"ดูเหมือนจะช้าไปล่ะนะ"
ฮารุโตะพูดพลางมองเมืองที่ตอนนี้กลายเป็นนรกคาบาเนะไปแล้ว
"นั้นสินะคะ แต่ว่าตอนนี้เราต้องช่วยคนที่ช่วยได้ก่อนค่ะ ทุกคนเตรียมพร้อมนะคะ!!"
"เราะร้อมทำตามคำสั่งท่านอายาเมะครับ"
"โอ้!!!"
อายาเมะหันไปหาเหล่าซามูไรด้านหลังจากนั้นเหล่าซามูไรก็เตรียมดาบและปืนเดินออกไปประจำตำแหน่ง
"นั้นสินะครับ ถ้างั้นเรื่องหลังจากนี้ผมขอฝากให้ทุกคนก็แล้วกัน"
"จะไปไหนเหรอคะคุณฮารุโตะ"
อายาเมะที่เห็นฮารุโตะพูดแปลกๆออกมาเลยถามขึ้น
"จะลงจากปราการเหล็กน่ะ หน้าที่ของผมหมดลงแล้วหลังจากนี้ผมขอฝากไว้ล่ะ"
"ดะ เดี๋ยวก่อน-!!"
ฮารุโตะไม่สนเสียงเรียกของอายาเมะจากนั้นร่างของฮารุโตะก็ค่อยๆเดินออกจากห้องบังคับการไป
"ทั้งที่ยังหยุดแผนการของบิบะไม่ได้ แต่การพาปราการเหล็กมาให้ถึงนี่คงเป็นเงื่อนไขสินะ"
ฮารุโตะมองมือของตัวเองที่ค่อยๆจางหายไปนิละนิด
"เอาเถอะกว่าจะถูกส่งย้ายโลกท่าเป็นแบบคราวก่อนก็พอมีเวลาเหลืออยู่"
ฮารุโตะที่ออกมาจากปราการเหล็กมองไปรอบๆจากที่สูง และในที่สุดปืนจำนวนหลายร้อยกระบอกก็ออกมาจากปราการเหล็ก
"ยิง!!!!"
เสียงยิงปืนด้วยแรงดันกระสุนดังไปทั่วแต่ละนัดสามารถเป่าร่างของคาบาเนะให้แหลกเป็นชิ้นๆได้ในพริบตา
"ถึงจะมีอนุภาพรุนแรงแต่ก็มีจุดอ่อนอยู่ล่ะนะ"
ฮารุโตะพูดพลางมองปราการเหล็กที่ยิงกระสุนอย่างต่อเนื่องไม่นานก็หยุดลง
"เพราะมันใช้แรงดันไอน้ำเป็นตัวหลักทำให้น้ำไม่พอคงต้องแก้จุดนั้นล่ะนะเรื่องนั้นให้สุคาริกับอิโคมะหาทางกันเองคงจะได้...."
ฮารุโตะมองเหล่าชาวบ้านที่เหลือรอดพากันวิ่งไปที่ปราการเหล็ก
"เอาเถอะ แต่มันก็ช่วยเปิดเส้นทางได้ล่ะสักนิดเพื่อให้คนหนีได้"
ฉึก!!!
"อ๊ากกกกก"
ฮารุโตะดึงดาบที่แทงทะลุหัวใจของคาบาเนะที่แอบขึ้นมาจากด้านหลังหวังจะโจมตี
"เมืองนี้คงไปต่อไม่ได้แล้วล่ะมั้ง ไหนจะเจ้านั้นอีก"
ฮารุโตะมองร่างของควันดำที่ค่อยๆเดินเข้ามาใจกลางเมืองเรื่อยๆ
"ตัวเราในตอนนี้มีพลังไม่พอ ไม่สิไม่มีพลังพอที่จะไปต่อกรกับเจ้านั่นได้เลย"
ฮารุโตะกำหมัดที่ค่อยๆจางหายแน่นขึ้นแล้วก็สังเกตุเห็นเงาบางอย่างกำลังวิ่งไปหาควันดำ
"นั้นมันอิโคมะเหรอส่วนอีกคนก็เจ้าหัวจุกม้ายังไม่ตายอีกเหรอเนี่ยฮะๆ ถ้างั้นก็ไม่มีอะไรต้องห่วงล่ะนะ ลาก่อนนะโลกใบนี้น่ะถึงจะไม่ได้ตั้งแต่แต่ก็สนุกมากเลย.!!.."
ฮารุโตะตะโกนขึ้นฟ้าเสียงดังลั่นคาบาเนะที่อยู่ใกล้ๆก็พากันกระโจนเข้าใส่ฮารุโตะ แต่เหล่าบาเนะนั้นกลับไม่มีโอกาศได้แตะตัวฮารุโตะเลยเพราะร่างของฮารุโตะนั้นหายไปแล้ว.......
