ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

บทที่ 2 ท่านประธานคนโสด(ไม่จริง) 2017 50%

ท​ที่​ ​2 

ท่า​ประธา​คโส​(​ไ่​จริ​)​ ​2017 

  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ เร์​เซ​เส​-​เซ์รุ่​ล่าสุ​ที่​ีราคา​แพ​แ​แพ​า​ๆ​ ​สำหรั​คธรรา​ทั่ไป​แต่​ค​ราคา​ถู​สำหรั​เจ้าข​รถ​คั​ี้​ ​รถ​แล่​เข้าา​จ​ห้า​ทาเข้า​ข​โรแร​ีพ​ร​แ​า​เข้าสู่​้าใ​ข​า​ ​แส​แฟลช​จา​ล้ถ่ารูป​แั​ตั้แต่​เห็​ล้รถ​ไลๆ​ ​เพื่​ไ่​ให้​พลา​ช็ต​สำคัญ​ ​ประตู​รถ​ถู​เปิ้า​า​​่ที่​ร่า​สูใหญ่​ข​เจ้าขา​จะ​้า​ลา​ื​ส่าา​ท่ท่า​ั่ค​ ​ระชั​เสื้​สูท​ตั​เ่​ ​เขา​​แข​เล็้​เื่​คู่ค​เิล​จา​รถ​ใ​ชุ​เาะ​​สีแ​เพลิ​เิตา​ลา​ ​แส​แฟลช​แจ่จ้า​ื​ช่าภาพ​​ชัตเตร์​รั​ๆ​ ​ไ่​หุ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ัี้​ัี​คุณ​่าจะ​ิ้​ห่​ะคะ​”​ ​แ​จี้​ที่​เป็เพื่​สา​คสิท​ข​โข​พัตถ์​​เจ้าข​แข​ที่​ให้​หล่​ค​เข้าา​เลี้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​คุณ​็​รู้​่า​ั​ไ่ใช่​ผ​”​ ​ส​เท้า​ัค​้าเิ​เข้าไป​ใ​า​้ค​ั​่​ค 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แ​จี้​รู้​ค่ะ​ ​แ​จี้​็​แค่​า​ให้​พัตถ์​ิ้​้า​็​เท่าั้เ​ ​เพราะ​ั​เป็เรื่​ที่​่าิี​ี่​คะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​สัสี​ค่ะ​พี่​พัตถ์​ ​สัสี​ค่ะ​พี่​แ​จี้​”​ ​ขัตติา​เื่​เห็​พี่ชา​เิ​เข้าา​ใ​า​็​พาลู​ๆ​ ​และ​สาี​เิ​เข้าา​หา​พี่ชา​ฝาแฝ​ข​ตัเ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​สัสี​ค่ะ​ ​้​หา​”​ ​แ​จี้​ตรั​ิ้​หา​่า​ีจริต 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​สัสี​คุณ​ลุ​คุณป้า​ั​คะ​เ็​ๆ​ ​”​ ​ขัตติา​​ลูชา​แฝสา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​สัสี​ครั​/​สัสี​ครั​/​สัสี​ครั​”​ ​ิลเลี​ ​เล็ซ​์​ซา​เร์​ ​และ​คริส​โต​เฟร์​ ​ใ​ชุ​สูท​สีขา​แ​เ็​ื​ไห้​ผู้​เป็​ลุ​และ​คที​่​ารา​ให้​เรี่า​คุณป้า​ทัที 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​สัสี​ครั​ ​ัี้​ทำไ​ถึ​าา​ลุ​ไ้​ล่ะ​ครั​”​ ​้​รู้​ิสั​หลาชา​ที่​ไ่​ค่​า​สัค 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​็​เพราะ​เป็​า​ข​คุณ​ลุ​ไ​ครั​ ​พเรา​ถึ​าร​่​แสคาิี​”​ ​เล็ซ​์​ซา​เร์​เป็​ค​ตแท 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​าไ้​ะไร​ไห​ครั​เี๋​ลุ​ซื้​ให้​”​ ​คุณ​ลุ​สา​เป​์​หลา​ๆ​ ​ถา​ขึ้​่า​ารณ์ี​ ​รั​หลา​หล​หลา​าไ้​ะไร​็​ซื้​ให้​ห​ข​แค่​เ่ปา​ข​ ​เท่าี้​ล่ะ​เ็​ๆ​ ​็​ติ​คุณ​ลุ​แจ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​าไ้​หลา่า​เล​ครั​”​ ​ิลเลี​ต​ทัคั​ี​เล​โ้​ที่​ั​าไ้​ี​หลา​แ​เล 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​พี่​พัตถ์​่าส​ป​ลู​หา​แี้​สิคะ​ ​เี๋​็​เป็​เ็​ใช้​เิ​ไ่​เป็​พี​ค่ะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ิห่​เ​่า​หู​หา​”​ ​‘​หู​หา​’​เป็​คำ​เรี​ที่​เขา​และ​ครครั​ใช้​เรี​้สา​า​แต่ไหแต่ไร 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ถึ่า​ทำไ​ลู​ฉั​ถึ​ร้​หา​แต่​า​ทุั​หุ​”​ ​เฮรี่​สาี​ข​ขัตติา​ถื​แ้ไ์​าส​่​ให้​โข​พัตถ์ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​็​า​ไ่รู้​จั​เาใจ​ลู​ ​รู้จั​แต่​เาใจ​เี​ไ​ลู​ถึ​ไ่​า​ู่​้​”​ ​คาจริ​ช่า​ตรข้า​ั​เพราะ​เฮรี่​เรี​ไ้​่า​หล​ทั้​ลูหล​ทั้​เี​าไ้​ะไร​ข​แค่​เ่ปา​ ​ี่​็​เรี​ไ้​่า​สา​เป​์​ตั​พ่​ที่แท้​จริ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ทุัี้​เป​์​จ​ไ่ี​เิ​ซื้​้ำื่​แล้​ล่ะ​”​ ​เฮรี่​ต​ิ้​ๆ​ ​ตร​ุ​ปา​่า​ทร​เส่ห์ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ร​่า​า​ไ่ี​เิ​ขา​ั้​เล​หรื​”​ ​โข​พัตถ์​ระ​แ้ไ์​้​ท่ท่า​ที่​ส่า​ราั​ถู​ฝึ​า​่าี​เช่เีั​ ​แ​จี้​รั​แ้้ำ​จา​ริร​ที่​เิผ่า​า 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ิี​ั​ท่า​ประธา​ค่ะ​”​ ​แ​จี้​ชแ้​ั​โข​พัตถ์​้​จริต​ ​โปริ้​หา​ีเส่ห์​รัษา​ภาพพจ์​คุณหู​ไ้​่าี​เี่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ขคุณ​แ​จี้​”​ ​โข​พัตถ์​ิ้​รั​้​ๆ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​สา​หุ่้​รู้สึ​ไ่​ค่​ช​คุณป้า​ชุ​แ​ี่​เล​หั​​ตาั​​่า​รู้ใจ​ ​ระซิระซา​ิทา​ราั​ผู้หญิ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ระซิ​ะไร​ั​คะ​เ็​ๆ​ ​”​ ​ขัตติา​เห็​ลู​ๆ​ ​สุหั​จึ​​ที่จะ​แทร​ถา​ไ่ไ้​ ​ลั​เจ้า​สา​แส​จะ​่เรื่​ใ​า​ข​พี่ชา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เปล่า​ครั​ ​พเรา​แค่​จะ​ถา​แ่​หา​่า​จะ​พา​พเรา​ไป​า​ลุ​แซ​ี​หรืเปล่า​ครั​พเรา​า​ไปหา​ตั๋​้​ครั​”​ ​ิลเลี​ถืเป็​ตัแท​แจ​ให้​ารา​ฟั​ฉะฉา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไ่​ไป​แล้​ค่ะ​ ​่า​เรา​จะ​จาา​ข​คุณ​ลุ​็​ค​ี​า​และ​ึ​า​ ​โตั๋​ค​ลั้า​แล้​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แ่จั​ครั​...​”​ ​คริส​โต​เฟร์​ทำ​เสี​ละห้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ี​ะไร​หรื​หู​หา​”​ ​โข​พัตถ์​ที่​พูคุ​เรื่​หุ้​ั​เฮรี่​และ​ี​แ​จี้​พู​ร่​้​เป็ระะ​ถา​ขึ้​เื่​เห็​เ็​ๆ​ ​ทำ​ห้าตา​เศร้า​ล​ิๆ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​สา​แฝ​่ะ​สิคะ​ ​า​ไปหา​้​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​้​ไห​ฮึ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ลู​ข​ครู้จั​่ะ​ค่ะ​ ​ชื่​โตั๋​เ็ผู้หญิ​ห้าตา​่ารั​า​พูจา​เพราะ​ ​หา​เห็​ั​า​จะ​พา​ลั​า​ู่​ที่​้า​้​เล​ค่ะ​ ​ตาข​โตั๋​เหื​พี่​พัตถ์​า​เล​ค่ะ​ ​เค้าโคร​็​จะ​คล้าๆ​ ​พี่​ู่​ะคะ​แต่​เขา​ไ้​แ่​า​ล​า่า​”​ ​ขัตติา​พู​แ​ไ่ไ้​คิ​ะไร 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​โข​พัตถ์​รู้สึ​ใจเต้​แปล​ๆ​ ​พิล​เพีแค่​ไ้ิ​่า​ี​เ็​ห้าตา​เหื​เขา​ ​แต่​จะ​เป็ไปไ้​่าไร​ใเื่​เขา​​ั​ผู้หญิ​หรื​คู่ค​ค​ไห​เขา​จะ​ป้ั​ตล​ ​ไ่ีทา​ที่​เขา​จะ​พลา​แ่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​จิตาาร​า​ไป​หรืเปล่า​หู​หา​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ั่​่ะ​สิคะ​้​หา​”​ ​แ​จี้​เสริ​ทัคั​ที่​ไ้ิ​่าั้​แต่​หล่​เ็าาร​ไ่ไ้​แสาาร​ไ่พใจ​ห้า​า​ั 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​โธ่​ ​หา​็​แค่​พู​เฉๆ​ ​ค่ะ​ ​เพราะ​้​ห​เขา​็​ค​ไ่เา​ผู้ชา​เจ้าชู้​แ​พี่ชา​หา​ไป​ทำ​สาี​หร​ค่ะ​ ​เพราะ​้​ห​เขา​่ารั​เิ​่า​จะ​า​เป็​ภรรา​ข​พี่ชา​หา​ค่ะ​”​ ​เห็​พี่ชา​ระแท​เพื่​สา​ข​ชาหุ่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​า​หา​”​ ​โข​พัตถ์​ทำท่า​ุ​ไ่​จริจั​ั​ถึ​จะ​ต่าเพศ​ั​้สา​แต่​เขา​ส​ค​็​ู่​้ั​และ​สิท​ั​า​จ​สาารถ​พู​ห​ั​แร​ๆ​ ​ไ้​ตล 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ขา​...​พี่​พัฒ์​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​่า​ห​พี่ชา​หู​หา​แ​ั้​สิค​รั​ ​เี๋​คืี้​พี่ชา​หู​หา​็​ไ่หลั​ไล่​เรี​ไ่​ถู​่า​ไป​เผล​จิ้​ใคร​แล้​ปล่​ไข่​ทิ้​ไ้​ใ​ท้​เขา​หรืเปล่า​หร​ครั​”​ ​เฮรี่​ช่​สท​ภรรา​ี​เสี 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไข่​ะไร​หรื​ครั​”​ ​ิลเลี​ถา​แท​ี​ส​คที​่​แหห้า​ฟั​ผู้ใหญ่​คุ​ั​า​ไ้​สัพั 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ุ้​ตา​แล้​!​!​!​ ​”​ ​ขัตติา​ุทา​า​้​คาตใจ​ลื​ไป​่า​ลูชา​ขหล่​ู่​้​ ​เจ้า​สา​แส​ิ่​ฉลา​ช่า​จำ​เสี​้​ ​หล่​หัไป​ห้า​สาี​ทัคั​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​โข​พัตถ์​แ​ขั​้สา​ั​้เข​ั่แหละ​า​แล้​เขา​ีั 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไข่​ะไร​ู่​ใ​้​ท้​หรื​ครั​แ่​หา​”​ ​คริส​โต​เฟร์​ถา​เื่ั​ไ่ไ้​คำต 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไข่​ข​แ่​ไ่​ไ​คะ​ ​ไข่​จะ​โต​ู่​ใ​ท้​แ่​ไ่​พ​โต​เต็ที่​็​จะ​ไข่​า​ฟั​่ที่จะ​ีลู​เจี๊​ตั​้​ๆ​ ​า​ไ​คะ​”​ ​ขัตติา​หาทา​เลี่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​คุณ​ลุ​ไ่ใช่​แ่​ไ่​แล้​จะ​ไข่​ไ้​ัไ​หรื​ครั​”​ ​เล็ซ​์​ซา​เร์​เป็​ค​ถา​เ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​สสั​ช่ี้​แ่​จะ​เหื่​า​เล​สัส​่ะ​ค่ะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​หรื​ครั​ ​แ่​หา​ต้​พัผ่​เะ​ๆ​ ​สิค​รั​ ​ิ​ไ่​า​ให้​แ่ 

