ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

บทที่ 1 50%

คุณ​เชฟ​คะ​ ​ช่​ส​รั​หู​ห่​ ​1​ ​(​ชัช​ชาติ​&​ิรา​รัต์​) 

  

ท​ที่​ ​1 

  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ รุ​๊​​ริ​๊​! 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เสี​ระิ่​ติ​ประตู​ทาเข้า​ั​เป็​สัญญาณ​่า​ี​ค​เปิ​ประตูเข้า​​ผ่า​ประตู​ร้า​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ชัช​ชาติชา​หุ่​ผู้​เป็เจ้าข​ร้า​เห้า​จา​สิ่​ที่​ำลั​ทำ​ู่​ ​​ลูค้า​รา​แร​เปิ​ประตู​ร้า​เิ​เข้าา​ ​หลัจาที่​เขา​เพิ่​พลิ​ป้า​เปิร้า​ไ่า​ ​ราั่า​ี​ฝ่า​ำลั​รค​เลา​ร้า​เปิ​ู่​่​แล้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​สัสี​ครั​”​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ชัช​ชาติ​ิ้​และ​เ่​ต้รั​ลูค้า​รา​แร​ ​ร้า​ี้​เป็​ร้าเเรี่​สาขา​ใหญ่​ที่​เขา​ูแล​้ตัเ​ ​ีพ​ั​า​ทั้​ชา​และ​หญิ​ร​ ​ๆ​ ​เื​ ​20​ ​ค​ ​แ่​ารทำา​ ​2​ ​ช่เลา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ร้า​เปิ​ตั้แต่​ ​7.00​ ​.​ ​-​ ​22.00​ ​.​ ​เเรี่​ที่​ร้า​เขา​จะ​เป็​ค​ลืทำ​เ​ูแล​ทุขั​้​ต​ ​สาขา​ื่​ ​ๆ​ ​เขา​จะ​คัเลื​ผู้จัาร​ร้า​และ​เชฟ​้ตัเ​เพื่ให้​เเรี่​ภาใต้​ชื่​ร้า​ข​เขา​ไ้าตรฐา​เีั​ ​แ้​รสชาติ​จะ​แตต่า​ั​เพราะ​รส​ื​ข​เชฟ​แต่ละค​ไ่​เหืั​ ​แต่​ภาใต้​คาต่า​ั้​จะ​ต้​ร่​และ​ไ่​ต่ำ่า​าตรฐา​ข​ร้า​สาขา​ใหญ่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​สัสี​ค่ะ​”​ ​ิรา​รัต์​ตรั​เจ้าขร้า​้​ให้า​ิ้แ้​ ​หล่​แ​ช​เขา​ ​ิ่​รู้​่าั​ไ่ี​แฟ​หรื​ภรรา​็​ิ่​ช​าขึ้​ี​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ชาหุ่​ห้าตา​หล่​เข้​ี​ห​เล็้​ ​รูปร่า​ึึ​สูใหญ่​ ​ผิ​ลา​ ​ๆ​ ​ไ่​ขา​ไ่​ำคล้ำ​ ​สู​่าจะ​ประาณ​ ​189​ ​เซติเตร​่าจะ​ไ้​ ​เขา​หล่​า​ ​ิ่​ตที่​ู่​ใ​ชุ​ี​ผ้าัเปื้​และ​ต​ทำ​ข​ิ่​หล่​าขึ้​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​หล่​ั​าที​่​ร้า​ี้​เป็ประจำ​ ​ัตั้แต่​เริ่​เข้าา​เรี​ที่​หาิทาลั​แห่​ี้​ ​จ​ตี้​ู่​ปี​ ​3​ ​แล้​ ​หล่​็​ั​ไ่รู้​สึ​เื่​ที่​ต้​า​แ​เจ้าขร้า​เจ้าเส่ห์​สุ​หล่​ ​คที​่​ชื่ช​ชาหุ่​ไ่ไ้​ี​แค่​หล่​หร​ะ​ ​สา​ ​ๆ​ ​ไ่่า​จะ​ร่​สถาั​เีั​หรื​ต่า​สถาั​ ​ถ้า​ไ้า​ร้า​ี้​ต่า​็​ชื่ช​ชาหุ่​เจ้าขร้า​ั​เป็​ทิแถ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ชัช​ชาติ​​สา​ส​ใ​ชุัศึษา​ ​เจ้าข​เรืร่า​ั​ ​ตัเล็​หุ่​เ็ซ์​า​ ​เขา​จำ​หล่​ไ้​เพราะ​ห้าตา​ที่​ส​ใส​ไร้​ารปรุ​แต่​ ​ผ​ตร​า​ถึ​เ​ู​ี​้ำ​หั​ ​ริฝีปา​ิ่​ส​ ​หล่​ัจะ​าที​่​ร้า​เป็ประจำ​ ​าครั้​็​าั​เพื่​หรืไ่็​าค​เี​ ​าั​่​า​ ​ๆ​ ​เพราะ​ร้า​ข​เขา​เป็​ร้าเเรี่​ึ่​ร้าาแฟ​ที่​ีโต​๊ะ​สำหรั​ั่​จิ​าแฟ​เพลิ​ ​ๆ​ ​รัประทา​ั​เเรี่​แส​ร่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เช้าี้​รั​ะไร​ครั​”​ ​เขา​ถา​ลูค้า​สา​ใ​ชุัศึษา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เ่​...