ปลายฟ้าเดินเตร่อยู่หน้าห้องทำงานของเควิน อยากจะเข้าไปถามให้แน่ใจเรื่องพี่ชาย แต่ก็เปลี่ยนใจ ไม่อยากเข้าไปกวนใจ ขนาดคุณกิตติยังออกมาหน้าเครียด
“อ้าว..ปลายฟ้ามีอะไรหรือเปล่า” เควินเปิดประตูออกมาพอดี
“คือ...ฟ้าอยากจะถามเรื่องพี่ขุนเขาค่ะ”
“ไม่รู้สิ ไม่ได้ตาม” เควินตอบมาง่าย ๆ
“จริงหรือคะ”
“ฉันจะโกหกเพื่ออะไร”
“ขอบคุณนะคะ ที่ไม่ติดใจเอาความพี่ขุนเขา
เควินไม่ตอบว่าอะไร ได้แต่ยิ้มบาง ๆ
“อยากไปนั่งรถเล่นไหม” เควินถามอย่างเอาใจ
“ไปไหนคะ” ปลายฟ้าสนใจ
“อืม...พัทยาดีไหม” จากบ้านที่อยู่ระยองเดินทางถึงพัทยา ชั่วโมงเดียวก็ถึง
“ไปค่ะ เผื่อได้ดูโชว์” ปลายฟ้าตื่นเต้น
“โชว์อะไร...บาร์ที่มีผู้ชายเต้นโชว์น่ะเหรอ” ชายหนุ่มแกล้งทำเป็นไม่รู้ว่า ปลายฟ้าหมายถึงอะไร
“มีด้วยเหรอคะ...”หญิงสาวรู้ว่าโดนแกล้ง เลยทำเป็นอยากดูซะเลย
“ไม่ต้องแก่แดดเลย”
“โธ่...อดดูเลย” หญิงสาวทำหน้าเสียดาย
"...เพี๊ยะ....."
“โอ๊ย !...” ปลายฟ้าคลำก้นป้อย ๆ เมื่อโดนฝ่ามือหนาตีลงมาอย่างหมั่นเขี้ยว
“ทำอย่างอื่นกันดีกว่าล่ะมั้ง ของฉันน่าดูกว่าพวกนั้นเยอะ” เควินรวบเอวหญิงสาวเข้ามาหอมแก้มหลายฟอด ชายหนุ่มทำท่าจะเปลี่ยนใจไม่ไปจริง ๆ เสียแล้ว
“ไปเถอะค่ะ” ปลายฟ้า ออกแรงเอามือยันเขาออกห่าง คนอะไรเผลอเป็นไม่ได้ชอบทำท่าหื่นใส่
“......555.....นึกว่าจะแน่”
ค่ำนั้น สองหนุ่มสาวตะลุยราตรีกันจนดึกดื่น เควินพาปลายฟ้าไปดู ทิฟฟานี่โชว์ หญิงสาวตื่นตาตื่นใจ ยิ้มแก้มแทบแตก ราวกับเด็กได้ของถูกใจ ส่วนชายหนุ่มนั้นเขาไม่ได้ตื่นเต้นอะไรตรงนั้น เพราะเคยเห็นมาแล้ว แต่ที่ไม่เคยเห็นก็คนข้าง ๆ ที่อยู่ในอารมณ์ฟินสุด ๆ นี่แหละ
หลังจากดูโชว์เสร็จ ก็พากันขับรถดูแสงสี ทุกซอกซอย จนกระทั่งปลายฟ้าชวนกลับ บ่นว่าไม่เห็นมีอะไรน่าดูเลย ไม่ผู้ชายแต่งตัวโป๊ ก็ผู้หญิงแต่งตัวโป๊ ถึงกระนั้น กว่าจะพากันกลับ ก็ล่วงเลยเข้าสู่วันใหม่แล้ว
ปลายฟ้าแทบจะลืมตาไม่ขึ้น ชายหนุ่มต้องบังคับให้อาบน้ำสระผม ช่วยไดร์ผมให้ กว่าจะได้นอน ก็เกือบสว่าง พอขึ้นเตียงได้ หญิงสาวก็ซุกเข้ามาหาเควิน ให้เขาโอบกอดหลับไปด้วยสีหน้าเปี่ยมสุข
เกือบเที่ยง หญิงสาวลงไปทำอาหาร ตั้งใจอย่างสุดฝีมือเพื่อเป็นการขอบคุณสามี...เอ...จะเรียกว่าสามีได้หรือเปล่าน๊า...ยังไงก็แอบทึกทักเอาก่อนก็แล้วกัน ถึงแม้จะรู้จุดจบอยู่แล้วก็ตาม....แต่ตอนนี้ยังมาไม่ถึงก็ไม่จำเป็นต้องทุกข์ล่วงหน้าซักหน่อย .....เฮ้อ !.....ไม่น่าใจง่ายเลยเรา......หญิงสาวได้แต่ถอนใจในความดื้อรั้นของใจตัวเอง...
เควินตื่นมาหลังเที่ยงเล็กน้อย ชายหนุ่มควานหาคนข้างตัวแต่ไม่พบ ได้แต่หวังว่าเจ้าหล่อนคงไม่ไปซุกซนจนเดือดร้อนที่ไหนอีกนะ เขารีบลุกขึ้นอาบน้ำ จัดการธุระส่วนตัวเรียบร้อยก็ลงมาตามหาหญิงสาว ชายหนุ่มตรงไปในครัวซึ่งเขาเดาไม่ผิด หล่อนกำลังง่วนกับการทำอาหารอยู่ในนั้น
“ตื่นแล้วหรือคะ” ปลายฟ้ายิ้ม หัวใจพองฟู ที่เห็นเขาตามลงมา อย่างน้อยก็คงจะคิดถึงหล่อนบ้างล่ะ
“อืม...สงสัยจะยัง”
“แหม...ถามดี ๆ ทำไมต้องรวนกันด้วยคะ” ปลาบฟ้าค้อนให้วงใหญ่
“เปล่ารวน...ก็ยังไม่ตื่นจริงๆ” เควินเข้ามากอดกระซิบข้างหู แถมรั้งร่างหล่อนเข้าไปแนบชิดเพื่อให้หล่อนพิสูจน์ด้วยตัวเอง ปลายฟ้าถึงกับขนลุกซู่ หน้าแดงก่ำ
"ขี้เซาเหมือนกันนะ" หญิงสาวทำเป็นต่อว่า เจ้าเควินน้อย
"ช่วยปลุกมันหน่อยสิ"
"อึ๊ย...คุณนี่...ให้มันพักบ้างเถอะค่ะ"
"ถามมันก่อนไหม ว่าอยากพักหรือเปล่า" เควินบอกเสียงกระเส่า
“ไม่ค่ะ...ทานข้าวดีกว่า....ฟ้าทำเองทั้งหมดเลยนะคะ” ปลายฟ้ารีบเปลี่ยนเรื่อง ก่อนจะเป็นเรื่องขึ้นมา หล่อนกุลีกุจอจัดอาหาร และเชิญชวนให้ชิมอย่างเอาใจ