ฮารุโตะนั่งอยู่บนเก้าอี้ภายในห้องรับลองของกิลด์เพื่อรอใครบางคน

 

"ขอโทษที่ให้รอนะจะ พอดีช่วงนี้มีงานยุ่งนิดหน่อย"

 

คนที่เข้ามาในห้องแล้วพูดขึ้นมาก็คืออาสึนะนั้นเอง

 

"ไม่เป็นไรหรอก ทางนี้ผิดเองที่มาหาโดยไม่นัด"

 

ฮารุโตะรับแก้วน้ำชามาแล้วพูดขึ้น

 

"นั้นสินะ ว่าแต่เราเคยเจอกันที่ไหนรึเปล่าฉันรู้สึกคุ้นๆหน้าเธออยู่นะ"

 

อาสึนะมองหน้าของฮารุโตัแล้วพยายามนึกไปมา

 

"ถ้าจะให้พูดพวกเราเคยเจอกันตอนที่เกมเพิ่งเปิดน่ะแต่เธอคงจะจำไม่ได้ล่ะมั้ง"

 

ฮารุโตะดื่มชาอย่างสบายใจ ส่วนอาสึนะที่ได้รับคำใบ้ก็พูดขึ้นมา

 

"อ้อ!! รึว่าจะเป็นคนที่ฉันเดินตัดหน้าเมื่อตอนประชุมผู้พิชิตเกมเริ่มต้นสินะ"

 

อาสึนะยิ้มแล้วพูดออกมา

 

"ยังจำได้อีกนะ ก็ตอนนั้นแหละว่าแต่เข้าเรื่องเลยได้ไหม"

 

"นั้นสินะ ฉันได้ฟังเรื่องจากหัวหน้ามาบ้างแล้วล่ะเธอจะมาปาร์ตี้กับฉันจนกว่าการพิชิตบอสชั้นต่อไปจะจบสินะยินดีที่ได้รู้จักนะ ฉันอาสึนะ"

 

อาสึนะยื่นมือมาทางฮารุโตะ ฮารุโตะก็ยื่นมือไปจับเอาไว้

 

"ผมชื่อฮารุโตะ ฝากตัวด้วยนะ"

 

"เอ๋?"

 

อาสึนะส่งเสียงแปลกๆออกมาหลังจากที่ฮารุโตะแนะนำตัวเสร็จ

 

"หืม มีอะไรเหรอ"

 

ฮารุโตะมองอาสึนะทำหน้าแปลกๆเลยถามออกไป

 

"อ๊ะเปล่าจะฮารุโตะเนี่ยเป็นชื่อผู้ชายสินะ ตั้งชื่อแปลกจัง"

 

"หืม อ้อจะบอกอะไรให้นะผมน่ะเป็นผู้ชายเพราะงั้นจะชื่อฮารุโตะก็ไม่แปลกอะไรหรอกนะ"

 

"มะ ไม่จริงหน้าก็เธอออกจะสวย...."

 

อาสึนะยังไม่เชื่อกับความจริงตรงหน้าเลยถือวิสาสะเอามือไปจับที่หน้าอกของฮารุโตะ

 

"แบน....ไม่สิบางทีอาจจะแค่มีน้อยก็ได้มั้ง"

 

อาสึนะพึมพัมพลางแตะอกของฮารุโตะไม่เลิกจนเจ้าตัวเริ่มลำคาน

 

"นี่ ก็บอกแล้วไงว่าผมเป็นผู้ชาย ช่วยเอามืออกไปทีได้ไหม"

 

"เอะ? อ่า!!!ขอโทษ!!"

 

อาสึนะรีบดึงมือกลับแล้วก้มหัวขอโทษฮารุโตะทันที

 

"เฮ้อ....เอาเถอะจะถูกเข้าใจผิดแบบนี้มันก็ไม่แปลกว่าแต่ขอเรียกว่าอาสึนะได้ไหม"

 

ฮารุโตะขออนุญาติอีกฝ่าย เพราะการจะไปเรียกชื่อของคนที่เพิ่งรู้จักกันแบบห้วนๆมันเสียมารยาท

 

"ได้จะ ถ้างั้นทางนี้ก็จะขอเรียกว่าฮารุโตะคุงก็แล้วกันนะ"

 

"คุงน่ะไม่ต้องเติมก็ได้ เรื่องนั้นช่างเถอะหลังจากนนี้ อาสึนะมีกำหนดการอะไรรึเปล่า"

 

ฮารุโตะเบื่อที่จะเถียงแล้วเลยปล่อยผ่านเรื่องชื่อไปแล้วถามต่อ

 

"อืม....ถ้างานของกิลด์ก็คงหมดแล้วล่ะหลังจากนี้ก็คงไปทำธุระคิริโตะเรื่องยุยจัง.......จริงสิ ฮารุโตะคุงก็มาด้วยกัน-"

 

"ขอปฏิเสธ พอดีมีธุระพอดีน่ะ ไว้เจอกันใหม่นะ"

 

"เอ๊ะ? อ่าจะไว้เจอกันนะ?"

