"โยชเท่านี้ก็เรียบร้อย"

 

 

ฮารุโตะสวมชุดสูทมองตัวเงว่าเรียบร้อยหรือเปล่าในกระจกในวันนี้เป็นวันก่อนที่การแข่งขันชิงแชมป์โลกจะเริ่มขึ้นซึ่งวันนี้จะมีปาร์ตี้เล็กๆของเหล่าไฟท์เตอร์ทั่วโลก

 

"ถึงจะอยากให้พวกกิลอยู่ด้วยแต่กฏให้เฉพาะผู้เข้าแข่งเท่านั้นเนี่ยสิน้า"

 

ฮารุโตะนึกไปเรื่อยพลางค่อยๆเดินไปที่ห้องงานเลี้ยงพอไปถึงก็เจอกับเหล่าไฟท์เตอร์ชื่อดัง

 

"อืม...ถ้านับจริงๆตัวเราเนี่ยไม่ค่อยรู้จักคนพวกนี้เลยแหะ"

 

ฮารุโตะมองไปรอบถึงจะพอคุ้นหน้ายู่บ้างแต่ก็ไม่ได้รู้จักขนาดนั้น

 

"เออ...คือคุณฮารุโตะใช่รึเปล่าครับ"

 

ฮารุโตะได้ยินเสียงเรียกจากด้านหลังเลยหันไป ก็เจอกับเซย์ที่แต่งชุดสูทอยู่เหมือนกัน

 

"อ่าวเซยฺคุง ไม่ได้เจอกันตั้งนานแหนะ"

 

ฮารุโตะยื่นมือไปหา ทั้งสองคนจึงจับมือทักทายกันเรย์จิที่อยู่ข้างๆก็กระซิบถามเซย์

 

"นี่เซย์คนๆนี้คือ"

 

"อ้อเรย์จิ คนๆนี้คือคุณฮารุโตะน่ะพวกเราเคยเจอกันครั้งนึงตอนที่เขามาซื้อของที่ร้านน่ะ"

 

"เหรอ...เอาเถอะถ้ามาอยู่ที่นี่ก็แสดงว่าเป็นไฟท์เตอร์เหมือนกันสินะ"

 

เรย์จิมองฮารุโตะแล้วยิ้มออกมา

 

"อ่าแน่นอน ไว้เจอกันในงานแข่งก็แล้วกันอย่าแพ้ไปก่อนซะละ"

 

"พูดแบบนี้ก็สวยสิทางนั้นก็อย่าตกรอบไปก่อนแล้วกัน"

 

ฮาโตะกับเรย์จิชนกำปั้นกันจากนั้นทั้งสองคนก็แยกกันไปร่วมงานเลี้ยง

..

..

..

-วันต่อมา

"จากนี้ไปการแข่งขันกันพลาแบทเทิลชิงแชมป์โลกครั้งที่7จะเริ่มแล้วค่ะ"

 

เสียงประกาศของคิราร่าดังไปทั่วสนามแข่งขัน ฮารุโตะนั้นอยู่ที่จุดเตรียมตัวเพื่อรอฟังกฏการแข่งขันในรอบนี้โดยในครั้งนี้จะเป็นการต่อสู้ระหว่างไฟท์เตอร์ 4 คน โดยผู้ชนะได้จะคะแนนสะสม 4 แต้ม

 

"ดูเหมือนรอบนี้จะไม่เจอพวกตัวหลักแหะถ้างั้นก็ไปทดสอบดูหน่อยก็แล้วกันว่าเวทีระดับโลกนั้นมันขนาดไหน"

 

ฮารุโตะเดินไปยังเครื่องกันพลาซิสเต็มเพื่อเตรียมเข้าแข่ง

 

"เอาล่ะนะ!! คุอง ฮารุโตะ Gundam age type ไปล่ะครับ!!"

 

ฮารุโตะบังคับกันพลาออกจากจุดปล่อยตัวโดยสนามในครั้งนี่นั้นเป็นทะเลทราย

 

"หืม แปลกแหะหายหายไปไหนกันหมด"

 

ฮารุโตะมองไปรอบๆก็มองไม่เห็นใครเลยทั้งที่เป็นพื้นโล่งแท้ๆแถมการแข่งครั้งนี้ยังเป็นการแข่งแบบ4คนด้วย

 

"อย่างงี้เอง ร่วมมือกันสินะแต่ว่าทำไมถึงร่วมมือกันล่ะ?"

 

ทันทีที่ฮารุโตะบังคับหุ่นลงพื้นก็มีตาข่ายพุ่งออกมาจับเอาไว้พร้อมกับกันพลาอีกสองเครื่องที่โพล่ออกมาจากพื้นทราย แต่ฮารุโตะก็ไม่ได้ตกใจอะไรชาจพลังงานยิงบีมพุ่งออกไปทั่วทั้งตัวทำลายเครื่องสองเครื่องนั้นทิ้งทันที

 

"ดันใช้ตาข่ายธรรมดาแบบนี้มันก็ไม่มีผลอะสิ ว่าแต่อีกคนนึง"

 

ฮารุโตะออกมาจากตาข่ายได้แล้วแต่ก็ยังไม่เห็นวี่แววของอีกฝ่ายแต่ก็พอรู้เพราะจุดซ่อนตัวในพื้นที่โล่งมันมีไม่เยอะ

 

"เอาแต่ซ่อนตัวแบบนี้ไม่ค่อยชอบเลยนะ ผมอยากให้การต่อสูมันดูดีกว่านี้นะ"

 

ฮารุโตะปล่อนฟันเนลออกจากตัวทั้งหมดแล้วเล็งไปที่ก้อนหินที่อยู่ไกลพอสมควร ฟันเนลทั้งหมดเข้ามารวมกันแล้วหมุนเป็นวงกลม

 

"ถ้าจะซ่อนตัวก็หัดซ่อนให้มันดีกว่านี้หน่อยละกัน ฟลูชาจ..."