หา​เหื่​”​ ​ิลเลี​ทำ​ห้าตู​ไ่​ชใจ​ที่​ผู้​เป็​แ่​เหื่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ครั​ๆ​ ​แ่​หา​รัทรา​แล้​ค่ะ​ ​แ่​หา​จะ​ไ่​เหื่​จ​พู​ผิ​พู​ถู​ี​ะคะ​”​ ​ขัตติา​ต​ลูชา​ิ้​ๆ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เ​ ​แต่​ตี้​แ่​หา​เหื่​จั​เล​ค่ะ​ ​เติ​พลั​ให้​แ่​หา​ห่​สิคะ​”​ ​คุณแ่​ลู​สา​ั่ๆ​ ​ให้​ตั​เท่า​ลูชา​่​จะ​ทำ​แ้​ตู​ๆ​ ​ให้​ลูชา​ฝาแฝ​รุ​ห​แ้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เ็​ๆ​ ​ช่​เติ​พลั​ให้​แ่​้​คาเต็ใจ​จะ​ไ้​ี​แร​พู​ั​พ​ต​เะ​ๆ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​โข​พัตถ์​​หลา​ๆ​ ​้​แตา​ุ่​ ​รู้สึ​า​จะ​ีครครั​ขึ้​า​่า​​ไ่​ถู​ ​หลาครั้​ที่​เขา​ฝั​เห็​เ็ผู้หญิ​ตัเล็​่า​ตา​่า​รั​จิ้ลิ้​า​หล้​ิ้​หา​ให้​เขา​ใ​คาฝั​แต่​พ​เขา​จะเข้า​ไป​ใล้​ ​ภาพ​เ็หญิ​ค​ั้​็​ถู​ื​า​ข​ใคร​ี​ค​จั​จู​ให้​เิ​ห่า​จา​เขา​ไป​เรื่ๆ​ ​ไ่่า​เขา​จะ​ิ่​ตา​ให้​เร็​า​เท่าไหร่​็​ไ่​สาารถ​จะ​ิ่​ตา​ไ้​ทั​ ​เขา​ัจะ​ฝั​เห็ภาพ​ฝั​เิ​ๆ​ ​เหืเิ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เรื่​า​พร้​ไ่ีปัญหา​ะไร​แล้​ ​เื่ไหร่​จะ​หา​เจ้าสา​แต่า​สัที​ล่ะ​”​ ​เฮรี่​พ​เห็​แตา​คที​่​ู่​ใ​สถาะ​พี่เข​แต่​าุ​้่า​หลา​ปี​้​แตา​รู้ทั​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ผ​ั​ไ่​า​หา​ห่​ผู​คค​รั​”​ ​ั่​ไ่ใช่​เหตุผล​จริๆ​ ​จา​ใจ​ ​เขา​ีเหตุผล​ที่​ไ่​สาารถ​รั​รั​ผู้หญิ​ค​ไห​ไ้​ ​ไ่​สาารถ​ที่จะ​ปลุ​ลูชา​ให้​ลัา​ีชีิตชีา​ไ้​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​5​ ​ปี​ ​แล้​ ​5​ ​ปี​ที่​เขา​ไ่​สาารถ​ร่รั​ั​ผู้หญิ​ค​ไห​ไ้​ ​หา​เขา​้​เลา​ลั​ไป​ไ้​เขา​จะ​ไ่​ื่​ไ์​ใ​คื​ั้​ ​จะ​ไ่​โทร​ให้​โภาส​พา​ผู้หญิ​า​ให้​เขา​ระา​คาใคร่​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ฝัร้า​...​เขา​ต้​ฝัร้า​าต​ล​ ​5​ ​ปี​ ​ทำใจ​จะ​​ั​ผู้หญิ​ค​ไห​็​ไ่ไ้​ ​เขา​เป็​หั​จ​ต้​เข้าไป​พ​จิตแพท์ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​แ​จี้​แ​หูผึ่​ตที่​ไ้ิ​คำถา​่​จะ​เหี่​แฟ​ล​เล็้​เื่​ไ้ิ​คำต​ ​หล่​พาา​ผลัั​ตัเ​ให้​เข้าไป​ีทาท​ใ​หัใจ​ข​ชาหุ่​แต่​เหื​จะ​ไร้ผล​ ​เื่​ี​ฝ่า​แส​และ​รัษา​ระะห่า​คำ​่า​เพื่​่าเห็ไ้ชั​ ​เขา​ค​ผู้หญิ​ทุค​เข้า​โรแร​เ้​หล่​ทั้ที่​ู่​ใล้​ื​ ​หล่​เตรีพร้​เส​หา​เขา​เ่ปา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ห่​ที่​เรี่า​เี​ฉั​จะ​​ให้​่า​ั​ประเสริฐ​ัหา​ะ​”​ ​เฮรี่​ระเซ้า 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​จะ​เ็​ไ้​พิจารณา​แล้ั​ครั​้เข​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​าเลี้​ำเิต่ไป​เรื่ๆ​ ​จถึ​ขั้ต​สุท้า​ใ​เลา​เื​เที่คื​ ​หลัจา​าเลี้​เลิ​ลา​็​แ้า​ลั 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เหื่​ไห​พัตถ์​”​ ​แ​จี้​ถา​เื่​ชาหุ่​ทิ้​า​ล​​โซฟา​ใ​้า​เฆา​ชั​ธรร​ ​ตี้​เขา​ครคร​และ​าศั​ู่​ผู้เี​เพราะ​ิา​ารา​ข​ชาหุ่​้า​ไป​ู่​ที่​เชีให่​หลัจา​​ิจาร​ให้​ลูชา​คเี​ูแล​ ​ส่​้สา​ฝาแฝ​ข​เขา​็​แต่า​ไป​ู่​ที่​้า​สาี​แถ​ชาเื​ ​พาั​​ลั​่​า​จะ​เลิ​เพราะ​เ็​ๆ​ ​ต้​ตื่​เช้า​ไป​เรี 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไ่เท่าไหร่​ ​คุณ​ไป​พั​เถะ​แ​จี้​ ​ผ​จะเข้า​ไปู​า​ี​สัห่​”​ ​ชาหุ่​ส่า​หั​เล็้​ทั้ที่​หลัตา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แต่​ี่​ั​ึ​า​แล้​ะ​พัตถ์​ ​คร​ไป​พัผ่​า่า​จะเข้า​ห้ทำา​”​ ​แ​จี้​แสท่าที​เป็ห่​ชาหุ่​่าเห็ไ้ชั 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไ่เป็ไร​หร​ ​ี่​ั​เป็เรื่​ปติ​ข​ผ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แ​จี้​่า​พัตถ์​่าจะ​ไป​ปรึษา​หะ​เรื่​ไ่หลั​ ​แี้​ั​ไ่ี​ต่​สุขภาพ​เล​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ใช่​่า​เขา​ไ่ไ้​ไป​พ​ห​เสี​เื่ไหร่​ ​เขา​ไป​แล้แต่​่า​ั​ไ่​หา​คาฝั​เลร้า​ติตา​เขา​ทุเื่​เชื่​คื​ ​หา​คื​ไห​ี​ห่​็​ฝั​เห็​เ็ผู้หญิ​ตั​้​่​จะ​เลืรา​เป็​ภาพ​ที่​เขา​รัแ​ใครคหึ่​ต้ำ​ให้​เขา​ไ่ลื 

