ปัง!! ปัง!!

 

เสียงปืนดังต่อเนื่องสองนัดพุ่งไปทางมอนเตอร์กิ่งก่าตัวนึงจนมันสลายหายไป

 

"ฟู่....กระสุนแต่ละนัดพลังทำลายสูงจริงๆแหะ"

 

ฮารุโตะลุกขึ้นมาจากจุดซุ่มยิงแล้วเช็คไอเทมดรอปจากมอนเตอร์

 

"มีเงินเท่านี้ก็น่าจะพอซื้อชุดเกราะใหม่ได้แล้วสินะ รีบไปลงทะเบียนแข่งขันดีกว่า"

 

ฮารุโตะเก็บปืนเข้าช่องเก็บของแล้วขึ้นขี่มอเตอร์ไซต์เพื่อมุ่งหน้ากลับเมือง ตั้งแต่ที่ฮารุโตะมาโลกนี้ก็ผ่านไปแล้วหนึ่งสัปดาห์ฮารุโตะใช้เวลาทั้งหมดในการฟาร์มเก็บประสบการใช้ปืนBarrett M82 ให้คล่อง

 

"เอ....ถ้าจำไม่ผิดสถานที่ลงทะเบียนคือที่ว่าการที่อยู่กลางเมืองสินะ"

 

ฮารุโตะขับรถไปที่กลางเมืองเพื่อลงทะเบียนแข่งใช้เวลาไม่นานก็เสร็จ

 

"ต่อจากนี่ก็แค่รอให้ถึงอีเว้น จะทำอะไรดีนะ หืม..?"

 

ฮารุโตะมองคู่หญิงสองคนเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบคนนึงมีผมสีฟ้าให้ความรู้สึกโดดเดี่ยวส่วนอีกคนนั้นผมสีดำสวมชุดเริ่มต้น

 

"ผู้หญิงผมดำนั้นเหมือนเคยเห็นที่ไหนมาก่อนแหะ"

 

ฮารุโตะได้แต่คิดแล้วมองทั้งสองคนเดินไปลงทะเบียนแต่แล้วอยู่ๆก็มีเสียงดังขึ้นมาใยหัวฮารุโตะจึงไปหาที่ไม่ค่อยมีคนแล้วเปิด'สเตตัส'ดู

 

"[ลองเข้าไปตีสนิทสองคนนั้นดูสิ อาจมีเรื่องสนุกๆก็ได้นะ อ้อเกือบลืมไปตั้งแต่ที่นายถูกส่งมาโลกนี้เวลาของโลกนายไม่ได้เดินต่อเลยนะเพราะงั้นสบายใจได้]"

 

"ถ้าเป็นงั้นก็โชคดีไปแต่จะให้ไปตีสนิทสองคนนั้น เราเองก็ไม่ค่อยรู้วิธีเข้าหาคนซะด้วยสิ"

 

ฮารุโตะกอดอกคิดไปมาแต่ในระหว่างนั้นทั้งสองคนก็เดินผ่านมาพอดี

 

"อ่า!! ทั้งสองคนขอคุยด้วยหน่อยสิ"

 

ฮารุโตะหยุดทั้งสองคนเอาไว้ก่อนผู้หญิงผมสีฟ้ามองฮารุโตะแล้วถามออกมา

 

"มีอะไรให้ช่วยงั้นเหรอ"

 

"อ่าเปล่าคือจะถามว่าพวกเธอลงแข่งbobด้วยสินะผมเองก็ลงด้วยเหมือนกันแต่ไม่มีคนรู้จักในเกมนี้ด้วยสิ"

 

ฮารุโตะคิดข้ออ้างขึ้นมาเพื่อคุยกับทั้งสองคน

 

"ก็ใช่อยู่หรอก แต่ว่าก็แปลกดีนะที่จะมีผู้หญิงมาเล่นเกมในช่วงนี้ตั้งสองคนแหนะ"

 

ผู้หญิงผมสีฟ้ามองฮารุโตะแล้วหันไปหาอีกคนข้างๆ

 

"ฮะๆ นั้นสินะ"

 

"หืมผมไม่ใช่ผู้หญิงหรอกนะถึงอวตาลจะเป็นแบบนี้แต่ข้างในน่ะผู้ชาย อ้อผมชื่อฮารุโตะนะ"

 

ฮารุโตะยื่นมือทักทายกับทั้งสองที่ทำท่าทางตกใจกันอยู่

 

