ฮารุโตะได้สติกลับมาอีกครั้งก็มายืนอยู่ในห้องของตัวเองเหมือนเดิมแล้วเพิ่มเติมก็คือยังมีเจ้าก้อนขนคอนโนะสุเกะอยู่บนหัว
"น่าเสียดายจังที่อยู่โลกนั้นได้ไม่นาน แต่ก็สนุกดีเหมือนกัน"
ฮารุโตะเดินไปเก็บหนังสือเข้าที่แล้วเดินออกมาจากห้อง
"หืม อ่าวมีอะไรเหรอกิล"
ฮารุโตะเปิดประตูออกมาก็เจอกับกิลที่รออยู่ที่หน้าห้องแล้ว
"ป่าวหนิ ก็แค่สัมผัสได้ว่านายกลับมาแล้วว่าแต่เร็วจังนะไปแค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง"
"เหรอไม่รู้สิ ผมเองก็ยังไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเวลาที่ผมไปโลกนั้นกับเวลาที่โลกนี้มันเดินยังไงเหมือนกัน"
ฮารุโตะตอบไปตามจริงหลายครั้งฮารุโตะลองเคยนับดูแล้วแต่ก็ไม่เคยตรงกันเลยซักครั้งฮารุโตะลยเลิกสนใจมันไป
"อ้อจริงสิ ผมขอฝากเจ้านี้ไว้ทีนะพอดีผมมีธุระต้งออกไปทำด้านนอกน่ะ"
ฮารุโตะหยิบคอนโนะสุเกะส่งให้กับกิล
"เจ้านี้คือ?"
"สัตว์เลี้ยงน่ะ จะว่าแบบนั้นก็ได้ฝากดูแลทีก็แล้วกันนะ"
ฮารุโตะลูบหัวกิลแล้งเดินออดจากห้องทำงานไป ส่วนกิลนั้นก็หน้าแดงแน่นิ่งไปแล้ว
"อะไรกันเนี่ยทำไมวันนี้เจ้านั้นดันใจดีเฉย!!!!"
กิลตะกนโวยวายออกมาแล้วกอดคอนโนะสุเกะแน่นแบบสุดๆ
"แอ๊ก!! คะ คุณหนู...ก็ไม่รู้ว่าโกรธอะไรหรอกนะ....ตะแต่ช่วยเบามือนิดนึง ดะ ได้ไหม...."
สิ้นเสียงคอนโนะสุเกะก็สลบไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว.....
"อ่าวเจ้านี้พูดได้ด้วยเหรอเนี่ยเป็นสัตว์ที่แปลกจริงนะ"
กิลที่เพิ่งรู้ตัวก็มองคอนโนะสุดกะที่สลบไปแล้วอย่างสนอกสนใจ
..
..
..
..
..
..
"แล้วงานของวันนี้ล่ะครับ มีอะไรบ้าง"
ฮารุโตะนั่งรถออกมาด้านนอกแล้วถามพ่อบ้านประจำตัว ฮารุโตะเลี่ยงที่จะพูดชื่อของอีกฝ่ายเพราะหากสติแตกตอนอยู่ข้างนอกมันจะวุ่นวาย
"วันนี้มีไปคุยเกี่ยวกับการบริหารของตระกูลย่อยนิดหย่อยครับหลังจากนั้นก็เป็นการประลองศิลปะการต่อสู้ที่ถูกจัดขึ้นพิเศษขอรับ"
"เหรอถ้างั้นก็รีบทำให้เสร็จๆไปเลยละกัน"
ฮารุโตะบอกไปแบบนั้นจากนั้นก็หลับตาลงเพื่อผักผ่อนรอเวลา ใช้เวลาไม่ถึงวันฮารุโตะก็สามารถแก้ปัญหาที่เข้ามาได้ทั้งหมดแถมยังเอาชนะนักสู้จากต่างประเทศได้แลบง่ายดายโดยไม่ได้ใช้ดาบเลยด้วยซ้ำ
พอจบงานสุดท้ายพ่อบ้านที่ขับรถอยู่ก็พูดขึ้นมา
"คุณหนูขอรับพอดีมีบริษัท ในเครือของเราส่งของขวัญมาให้คุณหนูสนใจไหมครับ"
"หืมอะไรน่ะเจ้านี่"
ฮารุโตะหยิบกล่องขนาดกลางๆขึ้นมามันวางอยูาข้างที่หนังของฮารุโตะ
"เห็นว่าเป็นเกมที่สร้างขึ้นโดยเรียนแบบวิทยาการในอนิเมชั้นน่ะครับกระผมก็ไม่ค่อยรู้เรื่องนี้มากนัก"
ฮารุโตถฟังพ่อบ้านแบบนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร มันคงจะเป็นแค่เครื่องเล่นเกมธรรมดาแต่ด้วยความสนใจพอถึงบ้านแล้วฮารุโตะจึงยกกล่องนั้นเข้าไปในบ้านด้วย