 

ฮารุโตะปฏิเสธคำของอาสึนะก่อนที่เจ้าตัวจะพูดจบแล้วเดินออกจากห้องไปทันที

 

"เกือบไปยังไงเราก็ไม่อยากจะเข้าใกล้เจ้านั้นจริงๆนั้นแหละระว่างนี้ไปหาอะไรทำฆ่าเวลาดีกว่า"

 

ฮารุโตะเดินออกมาจากกิลด์ จากนั้นก็เดินเรื่อยๆเปื่อยไปตามถนนพอเดินไปเรื่อยๆก็ได้ยินเสียงเพลงดังมา

 

"นั้นมัน...ยูนะ"

 

ฮารุโตะเดินเข้าไปใกล้ๆยูนะที่กำลังร้องเพลงด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสุข ฮารุโตะรอจนยูนะร้องเพลงจบก็ตบมือให้พร้อมกับทุกคนที่ยืนดูอยู่

 

"เพราะมากเลยครับยูนะ"

 

"อ่าว ฮารุคุงนี่น่ามาดูโชว์ของฉันด้วยดีจัง"

 

ยูนะเดินลงมาจากแท่นแล้วเดินเข้ามาหาฮารุโตะ

 

"อืม ก็แค่ผ่านมาแล้วได้ยินเสียงร้องเพลงน่ะเลยมาดู ว่าแต่ยูนะมาร้องแถวนี้ประจำเลยเหรอ"

 

"ก็นะ ฉันอยากเห็นคนที่ยิ้มออกมาเพราะเพลงของฉันน่ะ"

 

ยูนะเก็บอุปกรณ์พลางคุยกับฮารุโตะ

 

"งั้นเหรอ อ้อจริงสิยูนะผมให้เจ้านี้"

 

ฮารุโตะโยนไปเทมบางอย่างให้กับยูนะ

 

"นี่คือ?"

 

"ไอเทมคืนชีพน่ะผมไปล่ามาได้ตอนอีเว้นคริสมาสต์แต่คงไม่ได้ใช้ผมยกให้"

 

"นี่มันเป็นไอเทมที่หายากสุดๆไปเลยนี่น่าจะดีเหรอ"

 

"อืม ผมรู้สึกว่าผมอยากจะให้มันน่ะถ้างั้นไว้เจอกันใหม่นะ"

 

ฮารุโตะโบกมือลาแล้วเดินจากไปเพราะฮารุโตะรู้ว่าเอจิมาถึงแล้วเลยไม่อยากเข้าไปขัดสักเท่าไหร่

 

"เอาล่ะกว่าจะถึงวันพิชิตบอสก็ยังพอมีเวลา เอาไงดีนะ ไปหาเควสทำฆ่าเวลาก็ไม่เลวเหมือนกัน"

 

ฮารุโตะกดเรียกไอเทมวาปออกมา มันคือผลึกนำทางที่จะพาผู้ใช้ไปยังชั้นที่กำหนดเอาไว้

 

"เอาเป็นชั้นหนึ่งก็แล้วกัน ถึงจะไม่คิดว่าจะมีเควสให้ทำก็เถอะ"

 

ฮารุโตะหัวเราะแห้งๆให้ตัวเองแล้วทำการใช้งานทันที ฮารุโตะถูกวสปไปที่ชั้นหนึ่งอย่างที่ตั้งใจไว้ก็ได้เจอกับคนๆนึง

 

"เดี๋ยวสิทำไมถึงมาอยู่ที่นี่"

 

"อ่าวฮารุโตะคุงมาทำอะไรที่นี่เหรอ"

 

คนตรงหน้าของฮารุโตะที่วาปมานั้นก็คืออาสึนะกัยคิริโตะที่กำลังแบกเด็กไว้ที่หลัง

 

"อะ เออ....พอดีอยากมาหาเควสง่ายๆทำเลยมาที่ชั้นนี้น่ะดูเหมือนอาสึนะจะยุ่งอยู่เพราะงั้นขอตัว..."

