24
× 0
× 0
× 0
รอไม่นาน เควินก็เดินใส่เสื้อคลุมมา คงจะไปเปลี่ยนกางเกงว่ายน้ำ แต่ในมือเขาเนี่ยสิ ถือชุดว่ายน้ำสีสันสดใส พร้อมทั้งหมวกและแว่นตาว่ายน้ำมาด้วย มาด้วย
“อ่ะ...ไปเปลี่ยนซะ”
“ใส่ชุดนี้ไม่ได้หรือคะ” หญิงสาวต่อรอง
“ไม่ได้ เดี๋ยวก็จมอีกหรอก” เควินขู่
ปลายฟ้าจำเป็นต้องรับชุดว่ายน้ำสองชิ้นนั้นมาเปลี่ยน เขาอุตส่าห์จะสอนให้ทั้งที ดูเอาเถอะอุตส่าห์แปะแผลใหม่ด้วยแผ่นกันน้ำด้วย
หญิงสาวกลับออกมา เควิน ลงไปรออยู่ในสระว่ายน้ำอยู่แล้ว หล่อนรวบรวมความกล้าถอดเสื้อคลุมก่อนจะรีบหย่อนตัวลงน้ำ
ชายหนุ่มตั้งใจสอน บวกกับความมั่นใจเต็มร้อยว่าหล่อนจะปลอดภัย ทำให้หญิงสาว สามารถว่ายน้ำได้เร็วเกินคาด ทำให้สนุกใหญ่ ผ่านไปเกือบสองชั่วโมง หล่อนยังไม่อยากขึ้น จากน้ำด้วยซ้ำ
“ขอต่ออีกหน่อยนะคะ” หญิงสาวเริ่มงอแง หล่อนต่อรองเมื่อเขาเข้ามาลอยตัวอยู่ ข้าง ๆ หล่อน ถึงแม้จะเหนื่อย แต่หญิงสาวก็ชอบที่จะยืนเกาะขอบสระ โดยมีน้ำพุ่งออกมานวดให้ร่างกายผ่อนคลาย
“ได้ มาสิ”เควินบอกพลางอ้าแขนกว้าง ปลายฟ้าโผเข้าไปหาด้วยคิดว่าเขาจะสอน ว่ายน้ำท่าใหม่ กว่าจะรู้ตัวก็โดนเขาอุ้มขึ้นไปนั่งขอบสระแล้ว ส่วนตัวเขายังยืนอยู่ในน้ำแต่สองแขนพาดอยู่ที่สะโพกของหญิงสาว
“ขี้โกง !” ปลายฟ้าบ่น
“ใครโกง ก็เธอขอต่อก็ต่อให้นี่ไง” เควินพูดจาเลี้ยวลด พลางขบเม้มลงบนดอกบัวคู่งาม ทำเอาปลายฟ้าลนลานผลักเขาออกแล้ววิ่งกลับขึ้นห้องไปเลย
“.......555........” เควินหัวเราะชอบใจกับวิธีการปราบเด็กดื้อของตัวเอง
เควินนั่งคุยเรื่องสำคัญกับกิตติในห้องทำงานภายในคฤหาสน์หรู
“คนของเราแจ้งมาว่า ทีมที่ลงมือมาจากต่างประเทศแน่นอน” กิตติรายงานผู้เป็นนาย
“ประเทศอะไร”
“ประเทศ......พวกนี้มืออาชีพ รับงานทั่วโลก สาวถึงต้นตอยาก”
“แสดงว่าคนว่าจ้าง น่าจะได้ประโยชน์มหาศาลจากการตายของฉัน ไม่อย่างนั้นคงไม่ใช้มืออาชีพระดับนี้หรอก” เควินพยายามคิดว่าจะเป็นใครได้ ในแวดวงธุรกิจก็ไม่เห็นมีใครมีเหตุจูงใจให้ต้องทำกันขนาดนี้
“ส่วนไอ้คนที่โดนเก็บในคุกน่าจะเป็นตัวหลอก” กิตติออกความคิด
“ฉันก็คิดว่าอย่างนั้น” เควินเห็นด้วย
“คงต้องรอให้มันลงมืออีกครั้ง” เจ้านายหนุ่มพูดขึ้น หลังจากเงียบไปนาน
“ระหว่างนี้ผมจะเพิ่มมาตรการคุ้มกันนะครับ”
“ไม่ต้องหรอก มันคงยังไม่กล้าลงมือเร็ว ๆ นี้ ค่อย ๆ สืบแบบเงียบ ๆ อย่าให้แม่ฉันรู้ล่ะ”
“ครับ” กิตติรับคำแล้วก็ถอยออกไป
เควิน ทิ้งตัวเอนพิงพนักเก้าอี้ มีอีกคนที่จะได้ผลประโยชน์มหาศาลถ้าเขาตาย แต่ก็ขออย่าให้เป็นคนนั้นเลย ชายหนุ่มหน้าเครียด
ปลายฟ้าเห็นกิตติเข้าไปคุยกับเควินเป็นนาน ก่อนจะเดินออกมาหน้าตาเคร่งเครียด หล่อนอยากรู้ว่าเขาคุยกันเรื่องตามหาพี่ชายของหล่อนหรือเปล่า จึงได้มาดักรอเขาอยู่
“คุณกิตติคะ”
“ครับคุณปลายฟ้า...มีอะไรหรือเปล่าครับ” กิตติแปลกใจ ที่ปลายฟ้าทำท่าเหมือนดักรอเขาอยู่ เพราะปกติหล่อนจะไม่ชอบหน้าเขานัก
“เอ่อ...ฉันอยากรู้เรื่องพี่ขุนเขาน่ะค่ะ...พวกคุณตามล่าเขาอยู่ใช่ไหมคะ” ปลายฟ้าพยายามพูดดีด้วย
“อ๋อ...เรื่องนั้น...ไม่ทราบครับ” กิตติตอบหน้าตาย
“ได้โปรดเถอะค่ะ ฉันเป็นห่วงเขาจริง ๆ” หญิงสาวขอร้อง
“ไม่ทราบจริง ๆ ครับ เพราะเจ้านายไม่ได้สั่งให้พวกผมตามหา หรือดำเนินการใด ๆ เกี่ยวกับพี่ชายของคุณทั้งนั้น แต่ถ้าคุณอยากรู้จริง ๆ คงต้องไปถามกับท่านแล้วล่ะครับ”
“หมายความว่า คุณเควินไม่ได้ติดใจเอาความเขาแล้วใช่ไหมคะ” ปลายฟ้ายิ้มออก
“ก็คงงั้นมั้งครับ” กิตติเห็นว่าหมดเรื่องแล้ว จึงขอตัว ก่อนจะเดินออกไป
