"นี่เจ้าสลอธเลิกกลัวได้แล้วฉันจัดการพวกมันไปหมดแล้ว" 

 

เห็นเจ้าสลอธยังไม่หายตัวสั่นก็เลยลูบหัวปลอบ มันค่อยๆถอนหน้าออกจากสีข้างก่อนจะกันไปมองรอบๆข้างอย่างเชื่องช้าจากนั้นจึงหันมายิ้มตาหยี่ให้เขาพร้อมกับปล่อยจากการเกาะกุมกระพือปีกที่อยู่ตรงบั้นท้ายบินขึ้นไปอยู่ข้างๆ 

 

"หือ? มีอะไรอยู่ในนั้นงั้นหรอ"เห็นเจ้าสลอธขนสึฟ้าชีกรงเล็บยาวๆไปทางข้างหน้าเขาก็เลยสงสัยขึ้นมา  

 

เหมือนมันจะฟังรู้เรื่องจึงทำท่าหยักหน้าหงึกๆแล้วบินนำหน้าเขาไปในนั้นเขาเลยต้องเดินตามเจ้าสลอธเข้าไปข้างใน ความยาวของทางในถ้ำจัดว่าลึกลึกเลยทีเดียวระหว่างทางก็มีแร่ให้เห็นเต็มไปหมดใจหนึ่งก็อยากจะเก็บมันลงกระเป๋าแต่ก็กลัวจะตามเจ้าสลอธไปไม่ทัน?  

 

"เราอยู่ในจุดที่สลอธเร็วกว่ายุงบินแล้วหรอเนี่ย"เพิลพูกับตัวเองอย่างขำๆ  

 

ผมเดินตามเจ้าสลอธจนไปจนสุดทาง ประเด็นก็คือ...ถ้ำตรงจุดนี้เต็มไปด้วยแร่อัญมณีมากมายจนผมเองก็อดที่จะทึ่งไม่ได้ แสงไฟระยิบระยับส่องท่ามกลางความมืด แต่มีอยู่สิ่งหนึ่งที่โดดเด่นกว่าใครพวก... แร่สีดำนิลมีประกายหลากสีคล้ายกาแล็กซี่น่าหลงไหล ตั้งเดนหราอยู่บนหินที่งอกขึ้นมาจากพื้นถ้ำ เจ้าสลอธน้อยค่อยๆบินเยื้องไปทางหินสีนิลนั่นก่อนจะใช้กรงเล็บอันแสนยาวตัดออกมาอย่างง่ายดาย พลางบินมาหาเขาอีกทีแล้วยื่นแร่สีนิลนี้มาให้ ประหนึ่งว่าเป็นของขวัญตอบแทนที่ช่วยเหลือมัน 

 

"อา...ขอบคุณนะ"มือเรียวยื่นไปรับแร่สีนิลรู้สึกเย็นชื้นปลายผิวสัมผัสเมื่อจับแร่ ตัวแร่มีลักณะมีผิวเรียบมันวาวทั้งชิ้นเป็นสีดำสนิท เจ้าสลอธน้อยเคาะเล็บลงกับแร่เรียกให้ผมสนใจก่อนที่มันจะชี้เข้าที่ปาก 

 

"จะให้ฉันกินเหรอเจ้าสลอธ"มันพยักหน้าพลางยิ้มตาหยี่ ก่อนจะบินอย่างเชื่องๆไปหยิบแร่ก้อนหนึ่งขึ้นมาเคี้ยวกิน... 

 

"อา...ที่แท้ก็หลงเข้ามาในถ้ำเพื่อหาของกินสินะ เห้อ...ปวดหัวจังเลยโลกนี้ ไหนจะสลอธบินได้เอย ผีเสื้อผลไฟเอย สงสัยคงจะมีเรื่องน่าพิศวงกว่านี้เยอะ"ผมส่ายหัวปลงๆแล้วมองไปที่แร่สีนิลอีกครั้ง เห้อ...เอาก็เอาวะ  

 

กรุบ... 

