ นั่งจนกางเกงในบาดก้น ฮือๆๆ 

เมื่อไม่เห็นทินกรตอบอะไร เธอจึงดึงหูฟังออกจากหูชายหนุ่มแล้วพูดใหม่ “ไอเบื่อแล้วอ่ะ” 

“ถ้าเบื่อคุณก็ไปสิ” ชายหนุ่มปรายตามองแล้วพูดเสียงดุ 

“แต่ถ้าไม่เห็นหน้าฟ้า ไอไม่มีกำลังใจอ่านหนังสือนี่นา” หญิงสาวตัดพ้อ “หรือไอควรแปะหน้าฟ้าในทุกๆ แผ่นดี จะได้มีกำลังใจอ่านหนังสือ ถ้าทำอย่างนั้นไอต้องได้เอทุกวิชาแน่ๆ” 

“พูดออกมาไม่อายบ้างเหรอ” ชายหนุ่มตอบเสียงขรึม แต่ใบหูแดงระเรื่อ 

“อายทำไม ก็มันจริงนี่นา” เธอพองแก้มออกมาเหมือนปลาทอง 

ทินกรเงียบไม่ตอบอะไรเหมือนเบื่อที่จะต่อล้อต่อเถียง ไอรดาจึงทำหน้ามุ่ยแล้วเริ่มก่อกวน 

“ไหน ฟังเพลงอะไรอยู่” เธอคว้าหูฟังด้านที่เธอถอดออกมาใส่หูเธอ พบว่าเป็นเพลงคสาสลิคบรรเลงด้วยเปียโน 

“ฟังอะไรของฟ้าเนี่ย น่าเบื่อชะมัด” 

“มันช่วยให้จำได้ดีขึ้น คุณก็น่าจะลองบ้าง” เขาแขวะเบาๆ ไอรดาหยิบเครื่องเล่นเพลงของเขามาเปิดดู 

มีแต่เพลงคลาสลิค! สมกับเป็นทินกรผู้จริงจังเสียจริง!  

โอ๊ะ ทินกรฟัง The beatles ด้วย 

เธอเลื่อนหาเพลงในลิสต์ ก่อนกดเล่นเพลง till there was you 

“ไอชอบเพลงนี้มาก ไอให้ฟ้า” 

เมื่อเพลงเริ่มเล่น เธอก็หลับตาฮัมเพลงเบาๆ จนถึงท่อนหนึ่ง 

There was love all around 

But I never heard it singing 

No, I never heard it at all 

Till there was you 

จนถึงท่อนสุดท้ายของเพลง เธอจ้องชายหนุ่มนิ่ง จนอีกฝ่ายรู้ตัว เงยหน้ามาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง 

“ตั้งใจอ่านหนังสือไปสิ” 

อะไรกันตาคนนี้ ไม่เคยมีหรอกคำว่าโรแมนติกอยู่ในหัว!