 

************************************************ 

จำ​ภาพ​ทั้ห​ไ่ไ้​็​ใช่​่า​จะ​ลืเลื​ไป 

จะ​ไ้​เจั​ไห​๊าาาาาาาา 

กลับหน้าเรื่อง
#
 
#สามารถติกตามข้อมูลข่าวสารการอัพนิยายของ พริ้งพราวจันทร์ ได้แล้วที่นี่
พริ้งพราวจันทร์
ผลงาน( E-BOOK) มีวางจำหน่ายแล้วที่
 
#        #    #   #
 

 

 
ฝากทุกๆ ผลงานไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนักอ่านด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
 
 
 
 

 
สัญญารัก รสสวาท (ซีรี่ย์ชุด พ่อทูนหัวที่รัก)
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“ถ้าไม่ติดประชุม คุณป๊าว่าจะรักเมียสักรอบสองรอบ แต่อย่าเสียใจนะครับเด็กดี เดี๋ยวพอคุณป๊าประชุมเสร็จ คุณป๊าจะจัดให้สามรอบถือเป็นการปลอบขวัญก่อนอาหารเที่ยงนะครับ” คนพูดพูดหน้าตาเฉยแต่คนฟังนี่แก้มแดงร้อนผ่าวแทบไหม้ “เชอะ ใครเขาอยากให้ปลอบกันล่ะ” ไฮยาซินธ์เอ่ยเสียงหวานขึ้นจมูกอย่างงอนๆ เชิดจมูกรั้นเป็นการยืนยัน “คุณป๊ารู้หรอกน่า ว่าไฮย่าน่ะอยากให้คุณป๊ารักใจจะขาด” “หยุดพูดเลยนะ ไฮย่าไม่อยากให้คุณป๊ารักแบบนั้นหรอ...ก...อื้อ...” คนงอนแก้มป่องถูกขโมยจูบจนปากเล็กอวบอิ่มนั้นบวมเจ่อเพราะพิษจูบมาราธอนของสามี “เด็กเลี้ยงแกะ”*****เรื่องราวของคุณป๊ากับไฮย่าเป็นเรื่องราวหวานหื่นกำลังกรุบกริบรสชาติกำลังอร่อย***********อย่าแค่มองผ่านลองโหลดอ่านตัวอย่างก่อนนะคะ****** ขอบคุณค่ะ^_____^

 

 

 

 

ปรารถนารัก สาวน้อยขนมหวาน (ซีรี่ย์ชุด พ่อทูนหัวที่รัก)
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“หนูหลง…ตัวหอมเหลือเกิน…นุ่มลิ้นเสียจริง…” แดเนียลลูบไล้มือไปตามสัดส่วนเหมาะเจาะประกอบเป็นหล่อนเต็มไม้เต็มมือ “คุณแดน…พอเถอะค่ะ…หนูหลงจะไม่ไหวแล้ว…” ร่างกายของหล่อนมันกำลังจะไม่เป็นของหล่อนอีกต่อไป มันกำลังเชื่อฟังคนตัวโตด้านบนที่สั่งการด้วยความช่ำชอง มือไม้เลื้อยจับตรงนู้นตรงนี้อย่างรู้จุดว่าหล่อนชอบตรงไหน ความลับบนร่างกายของหล่อนไม่เป็นความลับสำหรับผู้ชายคนนี้อีกต่อไป ร่างอ้อนแอ้นของหล่อนถูกเขาเปิดเปลือยเชยชิมความหอมหวานจากเรือนร่างของหล่อนอยากเอาเป็นเอาตาย “ใจเย็นๆ นะเด็กดี โอ้โลมกันก่อน ถ้างั้นมันจะไม่เสียวนะ แล้วเดี๋ยวจะหาว่าคุณแดนทำเจ็บ อื้ม…”********* ซีรีย์ชุด พ่อทูนหัวที่รัก ประกอบด้วย 1.สัญญารัก รสสวาท (ไบรอันต์ vs ไฮยาซินธ์) 2.ปรารถนารัก สาวน้อยขนมหวาน (แดเนียล vs ดาราทอง) 3.เสน่หา ดรุณีอ้อนรัก (เคลวิน vs นิสากร)*********ขอฝากผลงานอีกเรื่องไว้ในอ้อมอกด้วยนะคะ*****************ขอบคุณค่ะ*********

 

 

 

รักเหนือน้ำ
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“เธออยากมีสามีไหม” ประโยคคำถามที่ทำคนฟังหน้าร้อนฉ่าไม่รู้จะโกรธเขา หรือควรแสดงความรู้สึกแบบไหนดีในสถานการณ์แบบนี้ แล้วคำถามของเขาอยากได้ประโยคคำตอบแบบไหนกัน “คุณถามทำไมคะ” “ก็ฉันอยากได้เมีย ก็เลยถามเธอว่าอยากมีเหมือนกันไหม” “คุณพระ!!!” ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอแยกอุทานเมื่อได้ยินคำถามตรงมากของเขา หน้าของหล่อนกำลังร้อนผ่าว ลมหายใจเริ่มติดขัด ดวงตาที่เคยกลมโตหลับปี๋ปิดสนิทกอดรัดร่างตนเองแน่นขึ้น เมื่อเขาโน้มใบหน้าคมเข้มลงมาหล่อนสัมผัสได้ถึงความอุ่นร้อนของลมหายใจใกล้มาก ขนในกายของหล่อนลุกเกรียว*****อิอิอิอิ มาฟินไปด้วยกันนะ*****
 
 
 
