"ถ้างั้นเซเบอร์เธอก็ไปตัดสินกับแลนเซอร์ให้เรียบร้อยซะล่ะ"
ฮารุโตะตัดคำสาปที่แขนขวาของเซเบอร์ให้
"เข้าใจแลัวงั้นไว้เจอกันนะฮารุโตะ"
เซเบอร์ลองขยับมือขวาดูจากนั้นก็ออกเดินเพื่อมุ่งหน้าไปหาเเลนเซอร์ศัตรูที่สัญญากันเอาไว้ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกว่าจะเอาชนะให้ได้ในฐานะอัศวิน
"เอาล่ะถ้าไม่นับแลนเซอร์ ตอนนี้ผู้เข้าร่วมสงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ก็มีไรเดอร์กับแคสเตอร์ที่หลบซ่อนตัวอยู่สินะ"
ฮารุโตะนั่งอยู่บนดาดฟ้าของตึกสูงแห่งหนึ่ง
"ไรเดอร์น่ะ กิลเธอช่วยไปจัดการได้รึเปล่า"
"เหอะแค่นั้นสบายมากแต่ข้าอยากขออะไรเจ้าหน่อย"
"อะไรล่ะ"
ฮารุโตะเอียงคอสงสัยเพราะถ้าเป็นพลังของกิลในตอนนี้ถุงจะไม่ได้ชนะแบบขาดลอยแต่ฮารุโตะก็คิดว่ากิลก็น่าจะชนะได้
"ช่วยเพิ่มพลังเวทย์ที่ส่งมาให้อีกหน่อยได้ไหม ข้าอยากจะจบงานเร็วๆน่ะแล้วก็ขอ เออาข้าคืนด้วย"
"หืม? เอาเถอะผมเองเวลาก็ไม่ค่อยเหลือแล้วด้วยสิ"
ฮารุโตะหยิบดาบของกิลออกมา กิลที่รับมารู้สึกได้ถึงบางอย่าง
"นี่เจ้า ร่างนั้น!!"
กิลชี้มาที่ฮารุโตะที่ตอนนี้ร่างค่อยๆจางลงไปบ้างแล้ว
"ไม่มีอะไรหรอก รีบไปได้แล้วน่า"
ฮารุโตะรีบส่งพลังเวทย์ให้กิล กิลที่ไม่ค่อยเข้าใจก็สลายหายไปแล้วมุ่งหน้าไปหาไรเดอร์
"เวลาในโลกนี้ใกล้หมดแล้วสิ คงต้องรีบหาตัวแคสเตอร์ อ้าว"
ฮารุโตะที่กำลังจะลองเริ่มหาตัวแคสเตอร์แบบสุ่มดู แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะปรากฏตัวออกมาเองซะอย่างนั้น
"ใช้มหาเวทย์เรียกสัตว์ประหลาดออกมาแบบนี้ ถ้าปล่อยต่อไปแย่แน่"
ฮารุโตะมองไปที่ร่างของสัตว์ประหลาดขนาดใหญ่ที่ปรกฏตัวออกมาจากน้ำแถมแคสเตอร์ยังอยู่ข้างในเจ้าตัวนี้อีก
"อะไรจะใหญ่ได้ขนาดนี้แหะ แถมไม่ใช่พลังของเทพซะด้วยซันเซน เซไคของเราคงใช้ไม่ได้ผลแน่"
ฮารุโตะมองไปที่ร่างยักษ์มันเริ่มใช้หนวดของมันเข้าโจมตีไปรอบๆแล้ว
"คนจะกลับบ้านทั้งที ก็อย่ามาสร้างปัญหาให้ทางนี้สิ ออกมาคุนิฮิโระ!!!!"
ฮารุโตะเรียกคุนิฮิโระออกมาจากนั้นก็เข้าไปบังคับ แต่ด้วยขนาดที่ใหญ่แบบสุดๆของสัตว์ประหลาด คุนิฮิโระยังมีขนาดแค่ครึ่งเดียวเท่านั้น
"ถึงจะตัวใหญ่แต่ก็ใช่ว่าจะล้มไม่ได้ ผมสร้างคุนิฮิโระมาเพื่อล้มไอ้ตัวแบบนี้อยู่แล้ว!!"