"ยินดีต้องรับ ฮารุโตะ"
พอไปถึงอาเทอเรียในชุดเมดก็ออกมาต้องรับแต่เพราะพูดไม่ถูกเลยถูกคุฯหัวหน้าเมดเคาะหัวไปทีนึง
"อะหะๆ เป็นไงบ้างอาเทอเรีย"
"ไม่เป็นไรค่ะ~"
"จะว่าไปเรียกว่าอาเทอเรียเนี่ยมันไม่ยาวไปหน่อยหรอ"
ฮารุโตะลูบหัวที่หัวหน้าเมดทุบแล้วถามออกมา
"ปกติเวลาหัวหน้าลิสเรียกก็จะเรียกว่าเรียเฉยๆนะค่ะถ้าฮารุโตะไม่รังเกียจจะเรียกแบบนั้นก็ได้นะ"
เรียอมยิ้มเพราะตอนนี้ฮารุโตัยังลูบหัวเธออยู่
"ก็ดีเหมือนกันงั้นเรียผมฝากเจ้านี่เอาไปไว้ที่ห้องผมทีนะหลังจากเสร็จธุระแล้วเดี๋ยวผมเข้าไป"
"รับทราบค่ะ"
เรียกลับมาทำท่าทางที่สมควรจะเป็นเมดแล้วรับกล่องสีน้ำตาลของฮารุโตะไว้จากนั้นก็เดินไปทันที ฮารุโตะมองเรียที่ค่อยๆเดินไปแล้ว จึงหันมาทางหัวหน้าเมดลิส
"ช่วยเตรียมอาหารเย็นทีนะครับ"
"รับทราบค่ะ"
จากนั้นทุกคนก็พากันไปทำหน้าที่ของตัวเอง ฮารุโตะที่ทำทุกอย่างเสร็จแล้วในที่สุดก็ถึงเวลาว่างซักที
"ไหนๆเกมที่สร้างขึ้นมาเนี่ยจะเป็นยังไงนะ"
ฮารุโตะเข้ามาในห้องแล้วหยิบกล่องขึ้นมาเปิดดูด้านในข้างในกล่องนั้นมีกล่องบางอย่างสีดำที่น่าจะเป็นตัวเครื่องกับเครื่องบางอย่างที่คล้ายๆกับแว่น
"เจ้านี่มันคุ้นๆเหมือนเคยเห็นที่ไหนแหะ"
ฮารุโตะพลิกไปมาพยายามนึกว่าไอ้เจ้าเครื่องนี้มันคืออะไรจากนั้นก็หยิบคู่มือออกมาอ่าน
"เครื่องเล่น VR ที่สร้างขึ้นมาเรียนแบบอนิเมะวิธีใช้สวมไว้ที่ศรีษะ เชื่อมต่อกลับเครื่องเล่นจากนั้นก็เปิดเครื่องได้เลย?"
ฮารุโตะอ่านคู่มือที่ให้มาก็ถึงกับไปไม่ถูก
"ไอ้วิธีอธิบายแบบขแไปทีนี่มันอะไรกันเนี่ย แล้วที่บอกว่าเล่นได้เลยเนี่ยมันเป็นเกมอะไรหว่า แต่ก็น่าสนุกดีแหะ"
ฮารุโตะจัดแจงเสื้อผ้ากับเก็บของให้เรียบร้ยจากนั้นก็เดินไปนั่งที่เตียง
"เอ...เชื่อมสายตรงนี้แล้วก็ต้องเสียบปลั๊ก จากนั้นก็เอามาสวมที่หัวแล้วนอนลง"
ฮารุโตะลงนอนหลังจากที่ทำตามคำแนะนำเรียบร้อยแล้ว
"VR เเบบนี่เนี่ยกับสร้างเลียนแบบอนิเมะก็คงหนีไม่พ้นเรื่องSao ล่ะมั้งฮะๆว่าไปนั้น"
ฮารุโตะหัวเราะออกมาจากนั้นก็เปิดเครื่องให้ทำงานทันทีโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้เครื่องเกมที่อยู่ข้างๆนั้นได้เปลี่ยนไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"Link Start!!"
สิ้นคำพูดสติของฮารุโตะก็ดับหายไปพร้อมกับร่างของฮารุโตะที่จางหายไปเหมือนกัน......
..
..
..
..
..
..
..
..
////////////////////////////////
-เป็นตอนแนะนำอย่างเช่นทุกทีเนื้อเรื่องอาจดูรวบรัดไปนิดกับหลายๆอย่างนะ
-ตอนนี่ไรท์กลับไปแก้ภาคแรกของอายาโตะเรียบร้อยแล้วใครว่างๆก็กลับไปอ่านแล้วเอามาวิจารหน่อยก็ได้นะ
-ตอนนี้ไม่มีอะไรมากไปละ!!