 
ดักหัวใจไว้ร้อยรัก ซีรีส์ชุด ก๊วนผู้ชายมากเล่ห์ ลำดับที่ 1
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
...เมื่อไก่สาวที่เลี้ยงไว้กำลังโตน่ากิน…...สมภารหนุ่มนั้นจะอดใจไม่กินไก่ที่ตัวเองเลี้ยงไว้ได้หรือ…********* ********* *********“คุณเข้ม...คุณเข้มทำอะไรฝันคะ” หล่อนยังตกใจไม่หายกับสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่เข้าใจว่าสิ่งที่ชายหนุ่มกระทำกับตนเองเรียกว่าอะไร แล้วที่หล่อนตกใจมากกว่าคือสิ่งที่เขาใช้เจ้านั่นทำ เจ้าสิ่งนั้นที่เขาเพิ่งหยิบกางเกงมาสวมปิดบังมันไว้จากสายตาของหล่อน “ถ้าเป็นสามีภรรยาที่แต่งงานกันแล้วก็เรียกว่าทำลูก” เขมทัตบอกอย่างนั้น เพราะคิดไว้แล้วว่าจะมัดมือชกแม่ของเด็กสาวด้วยแผนสองหากว่าเขาพูดสู่ขอแล้วยังไม่ยอมให้แต่งงานกัน แม้จะไม่ได้เกินเลยล่วงล้ำเข้าสู่ภายในแต่เขาก็ถือว่าได้เสียกันเลยแล้วกัน “ทะ...ทำลูกหรือคะ” “ใช่แล้ว แต่ว่าตอนนี้เรายังไม่ได้แต่งงานกันก็เรียกว่าทำเมีย” บอกอย่างนี้ปลายฝันน่าจะเข้าใจมากกว่าเดิม “คุณเข้มทำแบบนี้กับฝันทำไมคะ แล้วไหนคุณเข้มบอกว่าตรงนั้นของฝันแพ้ คุณเข้มจะช่วยดูให้ แล้วทำไมคุณเข้มต้องทำแบบนี้ด้วยคะ...” ตกใจกับสิ่งที่เขาพูด นี่หล่อนเป็นเมียของเขาแล้วงั้นหรือ หล่อนฝันอยู่หรือเปล่าปลายฝัน ******** ******** *********ปล.จากนักเขียนนะคะเรื่องนี้อ่านไปยิ้มไป เตรียมหมอนไว้จิกบ้างก็ดีค่ะ ^^แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น โหลดตัวอย่างไปอ่านก่อนนะคะ ********* ******** *********โหลดเลย โหลดเลย โหลดเลย ^^
เล่ห์หัวใจร้อยรัก ซีรีส์ชุด ก๊วนผู้ชายมากเล่ห์ ลำดับที่ 2
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“อยากกิน...” มองริมฝีปากสีชมพูเรื่อนัยน์ตาหวานเยิ้ม อะไรอยู่ในปากของหล่อน แล้วเขาอยากกินอะไรในปากของหล่อนกันล่ะเนี่ย ปลายไผ่พาซื่อจ้องมองคนที่ใช้ริมฝีปากหนาขบริมฝีปากอิ่มของหล่อนเบาๆ หลายๆ ครั้ง ติดๆ กัน “พอแล้วค่ะ ปากแตกหมด...” อุบอิบบอก เอาสองแขนดันหน้าที่ทำท่าจะทาบริมฝีปากต่ำลงมาอีก “ยังไม่ทันลงโทษเลยนะ” “อย่ามาโมเมสิ...อื้อ...” สองมือเล็กยกขึ้นมาดันและทุบเข้าที่บ่าหนาของเขาด้วยแรกกระจิดริดของหล่อนก็ยังไม่อาจต้านทานคนที่มีพละกำลังมากกว่าได้ เขาซอกซอนปลายลิ้นเข้ามาเกาะเกี่ยวลิ้นเล็กของหล่อนอย่างหน้าตาเฉยทั้งที่หล่อนพยายามที่จะดันลิ้นตัวเองหนี “อื้ม...” หวานเหลือเกิน ในความรู้สึกของเพ็ชระ ปึกๆ สองมือเล็กกำเป็นปั้นน้อยๆ ทุบตามบ่าไหล่ของเพ็ชระ แต่มันไม่สะเทือนมีผลกระทบกระทั่งที่จะทำให้เขาหยุดจูบหล่อนได้เลย หนำซ้ำยังดูดดุนเล่นลิ้นจนหล่อนมึนงงความรู้สึกพร่าเบลอไปหมด กำแน่นที่มัดกล้ามของเขาเมื่อร่างกายรู้สึกหวิวๆ แปลกๆ บริเวณท้องน้อยและจุดต่างๆ ที่ไวต่อความรู้สึก “เรียนรู้วันละนิดวันละหน่อยแล้วกันนะครับ” บอกแบบนั้นแต่ริมฝีปากหาได้หยุดรุกรานหล่อนไม่ แล้วนี่เขาจะมาพูดให้หล่อนดีใจเล่นทำไมกัน “อื้อ...พะ...พอแล้วค่ะ... ไผ่จะปากเจ่อ” เมื่อเขาปล่อยริมฝีปากให้เป็นอิสระเพื่อเอาลมหายใจ หล่อจึงต้องรีบบอกเสียงสั่นว่าให้หยุดการลงโทษไว้เพียงเท่านี้ นี่ขนาดหล่อนไม่ได้บอกนะว่าด่าเขาไปกี่คำกี่ประโยคมากน้อยแค่ไหนยังรู้สึกหนักๆ บวมๆ ที่ริมฝีปากแล้ว “อื้อ...จะ...จะ...จูบไผ่อีกนานไหมคะ...” ไม่มีคำตอบเป็นคำพูดมีเพียงจูบเป็นคำตอบเท่านั้น***************************************

 

 

