เก้าอี้ตัวเก่า
-
กึกๆๆๆ
-
คุณหลาน
คุณปู่~~~~
-
หลานชายวัย13ปี เดินมาหาคุณปู่พร้อมกับคำถามที่รอให้คนเป็นปู่ตอบ
-
คุณหลาน
น้องมีเรื่องอยากจะถามคุณปู่ฮะ 🧐
-
คุณปู่
ว่ามาสิ จะถามปู่เรื่องอะไรหล่ะ....
-
คุณหลาน
คุณปู่จำเก้าอี้ตัวเก่าที่อยู่ในโรงงานคุณปู่ได้ไหมฮะ
-
คุณปู่
.....
-
คุณปู่
ใช่ตัวสีดำที่ขามันไม่แข็งแรงรึเปล่าละ ถ้าเป็นตัวนั้นปู่จำได้
-
คุณหลาน
น้องอยากรู้ว่าทำไมเรายังเก็บไว้อีกหรอฮะ
-
เด็กน้อยถามกลับด้วยความสงสัยว่า...ทำไม
-
คุณหลาน
ทำไมเราไม่เอาไปทิ้งหรือไม่ก็ทำใหม่ไปเลยหล่ะครับคุณปู่
-
คนเป็นปู่ได้ยินดังนั้นจึงกวักมือเรียกหลานชายตนให้มานั่งที่ตักก่อนจะเล่าอะไรให้ฟัง
-
คุณปู่
ปู่จะเล่าอะไรให้หลานฟัง อยากฟังรึเปล่าละ
-
คุณปู่
เรื่องของเก้าอี้ตัวเก่า ตัวที่หลานเห็นนั้นแหละ
-
คุณหลาน
อยากฮะคุณปู่เล่าเลยยย ^•^
-
คุณปู่
-
คุณปู่
เก้าอี้ตัวนี้นะอยู่มาตั้งแต่สมัยปู่ยังเด็กเพียงแต่ว่าตอนนั้นมันยังแข็งแรงอยู่ก็เท่านั้นเอง
-
คุณปู่
ปู่จำได้ว่าปู่ชอบไปนั่งเล่นตอนคุณทวดพาไปทำงานด้วย
-
คุณปู่
เวลาเหนื่อยๆหรือเวลาพักคนงานก็ชอบพากันมานั่งพัก พอหายเหนื่อยแล้วก็กลับไปทำงาน
-
คุณปู่
เก้าอี้ตัวนี้นะถึงมันจะนั่งไม่สบายเหมือนสมัยนี้เท่าไหร่...แต่แล้วยังไงหล่ะในเมื่อสุดท้ายมันก็มีไว้ให้นั่งอยู่ดี
-
คนเป็นหลานก็ยังคงทำหน้างงว่าคุณปู่กำลังจะสื่อว่าอะไรแต่ก็ไม่ได้ถามออกไป คุณปู่จึงเล่าต่อ.....
-
คุณปู่
ขึ้นชื่อว่าเก้าอี้หน่ะ มันก็มี4ขาด้วยกันทั้งนั้นแหละ
-
คุณปู่
มีประโยชน์ก็แค่เอาไว้นั่ง
-
คุณหลาน
......(รู้สึกเศร้าจัง)
-
คุณหลาน
คุณปู่กำลังจะสื่ออะไรฮะ หลานไม่เข้าใจ
-
คุณปู่
......
-
ปู่ยิ้มพลางลูบหัวหลานไปพลางๆ
-
คุณปู่
เก้าอี้ก็เปรียบเสมือนคนนั้นแหละ
-
คุณปู่
มี2แขน2ขาเหมือนกันเพียงแต่มันอยู่ตัวเดียวได้แต่คนเราไม่สามารถอยู่คนเดียวแบบเก้าอี้ได้
-
คุณปู่
สงสัยไหมว่าทำไม
-
คุณหลาน
เพราะมันเป็นสิ่งของรึป่าวฮะเลยจะวางไว้ตรงไหนก็ได้
-
เด็กน้อยตอบตามความคิดของตน
-
คุณปู่
คิดแบบนั้นก็ไม่ผิด
-
คุณปู่
มันก็แล้วแต่คนมองว่าจะมองไปในทางไหน
-
คุณปู่
แต่สำหรับปู่ ปู่มองว่าอาจเป็นเพราะมันเข้ากับใครไม่ได้เลยต่างหาก เลยไม่เป็นที่ต้องการ
-
คุณปู่
อีกอย่างคือไม่รู้ว่าจะเอามันมาทำอะไรเพราะในเมื่อมันมีตัวที่ดีกว่าคนก็มักจะไม่สนใจตัวเก่าและเลือกที่จะใช้ตัวใหม่
-
คุณปู่
พอเวลาผ่านไปขามันก็ไม่ค่อยแข็งแรงเหมือนแต่ก่อน
-
คุณปู่
จากที่มีคนใช้ทุกวัน จนมาถึงทุกวันนี้ที่มันไม่เหลือใคร...