 

"อื๋อ?...กินได้จริงๆด้วยแหะ เจ้าสลอธไม่ได้กวนล้อเราเล่น"เขาเบิกตาโต มองแร่สีนิลที่หายไปกว่าครึ่งก้อนหลังจากที่เขากัดไปคำโต สัมผัสที่กัดลงไปเหมือนเขากินลูกอมแข็งๆยังไงยังงั้น แต่รสชาติกลับจืดชืดไม่มีกลิ่นใดๆ 

 

[คุณได้รับPassiveสกิลใหม่-ห้วงแห่งดารา]-เพิ่มค่าINTตลอดทั้งหมดเป็น6เท่า 

 

"เพิ่มค่าพารามิเตอร์เป็น6เท่า ปกติเราก็มีค่าINTอยู่แล้ว100คูณอีกสามทั้งหมดก็600...อืม...ชิบ"เพิลชิบได้น่าตายมากชิบให้กับความลัคกี้เกินไปของตัวเอง ถึงกับต้องเปิดสถานะขึ้นมาดูกันเลยทีเดียว 

 

Status 

-Pearl -Precious -EXP 10/400 Lv. 3 

Max HP:750 

Max MP:3,020+(400) 

ATK:775+(150) 

MATK:2590+(200) 

DEF:55 [5.5%] 

MDEF:1,905 [190.5%] 

HIT:120 [12%] 

EVA:120 [12%] 

ASPD:350 [35%] 

CSPD:300+(300) [60%] 

 

"นี่มันจะOPเกินไปแล้วนะเฮ้ย!! เป็นนักบวชจริงเปล่าเนี่ย!ค่าพลังโจมตีเวทย์สูงถึง2,590"ใบหน้าหวานอ้าปากค้างตกใจอยู่เป็นเวลานาน นานชนิดที่ว่าเจ้าสลอธบินอ้อยอิ่งนำแร่ต่างๆป้อนเข้าปากไปหลายชิ้น จากนั้นจึงยิ้มตาหยี่อีกรอบแล้วหันไปกินแร่ของตัวเองต่อ 

 

พวกคุณไม่รู้หรอกว่าหลังจากที่ผมปล่อยให้เจ้าสลอธป้อนแร่พิเศษเข้าปากไปแบบนั้นมันเกิดอะไรขึ้นบ้าง... 

 

[ยินดีด้วยคุณได้รับสกิลPassive-เพิ่มอัตราการป้องธาตุไฟ] 

[ยินดีด้วยคุณได้รับสกิลPassive-เพิ่มอัตราการป้องกันธาตุดิน] 

[ยินดีด้วยคุณได้รับสกิลPassive-เพิ่มอัตราการป้องกันธาตุน้ำ] 

[ยินดีด้วยคุณได้รับสกิลPassive-เพิ่มอัตราการป้องกันธาตุลิม] 

[ยินดีด้วยคุณได้รับสกิลPassive-เพิ่มอัตราการป้องกันธาตุพืช] 

[ยินดีด้วยคุณได้รับสกิลPassive-เพิ่มอัตราการป้องกันธาตุแสง] 

[ยินดีด้วยคุณได้รับสกิลPassive-เพิ่มอัตราการป้องกันธาตุมืด] 

[ยินดีด้วยคุณได้รับสกิลPassive-เพิ่มอัตราการป้องกันธาตุบลาๆๆๆ] 

 

[ยินดีด้วยคุณทำเควสภารกิจของขวัญจากผู้สร้างสำเร็จ]ได้รับ 

EXP:300 

ทอง:2000เหรียญ 

ดวงดาว:50 

 

"หืม? ดวงดาวคือค่าอะไรกัน" 

 

[ดวงดาวคือค่าเงินอีกอย่างที่สามารถนำไปสุ่มของในระบบGachaเพื่อหาเสื้อผ้าอาวุธและเครื่องประดับได้ สามารถหาคำแนะนำจากไอเทมได้ที่คู่มือระบบหากต้องการศึกษา] 

 

"อย่างนี้นี่เอง อืม...เราควรจะนอนพักสักหน่อยไม่งั้นได้ใช้หัวจนระเบิดแน่ๆ"เพิลไม่รู้ว่าตอนนี้เป็นตอนกลางวันหรือกลางคืนเพราะไม่สามารถเห็นแสงจากข้างนอกได้ เพรางั้นจึงเลือกนอนดีกว่ารอให้หายเหนื่อยแล้วค่อยเก็บแร่พวกนี้ต่อ... 