 

ฮารุโตะที่กำลังจะหยิบผลึกนำทางออกมาเพื่อออกจากแอเรียนี้แต่ก็ถูกห้ามเอาไว้ซะก่อน

 

"เดี๋ยวสิ ฮารุโตะคุงไหนๆก็มาแล้วมาช่วยกันทีนี่คือคำสั่งหัวหน้าปาร์ตี้นะ"

 

อาสึนะยิ้มแล้วคว้ามือฮารุโตะให้เดินออกมาจากเกท

 

"ใช้อำนาจแบบนี้ขี้โกงหนิ ผมที่เพิ่งเข้ากิลด์มาแบบนี้ก็แน่น่ะสิ"

 

ฮารุโตะโวยออกมาใจนึงก็อยากจะไปเห็นฉากของยุยส่วนอีกใจนึงก็อยากจะหนีไปให้พ้นๆ

 

"น่าๆไหนๆก็มาแล้วมาช่วยพวกเราตามหาพ่อแม่ของเด็กคนนี้กันดีกว่า"

 

อาสึนะลากฮารุโตะเดินมาให้ดูยุยที่กำลังหลับอยู่ คิริโตะที่ยังไม่เข้าใจสถานการณ์เลยถามออกมา

 

"อาสึนะเธอคนนี้คือ...."

 

"เขาคนนี้ชื่อฮารุโตะคุงเพิ่งจะเข้ากิลด์ภาคีอัศวินมาน่ะแล้วก็อยู่ในความดูแลของฉันด้วย"

 

อาสึนะแนะนำตัวฮารุโตะให้ฟังแบบคร่าวๆ

 

"ยินดีที่ได้รู้จักผม ฮารุโตะขอบอกไว้เลยนะว่าผมเป็นผู้ชายอย่าคิดจะมาแตะต้องเชียว"

 

ฮารุโตะชี้หน้าคิริโตะเสร็จก็หันไปหาอาสึนะ

 

"แล้วเอาไงต่อ ถึงจะบอกว่าตามหาแต่แอเรียนี่มันก็ไม่ใช่เล็กๆนะ"

 

"นั้นสินะ"

 

อาสึนะทำท่าคิดไปมา ฮารุโตะเลยอาศัยจังหวะนั้นเสนอไอเดีย

 

"เดี๋ยวผมจะไปสำรวจแถวๆนี่ให้เองเพราะงั้นพวกอาสึนะก็ไปตามหาเอานะ"

 

"ดะ เดี๋ยวสิ!!"

 

ฮารุโตะไม่สนใจเสียเรียกของอาสึนะแล้วออกวิ่งทันที อาสึนะก็ได้แต่มองฮารุโตะที่ค่อยๆหายไปแล้วหันมามองคิริโตะ

 

"คิริโตะคุง นายไปทำอะไรฮารุโตะเขารึเปล่า"

 

"เอะ ไม่นะเราเพิ่งจะเคยเจอกันครั้งแรกด้วยซ้ำทำไมเหรอ"

 

"อืม...เหมือนจะคิดไปเองรึเปล่าแต่พอฉันพูดชื่อคิริโตะคุงทีไรฮารุโตะเขามักจะแสดงท่าทางแปลกๆอย่างเมื่อกี้ก็เอาแต่มองนายแล้วก็วิ่งไปน่ะ"

 

"หะๆคิดมากไปแล้วเอ้ารีบไปกันเถอะ"

 

คิริโตะหัวเราะแล้วออกเดินนำ..... ส่วนฮารุโตะที่แยกตัวออกมานั้น

 

"ฟู่....ไม่คิดว่าจะมาเจอกันที่นี่แหะถ้างั้นก็คงใกล้ถึงเวลาแล้วมั้ง"

 

ฮารุโตะเขียนข้อความเกี่ยวกับยุยเท่าที่รู้ไปเล็กน้อยจากนั้นก็ตั้งเวลาให้มันส่งไปหาอาสึนะในช่วงที่ลงไปชั้นใต้ดิน

 

"เท่านี้ก็ไม่มีปัญหาจะว่าไปถ้าเคลียร์เกมได้แล้วเราจะกลับโลกเดิมไหมนะ"

..

..

..

..

..

..

..

 

หลังจากจบเหตุการณ์ยุยในที่สุดวันที่จะต้องเขาพิชิตบอสก็มาถึง

 

"เอาล่ะพร้อมกันแล้วสินะถ้างั้นก็ไปกันเถอะ"

 

ฮีทคลิฟฟ์พาทุกคนวาปไปที่หน้าห้องบอสของชั้นที่เจ็บสิบห้า จากนั้นก็เดินเข้าไปในประตูขนาดใหญ่พร้อมกัน

 

"แปลกแหะ ปกติเวลาเข้าห้องบอสมันต้องสว่างหนิหืม"

 

ฮารุโตะรู้ว่าการต่อสู้ในครั้งนี้มันแปลกไปได้ยินเสียงบางอย่างเลยมองขึ้นไปด้านบน บนเพดานนั้นมีบอสมอนเตอร์อยู่ชื่อของมันก็คือThe Skull Reaper

 

"แย่ล่ะสิ หลบเร็ว!!!"