​คื​...​”​ ​ิรา​รัต์​คิ​่า​ค​หลไหล 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ทำไ​เสี​ข​เขา​ช่า​เซ็ซี่​ช​ใจสั่​า​ขา​ี้​ะ​ ​ส​ขหล่​ึ​เล​ไป​ชั่ขณะ​เพีแค่​ไ้ิ​เสีทุ้​ติ​แห​ิ​ ​ๆ​ ​ข​เจ้าขร้า​ห้า​หล่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ี​ะไร​หรืเปล่า​ครั​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​คื​...​เ่​...​พี่​รั​ส​ทำ​ข​ั้​คะ​”​ ​ถึ​าที​่​ี่​ประจำ​แต่​หล่​็​ไ่ล้า​คุ​ั​เขา​หร​ ​ส่ใหญ่​ไ้​คุ​ั​คื​ต​สั่​ข​เท่าั้​แหละ​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​็​ั​เขิ​่ะ​...​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไ่​ครั​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แล้​พี่​รั​พัา​เพิ่​ั้​คะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ตี้​ั​ไ่​รั​เพิ่​ครั​”​ ​เขา​เห็​ให้า​ส​ข​ค​ตั​เตี้​่า​ที่ู่​ี​ฝั่​ข​เคา์เตร์​ทำ​ห้า​สล​ล​เล็้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​พี่​ส​หู​ทำ​ข​ไ้​ั้​คะ​ ​หู​า​เรี​ทำ​ข​ค่ะ​ ​ถ้า​พี่​พ​จะ​ี​เลา​แส​้​ิ​ส​หู​สัห่​ไ้​ั้​คะ​”​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ี่​ถืเป็​าร​เข้าหา​ผู้ชา​ครั้แร​ขหล่​ ​หลัจาที่​เพื่​ ​ๆ​ ​เชีร์​ให้​หล่​เข้าา​คุ​ั​เขา​หลาครั้​แล้​ ​แต่​หล่​็​พาา​ทำใจ​เรี​แรใจ​าสา​ปี​เต็​ ​ๆ​ ​่า้​็​ข​ทำคารู้จั​เขา​้ตัเ​่​จะ​เรีจ​สัครั้​แล้ั​ะ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​หื​ ​ทำไ​า​เรี​ั​ผ​ล่ะ​ครั​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เ่​...​็​พี่​ู​เ่​ค่ะ​ ​ทำ​ข​ร่​ ​หู​ชิ​ทุ​เู​แล้​ ​ช​า​ ​ๆ​ ​ค่ะ​”​ ​ิรา​รัต์​ิ้​หา​ ​ข​ข​ร้า​ร่​จริ​ ​ๆ​ ​และ​หล่​็​ช​ทุ​เู​ ​ข​ที่​ีส่​ผส​เข้าัไ้​่า​ลตั​ ​ห​ ​หา​ ​ุ่​ ​ละุ​ลิ้​ไ้​่า​พิพี 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แ่ใจ​หรื​ครั​่า​ชิ​ทุ​เู​แล้​”​ ​ชัช​ชาติ​​หญิสา​ตรห้า​้​แตา​ที่​่าไ่​ ​ประโค​ที่​พู​​ไป​็​แฝ​คาำ​ไ้​ใ​ั้​ ​สาตา​​ร่าา​เ้า​ตรห้า​ ​โที่​ี​ฝ่า​ไ่ทั​ไ้​เห็​ ​ี​ผู้ชา​ค​ไห​จะ​ไ่ส​ใจ​ผู้หญิ​ส​ ​หุ่​่า​เา​้า​ ​เขา​ไ่​ปฏิเสธ​หร​ะ​่า​ส่ลึ​า​ ​ๆ​ ​ใ​ใจ​เขา​ให้คาสใจ​ี​ฝ่า​ู่​เหืั 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ถ้า​ไ้​สั​หลา​ ​ๆ​ ​้ำ​ ​็​คจะ​สา​ตั​ล่ะ​ะ​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ทุครั้ที่​หญิสา​เข้าา​ใ​ร้า​ ​เขา​จะ​ทำ​เิ​ไ่​​แต่​สาตา​เขา​พิจารณา​ ​​หล่​ู่​ห่า​ ​ๆ​ ​โที่​ี​ฝ่า​็​ไ่รู้​ตั​ ​เขา​ไ่ไ้​ีิ​สั​เข้าหา​ผู้หญิ​่​ ​ส่ใหญ่​ี​แต่​ผู้หญิ​เสตั​ให้​เขา​า่า​ ​เขา​เ​็​ส​ให้​่า​ไ่​เี่​ตา​ิสั​ค​หื่​า​่า​เขา​ ​ี​เหตุผล​ที่​ไ่​เข้าหา​ผู้หญิ​่​เพราะ​ไ่​า​ให้คาสใจ​ใคร​เป็พิเศษ​ ​ช​คาสัพัธ์​ที่​ไ่​ผูั​ ​ส่​หญิสา​ที่า​เช้า​ถึ​เ็​ถึ​ค​ี้​ ​เขา​ู​่า​หล่​สใจ​เขา​ ​เขา​เ​็​ร​ให้​เธ​า​เ่​ช​ู่​เหืั 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ชิ​ห​แล้​ะคะ​ ​ที่ู่​ใ​ราาร​เู​ิรา​ิ​ห​แล้​ค่ะ​”​ ​ิรา​รัต์​เปลี่​สรรพา​แท​ตัเ​้​คาเคชิ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไ่​หร​ ​คุณ​ั​ไ่ไ้​ชิ​ทุ​เู​หร​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ิรา​ั่ใจ​่า​ชิ​ห​แล้​ค่ะ​”​ ​หล่​ชิ​ทุ​เู​แล้​จริ​ ​ๆ​ ​ะ​ ​เู​ให่​า​ไ่ี​ครั้ไห​ที่​หล่​จะ​พลา​สั่​าิ​แ่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เห็แ่​คาตั้ใจ​ข​้​ ​พี่​จะ​ส​ทำ​ข​แล้ั​ะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ิรา​รัต์​​เล็้​ ​จู่​ ​ๆ​ ​ี​ฝ่า​​ตล​ส​หล่​ทำ​ข 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ขคุณ​ค่ะ​ ​พี่​คิเิ​ั้​คะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไ่​คิเิ​ ​แต่​้​ต้​จ่า​ค่าจ้า​ส​เป็​่า​ื่​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ะไร​หรื​คะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ชัช​ชาติ​ใช้​ร่าา​ที่สู​ื่ห้า​โถ​ตั​ไป​้าห้า​ให้​ใล้​ั​ให้า​ส​ใส​ไร้เีสา​ข​ัศึษา​สา​ ​จไ้​ลิ่ห​่​ ​ๆ​ ​จา​ร่าา​​ิ่​ ​เป็​ลิ่​ที่​ไ่ไ้​เสริ​ารปรุ​แต่​จา​้ำห​แต่​เป็​ลิ่​า​สา​ที่​ผส​ั​แป้ฝุ่​ธรรา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ส​เสร็จ​จะ​​แล้ั​ะ​ ​ี่​เร์​ส่ตั​ ​เรี​เสร็จ​โทรา​จะ​ไปรั​”​ ​เสี​แห​เซ็ซี่​​เสี​ระซิ​พร้ั​ื่​ระาษ​ที่​เขี​ตัเลข​ไ้​ให้​ี​ฝ่า 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ิรา​รัต์​ขลุซู่​ั​้ำเสี​ข​ชาหุ่​ ​ลหาใจ​ุ่​ร้​ที่​ริ​ร​ใส่​ ​และ​คาใล้ชิ​ที่​ไ่ทั​ไ้​ตั้ตั​ี​ ​หล่​สะุ้โห​เื่​ไ้ิ​เสี​ระิ่​ห้า​ประตู​ร้า​ั​เป็​สัญญาณ​่า​ี​ค​เปิ​ประตู​ร้า 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​สัสี​ครั​”​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ชัช​ชาติ​ปรั​ารณ์​พลุ่พล่า​ที่​า​จะ​ส​เ็​ทำ​ข​ไ้​่ารเร็​ ​​คตร​ห้าที่​ให้า​ขึ้​สี​ระเรื่​ ​ุ​ปา​ระตุ​ิ้​เจ้าเล่ห์​แ​เสื​ร้า​ที่​เห็​เหื่​่าิ​ตรห้า 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ิรา​รัต์​แทจะ​ล้​ฟุ​ตรห้า​เคา์เตร์​ ​ใ​ื​ำ​ระาษ​ที่​ชาหุ่​ส่​ให้​ ​ไ่​คิ​เล​่าาร​เข้าหา​เขา​ครั้แร​ใ​ระะเลา​สั้​ ​ๆ​ ​จะ​ทำให้​หล่​สูญเสี​ารทรตั​ไ้​เท่าี้​ ​หล่​เิ​เซิ​ ​ๆ​ ​ถื​แ้​เครื่ื่​ที่​เพิ่​ไ้า​เิ​หลฉา​ไป​ั่​เ้าี้​ไ่​ไล​จา​เคา์เตร์​า​ั 

