จึก...จึก... 

ปากกาเน้นคำจิ้มตรงแก้มเนียนของคนที่ไม่ยอมตื่นซักที ขืนเป็นอย่างนี้มีหวังว่าเธอจะนอนยาวจนไม่ยอมลุกมาอาบน้ำแต่งตัว แถมยังรีบซุกใบหน้าสวยหวานลงที่หมอนหลบการก่อกวนของคนที่นั่งข้าง ๆ เตียงนอน 

"คนจะนอน" 

เสียงหวาน ๆ บอกคนที่ยังตามเอาปากกาเน้นคำจิ้มใบหน้าเธออย่างไม่ลดละ นอกจากเสียงหัวเราะที่น่าหมั่นไส้นั่นกับการคุกคามเวลานอนของเธอเป็นอะไรที่ทำให้หญิงสาวหงุดหงิดใจทุกที 

"หมดเวลานอนแล้วมิลล์" 

เอิร์ลเกรย์พยายามปลุกก็แล้ว แต่ความขี้เซาของมิลล์เฟยก็มีมากพอ ๆ กันเลย 

"ยุ่งน่า ใครให้เอาจนถึงเช้าล่ะ ระบมไปหมดแล้วเนี่ย" 

มิลล์เฟยทำเสียงอู้อี้ เธอไม่สามารถขยับร่างกายช่วงล่างได้เพราะคนข้าง ๆ ทรมานร่างกายเธอจนถึงเช้าแล้วจะยังจะมาปลุกเธออย่างนี้มันสมควรแล้วรึไง!!! 

"ไม่เห็นซะหน่อย ไหนมาดูซิ" 

เอิร์ลเกรย์เลิกชุดนอนตัวบางขึ้นมาบนเอวคอดก่อนจะถอดกางเกงในออกอย่างรู้งานทำเอาคนที่นอนงัวเงียอยู่รู้สึกตกใจ 

"ดูอะไร" 

มิลล์เฟยรู้สึกโล่ง ๆ เพราะไม่มีอะไรปิดบังดอกกุหลาบงามสีชมพูไร้สิ่งใดปกคลุมแม้แต่เส้นขน มันช่างบอบบางเหลือเกินแถมยังแดงอยู่เลย ความสวยงามตรงหน้าทำให้เอิร์ลเกรย์กลืนน้ำลายอย่างยากลำบากก่อนจะดันขาทั้งสองข้างให้อ้าออก 

"ดูอะไรก็ได้ แดงชะมัด แผล็บ" 

ถึงปากจะบอกอย่างนั้นแต่ลิ้นร้อน ๆ ก็เข้ามาโลมเลียให้ด้วยความรู้สึกผิดที่ทำรุนแรงลงไป สัมผัสสุดวาบหวามนั้นช่วยบรรเทาอาการได้เป็นอย่างดีจนเจ้าของร่างแอ่นตัวรับสัมผัสจากปลายลิ้นร้อน 

"อ๊า" 

"แผล็บ ๆ ๆ จ๊วบ" 

"อ๊า ก...เกรย์" 

"เสียวล่ะสิ ขอน้ำหน่อยนะ" 

"อ๊า ทำอะไรน่ะห๊า" 

"เลียให้ไง แผล็บ ๆ ๆ ๆ จ๊วบ" 

มือเรียวสวยจิกผมยาว ๆ ของคนที่กำลังโลมเลียกุหลาบดอกงามพลางกระดกลิ้นกระตุ้นตรงปุ่มกระสันสลับกับการจุมพิตจนได้ยินเสียงจ๊วบมาเป็นระยะ 

"อื้อ อ๊า" 

"แผล็บ ๆ ๆ ๆ จ๊วบ" 

"อ๊า เกรย์" 

"อื้ม น้ำหวานเริ่มออกมาแล้วนะ หวานชะมัด" 

"อ๊า เสียว" 

"แผล็บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จ๊วบ อา" 

เอิร์ลเกรย์โลมเลียกุหลาบงามที่เปียกเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน พลางล้วงเข้าไปจับแก่นกายของตัวเองรูดขึ้นลงเมื่อรู้สึกว่ามันปวดหนึบจนน่าขัดใจ 

