43
× 0
× 0
× 0
ตะวันมองคุณแม่ยังสาวที่มีใบหน้าอ่อนใสราวกับเด็กวัยรุ่นก็ไม่ปาน ก็เห็นแต่แววตาแสดงความจริงใจ ใครหนอช่างปล่อยเมียและลูกที่น่ารักแบบนี้หลุดมือมาได้ โง่บัดซบจริง ๆ
“ไม่เป็นไรครับ ผมก็อยากมีลูกเหมือนกัน แต่ใบหม่อนยังไม่ยอมมีให้ผม” ตะวันยิ้ม จริงใจ เขาพูดถึงภรรยา เพื่อให้ปลายฟ้าสบายใจได้ ว่าเขาไม่คิดเป็นอื่น นอกจากอยากเป็นเพื่อนและ เอ็นดูเจ้าเคนจิน้อย
“เหรอคะ...เอาไว้พาคุณใบหม่อนมาเที่ยวบ้างสิคะ” ปลายฟ้ายิ้มเต็มหน้า รู้สึกสนิท ใจกับเขามากขึ้น เป็นอันว่าต่างคนต่างสบายใจ
“เคนจิมานี่ลูก เดี๋ยวอาตะวันต้องกลับไร่แล้ว” หญิงสาวเข้ามาอุ้มลูกชายที่ทำท่าจะ ดราม่า น้ำตาคลอ เพราะรู้ว่าอีกเดี๋ยวชายหนุ่มต้องกลับแล้วจริง ๆ
“ไปด้วย” หนูน้อยอ้าแขนจะโผกลับไปที่ตะวัน
“ไปไม่ได้ครับ...เคนจิต้องดูแลม่ามี๊นะครับ” ตะวันบอกหนูน้อย
“ไป....ตาวัน” เคนจิทำท่าชี้มือออกไปนอกร้าน โยกตัวแรง ๆ จะไปอย่างเดียว
“เคนจิ...ม่ามี๊จะโกรธแล้วนะคะ ถ้าขืนหนูยังจะดื้ออีก”
ได้ผล เด็กน้อยชะงักเมื่อเห็นท่าทางขึงขังของมารดา สองแขนอวบอ้วน กอดรอบคอ มารดา ก่อน จะก้มลงจุ๊บแก้มให้ชื่นใจ
“โห...ช่างเอาใจนะเราน่ะ จุ๊บอาตะวันบ้างได้หรือเปล่า” ชายหนุ่มยื่นแก้มเข้าไปใกล้ เด็กน้อยเคนจิจุ๊บแก้มสาก ๆ อย่างรู้งาน
“ผมกลับก่อนนะครับคุณฟ้า” ชายหนุ่มจ่ายเงินเรียบร้อย ก่อนจะถือกล่องเค้กผลไม้ออกจากร้านไป ในใจร่ำร้อง อยากจะมีลูกมั่งจังโว้ย !....เขาแทบจะรอให้เมียสาวพร้อมไม่ไหว
ปลายฟ้าพาเจ้าตัวเล็กมานั่งเล่นบล็อกไม้ตัวต่อชุดใหญ่ ที่น้าสมรเพิ่งซื้อมาให้ หล่อนนึกสงสารลูก ถ้าวันนี้เคนจิมีพ่ออยู่ หนูน้อย คงจะมีความสุขเหมือนตอนที่ได้เจอกับตะวัน คงได้เล่นกันตามประสาผู้ชาย แต่ถ้ามีพ่อบ้ากามก็อย่ามีเสียดีกว่า...ลูกชายหล่อนจะต้องเติบโตเป็นสุภาพบุรุษ ไม่ยอมให้เหมือนพ่อแกเด็ดขาด....หญิงสาวมุ่งมั่น.....
“เมื่อกี้ใครมาเหรอจ๊ะ เสียงตาหนูหัวเราะเสียงดังเชียว” น้าสมรเพิ่งลงมาจากชั้นบน
“คุณตะวันค่ะ”
“ว่าแล้วเชียว ว่าต้องใช่ คุณตะวันนี่ก็น่ารักดีนะจ๊ะ” นางสมรถาม หยั่งเชิงดูว่าหญิงสาวจะรู้สึกยังไง
“ตาหนูชอบเขามากค่ะ เมื่อกี้ยังจะตามเขากลับไปอีก”
“เอ...หรือว่าเขาจะอยากเป็นพ่อเคนจิ...น้าว่าก็ไม่เลวนะ”
“เป็นไปไม่ได้ค่ะ...ฟ้าไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น และเขาก็เหมือนกัน” ปลายฟ้าปฏิเสธหนักแน่น
“ถ้าเขายังโสด น้าว่าน่าจะลอง ๆ ดูไปก่อนดีไหม หรือว่าหนูฟ้ายังรอพ่อของเคนจิ”
“ไม่ทั้งสองอย่างค่ะ” หญิงสาวย้ำชัด
“ก็ดี...เฮ้อ...โล่งอก”
“อ้าว ! น้าสมรไม่ได้อยากให้หนูมีใครหรอกหรือคะ” ปลายฟ้างงกับท่าทีของนาง
“ก็ทำนองนั้น กลัวจะไม่ได้อยู่กับเคนจิ...แต่น้าก็ไม่หวงห้ามหรอกนะ ถ้าหนูจะมีใครน้าก็ไม่ขัดขวาง เพราะหนูฟ้ายังสาวยังสวย” น้าสมรพูดเสียงอ่อย
“สบายใจได้ค่ะ ฟ้ามีเคนจิคนเดียวก็พอแล้วค่ะ” ปลายฟ้ายิ้ม
“เคนจิของยาย...หนูจะทิ้งยายได้ลงคอเหรอลูก” น้าสมรหันไปทำคะแนนกับพ่อหนูน้อย
“ยะยาย.....จุ๊บ..” หนูน้อยยิ้มแก้มแทบแตก เมื่อน้าสมรก้มลงหอมแก้มยุ้ย ๆ หลายฟอด ต่อจากนั้น ยายหลานก็เล่นด้วยกันจนหนูน้อยลืม หนุ่มตะวัน ไปชั่วขณะ
