"คิริสึงุ!! คิริสึงุ!! ไปไหนกันนะ?"

 

อิลิยาพาฮารุโตะเข้ามาในปราสาทพลางตะโกนเรียกชื่อแต่คนที่ออกมากลับเป็นหญิงสาวผมสีขาวดวงตาสีแดงเหมือนกับอิลิยาไม่มีผิด

 

"อิลิยาจัง...คิริสึงุไม่อยู่หรอกจะ ว่าแต่นั้นพาใครมา...."

 

หญิงสาวที่ปรากฏตัวออกมาเดินเข้ามาหาอิลิยากับฮารุโตะแต่ว่าก่อนหน้าที่จะได้เข้ามาหากันก็มีคนเข้ามาขวางซะก่อน

 

"ไอริส สฟิล!! ถอยออกมา"

 

"เอะ?"

 

มีเสียงตะโกนตามมาพร้อมกับมีมีเงาของอะไรบางอย่างพุ่งเข้ามาหาฮารุโตะ ฮารุโตะเลยปล่อยมือจากอิลิยาแล้วหยิบคาตานะออกมากันการโจมตีเอาไว้ได้ทัน

 

"เซเบอร์!! ทำอะไรน่ะ!!"

 

"ถอยไปไอริส สฟิลเจ้านี่เป็นเซอร์แวนรีบพาอิลิยาถอยออกไปด้วย"

 

เซเบอร์ที่กำลังดันดาบเช้าใส่ฮารุโตะเรียกให้ไอริสพาอิลิยาออกไปทันที อิลิยาที่ยังไม่เช้าใจก็ถูกพาตัวออกไปทำให้ตอนนี่ารุโตะกำลังเผชิญหน้ากับเซเบอร์

 

"นี่ๆ จะโจมตีแบบนี้อีกนานไหม ทางนี้ไม่มีเจตนาจะสู้หรอกนะ"

 

ฮารุโตะผ่อนแรงมือลงทำให้ดาบของเซเบอร์ที่กำลังดันเข้ามาเสียจังหวะ ฮารุโตะใช้จังหวะนั้นวาดดาบไปรอบตัวเซเบอร์จึงต้องกระโดดถอยออกมาก่อน

 

"นี่ช่วยหยุดแล้วคุยกันก่อนได้ไหมผมมีเรื่องจะคุย..."

 

ฮารุโตะพยายามพูดเพื่อให้อีกฝ่ายเข้าใจ

 

"ไม่มีทาง ไอ้คนที่บังอาจหลอกใช้เด็กสาวเพื่อเข้ามาถึงที่นี่น่ะ ไม่มีเรื่องจะคุยหรอกนะ!!"

 

เซเบอร์พูดจบก็พุ่งเข้าหาฮารุโตะทันที

 

"ช่วยไม่ได้แหะ"

 

ฮารุโตะถอนหายใจออกมา จากนั้นก็เก็บดาบเข้าฝัก เซเบอร์ที่เห็นแบบนั้นจึงเพิ่มความเร็วแล้วแทงดาบล่องหลเข้าไปที่หัวใจของฮารุโตะ

 

แต่ในช่วงวินาทีนั้นฮารุโตะกลับหลบได้แล้วสวนกลับด้วยหมัดขวาตรง เซเบอร์ที่โดนโจมตีถึงกับสำลักออกมาแล้วถอยออกไปอีกรอบ

 

"แค๊ก แค๊ก เป็นลูกเล่นที่ไม่เลวเลยนะแต่ว่าการโจมตีเมื่อกี้ถ้าหากใช้อาวุธล่ะก็ทางนี้คงบาดเจ็บหนักไปแล้ว"

 

เซเบอร์กลับมาตั้งท่าอีกครั้งแล้วจ้องมองฮารุโตะแบบไม่วางตาแต่ก็ไม่เข้ามาโจมตีแบบสุ่มสี่สุ่มห้า

 

"ระวังตัวเพิ่มขึ้นมาเลยนะ งั้นในระหว่างนั้นทางนี้ขอแนะตัวละกัน ผมคือแอสซาซิน มีนามว่าคุอง ฮารุโตะอย่างที่บอกผมไม่มีเจตนาจะสู้ด้วยช่วยหยุดการต่อสู้นี้ทีได้ไหม"

 

ฮารุโตะแนะนำตัวเองอย่างมีมารยาทแล้วอธิบายเหตุผล

 