. 

. 

. 

. 

พอตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็เห็นว่าเจ้าสลอธนอนขุดคู้ตัวอยู่ไกล้ๆหน้าตายิ้มๆกระทั่งเวลานอนเขารู้สึกว่าสลอธช่างเป็นสัตว์ที่น่ารักเสียจริง...เลยปล่อยให้เจ้าตัวนอนต่อแล้วเริ่มลงมือเก็บแร่ภายในถ้ำให้หมด... 

 

"ฟู่ว...เก็บหมดแล้ว เหนื่อยใช่เล่นเลยนะเนี่ย"มือเรียวปาดหยดเหงื่อบนหน้าผากออก เป็นเวลาเดียวกันที่เจ้าสลอธส่งเสียงครางออกมาแล้วงัวเงียลืมตาตื่น ก่อนจะกระพือปีกที่บั้นท้ายแล้วบินมาทางเขา 

 

"อรุณสวัสดิ์เจ้าสลอธ ฉันจะออกไปจากที่นี่แล้วนะไปด้วยกันไหม"เพราะความเอ็นดูก็เลยอยากที่จะเอาเจ้าสลอธไปอยู่ด้วย 

 

ปรากฎว่ามันพยักหน้าแล้วยิ้ม ก็เข้าใจอยู่หรอกที่หน้าสลอธเหมือนจะยิ้มอยู่ตลอดเวลาแต่พอมันยิ้มทีนี่ก็ยิ้มลอยเลย... หลังจากนั้นเขากับเจ้าสลอธก็หาทางออกจากถ้ำกันจนเจอ ทางออกมีลักณะคับแคบจนแทบจะออกมาไม่ได้ 

 

"อาห์! อากาศบริสุทธิ!"รู้สึกดีจริงๆที่ออกมาจากถ้ำได้ ไม่งั้นต้องเป็นหวัดแหงๆอากาศชื้นแบบนั้น 

 

"ไปกันเถอะเจ้าสลอธ" 

 

หนึ่งคนกับอีกหนึ่งสลอธเดินทางไปอย่างไร้จุดหมาย ในหัวของเพิลก็คบคิดว่าจะเอายังไงต่อเพราะตอนนี้เขาไม่มีที่จะไปแล้วนั่นเอง  

 

ปุงุย ปุงุย ปุงุย 

 

เดินมาอีกสักพักเขาเห็นเจ้าพวกก้อนวุ้นสีฟ้ากำลังพากันกระโดดไปมาจากพื้นพร้อมกับส่งเสียงน่ารักๆ บ้าจริง...นี่มอนสเตอร์บนโลกนี้ใจคอจะไม่ให้ห่ากันลงเลยใช่ไหมเนี่ย เพิลทำหน้าฟินๆเวลามองเจ้าพวกนั้นกระโดดจากพื้นไปมา แต่ก็นั่นแหละ...พวสไลม์เป็นพวกนี้รับรู้การเคลื่อนไหวได้ดีเยี่ยม พอรู้ว่าเพิลแอบอยู่ข้างหลังต้นไม้ก็รีบเปลี่ยนตัวเองเป็นสีส้มทำหน้าตาดุร้ายกระโจนพุ่งเข้าใส่ 

 

ปุงุ๊ย! ปุงุ๊ย! ปุงุ๊ย! 

 

"นี่โกรธแล้วหรอ งื้อ...ไอ้พวกน่ารัก"คำชมของเพิลดูท่าจะไม่ค่อยเข้าหูพวกมันสักเท่าไหร่ พวกมันจึงกระโจนเข้าใส่อีกรอบ... 

 

ปึก!! -60HP 

 

"อุก!"ถึงกับจุกหน้าสั่นเมื่อถูกเจ้าพวกสไลม์พุ่งเข้าชน  

 

โทษทีที่ผมลืม ถึงแม้จะมีป้องกันแดเมจเวทย์สูงแต่ป้องกันแดเมจกายภาพกลับต่ำเตี้ยแถมตัวเองยังมีเลือดน้อยอีก...  

