"..............."
× 0
× 0
× 0
"ฟู่....ดูเหมือนจะพากลับมาได้สินะ"
ฮารุโตะถอนหายใจออกมาหลังจากหมดเวลาฮารุโตะได้ขว้ามือเซเบอร์ไว้ได้ก่อนที่จะถูกวาปกลับมาที่โลก
"เดี๋ยวสิ ที่นี่มันที่ไหนกันเนี่ย มานาในอากาศแถบไม่มีเลยไม่ใช่รึไง แล้วไอ้ห้องนี่มันอะไรเนี่ย"
ฮารุโตะที่โล่งอกได้ไม่ทันถึงนาทีกิลที่โดนลากข้ามาได้ก็โวยวายออกมาอีกแล้ว ส่วนเซเบอร์นั้นสนใจสิ่งรอบๆแล้วเริ่มเดินสำรวจแล้ว
"เอาเป็นว่าที่นี่คือห้องของผม หลังจากนี้พละงของทังเซอเบอร์กับกิลจะใช้ไม่ได้ในโลกนี้ ถ้าไม่ติดขัดอะไรเดี๋ยสผมจะไปบอกพวกเมดว่าพวกเธอเป็นแขกของผมช่วยรออยู่ในนี้ดีๆล่ะ"
ฮารุโตะพูดจบก็เดินไปที่ประตูพอออกไปแลเวก็ทำการจัดการล็อคให้เรียบร้อยเพราะฮารุโตะนั้นไม่ไว้ใจกิลแบบสุดๆ
"เอาล่ะก่อนที่จะไปนั่งเคลียร์งาน คงต้องหาทางทำอะไรกับสองคนนั้นก่อนดันไปพามาแบบไม่ได้คิดสะได้"
ฮารุโตะบ่นพึมพัมแล้วเดินไปนั่งลงที่โต๊ะทำงานประจำตัว แล้วดูเหมือนคุณพ่อบ้านจะรู้ว่าฮารุโตะออกมาจากห้องแล้วเลยเปิดประตูเข้ามา
"อรุณสวัสดิ์ขอรับคุณหนู อีกไม่กี่วันจะมีการเตรียมงานเลี้ยงฉลองของตระกูลคุองให้กับคุณหนูแต่ก่อนที่จะถึงเวลานั้นขอให้ทำงานในส่วนนี้ด้วยนะขอรับ"
พ่อบ้านชรายกกองเอกสารที่ถึงแม้ฮารุโตะจะยืนมันก็ยังสูงกว่าหัว
"เข้าใจแล้วครับ จริงสิถ้าจำไม่ผิดรู้สึกว่าเมดของบ้านเราจะมีคนไม่พอสินะครับ"
"โอ้คุณหนูถามเช่นนั้นมีอะไรรึขอรับ ก็จริงอยู่ที่เมื่อไม่นานมานี้มีเมดฝีมือดีขอลาออกไปเพราะมีปัญหาส่วนตัว คุณหนูทราบด้วยเหรอขอรับ"
"ก็นะ ผมตัดสินใจแล้วว่าจะเปลี่ยนตัวเองให้ดีขึ้น ก็เลยเริ่มจากการทำความรู้จักกับทุกคนในคฤหาสหลังนี้น่ะ"
ฮารุโตะพูดไปพลางอ่านเอกสารแล้วเซ็นอนุมัติไปทีละฉบับ
"เป็นสิ่งที่กระผมได้ยินแล้วรู้สึกเป็นสุขจริงๆ ถ้างั้นอาจจะเสียมายาทไปหน่อยแต่กระผมเองก็อยากให้คุณหนูเรียกกระผมด้วยชื่ออีกซักครั้งได้ไหมขอรับ"
พ่อบ้านชราเริ่มน้ำตารินออกมา
"เอะ ก็ได้อยู่หรอก คุณคริฟ?"
ฮารุโตะที่ยังไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายร้องไห้ทำไมเลยลองเรียกชื่อตามที่อีกฝ่ายขอร้องดู
"ขอรับ...มีอะไรให้รับใช้งั้นระ...ขออภัย!!!"