"ฮารุโตะ? นามนั้นไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีวีรชนที่มีนามเช่นนี้อยู่ด้วย แต่ว่าเรื่องที่ไม่มีเจตนาจะสู้นั้นทางนี้จะรู้ได้ยังไงกันล่ะ"

 

เซเบอร์ถามออกมาโดยที่ยังตั่งท่าเตรียมสู้อยู่

 

"ถ้างั้นผมขอให้สัญญาว่าจะไม่ขยับจากตรงนี้แม้แต่ก้าวเดียวแล้วก็"

 

ฮารุโตะลงนั่งกับพื้นจากนั้นก็โยนคาตานะออกไปทางเซเบอร์เพื่อเป็นการบอกว่าทางนี้วางอาวุธลงแล้ว

 

"หึ ถึงจะวางอาวุธแต่ก็เป็นแอสซาซินอยู่ดี ถ้างั้นจะขอกางเขตแดนเพิ่มเติมด้วยละกัน"

 

"ตามที่ทางนั้นสะดวก"

 

ฮารุโตะนั่งนิ่งไม่ขยับจากนั้นไอริสก็เข้ามากางเขตแดนเพื่อป้องกันไม่ให้ฮารุโตะออกมา พอมั่นใจทุกอย่างแล้วเซเบอร์ก็ลดดาบลงแล้วเข้ามาหา

 

"เอาล่ะลองเล่ามาสิว่าแกมาที่นี่มีจุดประสงค์อะไรกัน"

 

"ผมมีข้อเสนอ"

 

ฮารุโตะยิ้มออกมาแล้วพูดขึ้น

 

"ข้อเสนอ? หมายความว่ายังไง"

 

"ข้อมูลไงล่ะ ผมรู้ชื่อของวีรชนที่จะเข้าร่วมในสงครามครั้งนี้เกือบทั้งหมด ยกตัวอย่างเช่นผู้ถือครองสมบัติของราชาอัศวิน อาเทอร์เรียใช่ไหมล่ะคุณเซเบอร์"

 

ฮารุโตะแฉตัวจริงของเซเบอร์ออกมา ทำให้ทั้งเจ้าตัวและไอริสที่อยู่ข้างๆพากันตกตะลึงเพราะสงครามยังไม่เริ่มแถมเซเบอร์ก็ยังไม่เคยเปิดเผยตัวตนเลยด้วยซ้ำ

 

"แล้วข้อเสนอที่ว่ามาจะให้ทางนี้ทำอะไรล่ะ ไม่สิมาสเตอร์ของทางนั้นต้องการอะไรล่ะ"

 

เซเบอร์ที่ตั้งสติได้ก่อนถามออกมา

 

"ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ ส่วนมาสเตอร์ก็ไม่มีแล้วด้วยพอดีผมมันไม่ชอบการถูกผูกมัดอะนะ"

 

ฮารุโตะอธิบายแบบขอไปที แต่ระหว่างนั้นก็สังเกตุเห็นอิลิยาที่กำลังแอบมองอยู่ตรงกำแพงด้านหลัง

 

"ไม่มีมาสเตอร์ งั้นการคงตัวตนล่ะ ถ้าหากไม่มีพลังเวทย์จากมาสเตอร์ล่ะก็เซอร์แวนก็จะไม่สามารถคงตัวตนอยู่ได้แล้วสลายไป"

 

ครั้งนี้ไอริสเป็นคนถามบ้าง

 

"เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง ที่ผมอยากจะบอกก็คือผมอยากร่วมมือกับพวกคุณเพื่อเอาชนะสงครามครั้งนี้ แน่นอนว่าผมไม่ต้องการจอกอะไรนั้นหรอก"

 

ฮารุโตะพูดพลางหยิบขนมออกมาจากกระเป๋าแล้วโชว์ให้อิลิยาดู เจ้าตัวที่เห็นขนมก็ทำตามเป็นประกายแล้วค่อยๆเดินเข้ามาแต่ก็ถูกไอริสอุ้มขึ้นไปพร้อมกับมองมาที่ฮารุโตะอย่างโมโหเล็กน้อย

 

ฮารุโตะเลยยิ้มเจื่อนๆแล้วหันกับไปหาเซเบอร์

 

"เอาล่ะที่ผมจะพูดก็คือ ผมจะช่วยสู้ในฐานะแอสซาซิน ของตระกูลไอส์เบิร์นแล้วก็จะบอกข้อมูลเท่าที่รู้ให้ แน่นอนว่าถ้าหากไม่เชื่อใจจะจับตาดูก็ไม่ว่าอะไร"

 