*********************************************** 

้​จะ​โ​ิ​ตั้แต่​ตแร​เล​ไห​ะ​ ​ลุ้​ ​ๆ​ ​ค่ะ 

คุณ​เชฟ​คะ​ ​ช่​ส​รั​หู​ห่​ ​1​ ​(​ชัช​ชาติ​ ​&​ ​ิรา​รัต์​) 

ี​า​จำห่า​ใ​รูปแ​ ​E-BOOK​ ​ราคา​ ​99​ ​าท​ค่ะ 

#
 
#สามารถติกตามข้อมูลข่าวสารการอัพนิยายของ พริ้งพราวจันทร์ ได้แล้วที่นี่
พริ้งพราวจันทร์
ผลงาน( E-BOOK) มีวางจำหน่ายแล้วที่
 
#        #    #   #
 

 

 
ฝากทุกๆ ผลงานไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนักอ่านด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
 
 
 
 

 
สัญญารัก รสสวาท (ซีรี่ย์ชุด พ่อทูนหัวที่รัก)
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“ถ้าไม่ติดประชุม คุณป๊าว่าจะรักเมียสักรอบสองรอบ แต่อย่าเสียใจนะครับเด็กดี เดี๋ยวพอคุณป๊าประชุมเสร็จ คุณป๊าจะจัดให้สามรอบถือเป็นการปลอบขวัญก่อนอาหารเที่ยงนะครับ” คนพูดพูดหน้าตาเฉยแต่คนฟังนี่แก้มแดงร้อนผ่าวแทบไหม้ “เชอะ ใครเขาอยากให้ปลอบกันล่ะ” ไฮยาซินธ์เอ่ยเสียงหวานขึ้นจมูกอย่างงอนๆ เชิดจมูกรั้นเป็นการยืนยัน “คุณป๊ารู้หรอกน่า ว่าไฮย่าน่ะอยากให้คุณป๊ารักใจจะขาด” “หยุดพูดเลยนะ ไฮย่าไม่อยากให้คุณป๊ารักแบบนั้นหรอ...ก...อื้อ...” คนงอนแก้มป่องถูกขโมยจูบจนปากเล็กอวบอิ่มนั้นบวมเจ่อเพราะพิษจูบมาราธอนของสามี “เด็กเลี้ยงแกะ”*****เรื่องราวของคุณป๊ากับไฮย่าเป็นเรื่องราวหวานหื่นกำลังกรุบกริบรสชาติกำลังอร่อย***********อย่าแค่มองผ่านลองโหลดอ่านตัวอย่างก่อนนะคะ****** ขอบคุณค่ะ^_____^

 

 

 

 

ปรารถนารัก สาวน้อยขนมหวาน (ซีรี่ย์ชุด พ่อทูนหัวที่รัก)
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“หนูหลง…ตัวหอมเหลือเกิน…นุ่มลิ้นเสียจริง…” แดเนียลลูบไล้มือไปตามสัดส่วนเหมาะเจาะประกอบเป็นหล่อนเต็มไม้เต็มมือ “คุณแดน…พอเถอะค่ะ…หนูหลงจะไม่ไหวแล้ว…” ร่างกายของหล่อนมันกำลังจะไม่เป็นของหล่อนอีกต่อไป มันกำลังเชื่อฟังคนตัวโตด้านบนที่สั่งการด้วยความช่ำชอง มือไม้เลื้อยจับตรงนู้นตรงนี้อย่างรู้จุดว่าหล่อนชอบตรงไหน ความลับบนร่างกายของหล่อนไม่เป็นความลับสำหรับผู้ชายคนนี้อีกต่อไป ร่างอ้อนแอ้นของหล่อนถูกเขาเปิดเปลือยเชยชิมความหอมหวานจากเรือนร่างของหล่อนอยากเอาเป็นเอาตาย “ใจเย็นๆ นะเด็กดี โอ้โลมกันก่อน ถ้างั้นมันจะไม่เสียวนะ แล้วเดี๋ยวจะหาว่าคุณแดนทำเจ็บ อื้ม…”********* ซีรีย์ชุด พ่อทูนหัวที่รัก ประกอบด้วย 1.สัญญารัก รสสวาท (ไบรอันต์ vs ไฮยาซินธ์) 2.ปรารถนารัก สาวน้อยขนมหวาน (แดเนียล vs ดาราทอง) 3.เสน่หา ดรุณีอ้อนรัก (เคลวิน vs นิสากร)*********ขอฝากผลงานอีกเรื่องไว้ในอ้อมอกด้วยนะคะ*****************ขอบคุณค่ะ*********

 

 

 

