หญิงสาวมองเห็นสระว่ายน้ำใสแจ๋วรูปทรงอิสระ แต่ก็กว้างใหญ่พอ ๆ กับสระว่ายน้ำขนาดมาตรฐาน แสดงว่าเจ้าของบ้านนั้นชื่นชอบการว่ายน้ำอยู่มากเหมือนกัน   

 

ปลายฟ้า เกิดความคิดอยากจะลองหัดว่ายน้ำดูสักหน่อย โตจนป่านนี้ยังว่ายน้ำไม่เป็นเลย น่าอายจริง ๆ   หญิงสาวคิดได้ดังนั้นจึงกลับขึ้นห้อง ค้นหาชุดว่ายน้ำ ที่มีเรียงไว้ให้เป็นสิบชุด แต่ละชุด โอย...จะเป็นลม ถึงแม้จะใส่เล่นคนเดียวก็เถอะ หล่อนทำใจไม่ได้อยู่ดี  ในที่สุดจึงเลือกเอากางเกงขาสั้น กับเสื้อยืดพอดีตัว พร้อมกับหยิบผ้าขนหนูผืนใหญ่กับเสื้อคลุมติดมือมาด้วย 

  

            หญิงสาวนั่งตีเท้าทำความคุ้นเคยอยู่ที่ขอบสระ  หล่อนเปิดยูทูปเลือกดูคลิปสอนเริ่มต้นหัดว่ายน้ำ ซึ่งมีเยอะแยะไปหมด  หล่อนก็ยังเลือกไม่ถูกอยู่ดี ไม่รู้จะเริ่มยังไง จึงตัดสินใจ ค่อย ๆ หย่อนตัวลงในสระ มือยังเกาะขอบสระไว้แน่น ในที่สุดเท้าก็สัมผัสกับก้นสระ ..เอ๊ะ...มันไม่จมนี่หว่า ...... 

  

            ปลายฟ้าลงไปแช่น้ำอยู่พักใหญ่ หลังจากเริ่มคุ้นเคยกับสระว่ายน้ำแล้ว  หญิงสาวค่อย ๆ ปล่อยมือ ทำใจใจกล้าโผไปเกาะอีกมุมหนึ่งใกล้ ๆ ขนาดเป็นแค่มุมเฉียง ราวสองสามเมตรแค่นั้นยังสำลัก ค่อก ๆ แค่ก ๆ หล่อนทำอยู่ห้าหกรอบ เริ่มดี  รู้สึกว่าตัวสามารถลอยในน้ำได้จนถึงขอบสระ ไม่ต้องเอาขาลงก่อน 

 

หญิงสาวได้ใจ เริ่มคิดการใหญ่ ในเมื่อหล่อนลอยตัวได้แล้ว  ขอบสระด้านตรงข้ามจึงเป็นเป้าหมายต่อไป  เพราะมันไม่ได้กว้างมากนัก เนื่องจากเป็นทางขวาง แต่หล่อนหารู้ไม่ว่าตรงกลาง มันลึกมาก 

หญิงสาวเล็งอยู่นาน ก่อนจะถีบขอบสระ พร้อมกับโผไปด้านตรงข้ามด้วยความมั่นใจ ความกว้างที่เห็นว่าไม่มาก ในตอนแรกนั้น ทำไมมันไม่ถึงสักที ปลายฟ้ากะว่าจะยืนพักตรงกลาง แต่เอ๊ะเท้า ไม่ถึงพื้นสักที  หญิงสาวตกใจเสียการทรงตัว ค่อย ๆ จมลง ตะเกียกตะกาย ตีน้ำกระจาย หล่อนพยายามถีบตัวขึ้นเหนือน้ำ แต่ก็ไม่สำเร็จ  อึดอัด หายใจไม่ออก จู่ ๆ ก็โดนดึงขึ้นมา มารู้ตัวอีกทีก็นอนอยู่ขอบสระแล้ว 

            “ปลายฟ้า....ปลายฟ้า”หล่อนได้ยินเสียงคุ้นหูพยายามร้องเรียก อย่างร้อนรน 

          “แค่ก....แค่ก ๆ .....” หญิงสาวลุกขึ้นนั่งกระอักกระไอ 

            “เป็นยังไงบ้าง” 

            “ไม่เป็นไรแล้วค่ะ” 

“ว่ายน้ำไม่เป็นไม่ใช่เหรอ  ลงไปทำไม” เควินถามเสียงเข้ม  หลังจากหายตกใจ 

            “ฟ้าอยากว่ายน้ำเป็นนี่คะ คิดว่าน่าจะลองหัดดูได้” หญิงสาวชี้แจงเสียงอ่อย หน้าจ๋อย รู้ตัวว่าทำผิด 

            “แล้วทำไมไม่บอก ลงมาคนเดียวแบบนี้  ถ้าฉันมาไม่ทันป่านนี้เธอลงไปนอนเล่นอยู่ก้นสระแล้ว รู้ไหม” เควินยังไม่หายโกรธ โชคดีที่เขาเห็นหล่อนจากหน้าต่าง หล่อนกำลังหัดโผอยู่ช่วงสั้น ๆ จึงได้เดินตามลงมาด้วยความเป็นห่วง เพราะรู้ว่าหญิงสาวว่ายน้ำไม่เป็น 

          “แผลคุณยังไม่หายนี่คะ เลยไม่อยากรบกวน” หล่อนแถไปสด ๆ ความจริงไม่คิดจะบอกเขาด้วยซ้ำ 

          “มันเกี่ยวกันไหมเนี่ย” เควินเริ่มปวดหัวกับอานุภาพพลังแถ... 

“ขอโทษค่ะ...ว่าแต่ขอฟ้าลองต่อได้ไหมคะ”  หญิงสาวถามเสียงอ่อย 

            “ยังไม่เข็ดอีกเหรอ” 

            “แหม...ก็คุณอยู่ด้วย ยังต้องกลัวอะไรอีกล่ะคะ” ปลายฟ้าอ้อน 

            “งั้นรอตรงนี้แหละ อย่าเพิ่งลงไปนะ เดี๋ยวฉันมา” เควินสั่ง  กำชับราวกับหญิงสาวเป็นเด็ก ๆ   

 

          ปลายฟ้าจำต้องเชื่อฟัง โชคดีเท่าไหร่แล้วที่หล่อนรอดมาได้ เพราะความซนของตัวเองแท้ เกือบได้กลายเป็นผีเฝ้าสระ  หญิงสาวนั่งขอบสระเอาขาตีน้ำเล่น