"ที่พูดมานั้นน่ะ ข้าไม่เห็นว่าเจ้าจะได้ประโยชน์อะไรเลยไม่ใช่รึไง"

 

"ก็จริง แต่ที่ผมจะได้จริงๆก็คือมองการต่อสู้ของเหล่าวีรชนด้วยตาคู่นี้ไงล่ะ"

 

ฮารุโตะยิ้มให้เซเบอร์

 

"เช้าใจแล้วไอริส สฟิล ปล่อยเขาออกมาเถอะ"

 

"จะดีเหรอ"

 

ไอริส ถามย้ำเซเบอร์อีกครั้ง

 

"ไม่เป็นไร ถ้าหากหมอนี้ทรยศล่ะก็ข้าจะเป็นคนปิดชีพเองด้วยมือคู่นี้"

 

เซเบอร์ชี้ดาบล่องหลมาทางฮารุโตะ ไอริสที่เห็นแบบนั้นจึงพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปเพื่อที่จะปลดเขตแดนแต่ว่าฮารุโตะกลับลุกขึ้นแล้วใช้มีดยางสีเชียวแทงทะลุมา

 

เซเบอร์ที่เห็นแบบนั้นจึงตั้งท่าทันที

 

"อ่าโทษที แต่ว่านะเขตแดนที่กันแต่เวทย์มนแบบนี้น่ะยังใช้ไม่ได้นะ ถึงที่ผมใช้จะไม่ใช่อาวุธจริงแต่แค่ไม่ใส่เวทย์มนตร์ก็ตัดออกมาได้ง่ายๆแล้ว"

 

ฮารุโตะแกว่งมีดพลาสติกไปมาเล่นให้ดู อิลิยาที่เห็นแบบนั้นเลยแย่งมีดของเล่นในมือฮารุโตะไปเล่น

 

"อ๊ะ!! เอาเถอะก่อนอื่นชื่อที่ผมรู้นั้นคือชื่อของอาเชอร์ราชันย์แห่งวีรชน…..กษัตริย์ในตำนานสุเมเรียนามว่ากิลกาเมส"

 

ฮารุโตะที่โดนอิลิยาแย่งมีดไปก็หันมาบอกข้อมูลเท่าที่จำได้

 

"ต่อไปเป็นแลนซ์เซอร์ เดร์มุด โอ เดน่า วีรชนผู้ใช้หอกคู่หอกนึงสามารถลบล้างเวทย์มนตร์ได้ส่วนอีกหอกก็สามารถมอบคำสาปที่ไม่สามารถรักษาได้ส่วนที่เหลือผมขอเก็บเอาไว้ก่อนละกัน"

 

ฮารุโตะยิ้มออกมาเล็กน้อยแล้วหยิบขนมออกมาเพื่อที่จะแลกกับมีดของเล่นที่อิลิยายึดไป เเต่ดูเหมือนเธอจะถูกใจเข้าแล้วเลยส่ายหน้าแล้วไม่ยอมคืนให้

 

"เป็นข้อมูลที่สำคัญมาก ท่างั้นก็รีบเตรียมตัวกันเถอะไอริส สฟิลพวกเราจะไปรวมตัวกับคิริสึงุแล้วบอกข้อมูลนี้กัน"

 

"เข้าใจแล้วจะถ้างั้นคุณฮารุโตะฉันขอฝากอิลิยาจังไว้แปบนึงนะจะ"

 

ไอริสวางอิลิยาลงจากนั้นก็เดินออกจากห้องไป ฮารุโตะเลยหันไปพูดกับเซเบอร์

 

"แม่ลูกคู่นี้นี่ไม่ระวังตัวกันเลยนะ ทั้งที่ผมบอกแล้วแท้ๆว่าเป็นแอสซาซินน่ะ"

 

"นั้นสินะ แต่การที่มีกำลังรบเพิ่มขึ้นก็เป็นเรื่องจริงก็ไม่รู้หรอกนะว่าเพราะอะไรแต่ข้ารู้สึกว่าสามารถเชื่อใจเจ้าได้ยังไงไม่รู้สิ"

 

เซเบอร์พูดออกมาอย่างเป็นมิตรไม่เหมือนกับเมื่อไม่กี่นาทีก่อนยังแทบจะฆ่ากันอยู่เลยแท้ๆ.....

..

..

..

..

..

..

..

..

..

..

////////////////////////////////

-รับไปหนึ่งตอนน้ำเน้นๆไม่ผสมเนื้อเลย555

-ตอนนี้ไม่มีอะไรจะบอก แค่อยากบอกว่าเม้นหน่อย!!!!!!!