8:34
ฉันเพลอหลับไปตอนไหนไม่รู้มารู้อีกทีก็เช้าแล้ว ฉันลุกไปล้างหน้า แปลงฟันอาบน้ำ แต่วตัว แล้วกลับมานอนที่เตียงต่อเพื่อที่จะเล่นมือถือแต่ก็ต้องตกใจเมื่อฉันเอามือถือขึ้นมาดูก็จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงก็ยัยมิโยกิเล่นโทรมาเป็นร้อยสายอย่างนี้ฉันละยอมใจ แล้วฉันก็ต้องจำใจโทรกลับไปหาเพื่อนรักอย่างมิโยกิ
ตู้ด~ตู้ด~ตู้ด~
["คินาโอะ"]มิโยกิตะโกนใส่โทรศัพท์ของเธอแต่มันจะทำให้ฉันหูแตก
"แกจะตะโกนทำไมเนี้ยหูแทบแตก"ฉันสบถใส่คนในมือถือ
["แกจะไม่ให้ฉันตะโกนใส่แกได้ยังไงก็แกเล่นไม่รับโทรศัพท์ฉันเลยนี้"]
"ฉันขอโทษ~. พอดีว่าฉันเพลียมากก็เลยหลับลึกจนไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์นะ"
["อืม ฉันให้อภัยแกแต่ถ้าคราวหน้าแกไม่รับโทรศัพท์อีกละก็ฉันจะไปหาแกถึงคอนโดแล้วลากแกลงจากเตียงให้ดู"]เธอพูดข่มขู่ฉันและฉันก็รู้ว่าเธอไม่ได้พูดเล่นเพราะคนอย่างมิโยกิพูดจริงทำจริง
"จ้าๆ คราวหน้าจะรีบรับเลยจ้า"ฉันพูดประชดอยู่นิดหน่อยแต่ฉันก็ไม่อยากลืมที่จะรับสายเพื่อนรักของฉัน
"ว่าแต่ว่าแกโทรมาหาฉันเป็นร้อยๆสายแบบเนี้ยมีเรื่องไรรึเปล่า"ฉันถามด้วยความสงสัยเพราะถ้าไม่มีเรื่องด่วนอะไรมิโยกิจะโทรมาแค่สามสิบกว่าสายแค่นั้นเอง
["อ๋อ พอดีว่าฉันต้องการให้แกช่วยและต้องช่วยเดี๋ยวนี้"]เสียงของเธอดูต้องการความช่วยเหลือจริงๆแต่มันเรื่องอะไรละ
"มีเรื่องอะไรงั้นหรอ"
["โอตะตอนนี้กำลังถูกพวกแก็งยากูซ่ารุมฉันต้องการให้แกช่วยโอตะด้วยนะ"]ฉันที่ได้ยินยังงั้นก็ไม่รอช้าฉันรีบลุกไปที่ประตูและรีบลงไปข้างล่างคอนโดโดยด่วน
"แกอยู่ที่ไหนฉันจะไปหาแกเดี๋ยวนี้แหละ"
["ฉันอยู่ที่ถนนโอกิซอย12แกต้องช่วยโอตะให้ได้นะ"]
"อืม ฉันจะรีบไปเดี๋ยวนี้แหละ"
ฉันกดวางแล้วกวักมือเรียกแท็กซี่พอแท็กซี่จอดฉันก็บอกที่ที่ฉันจะไปพอมาถึงสิ่งที่ฉันเห็นคือมิโยกิที่ยืนน้ำตาคลอดูพวกยากูซ่ากำลังกระทืบโอตะอยู่
"นี้ พวกแกทำอะไรนะห้ะ"
พวกยากูซ่าทุกคนหันมาหาฉันแล้วก็เริ่มเดินเข้ามาใกล้ขึ้นเรื่อยๆแล้วมันก็หยุด
"ผู้หญิงอย่างแกไม่เกี่ยวอย่ายุ้งไม่เข้าเรื่อง"พวกยากูซ่าคนหนึ่งพูดขึ้น
"ทำไมจะไม่เกี่ยวก็คนที่แกทำร้ายอยู่เขาเป็นเพื่อนของฉันและฉันมาช่วยเขา"
"ช่วยเหรอ....ฮ้า ฮ้า ฮ้า ฮ้า"พวกมันขำกันยกใหญ่เมื่อฉันพูดไปแบบนั้น
"แกจะไปช่วยอะไรมันได้ห้ะ...ฮ้า ฮ้า"
"ก็ช่วยแบบนี้ไง"
ฉันเตะไปที่เป้าของพวกยากูซ่าคนใดคนหนึ่งมันทำหน้าจุกทำให้แท่งเหล็กที่อยู่ในมือของมันหล่นแล้วมันก็ซุดตัวนั่งกำลูกเป้าของมัน ฉันไม่รอช้ากระชากหัวมันแล้วเอาเข่ากระแทกกับหน้ามันอย่างแรงทำให้มันสลบไป ฉันเดินไปหยิบแท่งเหล็กแล้วเงยหน้าไปหาพวกมัน
"ใครจะเป็นรายต่อไป"ฉันเดินเข้าไปหาพวกมันแต่พวกมันกลับถอย แต่มีพวกมันคนหนึ่งวิ่งเข้ามาเพื่อจะเอาแท่งเหล็กฝาดฉันแต่ฉันหลบได้เลยเตะเสยคางมันไปทีหนึ่งทำให้มันอึนไปชั่วขณะ ตอนนี้พวกมันล้อมฉันไว้และมันทถกคนทีอาวุธครบมือแต่อย่าคิดว่าฉันจะกลัวเพราะมากกว่านี้ก็เจอมาแล้ว
"ดูสิว่าแกจะสู้พวกข้าได้รึเปล่า"พวกมันวิ่งเข้ามาพร้อมเพื่อที่จะทำให้ฉันจนมุมแต่ฉันไม่เคยจนมุม
ตุ๊บ ตั๊บ อึก อ้า~ ตุ๊บ ตั๊บ
"เฮ้อ ได้ออกกำลังแล้วรู้สึกดีสุดไปเลยละ"ฉันพูดเพราะฉันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆฉันรู้สึกดีมากๆเลยละ ส่วนโอตะถูกยัยมิโยกิพาไปโรงพยาบาลตั้งแต่ตอนที่ฉันสู้กับพวกยากูซ่าแล้ว
"โอ้ย~~~"เสียงครวญครางของพวดยากูซ่าที่นอนเจ็บนักกันอยู่ที่พื้น ฉันเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าของพวกมัน
"จำเอาไว้นะว่าถ้าพวกแกมาหาเรื่องหรือทำร้ายเพื่อนฉันอีกไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม ถ้าฉันเจออีกละก็พวกแกได้เป็นศพแน่"พอฉันพูดจบฉันก็เดินจากไปแบ้วปบ่อยให้พวกมันนอนครวญคราง กันอยู่ตรงนั้นต่อไป