พันธนาการหัวใจร้อยรัก ซีรีส์ชุด ก๊วนผู้ชายมากเล่ห์ ลำดับที่ 3
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
โชคชะตากำหนดให้คนแปลกหน้าโคจรมาพบกันจนเกิดเป็นโซ่ตรวนพันธนาการที่ไม่สามารถตัดขาดโซ่ตรวนเส้นนี้จะปลูกผูกรักให้เจ้าของดวงใจทั้งสองมีใจพิศมัยต่อกัน*******************************************“เราไปใส่เสื้อผ้ากันก่อนดีกว่านะครับโบตั๋น” “ค่า คูณแม่ขาโบตั๋นปายส่ายเสื้อก่อนนะคะ” เห็นคุณพ่อกับคุณแม่สนิทสนมหยอกล้อกันโบตั๋นดีใจ คุณพ่อคุณแม่รักกัน ยื่นแขนสั้นๆ ให้ผู้เป็นพ่ออุ้ม “เดี๋ยวแม่เลือกชุดให้นะคะ” “คุณรออยู่นี่นะ เดี๋ยวผมแต่งตัวให้โบตั๋นเอง เดี๋ยวคุณค่อยถักเปียให้โบตั๋น เราไปใส่เสื้อผ้ากันดีกว่าครับ คุณพ่อจะเลือกชุดสวยๆ ให้ลูกสาวพ่อเอง” “ค่าๆ โบตั๋นจะใส่ชุดที่คูณพ่อเลือกห้ายค่า” โบตั๋นเออออดีใจ ในหัวใจดวงน้อยของเด็กหญิงมีแต่ละอองความสุขสบายใจเต็มไปด้วยความอบอุ่น สายใยเล็กๆ ที่เรียกว่าสายเลือดและความผูกพันก่อให้เกิดความรู้สึกรักโดยไม่มีเหตุผลใดๆ สำหรับเด็กหญิงที่รู้สึกรักตามสัญชาตญาณ ไม่มีอะไรที่จะน่ายินดีเท่ากับการได้อยู่กับคุณแม่ ได้กอดคุณพ่อแบบนี้ “ทำไมฉันถึงได้รู้สึกกังวลใจแปลกๆ กับแค่เรื่องเขาใส่เสื้อผ้าให้โบตั๋นด้วยนะ ทำไมฉันถึงรู้สึกไม่พอใจที่เห็นเขาทำให้โบตั๋นมีความสุข หรือว่าฉันกำลังอิจฉาอยู่กันนะ...” หอมจันทน์มองตามหลังชายหนุ่มแล้วใคร่ครวญบางอย่างด้วยความว้าวุ่นใจ กลัวว่าลูกสาวจะผูกพันกับเขามากไปกว่านี้ กลัวว่าเขาจะแยกโบตั๋นไปจากอก แต่ก็ไม่อาจทำใจแข็งฝืนแยกลูกออกมาดื้อๆ ได้เพียงแค่เห็นแววตา รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะสดใส แค่นั้นก็ทำให้หล่อนไม่กล้าทำร้ายดวงใจของตัวเอง ในชีวิตของคนเป็นแม่สิ่งที่ทำให้เจ็บปวดใจได้มากที่สุดก็คือเสียงร้องไห้ และดวงตาที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาของลูก “แม่หอมขา เสร็จแล้วค่า...” เสียงแจ้วๆ ของลูกสาวดังมาก่อนตัวทำลายภวังค์ความคิดชั่วขณะของหล่อนและเพียงแค่เห็นหน้าลูกสาวหล่อนถึงกับตกตะลึง ทำไม...ทำไมโขมพัตถ์ถึงได้ทำกับลูกสาวที่น่ารักของหล่อนแบบนี้ด้วยนะ เสื้อแขนตุ๊กตาสีส้มแปร๊ดกับเอี๊ยมกางเกงผ้าสีเขียวเข้มปี๊ มีใส่ถุงเท้าให้ด้วยถุงเท้าสีขาวข้างสีไข่ไก่ข้างที่มีลายดอกไม้เล็กๆ เหมือนกันแต่สีนั้นต่างกันเล็กน้อย ไม่นะ เขาจะแต่งตัวให้ลูกสาวที่น่ารักของหล่อนแบบนี้ไม่ได้ “คุณพัตถ์! ทำไมคุณ ว๊ายยย!!!” หอมจันทน์เดินไปทางห้องแต่งตัวพร้อมกับฉวยข้อมือลูกสาวตัวเล็กไปด้วย ก่อนจะตะลึงเมื่อเห็นเข้าใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีเขียวอ่อนไม่ติดกระดุมและยังไม่ได้สวมกางเกงมีเพียงกางเกงในแบบผู้ชายสีขาวติดกายโชว์บั้นท้ายให้คุณแม่ลูกหนึ่งดู โขมพัตถ์เองก็ตกใจ ไม่ได้อายหญิงสาวแต่อายเด็กหญิงตัวน้อยต่างหากรีบดึงผ้าที่เพิ่งถอดกองไว้มาพันรอบเอวสอบ “คิกๆ คูณพ่อโป๊อยู่ค่า แม่หอมขา...” โบตั๋นเอามือเล็กมาทำท่าปิดตาแต่นิ้วห่างกันจนเห็นดวงตากลมๆ ฉายแววสดใส “ทำไมคุณไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยคะ” หอมจันทน์ที่หันหลังให้โขมพัตถ์แหวให้ “ก็ในห้องแต่งตัวไม่มีใครแล้วนี่ คุณต่างหากที่เข้ามาไม่บอกไม่กล่าว ดีนะที่ผมใส่กางเกงในแล้วน่ะ” “ก็ฉันกำลังโมโหอยู่นี่ คุณแต่งตัวให้โบตั๋นแบบนี้ได้ยังไงคะ มันคนละชุดกันค่ะแล้วยังใส่ถุงเท้าให้ผิดคู่อีก จะไม่ให้ฉันโมโหคุณได้ยังไงไหว คุณแต่งตัวให้โบตั๋นเหมือนจะพาไปออกรอบแสดงตลก” “ก็โบตั๋นอยากใส่สีส้มกับสีเขียวแล้วก็จะใส่ถุงเท้าลายดอกไม้” หอมจันทน์อยากจะบ้านี่เขาจะเลือกตามที่โบตั๋นบอกจริงๆ โดยที่ไม่ดูว่าใส่ออกมาแล้วจะอยู่ในสภาพไหนจริงๆ เหรอ “โบตั๋นน่ะอยากใส่ทุกสีนั่นแหละค่ะเพราะชอบสีสันมาก แต่คุณไม่ต้องตามใจโบตั๋นขนาดนั้นก็ได้นะคะ คุณแค่ให้โบตั๋นเลือกชุดกระโปรงในตู้แทนการถามว่าอยากใส่สีไหนน่าจะดีกว่านะคะ อีกอย่างถ้าฉันตามใจโบตั๋นแบบคุณ มีหวังใครๆ คงได้หัวเราะลูกสาวฉันแน่” อา...มันเป็นแบบนี้นี่เอง...*******************************************ฝากอุดหนุนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ*******************************************ในรูปประโยคการพูดของเด็กๆ การสะกดคำพูดอาจจะไม่ถูกหลักไวยากรณ์เพื่อเสริมอรรถรสในภาษาพูดของเด็กๆ นะคะ *******************************************