"เอะ?ไม่จริงน่า อ่าฉันชื่อชิน่อนยินดีที่ได้รู้จัก"

 

ชิน่อนจับมือของฮารุโตะแล้วยิ้มให้แบบเกร็งๆส่วนอีกคนนั้น

 

"อะ เออ....ทางนี้คิริโตะฝากตัวด้วยนะ"

 

คิริโตะยิ้มเกร็งแบบสุดๆแล้วจับมือฮารุโตะเอาไว้

 

"เดี๋ยวนะ เธอใช้ชื่อว่าอะไรนะ"

 

ฮารุโตะรู้สึกไม่ค่อยดีเลยถามอีกฝ่ายไปอีกรอบ

 

"คิริโตะ น่ะมะ..มีอะไรรึเปล่า"

 

"อย่างงี้เอง เธอชิน่อนกำลังถูกหลอกอยู่นะ"

 

ฮารุโตะหันไปหาชิน่อนแล้วพูดขึ้น

 

"หมายความว่าไง?"

 

ชิน่อนที่ไม่เข้าใจถามออกมาแล้วเอียงคองง

 

"ก็หมอนี้มันเป็นผู้ชายน่ะสิ อย่าเข้าใกล้ให้มากจะดีกว่านะเดี๋ยวจะกลานเป็นหนึ่งในฺฮาเร็มของหมอนี้"

 

ฮารุโตะบอกความจริงให้ฟังแต่ช่วงท้ายนั้นเบาจนแถบไม่มีใครได้ยิน คิริโตะที่โดนแฉก็รู้ได้ทันทีว่าคนตรงหน้านั้นเป็นใคร

 

"เดี๋ยวสิ ถ้างั้นนายก็ฮารุโตะจริงๆสินะ"

 

"อ่าว?ทั้งสองคนรู้จักกันก่อนแล้วเหรอ"

 

"เออ...จะว่ายังไงดีพอดีรู้จักกันในเกมอื่นน่ะอ๊ะ ได้เวลาแล้งพวกเรารีบไปห้องเตรียมตัวแข่งกันเถอะ!!!"

 

คิริโตะรีบเปลี่ยนเรื่องทันที แต่ก็เป็นความจริงที่ได้เวลาแล้วทั้งสามคนจึงหยุดเรื่องคุยแล้วเข้าไปในห้องเตรียมตัวแข่ง

..

..

..

-ห้องเตรียมตัวสำหรับผู้เข้าแข่ง

 

"ถึงจะบอกให้ไปตีสนิทก็เถอะ ถ้าชิน่อนก็ยังพอไหวแต่ไอ้เจ้าคิริโตะนี่ขอบายละกันเห้อ...."

 

ฮารุโตะถอนหายใจพลางรอเวลานับจนเหลือศูนย์ร่างของฮารุโตะก็ถูกวาปไปในเมืองร้างแห่งหนึ่ง

 

"เอาเถอะเรื่องพวกนั้นเอาไว้คิดก็แล้วกันตอนนี้ต้องมีสมาธิกับเกมตรงหน้าซะก่อน"

 

ฮารุโตะตกหน้าตัวเองเพิ่งเรียกสติจากนั้นก็มองไปรอบๆ

 

"เป็นเมืองร้างที่มีจุดซุ่มยิงเต็มไปหมด แต่ถ้าต้องการจะจัดการอีกฝ่ายมัวแต่แอบอยู่จะไปทำอะไรกินล่ะ"

 

ฮารุโตะหยิบปืนสั้นออกมาจากนั้นก็มองหาจุดที่คาดว่าอีกฝ่ายจะไป

 

"เกมที่ต้องใช้ประสบการเล่นนี่เราไม่เก่งจริงๆนั้นแหละ"

 

ฮารุโตะบ่นไปพลางวิ่งไปที่ตึกสูงแห่งหนึ่งแต่ในระหว่างทางก็เจอกับเงาบางอย่างจึงเผลอกระโดดหลบแล้วยิงออกไป

 

"อะ...ไร...กัน!!"

