ปลายฟ้าหน้าแดงก่ำ กัดริมฝีปากตัวเองจนเจ็บเพื่อข่มความอาย ไม่ทันไรหล่อนก็เคลิ้มไปกับเขาเสียแล้ว  แต่ก็เริ่มรู้สึกดีกับชายหนุ่มมากขึ้น อย่างน้อยเขาก็ยังรักษาสัญญา 

           “เวียนหัวจังค่ะ” หญิงสาวบ่นเบา ๆ  เอนศีรษะซบอกแกร่งของชายหนุ่ม ไม่ได้คิดจะอ่อย แต่เขานั่งวางแขนพาดพนักพิงข้างที่หล่อนนั่งอยู่พอดี จึงซบไปบนอกอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เพราะตอนนี้แม้แต่จะลืมตา ปลายฟ้ายังลืมตาไม่ขึ้นเลย แถมคลื่นไส้อีกต่างหาก 

            “ไงคนเก่ง ไม่ไหวแล้วหรือ เมาเรือด้วยหรือเปล่าเนี่ย” ชายหนุ่มคิดขำ ๆ นี่แค่จูบยังต้องมานั่งปฐมพยาบาลกันขนาดนี้ ถ้าหากโดนล่วงล้ำคงมิต้องหามหล่อนส่งโรงพยาบาลเลยเหรอวะ....เฮ้อ...ไม่น่าเชื่อว่าเพลย์บอยอย่างเขาจะมาแพ้ทางผู้หญิงไม่ประสีประสาอย่างหล่อน คงต้องค่อย ๆ สอนกันอีกเยอะ ชายหนุ่มยิ้มมุมปากบาง ๆ อย่างพอใจ 

            “ไม่ทราบค่ะ” หญิงสาวตอบทั้งที่ยังหลับตา 

            เพียงครู่เดียว หล่อนก็ได้ยินเหมือนมีใครขึ้นมาแล้วก็ถอยออกไป ชายหนุ่มเอายาดมมาจ่อที่จมูกให้ปลายฟ้าสูดหายใจเข้าลึก ๆ กลิ่นซ่า ๆ เย็น ๆ นั้นก็ทำให้หล่อนรู้สึกดีขึ้นมาก 

            “ดีขึ้นหรือเปล่า กลับบ้านกันเลยก็แล้วกัน” เควินโทรสั่งลูกน้อง ด้านล่างให้เปลี่ยนแผนกลับขึ้นฝั่ง ไม่ไปเที่ยวเกาะอย่างที่ตั้งใจไว้แต่แรก 

            “ขอโทษนะคะ ที่ฟ้าทำให้คุณหมดสนุกไปด้วยเลย” หญิงสาวยิ้มแหย กลัวว่าคราวหน้าเขาจะไม่พามาอีก 

            “ไม่เป็นไร ไปสนุกกันที่บ้านต่อก็ได้” เควินส่งสายตากรุ้มกริ่ม ถึงแม้อีกฝ่ายจะมองไม่เห็น แต่ก็พอจะเดาเจตนาของเขาออก 

            “คนบ้า...” หญิงสาวต่อว่าเขาเสียงเบา ในขณะที่ยิ้มเขินอาย ซ่อนหน้าอยู่กับหน้าอกที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแกร่ง 

            ทันทีที่ถึงบ้าน  ปลายฟ้ากลับขึ้นห้อง พอได้อาบน้ำสระผม ก็ทำให้ร่างกายสดชื่นขึ้น อาการวิงเวียนหายเป็นปลิดทิ้ง หล่อนลงมาด้านล่างก็ไม่เห็นเขาแล้ว ไม่รู้ว่าหายไปไหน หญิงสาวเผลอยิ้มออกมาน้อย ๆ อย่างไม่รู้ตัว 

       “ตื่นแล้วหรือคะ คุณฟ้า” ป้าสายเอ่ยทักทาย 

            “ค่ะป้า ได้อาบน้ำสระผมแล้วหายเป็นปลิดทิ้งเลยค่ะ” ปลายฟ้ายิ้มให้ผู้สูงวัยกว่า 

            “คุณฟ้าเมาเรือหรือคะ” 

            “ไม่แน่ใจค่ะ ว่าเมาเรือหรือเมาไวน์กันแน่ เจ้านายของป้าน่ะแหละ ให้ลองชิม” หญิงสาวเผลอค้อนเวลาพูดถึงชายหนุ่ม  แถมแก้มใส ๆ ยังแดงระเรื่อขึ้นอีกด้วย 

            “ป้าบอกแล้วไงคะ คุณเควินน่ะใจดี” นางสายยิ้ม หล่อนสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับหญิงสาวเวลาที่พูดถึงเจ้านายหนุ่ม  

            “หึ...หึ...ก็เป็นบางเรื่องค่ะ เรามาเรียนทำขนมต่อดีกว่าค่ะ” หญิงสาวรู้ว่าป้าสาย ต้องเข้าข้างเจ้านายของนางอยู่แล้ว เลยไม่อยากจะพูดอะไรมาก เกรงจะแสดงพิรุธ 

            “คุณฟ้าอยากทำอะไรดีคะ” นางสายถามอย่างเอาใจ 

            “ลองทำขนมไทย ดีไหมคะ เผื่อจะเอามามิกซ์กับเบเกอรี่เก๋ ๆ” หญิงสาวชอบสร้างสรรค์ขนมหน้าตาแปลกใหม่  แต่ก็ถือว่าทำได้ดีทีเดียว 

            “ถ้าอย่างนั้น ลองทำฝอยทองดีกว่าค่ะ” นางสายเสนอความคิดเห็น 

            หลังจากนั้น หญิงต่างวัยสองคนก็ลงมือทำฝอยทองกันอย่างตั้งอกตั้งใจ โดยเฉพาะปลายฟ้า หล่อนจดบันทึกอย่างละเอียด ทุกเมนูที่ได้รับการสอนจากป้าสาย ด้วยความมุ่งมั่นที่จะเอาไปทำมาหาเลี้ยงชีพในอนาคต เพราะยิ่งเรียนรู้ หล่อนก็ยิ่งรักการทำขนม ต้องขอบคุณ  เควินที่เขาทำให้หล่อนค้นพบสิ่งนี้…เอ๊ะ...หล่อนชักจะปลื้มเขารัว ๆ เกินไปซะแล้ว.......