แสงตะวันในยามเช้าส่องผ่านช่องหน้าต่างบานเล็กไปยังใบหน้าสวยที่นอนหลับตาพริมอยู่บนที่นอนตัวโปรด คนบนที่นอนขยับตัวไปมาและหันใบหน้าหนีจากแสงแดดที่ส่องเข้ามารบกวนการนอนของเขา กายบางพลิกตัวหนีและทำการซุกหน้าลงบนหมอนประจำตัวของเขาไว้ และ กลับเข้าไปสู่นิทราต่อ แต่การนอนของเขาก็ต้องมีอุปสรรคอีกครั้งเมื่อครั้งนี้ เขาถูกปลุกโดยบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ข้างกายเขาปลุกเขาขึ้นมาจากนิทราแทนแสงอาทิตย์ที่สาดส่องอยู่  

“อื้อออ” 

เปลือกตาสีสวยกระพิบถี่ถี่ เพื่อปรับแสงก่อนจะลืมตาขึ้นมาและหันหน้าไปหาสิ่งบางอย่างที่อยู่ข้างกาย เขาพลิกตัวกับไปหันมามองทางต้นตอที่มารบกวนการนอนของเขา  

“ว่าไงแบล็ค” 

เขาหันกลับมาเจอกับสุนัขของเขาที่นั่งรออยู่ข้างที่นอนของเขา ตรงหางของมันสั่นไปมา มือเรียวเอื้อมไปลูบที่หัวของสุนัขตัวดังกล่าวเบา ก่อนที่ขาเรียวจะก้าวลงจากที่นอนและเดินลงไปข้างล่างเพื่ออาบน้ำแต่งตัว เจ้าของเรียวขาสวยไม่ลืมที่จะหันมาเรียกสุนัขคู่กายของเขาให้เดินตามมาด้วย 

“แบล็ค ตามมาสิ” 

ได้ยินดังนั้น มันจึงลุกขึ้นยืนและเดินตามเจ้านายของมันไปทันที  

  

    ทั้งสองเดินลงมาจถึงด้านล่าง กายบางก็เดินเข้าไปในห้องน้ำพร้อมเสื้อผ้า ส่วนสุนัขของเขานั้นก็ได้นั่งรอเจ้าของอาบน้ำอยู่หน้าห้องน้ำ ภายในห้องน้ำกายบางที่ยืนอาบน้ำชำระร่างกายจนเสร็จ ก่อนที่จะเดินไปแต่งตัวและเปิดประตูห้องน้ำออกไป  

แอดดด 

เสียงเปิดประตูห้องน้ำ ทำให้แบล็คที่นั่งรออยู่ลุกขึ้นยืนและเดินมาหาเจ้าของมันทันที  

“ป่ะแบล็คไปกินข้าวกัน” 

ขาเรียวเดินคู่ไปกับสี่ขาเพื่อนซี้ของเขาไปทางห้องครัว เมื่อมาถึงห้องครัว แบล็คเดินมานั่งรอประจำที่ของมัน ส่วนร่างบางนั้นมาหยุดยืนที่เคาท์เตอร์ครัว  และลงมือทำอาหารให้ตัวเขาเอง และ ทำให้เพื่อนรักสี่ขาของเขา สองแขนเรียวทำอาหารด้วยความคล่องแคล่ว กลิ่นอาหารที่หอมชวนรับประทาน ทำให้เพื่อนรักสี่ขานั้นทนไม่ไหวถึงกับลุกขึ้นยืนสั่นหางและหมุนรอบตัวเองด้วยความดีใจ มือสวยถือถ้วยอาหารมาวางไว้ตรงหน้าแบล็ค ก่อนที่จะเดินไปยิบของตัวเองมาวางไว้ที่โต๊ะและนั่งลงที่เก้าอี้ประจำตัวของเขา  

“กินข้าวกันเถอะแบล็ค” 

สิ้นเสียงหวานเพื่อนรักสี่ขาที่รอกินข้าวพร้อมกันอยู่นั้นก็ได้ลงมือกินอาหารที่อยู่ในถ้วยจนหมดในเวลาเพียงนิดเดียวเท่านั้น เมื่อกินเสร็จมันก็คาบถ้วยไปใส่ในที่ล้างทันที 