ไม่ทันที่พ่อบ้านจะพูดจบอยู่ๆเจ้าตัวก็วิ่งออกไปนอกห้องเรียบร้อยแล้ว
"อะไรของเขานะ"
ฮารุโตะเห็นแบบนั้นก็ได้แต่เอียงคอสงสัย ไม่นานประตูก็เปิดออกมาอีกครั้งโดยครั้งนี้เป็นหญิงสาวสูงอายุเธอเป็นหัวหน้าของเมดในคฤหาสหลังนี้
"ขออภัยค่ะ คุณหนูพอดีหัวหน้าพ่อบ้านคริฟนั้นไม่สามารถคุมสติอยู่ได้ดิฉันเลยมารับหน้าที่แทนค่ะ"
หัวหน้าเมดก้มหัวอย่างมีมารยาทให้ฮารุโตะ
"อ่า ครับไม่เป็นอะไรเออ...คุณลิสครับผมมีเรื่องจะถามนิดหน่อย"
ฮารุโตะนึกชื่อของอีกฝ่ายจากนั้นก็ถามออกไป
"ค่ะ คุณหนูต้องการอะไรเหรอค่ะ"
"คือว่าผมได้ยินมาว่าตอนนี้เมดในคฤหาสของเรามีไม่พอใช่รึเปล่าครับ"
ฮารุโตะถามหัวหน้าเมดไปแบบเดียวกับที่ถามพ่อบ้านชรา
"ค่ะ? ก็ใช่อยู่หรอกแต่อีกประมาณสามวันทางเราจะเปิดรับสมัคเมดเข้ามานะคะ คุณหนูมีเรื่องไม่พอใจอะไรรึเปล่า"
หัวหน้าเมดลิสถามอย่างเป็นกังวน ว่าถ้าลูกน้องของเธอไปทำอะไรให้คุณหนูของบ้านคุองโกรธเข้าเรื่องจบไม่สวยแน่ๆ
"ไม่ใช่เรื่องนั้นหรอกครับ พอดีผมอยากจะฝากคนไปทำหน้าที่เมดนิดหน่อยน่ะครับถึงพงกเธอจะไม่เคยทำงานนี้มาก่อนเลยอยากจะรบกวนให้ช่วยสอนพวกเธอน่ะครับ"
ฮารุโตะพูดด้วยเสียงธรรมดาที่สุดเท่าที่จะทำได้โดยพยายามกลั้นยิ้มเอาไว้
"ค่ะถ้าแบบนั้นก็คิดว่าไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ ถ้าพวกเธอมาก่อนประมาณอีกหนึ่งสัปดาห์ดิฉันก็พอหาเวลาสอนให้ได้"
"ไม่ต้องห่วงครับเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะพาพวกเธอมาเพราะงั้นเตรียมตัวฝึกพวกเธอได้เลยนะครับไม่ต้องเกรงใจ เท่านี้แหละครับ"
"คะ? ถ้างั้นขอตัว"
หัวหน้าเมดลิสที่ยังไม่ค่อยเข้าใจก้มหัวให้เล็กน้อยจากนั้นก็เดินออกจากห้องไป ฮารุโตะที่รออีกฝ่ายไปแล้วก็เดินไปเปิดประตู
"คงได้ยินแล้วสินะ หลังจากนี้พวกเธอต้องมาทำงานในคฤหาสหลังนี้สักพักจนกว่าผมจะจัดการงานที่อยู่ตรงโต๊ะนั้นเสร็จ"
"ไม่ตลกนะเฟ้ย!! ทำไมราชาอย่างข้าต้องมาทำงานด้วย!!"