 

ฮารุโตะยิ่งปืนพลังงานสูงที่เกิดจากการรวมพลังของฟันเนลทุกกระบอกรัศมีทำลายนั้นสามารถทำลายศัตรูที่อยู่อีกฝากของหินได้เลยในทันที

 

"นัดที่หนึ่งผู้ชนะ ตัวแทนจากไทย คุอง ฮารุโตะ"

 

เสียงประกาศผู้ชนะดังขึ้นมาทำให้การแข่งขันจบลง

 

"นี่มันหมายความว่ายังไง ไม่อ่อนแอเกินไปเหรอนี่มันระดับโลกเชียวนะ"

 

ฮารุโตะทำสีหน้าไม่พอใจแล้วเก็บกันพลาเดินออกไปจากสนามแข่งขันทันที

 

"ทั้งที่หวังว่าจะได้แข่งอย่างจริงจังแท้ๆ น่าเบื่อเกินไปแล้ว อ๊ะจริงสิเรามาที่นี่เพราะต้องการผลึกอนุภาคพลาสกี้นี่นา"

 

ฮารุโตะที่นึกขึ้นได้ถึงจุดประสงค์ของตัวเองก็ลบตัวตนหายไปจากทางเดินทันที

 

-ชั้นใต้ดินของสนามจัดแข่งขัน

 

"เจอแล้วที่นี่สินะ"

 

ฮารุโตะเข้ามาอยู่ในห้องๆนึงทีมีก้อนผลึกสีฟ้ากำลังส่องแสงสว่างอยู่

 

"ขอรับไปนิดหน่อนล่ะนะ"

 

ฮารุโตะยื่นแขนออกมาจากนั้นก็มีเกราะสีดำปรากฏออกมาสวมเข้าที่มือ เกราะนี้ก็คือคุนิฮิโระที่ย่อส่วนลงมาฮารุโตะได้ใส่ลูกเล่นมากมายเอาไว้นี่ก็เป็นหนึ่งในนั้น

 

"ก่อนอื่นต้องหยุดการทำงานของระบบป้องกันก่อนล่ะนะ"

 

ฮารุโตะแตะไปที่คอนโซลที่อยู่ใกล้ๆไม่นานระบบไฟฟ้าก็เกิดขัดข้องดับไปชั่วขณะ ฮารุโตะใช้โอกาสนั้นขโมยก่อนผลึกออกมาส่วนหนึ่ง

 

"เท่านี้ก็พร้อมแล้ว หวังว่าการแข่งขันนัดต่อไปมันจะทำให้เราสนุกได้บ้างนะ"

 

ฮารุโตะเก็ยแขนคุนิฮิโระจากนั้นก็ออกจากห้องไปโดยที่ไม่มีใครรู้ตัวเลยพอกลับมาจากชั้นใต้ดินฮารุโตะก็ได้เห็นการต่อสู้ของพวกเซย์ที่ใช้ Star Build Strike Gundam แล้วชนะได้อย่างสุดยอด

 

"อย่างนี้เอง พอมาได้เห็นของจรืงแล้วระบบดิสชาจนี่ถือว่าสุดยอดไปเลยนะ"

 

ฮารุโตะมองทั้งสองคนที่ลงมาจากสนามแข่งเลยเดินไปหา

 

"ไงทั้งสองคนยินดีด้วยที่ชนะ"

 

"ขอบคุณครับคุณฮารุโตะ ถึงจะน่าเสียดายที่ไม่ได้ดูการแข่งของคุณก็เถอะ"

 

เซย์ยิ้มแห้งพูดขึ้นมา

 

"อ่าวเหรอว่าแต่ทำไมล่ะการแข่งของผมมันรอบแรกนี่"

 

"ก็หมอนี่น่ะสิดันตื่นสายทั้งที่บอกไปก่อนแล้วแท้ๆ"

 

เซย์ชี้ไปที่เรย์จิ

 

"ก็บอกว่าขอโทษแล้วไงเล่า นายนี่ขี้บ่นชมัดเลยนะ"

 

"น่าๆใจเย็นสิทั้งสองคน ถึงจะพูดเองก็เถอะแต่ทั้งสองคนเนี่ยสุดยอดไปเลยนะหวังว่าจะได้แข่งกันเร็วๆนี้ ไปละ"

 

ฮารุโตะบอกลาทั้งสองคนแล้วออกเดินพอออกมาได้สักพักก็ได้เจอกับนิลส์ เนลเซ่นกันพลาไฟท์เตอร์ผู้ค้นคว้าเกี่ยวกับอนุภาคพลาสกี้

 

"นี่นายน่ะ"

 

"หืมมีอะไรงั้นเหรอครับ คุอง ฮารุโตะคุง"

 

นิลส์หยุดเดินแล้วถามออกมา

 

"ผมรู้ากสนใจเรื่องเดียวกับที่นายกำลังตามหาอยู่น่ะเลยมีเรื่องจะคุยด้วยนิดหน่อยได้รึเปล่า"

 

"เรื่องอะไรเหรอครับ เรื่องที่ผมสนใจที่ว่าพอดีผมเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่สนใจหลายๆอย่างด้วยสิ"

 

นิลส์แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น

 

"เหรอถ้างั้นก็ไม่เป็นไรอุตส่าได้หัวใจของอนุภาคมาแล้วแท้ๆงั้นไว้เจอกันนะ"

 

ฮารุโตะไม่ได้พูดอะไรต่อแล้วเดินจากไปแต่ก็รู้สึกได้ว่ากำลังถูกตามอยู่