“เร็วจังเลยแบล็ครอแป็บเดียวนะ” 

“โฮ่ง” 

“รู้แล้วเดียวกินเสร็จจะพาไปวิ่งเล่นด้านนอก” 

เมื่อได้ยินดังนั้น หางของมันก็ส่ายไปมาด้วยความดีใจ เมื่อเห็นดังนั้นเขาจึงรีบทานอาหารตรงหน้าให้หมด ก่อนจะเดินเอาจานข้าวของเขาไปล้างหลังจากล้างของตัวเองเสร็จเขาก็ล้างของแบล็คต่อทันที   

   

หลังจากจัดการทำความสะอาดเรียบร้อยแล้วนั้น สองขาเรียวและสี่ขาที่เดินออกมาจากประตูบ้าน ก็ได้พากันเดินเข้าไปในป่าทันที ทั้งสองทั้งเดินและวิ่งเล่นด้วยกันด้วยความสนุกสนานเรื่อยๆจนมาหยุดพักเหนื่อยที่น้ำตก ขาเรียวเดินมาแถวโขดหินก่อนจะซุดนั่งลงบนโขดหินข้างกายเขาก็มีเพื่อนรักของเขานั่งอยู่ข้างๆ ทั้งสองนั่งมองไปยังภาพเบื้อหน้า ที่มีน้ำตกไหลลงมาจากด้านบนด้วยความรวดเร็ว ไอน้ำจากน้ำตกที่ไหลลงมากระทบกับน้ำที่อยู่ด้านล่าง ทำให้ทั้งสองที่นั่งอยู่ใกล้น้ำตกมากที่สุด ถูกละอองน้ำกระเด็นใส่ตัว 

“อยากเล่นน้ำมั้ย” 

“โฮ่ง”  

แบล็คทำเพียงแค่เห่าออกมาก่อนจะวิ่งไปที่น้ำตกและลงไปเล่นน้ำทันที เห็นดังนั้นเขาจึงไม่รอช้าที่จะลงไปเล่นน้ำกับเพื่อนของเขาทันที ทั้งสองว่ายน้ำไปมา โดยที่ไม่รู้เลยว่ามีสายตาคู่หนึ่งแอบมองเขาอยู่จากที่ไกล 

. 

. 

. 

. 

“มึงมองอะไรวะไอ้อัคร” 

เสียงเข้มดังมาจากด้านหลังชายหนุ่มรูปร่างสูง ที่ตามลำตัวเต็มไปด้วยมัดกล้ามตามฉบับคนที่ออกกำลังกายมาอย่างดี  

“เสือก” 

เขาหันกลับมาตอบเพื่อนของเขา ก่อนที่จะหันไปสนใจภาพตรงหน้าต่อ ภาพเบื้องหน้าของเขาที่เป็นภาพของเด็กหนุ่มที่ใบหน้าน่ารัก สีผิวนวลเนียน ว่ายน้ำเล่นกับสุนัขอยู่ 

“อ้อออ มึงแอบมองเด็กหรอว๊ะ” 

“ก็บอกว่าอย่าเสือกไงเล่ามึงหนิ” 

“แต่ผิวสวยสัส” 

ตาคมหันกลับไปจ้องเพื่อนตัวดีที่คิดจะมาแตะต้องคนที่เขาหมายปองไว้เขม็ง คนที่โดนจ้องก็ก้าวขาถอยหนี เพื่อนตัวเองทันที 

“โทดทีเพื่อน ถ้ามึงชอบก็จีบดิ” 

“จีบยังไงวะ มึงก็รู้กูไม่เคยจีบใคร” 

“มึงเดินไปทำความรู้จักกับเค้าก่อนดิ และชวนคุย” 

“เดินไปทำความรู้จัก ชวนคุย” 

“ใช่ไปเลย” 