"ถ้านั้นเป็นคำสั่งของมาสเตอร์ ข้าก็ไม่ขัดหรอกนะแต่อยากจะให้อธิบายเหตุการณ์ตอนนี้อีกทีได้ไหม"
กิลกับเซเบอร์พูดกับฮารุโตะ
"เรื่องนั้นเดี๋ยวผมจะอธิบายแน่นอนไม่ต้องห่วง ไว้จัดการงานของวันนี้เสร็จก่อนนะ ทำตัวตามสบายอยู่ในห้องกันไปสักพักนะในห้องมีอาหารครบอยู่แล้วเลือกได้ตามสบายเลย"
ฮารุโตะพูดจบก็ปิดประตูห้องทันทีโดยเมินเสียงโวยวายของกิลไว้เบื้องหลัง.....
..
..
..
..
..
..
..
หลายชั่วโมงผ่านไป
"อย่างนี้เอง สรุปก็คือพวกข้าวีรชนนั้นก็เป็นเพียงตัวตนสมมุติของโลกนี้งั้นสินะ"
เซเบอร์พูดไปพลางหยิบแผ่นเรื่องFate มาพลิกดูไปมา
"อืม อาจจะไม่เชื่อแต่มันก็คือความจริงล่ะนะ แล้วตัวผมเองนั้นได้พลังในการข้ามโลกมาจากคุณพระเจ้าแต่ก็ไว้ใจมากไม่ได้เหมือนกันเพราะเจ้าตัวชอบหาอะไรแปลกมาให้ผม อย่างอัญเชิญผมไปเป็นเซอร์แวนน่ะ"
ฮารุโตะเล่าออกมาแล้วยิ้มเจื่อนถึงตอนที่ถูกบังคับอัญเชิญผ่านวงเวทย์
"ไม่หรอก ถึงจะตกใจนิดหน่อยแต่เดิมทีพวกเราเซอร์แวนก็เป็นสิ่งที่ถูกอัญเชิญมา ไม่มีตัวตนมาตั้งแต่แรกอยู่แล้ว"
"งั้นเหรอขอบคุณนะเซเบอร์ แล้วเธอล่ะเงียบมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนะ"
ฮารุโตะหันไปทางกิลที่ไม่พูดอะไรเลยตั้งแต่ฮารุโตะเริ่มเล่าเรื่อง
"หืม ช่างเหอะเพราะถึงจะรู้อะไรไปแกก็บังคับข้าทำอยู่ดีตอนนี้ข้าเหลืออดแล้วล่ะ"
กิลหยิบขนมมานอนกินแล้วบ่นออนออกมา
"เหรอ ต่อไปผมจะไม่บังคับเธอแล้วล่ะเพราะงั้นสบายใจได้"
ฮารุโตะยิ้มออกมา
"จริงอะ!!!"
กิลที่ได้ยินแบบนั้นก็ลุกขึ้นมาถามอีกรอบ
"อืม แต่ถ้าหัวหน้าเมดบังคับอะไรก็อย่าถือสาละกันแล้วเพื่อความมันใจ"
ฮารุโตะชูมือที่มีตราเรจูของอาเชอร์ขึ้นมา
"ด้วยพลังของตราบัญชา ข้าขอสั่งกิลกาเมสเจ้าห้ามทำร้ายใครเด็ดขาดหากผมไม่อนุญาติ"
ฮาโตะพูดจบตราบัญชาที่มือก็หายจางไปหนึ่งอัน
"หะ!? แค่นี้ถึงกับต้องใช้ตราบัญชาเลยรึไง"
กิลที่โดนคำสั่งแบบเด็ดขาดโวยวายออกมาอีกรอบ
"น่าก็เผื่อเอาไว้น่ะส่วนเซเบอร์ผมหวังว่าคงไม่ต้องใช้หรอกนะ แต่ถ้าอยากได้อะไรก็บอกได้ถึงผมคิดว่าในยุคนี้จะไม่มีอะไรมากนักก็เถอะ"
ฮารุโตะหันไปหาเซเบอร์
"ไม่หรอกค่ะ ข้าเองก็รู้สึกเหนื่อยกับภาระมามากพอสมควรด้วยสิขอพักจากการต่อสู้บ้างก็ไม่เลวเหมือนกันแล้วก็ฮารุโตะข้ามีเรื่องอยากจะขอ"
เซเบอร์มองตาฮารุโตะ
"มีอะไรเหรอ"
"ช่วยเรียกข้าว่าอาเทอเรียได้รึเปล่า"
"มันก็ได้อยู่หรอกแต่ว่าจะดีเหรอ"
ฮารุโตะถามด้วยความลังเล
"ไม่เป็นไร ข้าอยากให้เจ้าเรียกเอง"
"คุณ....อาเทอเรีย"
ฮารุโตะพูดออกมาด้วยใบหน้าแดงนิดๆ
"แล้วไหงถึงเติมคุณเข้ามาล่ะ!!"