-
คุณปู่
ไม่มีใครชอบใช้ของที่ไม่สมบูรณ์หรอกนะ โดยเฉพาะเก้าอี้ที่ไม่รู้ว่าจะหักไปเมื่อไหร่
-
เด็กน้อยสงสัยในใจก็พลางคิดไปว่า ในเมื่อมันพังมันไม่สมบูรณ์แล้วทำไมปู่ของเขายังเก็บไว้อยู่
-
คุณหลาน
แล้วยังงี้คุณปู่ยังเก็บไว้ทำไม ทำไมไม่เอาไปทำอย่างอื่นละครับ
-
คุณปู่
เพราะเวลาที่ปู่เห็นมันปู่ก็คิดถึงสมัยเด็กยังไงหล่ะ
-
คุณปู่
สมัยนั้นปู่ไม่ได้อยู่ดีกินดีแบบทุกวันนี้หรอกนะ
-
คุณปู่
ปู่ก็เป็นเด็กคนนึงที่ชีวิตไม่ได้เกิดมารวย เกินมาก็ต้องทำมาหากินเหมือนคนอื่นเค้า
-
คุณปู่
ตะก่อนปู่ไม่เก่งไม่มีความสามารถเลยมักจะถูกมองข้าม
-
คุณปู่
...ก็คงเหมือนเก้าอี้ตัวนั้นละมั้ง
-
คุณปู่
สังคมสมัยนี้กับสมัยปู่ก็ยังคงเป็นสังคมเดิมๆ
-
คุณปู่
สังคมที่คนมีหน้าตาดี มีฐานะดีมักเป็นที่สนใจมากกว่า
-
คุณปู่
ส่วนคนที่ไม่ได้มีพื้นฐานดีก็ย่อมถูกมองต่างออกไป
-
คุณปู่
หลานคิดว่า คนพวกนั้นเค้าจะเป็นยังไง
-
คุณหลาน
ก็คง...เป็นอากาศสำหรับคนอื่นเป็นคนที่ถูกมองข้ามใช่ไหมครับ
-
คุณปู่
ใช่ ปู่ถึงอยากให้เรามองคนทุกคนใบแบบเดียวกัน
-
คุณปู่
คนที่มีความรู้เค้าไม่ผิดหรอกนะแต่มันผิดที่เราไม่มีต่างหาก
-
คุณปู่
การเรียนเป็นสิ่งสำคัญก็จริงแต่ก็อย่าลืมประสบการณ์ที่ผ่านมาด้วยละ
-
คุณปู่
เพราะมันจะเป็นครูสอนเราในอนาคต
-
คุณหลาน
คับบบ
-
คุณหลาน
แต่ ผมสงสัยอยู่อย่างนึงฮะ เรื่องเก้าอี้
-
คุณปู่
อืมม สงสัยอะไรละ
-
คุณปู่
ถามมาสิ
-
คุณหลาน
เป็นไปได้ไหมครับ
-
คุณหลาน
ไม่ใช่ว่าเข้ากับใครไม่ได้แต่เพราะมันพูดไม่ได้ต่างหาก
-
คุณปู่
ปู่ก็เคยคิดแบบนั้นนะ
-
คุณปู่
แต่ว่า....
-
คุณปู่
บางทีการพูดได้ก็ไม่มีประโยชน์ถ้าเราไม่สำคัญพอที่จะให้เค้าสนใจ
-
คุณปู่
จำไว้นะ
-
คุณปู่
คำพูดก็เหมือนลม...ได้ยิน แต่สัมผัสไม่ได้เลยไม่รู้ว่ามีอยู่จริง
-
คุณปู่
แต่ก็คำพูดอีกนั่นแหละที่ต้องระวัง
-
คุณปู่
เพราะคนฟังเค้าจะจำไปตลอด
-
คุณปู่
เคยได้ยินคำนี้ไหม
-
คุณหลาน
??
-
คุณปู่
คำพูดก็เหมือนดาบ2คม
-
คุณปู่
ทุกคนสามารถเลือกโอกาสเลือกหนทางชีวิตเองได้
-
คุณปู่
ถ้าพูดไปแล้วไม่ได้ทำร้ายจิตใจใครหรือไม่ได้ทำให้ใครรู้สึกไม่ดีกับคำพูดตน ดาบเล่มนั้นก็จะมีแต่คนอยากใช้
-
คุณปู่
แต่กลับกัน มันก็ทำให้คนไม่เหลืออะไรเลยได้เหมือนกัน
-
คุณปู่
ถ้าพูดไปแล้วทำร้ายจิตใจคนฟังดาบเล่มนั้นก็จะไม่มีใครอยากใช้หรือแม่แต่หยิบมันขึ้นมา
-
คุณปู่
หลานอยากเป็นดาบเล่มไหนละ
-
คุณหลาน
ผมเลือกได้ใช่ไหมฮะ
-
คนเป็นปู่ขำก่อนจะตอบหลานกลับไปว่า
-
คุณปู่
ได้สิเจ้าเลือกได้หลานรัก
-
คุณหลาน
แล้วววว
-
คุณหลาน
เก้าอี้ตัวนั้นคุณปู่จะตั้งมันไว้ที่เดิมหรอฮะ
-
คุณปู่
ใช่สิ
-
คุณปู่
บางอย่างก็อยู่ในที่ของมันแล้ว
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น