 

ฮารุโตะตะโกนลั่นทำให้ทุกคนพากันมองขึ้นไปด้านบนเหมือนกันแต่เพราะทำแบบนั้นจึงทำให้มันลงมาจากเพดานแล้วเข้าโจมตีคนที่ใกล้ที่สุดทันที ฮารุโตะเองก็เป็นหนึ่งในนั้น

 

"ถ้าคิดว่าการโซโล่บอสที่ผ่านๆมาทำได้แค่นี้ล่ะก็คิดผิดแล้ว!!"

 

ฮารุโตะตั้งคาตานะเป็นแนวตั้งรับการโจมตีจากเคียวกระดูกยักษ์ จากนั้นก็สวนโจมตีกลับไปสร้างดาเมจได้มหาศาล

 

"ไงล่ะ!!"

 

ฮารุโตะกระโดดถอยออกมาอาสึนะที่เห็นแบบนั้นจึงรีบเข้ามาดู

 

"ฮารุโตะคุงเมื่อกี้มัน"

 

"สกิลเคาน์เตอร์น่ะแต่ถ้าใช้ไปแล้วมันจะมีคูลดาวนิดหน่อย"

 

ฮารุโตะอธิบายให้ฟังเล็กน้อย แต่เพราะฮารุโตะเปิดโอกาสทุกคนจึงพาเข้าไปโจมตีต่อทันที

 

"มีคนสร้างดาเมจถ่วงเวลาแบบนี้ก็ไม่เลวเหมือนกันแหะ"

 

ฮารุโตะมอง สกัล ริปเปอร์ที่กำลังถูกโจมตีจากทุกทิศทาง

 

"ทำได้ไม่เลวเลยนะฮารุโตะคุง"

 

ฮีทคลิฟฟ์เดินมาอยู่ข้างๆแล้วพูดขึ้น

 

"ไม่หรอก แค่นี้ยังไม่พอที่จะล้มเจ้านั้นได้"

 

ฮารุโตะยิ้มออกมาเพราะจะได้ลองใช้สกิลที่ไม่เคยใช้เพราะมันต้องเสียเวลาในการชาจ ดาบของฮารุโตะค่อยๆส่องแสงสว่างขึ้นเรื่อยๆใช้เวลาไม่นานฮารุโตะก็หายไปจากจุดที่ยืนอยู่

 

"ลองไอ้นี่หน่อยเป็นไง!!!"

 

ฮารุโตะกระโดดขึ้นมาเหนือบอสแล้วฟันดาบที่ส่องแสงสว่างเข้าไปที่กลางลำตัวของมัน สร้างดาเมจหายไปเกินครึ่ง

 

"พวกเรามันอ่อนแรงแล้วรีบจัดการเร็วเข้า!!!"

 

ทุกคนที่ได้ยินแบบนั้นก็มีกำลังใจเพิ่มขึ้นแล้วเข้าไปโจมตีกันต่อ ส่วนฮารุโตะก็ถอยออกมา

 

"ได้ลองใช้สกิลแบบนี้โล่งดีจังแหะที่เหลือปล่อยให้พวกคิริโตะจัดการกันก็ได้มั้ง"

 

ฮารุโตะมองคิริโตะกับอาสึนะที่ประสานกันเข้าโจมตีโดยมีฮีทคลิฟฟ์คอยป้องกันการโจมตีเอาไว้เป็นการร่วมมือกันสามคน

 

"หลังจากนี้จะเป็นการต่อสู้ของคายาบะ อากิฮิโกะพอการต่อสู้จบลงเราก็คงจะได้กลับบ้านสินะ ชักคิดถึงบ้านแล้วสิ"

 

ฮารุโตะพึมพัมคนเดียวพลางมองกาต่อสู้ของกลุ่มพิชิตเกม......

..

..

..

..

..

..

..

..

..

///////////////////////////////

-ตอนหน้าขอโหวตหน่อยว่าอยากให้กลับบ้านแล้วไปโลกอื่นหรือให้อยู่ต่อแล้วไปALO

-รู้สึกฮารุโตะเรานี่จะกลัวคิริโตะเข้าเส้นเลยนะเนี่ย555

-เอาตรงๆช่วงนี้ไม่รู้จะเขียนอะไรดีเลยว่าจะพักแล้วไปรีเมคบทเก่าดีไหมนะ

-เอาเถอะไว้เจอกันตอนหน้า