รักเหนือน้ำ
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“เธออยากมีสามีไหม” ประโยคคำถามที่ทำคนฟังหน้าร้อนฉ่าไม่รู้จะโกรธเขา หรือควรแสดงความรู้สึกแบบไหนดีในสถานการณ์แบบนี้ แล้วคำถามของเขาอยากได้ประโยคคำตอบแบบไหนกัน “คุณถามทำไมคะ” “ก็ฉันอยากได้เมีย ก็เลยถามเธอว่าอยากมีเหมือนกันไหม” “คุณพระ!!!” ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอแยกอุทานเมื่อได้ยินคำถามตรงมากของเขา หน้าของหล่อนกำลังร้อนผ่าว ลมหายใจเริ่มติดขัด ดวงตาที่เคยกลมโตหลับปี๋ปิดสนิทกอดรัดร่างตนเองแน่นขึ้น เมื่อเขาโน้มใบหน้าคมเข้มลงมาหล่อนสัมผัสได้ถึงความอุ่นร้อนของลมหายใจใกล้มาก ขนในกายของหล่อนลุกเกรียว*****อิอิอิอิ มาฟินไปด้วยกันนะ*****
 
 
 
 
ดักหัวใจไว้ร้อยรัก ซีรีส์ชุด ก๊วนผู้ชายมากเล่ห์ ลำดับที่ 1
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
...เมื่อไก่สาวที่เลี้ยงไว้กำลังโตน่ากิน…...สมภารหนุ่มนั้นจะอดใจไม่กินไก่ที่ตัวเองเลี้ยงไว้ได้หรือ…********* ********* *********“คุณเข้ม...คุณเข้มทำอะไรฝันคะ” หล่อนยังตกใจไม่หายกับสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่เข้าใจว่าสิ่งที่ชายหนุ่มกระทำกับตนเองเรียกว่าอะไร แล้วที่หล่อนตกใจมากกว่าคือสิ่งที่เขาใช้เจ้านั่นทำ เจ้าสิ่งนั้นที่เขาเพิ่งหยิบกางเกงมาสวมปิดบังมันไว้จากสายตาของหล่อน “ถ้าเป็นสามีภรรยาที่แต่งงานกันแล้วก็เรียกว่าทำลูก” เขมทัตบอกอย่างนั้น เพราะคิดไว้แล้วว่าจะมัดมือชกแม่ของเด็กสาวด้วยแผนสองหากว่าเขาพูดสู่ขอแล้วยังไม่ยอมให้แต่งงานกัน แม้จะไม่ได้เกินเลยล่วงล้ำเข้าสู่ภายในแต่เขาก็ถือว่าได้เสียกันเลยแล้วกัน “ทะ...ทำลูกหรือคะ” “ใช่แล้ว แต่ว่าตอนนี้เรายังไม่ได้แต่งงานกันก็เรียกว่าทำเมีย” บอกอย่างนี้ปลายฝันน่าจะเข้าใจมากกว่าเดิม “คุณเข้มทำแบบนี้กับฝันทำไมคะ แล้วไหนคุณเข้มบอกว่าตรงนั้นของฝันแพ้ คุณเข้มจะช่วยดูให้ แล้วทำไมคุณเข้มต้องทำแบบนี้ด้วยคะ...” ตกใจกับสิ่งที่เขาพูด นี่หล่อนเป็นเมียของเขาแล้วงั้นหรือ หล่อนฝันอยู่หรือเปล่าปลายฝัน ******** ******** *********ปล.จากนักเขียนนะคะเรื่องนี้อ่านไปยิ้มไป เตรียมหมอนไว้จิกบ้างก็ดีค่ะ ^^แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น โหลดตัวอย่างไปอ่านก่อนนะคะ ********* ******** *********โหลดเลย โหลดเลย โหลดเลย ^^
เล่ห์หัวใจร้อยรัก ซีรีส์ชุด ก๊วนผู้ชายมากเล่ห์ ลำดับที่ 2
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“อยากกิน...” มองริมฝีปากสีชมพูเรื่อนัยน์ตาหวานเยิ้ม อะไรอยู่ในปากของหล่อน แล้วเขาอยากกินอะไรในปากของหล่อนกันล่ะเนี่ย ปลายไผ่พาซื่อจ้องมองคนที่ใช้ริมฝีปากหนาขบริมฝีปากอิ่มของหล่อนเบาๆ หลายๆ ครั้ง ติดๆ กัน “พอแล้วค่ะ ปากแตกหมด...” อุบอิบบอก เอาสองแขนดันหน้าที่ทำท่าจะทาบริมฝีปากต่ำลงมาอีก “ยังไม่ทันลงโทษเลยนะ” “อย่ามาโมเมสิ...อื้อ...” สองมือเล็กยกขึ้นมาดันและทุบเข้าที่บ่าหนาของเขาด้วยแรกกระจิดริดของหล่อนก็ยังไม่อาจต้านทานคนที่มีพละกำลังมากกว่าได้ เขาซอกซอนปลายลิ้นเข้ามาเกาะเกี่ยวลิ้นเล็กของหล่อนอย่างหน้าตาเฉยทั้งที่หล่อนพยายามที่จะดันลิ้นตัวเองหนี “อื้ม...” หวานเหลือเกิน ในความรู้สึกของเพ็ชระ ปึกๆ สองมือเล็กกำเป็นปั้นน้อยๆ ทุบตามบ่าไหล่ของเพ็ชระ แต่มันไม่สะเทือนมีผลกระทบกระทั่งที่จะทำให้เขาหยุดจูบหล่อนได้เลย หนำซ้ำยังดูดดุนเล่นลิ้นจนหล่อนมึนงงความรู้สึกพร่าเบลอไปหมด กำแน่นที่มัดกล้ามของเขาเมื่อร่างกายรู้สึกหวิวๆ แปลกๆ บริเวณท้องน้อยและจุดต่างๆ ที่ไวต่อความรู้สึก “เรียนรู้วันละนิดวันละหน่อยแล้วกันนะครับ” บอกแบบนั้นแต่ริมฝีปากหาได้หยุดรุกรานหล่อนไม่ แล้วนี่เขาจะมาพูดให้หล่อนดีใจเล่นทำไมกัน “อื้อ...พะ...พอแล้วค่ะ... ไผ่จะปากเจ่อ” เมื่อเขาปล่อยริมฝีปากให้เป็นอิสระเพื่อเอาลมหายใจ หล่อจึงต้องรีบบอกเสียงสั่นว่าให้หยุดการลงโทษไว้เพียงเท่านี้ นี่ขนาดหล่อนไม่ได้บอกนะว่าด่าเขาไปกี่คำกี่ประโยคมากน้อยแค่ไหนยังรู้สึกหนักๆ บวมๆ ที่ริมฝีปากแล้ว “อื้อ...จะ...จะ...จูบไผ่อีกนานไหมคะ...” ไม่มีคำตอบเป็นคำพูดมีเพียงจูบเป็นคำตอบเท่านั้น***************************************