สิ้นเสียงเพื่อนของเขาก็ไม่รอช้า ขายาวเดินตรงไปยังน้ำตกทันที โดยที่เพื่อนของเขาอีกคนก็เดินตามมาติดๆ เขาทำทีว่ามาตักน้ำกับเพื่อน ขายาวเดินก้าวเข้าไปใกล้ร่างบางให้มากขึ้น แต่ก่อนที่จะได้ใกล้มากกว่านี้นั้น ขาของเขาเองก็ต้องหยุดลงเมื่อสุนัขที่อยู่ในน้ำได้หันมาเห็นเขาและเห่าใส่เขาทันทีเมื่อคิดว่าเขาเป็นคนร้ายจะมาทำร้ายเจ้าของมัน  

“อะไรแบล็ค” 

อ้ออ สุนัขที่เห่าเขาเมื่อกี้ชื่อแบล็คนี้เอง เขายืนนิ่งอยู่กับทีก่อนจะก้าวขาไปข้างหน้า แต่เพียงแค่เขายกขาข้างหนึ่งเตรียมก้าวไปข้างหน้า สุนัขที่อยู่ในน้ำก็พร้อมกระโจนใส่เขาเหมือนกัน และนี้จึงทำให้คนที่หันหลังให้เขาอยู่นั้นหันหน้ามามองที่เขาทันที 

   

   เมื่อร่างบางหันมาก็ทำให้ชายหนุ่มถึงกับเคลิ้บเคลิ้มไปกับใบหน้าน่ารัก เขายืนนิ่งมองใบหน้าคนตรงหน้า เขามองสำรวจใบหน้านั้นอย่างตั้งใจ ตาคมมองไล่ตั้งแต่หน้าผากไล่ลงมาที่คิ้วได้รูป และดวงตากลมเหมือนกับกวาง จมูกเล็กที่รับกับใบหน้าด้วยความพอดี ปากสวยที่ชวนหลงใหล เขายืนสำรวจใบหน้าสวยอยู่อย่างนั้น  

 

“ไอ้อัคร ไอ้อัคร ไอ้อัคร!!!” 

เสียงเรียกเพื่อนสนิทที่ตะโกนใส่หูของเขาทำให้เขานั้นหลุดออกมาจากภวังค์ และหันหน้าไปหาเพื่อนของเขาทันที 

“อะไรมึง ไอ้นนท์” 

“กูเรียกมึงหลายรอบแล้ว มึงไม่หันนะ” 

“เออกูขอโทด” 

ทั้งคู่หันกลับไปมองคนที่อยู่ในน้ำ ก่อนที่จะเป็นอัครที่แนะนำตัวให้อีกฝ่ายรู้จัก 

“สวัสดีครับผมชื่ออัครนะ” 

“...” 

คนตรงหน้าไม่ตอบอะไรทำเพียงแค่พยักหน้าตอบกลับมา  

“สวัสดีครับผมชื่อนนท์นะ” 

เป็นอย่างเคยคนน่ารักทำเพียงแค่พยักหน้าตอบกลับ เมื่อเป็นเช่นนี้อัครจึงเป็นฝ่ายถามร่างบางแทน 

“แล้วคุญละชื่ออะไรครับ” 

“พาย” 

“ห๊ะ!!!!” 

เพื่อนสนิทร้องออกมาเสียงดัง 

“เราชื่อพาย ส่วนนี้แบล็ค” 

เมื่อร่างบางแนะนำตัวเสร็จเขาก็พาสุนัขของเขาขึ้นจากน้ำทันที ทั้งสองเมื่อขึ้นมาจากน้ำแล้วก็มานั่งเล่นแถวโขดหินต่อทันที 

ทางด้านอัครเมื่อได้สังเกตคนตรงหน้าแล้วก็ยิ่งทำให้เขานั้นตกหลุมรัก คนตรงหน้ามากขึ้นไม่รอช้าเขารีบไปทำตามที่เพื่อนเขาแนะนำมาทันที 

 

 

“เดินไปทำความรู้จักและชวนคุย” 

 

......................................................................................................................................................มันก็จะงงหน่อยแต่ไรท์จะพยายามให้เต็มที่นะฝากติดตามเรื่องนี้ด้วยนะ