 

เสียงตกใจของคนที่ถูกยิงดังออกมาจากนั้นก็มีสัญลักษ์ ว่าฮารุโตะเป็นฝ่ายชนะขึ้นมา ฮารุโตะที่ยังไม่เข้าใจว่าทำอะไรลงไปก็นึกขึ้นมาได้

 

"อ้อ!! ดักรอนี่เองเป็นแผนที่ไม่เลวเหมือนกันแหะตอนแรกคิดว่าจะไปตึกนั้นนะเนี่ยสมแล้วที่เป็นผู้เล่นมีประสบการณ์"

 

ฮารุโตะชื่นชมอยู่ในใจจากนั้นก็ถูกวาปออกมาจากสนามแข่ง ในรอบขัดเลือกนั้นจะมีการแข่งทั้งหมดสามครั้งโดยครั้งแล้วฮารุโตะได้รับมาแบบไม่รู้ตัว

 

"อืมแล้วการแข่งของสองคนนั้นล่ะ"

 

ฮารุโตะเปิดการถ่ายทอดย้อนหลังดูการต่อสู้ของชิน่อน กับคิริโตะ

 

"ชิน่อนสู้โดยใช้สไนท์เปอร์ตามปกติของโลกนี้ แต่อีกคนเนี่ยทั้งที่อยู่ในเกมที่แข่งกันด้วยกระสุนแท้ๆ"

 

ฮารุโตะยิ้มเจื่อนมองคลิปคิริโตะใช้ดาบลำแสงปัดกระสุนแล้วเข้าไปจัดการอีกฝ่าย

 

"อ๊ะ ระหว่างนี้ลองไปถามชิน่อนดูดีกว่าดูเหมือนปืนของเธอจะคล้ายกับของผมด้วย"

 

ฮารุโตะออกจากห้องพักแล้วเดินไปที่เลาจ์ทันที พอไปถึงก็เห็นชิน่อนกำลังนั่งพักกินน้ำอยู่พอดี

 

"เออ....ชิน่อนขอนั่งด้วยได้รึเปล่า"

 

"หืมเอาสิ"

 

ชิน่อนไม่ใส่ใจอะไรแล้วมองที่นั่งฝั่งตรงข้ามเป็นการบอกให้ฮารุโตะนั่งตรงนั้น

 

"แล้วมีอะไรงั้นเหรอ"

 

ชิน่อนเข้าประเด็นทันที ทำเอาฮารุโตะที่กำลังสั่งเครื่องดื่มอยู่กดพลาดไปสั่งของแปลกๆเข้าซะแล้วมันเป็นน้ำสีม่วงที่มีฟองไม่น่าไว้ใจซักเท่าไหร่

 

"เออ...คือผมเห็นชิน่อนใช้ปืนหายากอย่าง Ultima Ratio Hecate II น่ะรูปทรงมันคล้ายกับBarrett M82 caliber ของผมเลยอย่ากจะถามความเห็นนิดหน่อย"

 

ปัง!!

 

ฮารุโตะพูดจบอยู่ๆชิน่อนก็ทุบโตะยื่นหน้ามาที่ฮารุโตะ

 

"นี่นายใช้Barrett M82 caliberจริงๆเหรอ"

 

ชิน่อนถามด้วยตาเป็นประกาย

 

"อะ อืมพอดีได้มาโดยบังเอิญแต่ผมที่เพิ่งเล่นได้ไม่นาน เลยไม่รู้ว่าจะใช้มันให้มีประสิทธิภาพดีรึเปล่าน่ะ"

 

"ขอดูหน่อยได้รึเปล่า"

 

"เอะก็ได้หรอกแต่ตรงนี้มัน"

 

ฮารุโตะมองไปรอบๆที่มีแต่เหล่าเพลเยอร์นักแข่งการจะเอาอาวุธมาโชว์โต้งๆแบบนี้มันไม่ค่อยดีนัก

 

"ถ้างั้นไปห้องฉันตามมาเลย"

 

"เอะเดี๋ยวสิ..!!!"

 

ชิน่อนไม่สนใจเสียงของฮารุโตะแล้วจับแขนเดินไปที่ห้องพักทันที.........

..

..

..

..

..

..

..

///////////////////////

-ตอนนี้รู้สึกตันๆกับโลกนี้จริงๆแล้วสิบางทีอาจจะตัดไปโลกอื่นเลยก็ได้นะโปรดทำใจ

-ไรท์กำลังเตรียมเขียนอีกเรื่องนึงเป็นแนวficเนี่ยแหละแต่ไม่ใช่แนวข้ามโลกถ้าพร้อมเมื่อไหร่ฝากไปติดตามด้วยนะ^^

-ส่วนเรื่องนี้คาดว่าจะเขียนประมาณ50ตอน แค่คาดอะนะเพราะไรท์กำลังไปรีเนื้อเรื่องของอายาโตะใหม่อยู่พอกลับไปอ่านแล้วมันขัดใจจริงๆ555