 

 

พันธนาการหัวใจร้อยรัก ซีรีส์ชุด ก๊วนผู้ชายมากเล่ห์ ลำดับที่ 3
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
โชคชะตากำหนดให้คนแปลกหน้าโคจรมาพบกันจนเกิดเป็นโซ่ตรวนพันธนาการที่ไม่สามารถตัดขาดโซ่ตรวนเส้นนี้จะปลูกผูกรักให้เจ้าของดวงใจทั้งสองมีใจพิศมัยต่อกัน*******************************************“เราไปใส่เสื้อผ้ากันก่อนดีกว่านะครับโบตั๋น” “ค่า คูณแม่ขาโบตั๋นปายส่ายเสื้อก่อนนะคะ” เห็นคุณพ่อกับคุณแม่สนิทสนมหยอกล้อกันโบตั๋นดีใจ คุณพ่อคุณแม่รักกัน ยื่นแขนสั้นๆ ให้ผู้เป็นพ่ออุ้ม “เดี๋ยวแม่เลือกชุดให้นะคะ” “คุณรออยู่นี่นะ เดี๋ยวผมแต่งตัวให้โบตั๋นเอง เดี๋ยวคุณค่อยถักเปียให้โบตั๋น เราไปใส่เสื้อผ้ากันดีกว่าครับ คุณพ่อจะเลือกชุดสวยๆ ให้ลูกสาวพ่อเอง” “ค่าๆ โบตั๋นจะใส่ชุดที่คูณพ่อเลือกห้ายค่า” โบตั๋นเออออดีใจ ในหัวใจดวงน้อยของเด็กหญิงมีแต่ละอองความสุขสบายใจเต็มไปด้วยความอบอุ่น สายใยเล็กๆ ที่เรียกว่าสายเลือดและความผูกพันก่อให้เกิดความรู้สึกรักโดยไม่มีเหตุผลใดๆ สำหรับเด็กหญิงที่รู้สึกรักตามสัญชาตญาณ ไม่มีอะไรที่จะน่ายินดีเท่ากับการได้อยู่กับคุณแม่ ได้กอดคุณพ่อแบบนี้ “ทำไมฉันถึงได้รู้สึกกังวลใจแปลกๆ กับแค่เรื่องเขาใส่เสื้อผ้าให้โบตั๋นด้วยนะ ทำไมฉันถึงรู้สึกไม่พอใจที่เห็นเขาทำให้โบตั๋นมีความสุข หรือว่าฉันกำลังอิจฉาอยู่กันนะ...” หอมจันทน์มองตามหลังชายหนุ่มแล้วใคร่ครวญบางอย่างด้วยความว้าวุ่นใจ กลัวว่าลูกสาวจะผูกพันกับเขามากไปกว่านี้ กลัวว่าเขาจะแยกโบตั๋นไปจากอก แต่ก็ไม่อาจทำใจแข็งฝืนแยกลูกออกมาดื้อๆ ได้เพียงแค่เห็นแววตา รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะสดใส แค่นั้นก็ทำให้หล่อนไม่กล้าทำร้ายดวงใจของตัวเอง ในชีวิตของคนเป็นแม่สิ่งที่ทำให้เจ็บปวดใจได้มากที่สุดก็คือเสียงร้องไห้ และดวงตาที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาของลูก “แม่หอมขา เสร็จแล้วค่า...” เสียงแจ้วๆ ของลูกสาวดังมาก่อนตัวทำลายภวังค์ความคิดชั่วขณะของหล่อนและเพียงแค่เห็นหน้าลูกสาวหล่อนถึงกับตกตะลึง ทำไม...