พึ่บ ๆ ๆ ๆ ๆ 

"อ๊า เสียวแล้วนะ" 

"แผล็บ ๆ ๆ แล้วไง" 

"จะยอมตื่นก็ได้" 

"หรอ" 

คำสั้น ๆ จากปากของเอิร์ลเกรย์ที่ละจากกุหลาบดอกงามอย่างอ้อยอิ่งก่อนจะยันตัวขึ้นมาทาบทับเรือนร่างกึ่งเปลือยเปล่าอันแสนนุ่มนิ่มไปหมดเมื่อยามได้สัมผัส 

แจ๊ะ...แจ๊ะ... 

"อ๊ะ...เธอ" 

"เอากันก่อนสิ ไม่ไหวเลยนะแข็งหมดแล้วเนี่ย" 

แจ๊ะ...แจ๊ะ.... 

"เอาแต่ใจ" 

"เอาแต่เธอ ต่างหาก" 

ดวงตาอันทรงเสน่ห์มองคนที่กำลังกัดริมฝีปากของตัวเองด้วยความเสียวสะท้านเมื่อแก่นกายลำใหญ่ถูไถไปบนทางรักที่ไวต่อการสัมผัสใด ๆ ก่อนที่แก่นกายจะถูกดันเข้าไปข้างในผ่านกลีบกุหลาบสีชมพูระเรื่ออย่างช้า ๆ 

"อ๊า" 

"ตอดแรงขนาดนี้ หึ" 

ตับ ๆ ๆ ... 

"อ๊า" 

"ชอบมั้ย" 

"อ๊า...ช...ชอบแต่แกมาเอาอะไรตอนนี้ เดี๋ยวพวกยัยกรีนก็มาเคาะห้องพอดีหรอก" 

ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ 

"แล้วไง ก็เอาแรง ๆ ไปเลย" 

"บ้าหรอ คนทั้งหอได้รู้พอดีว่าแกไม่ใช่ผู้หญิงน่ะ" 

"แล้วฉันเป็นอะไร" 

ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ 

ร่างกายช่วงล่างกระทบกันเด่นชัดขนาดนี้ แถมยังขยับเอวเข้าออกจนเห็นทุกอย่างอย่างนี้ยังมีหน้าจะมาถามอีกว่าตัวเองเป็นอะไร 

"ผู้ชายไง เสียบมาขนาดนี้" 

"ใหญ่ล่ะสิ หึ" 

ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ 

"อ๊า ใหญ่...แต่แกมันสวยเกินไปแล้ว" 

"ชมใช่ป่าว" 

"อ๊า" 

"หรือประชดประชัน" 

ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!!!! 

"อ๊า ช...ชมก็ได้" 

"ถ้าชม...ฉันชอบที่บอกว่าใหญ่" 

ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ !!!! 

เสียงเนื้อกระทบกันดังแรงขึ้นยิ่งเอิร์ลเกรย์โน้มใบหน้าสวยเข้ามาใกล้ ๆ ซอกคอขาวก่อนจะซุกไซ้มันอย่างบ้าคลั่ง 

"อ๊า" 

"แต่ไม่ชอบ ที่แกบอกว่าฉันสวย จ๊วบ" 

"อ๊ะๆ อ๊า" 

ริมฝีปากของเอิร์ลเกรย์กดจูบพลางดูดมันเบา ๆ จนเริ่มมีรอยแดงเกิดขึ้นตรงต้นคอขาว ๆ อย่างได้อารมณ์เมื่อความเสียวซ่านเริ่มลุกลาม 

"อ๊า มันส์ชิบ ของแกตอนนี้มันคงแดงกว่าเดิมอีก" 

"อ๊ะ ๆ ๆ แล้วจะเดินยังไง" 

"ไม่เห็นยาก หรือจะให้ฉันอุ้ม" 

"บ้าหรอ คนได้มองกันทั้งโรงพยาบาลสิ" 

"หึๆ " 

ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  !!!! 

"อ๊าเสียว" 

"จะออกละนะเดี๋ยวไปราวน์ไม่ทัน" 

"อื้อ" 

ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ !!!!!! 