ฮารุโตะบังคับคุนิฮิโระใช้ดาบสองมือฟันใส่หนวดของสัตว์ประหลาดแต่เพราะพลังเวทย์ของแคสเตอร์เลยทำให้มันฟื้นตัวแทบจะทันที
"แย่แหะ "
ฮารุโตะที่เห็นแบบนั้นจึงถอยห่างออกมาแล้วใช้ปีกด้านหลังบินแยกออกไปทำลายหนวดของสัตว์ประหลาดเพื่อถ่วงเวลา
"ตอนนี้พลังของเราไม่สามารถทำลายไอ้เจ้าตัวแบบนี้ได้ ส่วนคนที่จะทำก็ดันไม่อยู่ด้วยนี่สิ กะว่าจะลองทำตัวเท่ๆดูแต่ถ้าจะไม่ไหวแหะ"
ฮารุโตะบ่นออกมาพลางจัดการหนวดของอีกฝ่ายแต่ไม่ว่าจะจัดดารไปแค่ไหนมันก็ฟื้นฟูได้เรื่อยๆ
"ช่วยไม่ได้ เออ...กิลตอนนี้ว่างรึเปล่า"
ฮารุโตะใส่พลังเข้าไปในเรจูของอาเชอร์ที่เชื่อมต่อกับกิลเอาไว้อยู่
"ห่า!! มีอะไรทางนี้เพิ่งจะจบการต่อสู้อันสมกับราชานะอย่ามาขัดกันได้มะ"
กิลบ่นออกมาเพราะการต่อสู้กับไรเดอร์นั้นถึงจะไม่ใช่การต่อสู้ที่ต้องเอาจริงขนาดนั้นแต่กิลก็ให้ความเคารพต่อราชาผู้พิชิต อิสกันดาร์
"ขอโทษที่ขัดก็แล้วกัน แต่แคสเตอร์ทางนี้ถ้าไม่ใช่ โฮกุระดับถล่มปราการมันจัดการไม่ได้น่ะ"
ฮารุโตะพูดไปพลางตัดหนวดที่เข้ามาโจมตีเรื่อยๆ
"ห่า แล้วมันเป็นปัญหาของข้ารึไงแล้วก็ขอบอกไว้ก่อนว่าพลังเวทย์ของข้ามันไม่พอให้ใช้เอนูม่า เอริสำด้อีกรอบหรอกนะ"
ระหว่างที่ฮารุโตะกำลังพูดอยู่กิลก็มาอยู่บนหัวของคุนิฮิโระแล้วดูเหมือนระหว่างที่คุยกันเจ้าตัวจะเดินทางมาพอดี
"แหวะ ไอ้ตัวแบบนี้อย่าคิดจะเอาสมบัติของข้าออกไปฟันมันเชียวล่ะ"
กิลมองสัตว์ประหลาดแล้วบ่นออกมา ฮารุโตะที่ทนไม่ไหวจึงเปิดคอกพิทออกมาแล้วขึ้นไปหากิลที่อยู่ด้านบน
"มันจะเรื่องมากไปแล้วนะ ผมอุตส่ายอมเพราะเห็นว่าคอยช่วยเหลืออยู่หรอกแต่ถ้ายังเป็นงี้ผมขอคืนก็แล้วกันนะ"
ฮารุโตะดึงดาบเออาออกมาจากมือของกิล
"เห้ย เดี๋ยวคิดจะทำอะไรน่ะ"
"ก็ในเมื่อเธอไม่ยอมทำเดี๋ยวผมจะทำเอง"
ฮารุโตะแย่งดาบเออา มาจากกิลจากนั้นก็ส่งพลังเวทย์เข้าไปใบดาบของมันที่แยกออกเป็นสามส่วนเริ่มหมุนสวนทางกันจนเกิดเป็นพลังงานลมมหาศาล
"เดี๋ยวก่อน!! ถ้าขืนแกยังใส่พลังเวทย์เข้าไปไม่หยุดมีหวังแกเป่าเมืองนี้กระจุยแน่!!!"