ทำไมโขมพัตถ์ถึงได้ทำกับลูกสาวที่น่ารักของหล่อนแบบนี้ด้วยนะ เสื้อแขนตุ๊กตาสีส้มแปร๊ดกับเอี๊ยมกางเกงผ้าสีเขียวเข้มปี๊ มีใส่ถุงเท้าให้ด้วยถุงเท้าสีขาวข้างสีไข่ไก่ข้างที่มีลายดอกไม้เล็กๆ เหมือนกันแต่สีนั้นต่างกันเล็กน้อย ไม่นะ เขาจะแต่งตัวให้ลูกสาวที่น่ารักของหล่อนแบบนี้ไม่ได้ “คุณพัตถ์! ทำไมคุณ ว๊ายยย!!!” หอมจันทน์เดินไปทางห้องแต่งตัวพร้อมกับฉวยข้อมือลูกสาวตัวเล็กไปด้วย ก่อนจะตะลึงเมื่อเห็นเข้าใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีเขียวอ่อนไม่ติดกระดุมและยังไม่ได้สวมกางเกงมีเพียงกางเกงในแบบผู้ชายสีขาวติดกายโชว์บั้นท้ายให้คุณแม่ลูกหนึ่งดู โขมพัตถ์เองก็ตกใจ ไม่ได้อายหญิงสาวแต่อายเด็กหญิงตัวน้อยต่างหากรีบดึงผ้าที่เพิ่งถอดกองไว้มาพันรอบเอวสอบ “คิกๆ คูณพ่อโป๊อยู่ค่า แม่หอมขา...” โบตั๋นเอามือเล็กมาทำท่าปิดตาแต่นิ้วห่างกันจนเห็นดวงตากลมๆ ฉายแววสดใส “ทำไมคุณไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยคะ” หอมจันทน์ที่หันหลังให้โขมพัตถ์แหวให้ “ก็ในห้องแต่งตัวไม่มีใครแล้วนี่ คุณต่างหากที่เข้ามาไม่บอกไม่กล่าว ดีนะที่ผมใส่กางเกงในแล้วน่ะ” “ก็ฉันกำลังโมโหอยู่นี่ คุณแต่งตัวให้โบตั๋นแบบนี้ได้ยังไงคะ มันคนละชุดกันค่ะแล้วยังใส่ถุงเท้าให้ผิดคู่อีก จะไม่ให้ฉันโมโหคุณได้ยังไงไหว คุณแต่งตัวให้โบตั๋นเหมือนจะพาไปออกรอบแสดงตลก” “ก็โบตั๋นอยากใส่สีส้มกับสีเขียวแล้วก็จะใส่ถุงเท้าลายดอกไม้” หอมจันทน์อยากจะบ้านี่เขาจะเลือกตามที่โบตั๋นบอกจริงๆ โดยที่ไม่ดูว่าใส่ออกมาแล้วจะอยู่ในสภาพไหนจริงๆ เหรอ “โบตั๋นน่ะอยากใส่ทุกสีนั่นแหละค่ะเพราะชอบสีสันมาก แต่คุณไม่ต้องตามใจโบตั๋นขนาดนั้นก็ได้นะคะ คุณแค่ให้โบตั๋นเลือกชุดกระโปรงในตู้แทนการถามว่าอยากใส่สีไหนน่าจะดีกว่านะคะ อีกอย่างถ้าฉันตามใจโบตั๋นแบบคุณ มีหวังใครๆ คงได้หัวเราะลูกสาวฉันแน่” อา...มันเป็นแบบนี้นี่เอง...*******************************************ฝากอุดหนุนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ*******************************************ในรูปประโยคการพูดของเด็กๆ การสะกดคำพูดอาจจะไม่ถูกหลักไวยากรณ์เพื่อเสริมอรรถรสในภาษาพูดของเด็กๆ นะคะ *******************************************