"อะ เอาเถอะ ผมก็ไม่ได้จะให้ไปสู้ที่ไหนอยู่แล้วระหว่างที่ผมกำลังทำงานอยู่ก็พยายามเข้านะงานเมดน่ะ"
ฮารุโตะรีบพูดตัดจบแล้วเผลอไปลูบหัวทั้งสองคนจากนั้นก็เดินออกจากห้องไป........
ไม่นานหลังจากฮารุโตะออกมาก็เดินมาอยู่ที่โต๊ะทำงาน
"เอาล่ะ 'สเตตัส' ขอดูหน่อยแล้วกันว่าตอนนี้ตัวผมน่ะแกร่งขึ้นขนาดไหนแล้ว"
ฮารุโตะพึมพัมขึ้นมาเบาๆจากนั้นก็เริ่มอ่านหน้าจอโปร่งแสง
"หืม อ่าว?!"
ฮารุโตะที่กำลังอ่านข้อมูลอยู่ๆก็ส่งเสียงแปลกๆออกมาเพราะมันดันมีข้อความเด้งขึ้นมา
"[แหม่ ขอโทษทีนะที่ดันรีบพาไปโลกFate นะเพื่อเป็นการขอโทษเลยมอบพลังให้ชั่วคราวแต่ตอนนี้ขอผนึกไว้ก่อนนะ^^]"
"ว่าไงนะ!!!!"
ฮารุโตพอ่านข้อความจบปุ๊บก็รีบกลับไปอ่านสเตตัสของตัวเองทันที
"เห้ๆ พลังแทบทุกอย่างถูกผนึก ตอนนี้เรามีแค่พลังพื้นฐานอย่าง'สโตเรจ'กลับพลังกายที่มากกว่าปกตินิดหน่อยแล้วก็ความสามารถลอบสังหารเอง เรื่องนี้คงบอกให้กิลกับอะ อาเทอเรีย...รู้ไม่ได้"
ฮารุโตะบ่นออกมาจากนั้นก็ลองเรียกใช้พลังดูว่ามีอะไรติดขัดรึเปล่า
"อืม คาตานะยังเอาออกมาได้งั้นแสดงว่าก็คงเอาคุนิฮิโระออกมาได้อยู่ถือว่ายังโชคดีแหะ"
ฮารุโตะแขวนดาบคาตานะไว้ที่เอวเหมือนเดิมจากนั้นก็เดินออกจากห้องไป
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
/////////////////////////////////
-ตอนนี้เป็นการเนิฟตัวฮารุโตะนะอาจจะขัดใจหลายคนแต่ถ้าเอาจริงๆคือเจ้าตัวเก่งเกินไปในตอนนี้
-ที่เห็นชื่อตอนเป็นแบบนี้ไม่ใช่อะไร นึกชื่อไม่ออก555
-ไรท์ยังนึกโลกต่อไปไม่ออก ตอนหน้าอาจจะเป็นตอนพิเศษของสองพ่อหรือลูกนะลองเลือกมาหน่อย
-ที่จะบอกก็มีแค่นี้แหละไรท์อยากได้เม้นช่วงนี้คิดไม่ออกเลย~
-ช่วงนี่คำผิดอาจเยอะหน่อยเพราะไม่ค่อยมีเวลาตรวจคำซอรี่นะ