"อ๊า ซี๊ดส์" 

"อ๊า" 

ตับ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ !!!! 

"อ๊า ออกแล้ว!!! " 

เอิร์ลเกรย์ถอนแก่นกายแทบจะไม่ทันก่อนที่มันจะพ่นของเหลวสีขาวขุ่นออกมาราดรดบนเนินเนื้อนุ่มนิ่มที่เริ่มจะมีรอยแดงเกินขึ้น ร่างบางกระตุกเกรงเมื่อนิ้วเรียวสวยบดขยี้เนินเนื้อรัว ๆ จนเธอถึงพร้อมกับเอิร์ลเกรย์ในที่สุด 

"อ๊า อ๊าาาา" 

แจ๊ะ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ!!! 

"อ๊า เสียว อ๊า" 

"อื้ม" 

หัวใจทั้งคู่เต้นแรงราวกับจูงมือกันวิ่งระยะทางที่ไกลแสนไกลจนต่างคนต่างเข้าเส้นชัยในแบบของตัวเอง ก่อนจะมีเสียงเคาะที่ประตูดังขึ้น 

ก๊อก ๆ ๆ ... 

มิลล์เฟยและเอิร์ลเกรย์ต่างมองหน้ากันในสภาพที่คนทั้งคู่ต่างเปลือยเปล่า แถมร่างของเอิร์ลเกรย์ยังนั่งคร่อมมิลล์เฟยอยู่ในเวลานี้ 

"มิลล์ เกรย์ ตื่นยัง ต้องไปราวน์ละนะ" 

เสียงของกรีนเอ่ยเรียกเพื่อนทั้งสองที่เวลานี้ยังไม่เห็นจะลงมาซะทีเธอถึงขึ้นมาตามเพราะดูเหมือนว่าคนทั้งคู่กำลังจะสายแล้ว 

"อ่า ฉันแต่งตัวอยู่ แกไปโรงพยาบาลก่อนเลยนะ" 

มิลล์เฟยตอบกลับไปทั้งที่แก้มทั้งสองข้างของเธอกำลังถูกคลอเคลียเสียจนน่าขัดใจจึงตีไหล่เอิร์ลเกรย์ไปหนึ่งที 

"โอเค ถ้างั้นรีบหน่อยล่ะ อาจารย์หมอคนใหม่ดุนะแก อ๊ายยย ไม่อยากจะคิด" 

กรีนแอบปวดหัวอยู่ลึก ๆ เพราะกิตติศัพท์ของอาจารย์หมอคนใหม่ช่างไม่ธรรมดาเอาซะเลย ขืนช้ามีหวังต้องโดนเพ่งเล็งแน่ๆ!!! 

"หึ...ไหนล่ะแต่งตัว ยังไม่ทันได้อาบน้ำเลย" 

เอิร์ลเกรย์ยิ้มที่มุมปากพลางงับใบหูของมิลล์เฟยเบา ๆ เธอเพิ่งสังเกตว่าที่ใบหูของหญิงสาวเองก็แดงไม่ใช่น้อย นี่ตอนน้าครีมตั้งท้องทานสตอเบอรี่หรือผลไม้สีแดงและอะไรมากเกินไปรึเปล่าแตะตรงไหนถึงแดงไปหมดอย่างนี้ 

"ก็จะไปอาบนี่ไง ลุกสิ" 

"จุ๊บ" 

ริมฝีปากบางถูกคนที่นั่งคร่อมจุมพิตอย่างแผ่วเบา เป็นอย่างที่สงสัยจริง ๆ แม้แต่ริมฝีปากก็ยังหวานขนาดนี้ 

ปึก! 

"ลุกไปเลยนะ ฉันตื่นแล้ว จะไปราวน์แล้ว" 

"ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่ หึ" 

เอิร์ลเกรย์ยอมปล่อยให้มิลล์เฟยเป็นอิสระเมื่อเหลือบมองดูนาฬิกาที่มีเวลาให้จัดการตัวเองไม่มาก ใครให้ขี้เซากันล่ะ กว่าจะตื่นได้ ยัยขนมหวาน!!!