"ว่าไงนะ"
ฮารุโตะที่ได้ยินแบบนั้นหันไปหากิลแต่เพราะเผลอไปทำให้ฮารุโตะเผลอปล่อยพลังที่สะสมเอาไส้ไปทางสัตว์ประหลาดทันที แรงลมที่สามารถผ่าแยกมิติได้เข้าปะทะกับสัตว์ประหลาดจนมันสลายหายไปพร้อมกับเมืองที่หายไปส่วนหนึ่ง
"เออ...... ขอโทษครับที่ไม่ฟังคำเตือน"
ฮารุโตะที่มองเห็นผลงานของตัวเองก็พูดขึ้นมาพร้อมกับโยนดาบเออาเข้าไปในสโตเรจทันที
"เห้อ....จริงๆข้าก็ไม่สนใจนักหรอก ว่าแต่ข้าอยากจะถามเจ้ามาตั้งนานแล้วเจ้าอายุเท่าไหร่น่ะ"
กิลมองร่างเด็กหนุ่มนามฮารุโตะตรงหน้า ทั้งใบหน้า ท่าทางบวกกับสิ่งที่เจ้าตัวเผลอบ่อยๆมันบ่งบอกว่าารุโตะแถบจะไม่มีประสบการณ์ด้านสงครามเลย
"เอะ มาถามอะไรเอาตอนนี้ แต่ถ้าจะให้บอกก็คงสิบหกปีมั้งไม่สิอีกประมาณเดือนนึงก็คงสิบเจ็ด.....ตายแหง!!"
ฮารุโตะที่นึกเรื่องสำคัญขึ้นมาได้ตะโกนลั่น
"อะ อะไรของเจ้าเนี่ย!!"
"ก่อนถึงงานวันเกิมผมมันจะมีงานกับของขวัญจากทางบ้านหลักส่งมาทำให้ก่อนหน้านั้นสองอาทิตย์ผมจะไม่มีเวลาออกไปไหนเลยน่ะสิ"
"ห่า พูดเรื่องอะไรของเจ้าน่ะ??"
กิลที่ไม่เข้าใจเรื่องที่ฮารุโตะพูดก็ถามออกมา
"เอาง่ายๆก็คือผมต้องรีบกลับบ้านแล้วไงล่ะ ถึงจะไม่รู้ว่าพาพวกเธอไปได้ด้วยรึเปล่าก็เถอะ อ๊ะเซเบอร์มาแล้ว!!"
ฮารุโตะที่ลนแบบสุดๆขว้าแขนของกิลแล้วพุ่งตรงไปดานล่างที่มีเซเบอร์อยู่
"ฮารุโตะ!! ข้าชนะแล้วล่ะ-"
เซเบอร์ที่เห็นฮารุโตะบินมาเลยโบกมือเรียกแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่ได้มาแสดงความยินดีที่ตัวเองชนะสักเท่าไหร่
"เซเบอร์ขอโทษทีนะช่วยจับมือผมที!!!"
ฮารุโตะยื่นมือที่ค่อยๆหายไปให้เซเบอร์และในช่วงเวลาที่มือของทั้งสองคนแตะโดนกันร่างของทั้งสามคนก็หายไปในทันที
โดยไม่ได้รู้เลยว่าตอนนี่สงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ครั้งที่านี้ได้จบลงแล้ว แต่เพราเป็นการจบลงที่ไม่สมบูรณ์จอกที่ปรากฏออกมาจึงไม่สมบูรณ์เช่นเดียวกัน
"หึๆ ในที่สุดก็ได้มาแล้วจอกศักดิ์สิทธิ์คุ้มค่าจริงๆกับที่ต้องคอยแอบซ่อนอยู่ในเงามาตลอด"
เสียงหัวเราะของชายคนนึงดังออกมาชายคนนั้นเข้าไปแตะจอกศักดิ์สิทธิ์ที่ไม่สมบูรณ์เพื่อขอในสิ่งที่ตนปราถนาชายคนนั้นก็คือโคโตมิเนะ คิเรย์....
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
/////////////////////////////////
-จบเป็นที่เรียบร้อยขอบอกไว้ก่อนว่าภาคซีโร่เนี่ยคงไม่ได้มีภาคต่ออะไรหรอกนะ แค่จะตัดจบให้มันดูดีนิดหน่อย
-โลกต่อไปไรท์ยังไม่รู้ว่าจะไปไหนนะตอนหน้าน่าจะเป็นการปรับพลังของฮารุโตะใหม่บวกกับงานที่กำลังท่วมหัวของตระกูลคุอง
-ที่จะบอกก็มีแค่นี้แหละใครทีาเคยเสนออะำรไว้เม้นมาอีกรอบก็ดีนะไรท์ลืมหมดแล้ว