 

"ทำไงได้ต้องขอโทษด้วยนะเจ้าสไลม์ ถ้าไม่ทำฉันอาจจะตายได้ Wind!"กระแสลมสีเขียวพวยพุ่งมาจากทางด้านหลังพัดเจ้าพวกก้อนสไลม์ปิวไปกระแทกต้นไม้ 

 

ปุงุ๋ย ปุง๋ย... 

 

เจ้าพวกสไลม์ถึงกับเดทสะมอเร่ไปกันหมด...แต่ว่าที่พื้นกลับมีของบางอย่างวิบวับคลับคลายว่าจะเป็นไอเทมดรอปจากสไลม์ 

 

"เอ๋? น้ำเมือกเหนียวหรอกหรอ พึ่งรู้ว่าสามารถใช้อัพเกรดได้ด้วย" 

 

ดีหน่อยที่ไม่ต้องใช้มือเก็บเองไม่งั้นมีเละแน่งานนี้ ด้วยความที่มันเป็นระบบแค่เอานิ้วไปจิ้มมันก็มีข้อความขึ้นมาให้เก็บเข้ากระเป๋าแล้ว เอ...ว่าแต่เจ้าสลอธหายไปไหนแล้วเนี่ย... 

 

"อ้ะ!"แสงสีขาวปรากฎขึ้นตรงหน้ากลายเป็าเจ้าสลอธหน้ายิ้มขนสีฟ้า... 

 

[ตั้งชื่อให้สัตว์เลี้ยงของคุณ-] 

 

"เอ้ะ...เจ้าสลอธ?"เพิลทำหน้างงๆ เจ้าสลอธก็หันหน้ามายิ้มแฉ่ง

 

เห้อ...คงจะเป็นตอนที่เขาเผลอไปชวนเจ้าสลอธมาด้วยล่ะมั้งเนี่ย เอาเถอะ...มีสลอธเดินทางไปด้วยก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรไม่เหงาดี...ว่าแต่จะตั้งชื่อว่าอะไรดี อืม... สลิธ สโลธ สลอธตี้ พนันได้เลยว่าถ้าเพิลพูดออกไปแบบนั้นคงเจ้าสลอธคงได้ส่ายหัวอย่างเชื่องช้าแน่ๆ

 

"เลือกอยากแฮะ... โอ้! โลลี่แล้วกัน! ย่อมาจากSlowly"

 

สลอธน้อยถึงกับผงะแล้วค่อยๆอ้าปากหวออย่างเชื่องช้าสมกับเป็นสลอธ แต่กระนั้นเพิลก็เขียนชื่อเจ้าสลอธน้อยลงไปในระบบเสียแล้ว

 

[ยินดีด้วยคุณได้รับสัตว์เลี้ยงใหม่-สลอธในตำนาน!]

 

"อืม...อะไรกันล่ะเนี่ยสลอธในตำนานแปลกดีจริงๆ"เพิลยักไหล่คล้านที่จะใส่ใจ แค่เรื่องที่เขาโชคดีมันก็น่าตกใจเกินพอแล้ว...ในอนาคตข้างหน้าเขาไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง อาจจะโชคดีได้เป็นคนที่เก่งที่สุดในโลกไรงี้... ว่าไปนั่น

 

หลังจากนั้นพวกเขาก็เดินไปเจออะไรต่อมิอะไรทั้งพวกสไลม์ที่คราวนี้มาเป็นกลุ่มเยอะกว่าเดิม อยากจะรู้จริงๆว่าที่นี่เป็นที่ชุกชมของไสลม์หรืออย่างไรทำไมมีแต่สไลม์เดินออกมาเพ่นเพ่นดึ๊งดั๊ง ผมล่ะไม่อยากจะฆ่าสิ่งมีชีวิตที่น่ารักขนาดนี้เลย...

 

ตู้ม!

 

"เฮะ?..."

 

__________________________________________________