อ้อนรักช่อบุษบา
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“คุณรบชอบทำให้หนูหัวใจเต้นแรงแล้วก็ชอบทำให้หนูรู้สึกแปลกๆ” “แล้วมันไม่ดีหรือ” ช่อบุษบาส่ายหัว “ไม่ดีค่ะ หนูกลัวหัวใจวายค่ะ” คำตอบของช่อบุษบาทำให้ธงรบหัวเราะในลำคอด้วยความชอบใจกับคำตอบซื่อๆ ของเด็กสาว “หอมฉันหน่อยสิช่อ ฉันหอมช่อไปตั้งหลายครั้งแล้วนะ เอาเปรียบฉันไม่ดีเลยนะช่อ” “แน่ะ คุณรบหอมหนูเองนะ หนูไม่ขอให้หอมเสียหน่อย” เด็กสาวบ่นอุบอิบทำแก้มป่อง หอมหล่อนเองนะยังจะมาพูดเหมือนหล่อนเอาเปรียบเขาอีก “เป็นเด็กไม่ดีจริงๆ ด้วยสินะ” ธงรบอ่านออกว่าอีกไม่นานเด็กสาวก็ต้องทำตามใจเขาอยู่ดี “ถ้าหนูหอมแล้ว คุณรบก็อย่าหอมหนูอีกนะคะ”คำเตือน*เรื่องนี้นางเอกค่อนข้างนิสัยเด็กมากๆ นะคะ***รบกวนโหลดตัวอย่างก่อนกดสั่งซื้อค่ะ ถ้าชอบกดซื้อ ถ้าไม่ชอบกดปิดนะคะ*****ขอบคุณที่อุดหนุนค่ะ***
หัวใจปลูกรัก
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
โปรยปราย.........********************************************เมษญาสั่นสะท้านครางเสียงสั่นพร่ายามเขาแตะต้องสัมผัสกับจุดอ่อนไหว จะกระถดถอยหนีแต่ก็ถูกมือหนาตรึงเอาไว้อย่างรวดเร็ว แถมยังเงยหน้าขึ้นมาสบตาปรือปรอยของหล่อน ก่อนจะข่มขู่ทางสายตาว่า ห้ามหนี ก่อนจะเปล่งวาจาที่ทำให้หล่อนตัวร้อนผะผ่าว “อย่าเสียมารยาทสิเม ฉันหอมอยู่นะ” “นายปล่อยเมเถอะค่ะ เมอาย แล้วเมก็กลัวใครมาเห็นด้วย” ร้อนรุ่มดั่งไฟสุมทรวง ถ้าหากไม่ห้ามให้เขาหยุดตอนนี้อาการสติเลือนคงกำเริบและไม่สามารถที่จะเอ่ยห้ามเขาได้อีกเลย พลิศร์หยุดนิ่งทำหน้าฉุนเฉียวเขามีอารมณ์มากในตอนนี้ แล้วก็อยากเชยชิมเจ้าหล่อนทั้งตัว ลุกขึ้นแล้วเสยผมลวกๆ เอาสองมือลูบหน้า “ถ้าไม่ให้ฉันดูดฉันหอมคืนนี้ก็ปิดบ้านด้วย ฉันจะไปดูดไปหอมของคนอื่นไม่กลับเข้ามาอีก” ความจริงส่วนมากกับผู้หญิงที่เรียกมาใช้งานบ่อยๆ ส่วนมากจะเป็นงานกันหมดเขาไม่ค่อยโอ้โลมเจ้าหล่อน เจอหน้ากันก็เริ่มงานใส่กันไม่ยั้งเสร็จงานก็จ่ายเงิน เขามีความต้องการสูง มีนายหน้าขาประจำคอยจัดการหาหญิงสาวตามความต้องการมาให้ เมษญาที่ร่างอ่อนระทดระทวยพยุงตัวเองขึ้นเพื่อแต่งตัวให้อยู่ในชุดเรียบร้อยเหมือนเดิม แต่สิ่งที่เขาพูดออกมาทำให้มือบางที่กำลังใส่เสื้อหยุดชะงักแล้วเงยหน้างอง้ำมองเขา เพิ่งจะดูดจะหอมของหล่อนไปเมื่อไม่กี่วินาทีนี้เอง ยังจะมีหน้าไปคิดถึงของผู้หญิงคนอื่น ความน้อยเนื้อต่ำใจคิดเล็กคิดน้อยที่ติดตัวผู้หญิงมาตั้งแต่เกิดแทบทุกคนทำให้หน้านั้นบูดบึ้งมากกว่าเดิม “นายคนบ้าดูดของเม หอมของเมแล้วจะไปทำกับคนอื่นได้ยังไง เมเป็นน้องนายนะ นายทั้งดูดทั้งหอมแล้วนายก็ต้องรับผิดชอบด้วยการไม่ไปดูดไปหอมของผู้หญิงอื่นสิ” โถมกายทุบหลังคนร่างหนาใบหน้าร้อนผ่าวด้วยความโมโห*************************************************กดโหลดตัวอย่างก่อนนะคะอ่านแล้วชอบกดซื้อโลดเด้อค่ะ ^___________________^************************************************
แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น