อ้อนรักช่อบุษบา
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“คุณรบชอบทำให้หนูหัวใจเต้นแรงแล้วก็ชอบทำให้หนูรู้สึกแปลกๆ” “แล้วมันไม่ดีหรือ” ช่อบุษบาส่ายหัว “ไม่ดีค่ะ หนูกลัวหัวใจวายค่ะ” คำตอบของช่อบุษบาทำให้ธงรบหัวเราะในลำคอด้วยความชอบใจกับคำตอบซื่อๆ ของเด็กสาว “หอมฉันหน่อยสิช่อ ฉันหอมช่อไปตั้งหลายครั้งแล้วนะ เอาเปรียบฉันไม่ดีเลยนะช่อ” “แน่ะ คุณรบหอมหนูเองนะ หนูไม่ขอให้หอมเสียหน่อย” เด็กสาวบ่นอุบอิบทำแก้มป่อง หอมหล่อนเองนะยังจะมาพูดเหมือนหล่อนเอาเปรียบเขาอีก “เป็นเด็กไม่ดีจริงๆ ด้วยสินะ” ธงรบอ่านออกว่าอีกไม่นานเด็กสาวก็ต้องทำตามใจเขาอยู่ดี “ถ้าหนูหอมแล้ว คุณรบก็อย่าหอมหนูอีกนะคะ”คำเตือน*เรื่องนี้นางเอกค่อนข้างนิสัยเด็กมากๆ นะคะ***รบกวนโหลดตัวอย่างก่อนกดสั่งซื้อค่ะ ถ้าชอบกดซื้อ ถ้าไม่ชอบกดปิดนะคะ*****ขอบคุณที่อุดหนุนค่ะ***
หัวใจปลูกรัก
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
โปรยปราย.........********************************************เมษญาสั่นสะท้านครางเสียงสั่นพร่ายามเขาแตะต้องสัมผัสกับจุดอ่อนไหว จะกระถดถอยหนีแต่ก็ถูกมือหนาตรึงเอาไว้อย่างรวดเร็ว แถมยังเงยหน้าขึ้นมาสบตาปรือปรอยของหล่อน ก่อนจะข่มขู่ทางสายตาว่า ห้ามหนี ก่อนจะเปล่งวาจาที่ทำให้หล่อนตัวร้อนผะผ่าว “อย่าเสียมารยาทสิเม ฉันหอมอยู่นะ” “นายปล่อยเมเถอะค่ะ เมอาย แล้วเมก็กลัวใครมาเห็นด้วย” ร้อนรุ่มดั่งไฟสุมทรวง ถ้าหากไม่ห้ามให้เขาหยุดตอนนี้อาการสติเลือนคงกำเริบและไม่สามารถที่จะเอ่ยห้ามเขาได้อีกเลย พลิศร์หยุดนิ่งทำหน้าฉุนเฉียวเขามีอารมณ์มากในตอนนี้ แล้วก็อยากเชยชิมเจ้าหล่อนทั้งตัว ลุกขึ้นแล้วเสยผมลวกๆ เอาสองมือลูบหน้า “ถ้าไม่ให้ฉันดูดฉันหอมคืนนี้ก็ปิดบ้านด้วย ฉันจะไปดูดไปหอมของคนอื่นไม่กลับเข้ามาอีก” ความจริงส่วนมากกับผู้หญิงที่เรียกมาใช้งานบ่อยๆ ส่วนมากจะเป็นงานกันหมดเขาไม่ค่อยโอ้โลมเจ้าหล่อน เจอหน้ากันก็เริ่มงานใส่กันไม่ยั้งเสร็จงานก็จ่ายเงิน เขามีความต้องการสูง มีนายหน้าขาประจำคอยจัดการหาหญิงสาวตามความต้องการมาให้ เมษญาที่ร่างอ่อนระทดระทวยพยุงตัวเองขึ้นเพื่อแต่งตัวให้อยู่ในชุดเรียบร้อยเหมือนเดิม แต่สิ่งที่เขาพูดออกมาทำให้มือบางที่กำลังใส่เสื้อหยุดชะงักแล้วเงยหน้างอง้ำมองเขา เพิ่งจะดูดจะหอมของหล่อนไปเมื่อไม่กี่วินาทีนี้เอง ยังจะมีหน้าไปคิดถึงของผู้หญิงคนอื่น ความน้อยเนื้อต่ำใจคิดเล็กคิดน้อยที่ติดตัวผู้หญิงมาตั้งแต่เกิดแทบทุกคนทำให้หน้านั้นบูดบึ้งมากกว่าเดิม “นายคนบ้าดูดของเม หอมของเมแล้วจะไปทำกับคนอื่นได้ยังไง เมเป็นน้องนายนะ นายทั้งดูดทั้งหอมแล้วนายก็ต้องรับผิดชอบด้วยการไม่ไปดูดไปหอมของผู้หญิงอื่นสิ” โถมกายทุบหลังคนร่างหนาใบหน้าร้อนผ่าวด้วยความโมโห*************************************************กดโหลดตัวอย่างก่อนนะคะอ่านแล้วชอบกดซื้อโลดเด้อค่ะ ^___________________^************************************************
แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น