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
-ภายในห้องส่วนตัวของฮารุโตะเวลาเพิ่งผ่านไปได้5นาที
"ถ้าจำไม่ผิดเราอยู่ที่โลกของอาจารย์โคโระประมาณสองอาทิตแต่เวลากลับเดินไปไม่ถึงนาที แต่พอโลกคาบาเนะเวลากลับผ่านไปเยอะเหมือนกันแหะ"
ฮารุโตะมองนาฬิกาในข้อมือตัวเองแล้วเดินไปหยิบแผ่นKoutetsujou no kabaneriเข้าไปเรียงในชั้น
"เอาเหอะถ้าจะย้ายโลกจริงๆก็ต้องหาเวลาให้มากกว่านี้แล้วกัน เหนียวตัวจังไปอาบน้ำหน่อยดีกว่า"
ฮารุโตะที่อยู่ในชุดธรรมดาตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้เดินออกจากห้องไป
"นี่เตรียมน้ำให้ทีสิ ผมอยากอาบน้ำน่ะ"
"รับทราบแล้วค่ะ"
ฮารุโตะที่เดินออกมาจากห้องเรียกเมดที่คอยเฝ้าหน้าห้อง เมดสาวคอบรับคำของฮารุโตะจากนั้นก็ก้มหัวก่อนจะเดินออกไป
"ได้แช่น้ำหลังจากไม่ได้แช่สักพักก็ไม่เลวแหะ"
ฮารุโตะพูดพลางเดินตรงไปห้องอาบน้ำ
"อ้อ!! อีกอย่างนึงช่วยเตรียมอาหารจำพวกของแห้งให้ทีนะเอาซักประมาณอาทิตนึงให้ทีถ้าเตรียมเสร็จแล้วเอาไปไว้ในห้องให้ด้วยนะ"
"เข้าใจแล้วค่ะงั้นขอตัวซักครู่"
เมดสาวอีกคนที่คอยตามฮารุโตะอยู่เดินแยกไปอีกทางจากนั้นฮารุโตะที่เหลือตัวคนเดียวก็เดินมุ่งหน้าไปห้องอาบน้ำที่เมดอีกคนไปเตรียมให้ก่อนแล้วอย่างสบายใจ
..
..
..
..
..
-ภายในห้องอาหาร
"นี่แหละๆ ไม่ได้กินมาตั้งนาน~"
ฮารุโตะตาเป็นประกายมองกองภูเขาขนมตรงหน้า หลังจากที่อาบน้ำจัดการหลายๆอย่างเรียบร้อยฮารุโตะก็สั่งให้จัดชุดขนมหลากหลายชนิดมาให้
"อืม~ อันนี่ก็อร่อยแหะ อ๊ะจริงสิ"
ฮารุโตะกินชนมอย่างมีความสุขนี่เป็นช่วงเวลาที่ฮารุโตะมักทำตัวสมกับอายุตัวเอง ถึงเหล่าพ่อบ้านจะอยากให้ฮารุโตะยิ้มแย้มตลอดแต่ก็ไม่สามารถจัดเมนูแบบนี้ให้กินได้ตลอด พ่อบ้านที่คอยเฝ้าดูมาตลอดเห็นฮารุโตะส่งสัญญาณมาจคงเดินเข้าไปใกล้
"ว่าไงขอรับ คุณหนู"
"เรื่องที่ให้เอาโปรแกรมเอไอ ที่ผมเพิ่งสร้างไปใช้ในบริษัทคุองตอนนี้เป็นยังไงบ้าง"
ฮารุโตะถามงานที่เพิ่งสั่งไปเมื่อไม่กี่วันก่นเอไอที่ฮารุโตะสร้างนั้นเรียนแบบริสุเอไอพัฒนาตัวเองมา แต่ฮารุโตะสร้างให้ด้อยลงมานิดหน่อย
"เรื่องนั้นดำเนินการเรียบร้อยแล้วขอรับ จากการคำนวน ของเอไอที่คุณหนูสร้างขึ้นทำให้บริษัทคุองของเรามีรายได้เพิ่มขึ้นมา10% ขอรับ"
พ่อบ้านอธิบายให้ฟังตามความเป็นจริง
"เหรอ เอาเถอะหลังจากนี้ผมจะขอหยุดงานสักพักนะ หากมีธุระอะไรก็ให้ติดต่อมาก่อนละกัน ส่วนขนมที่เหลือช่วยจัดการเอาไปไว้ในห้องที"
"รับทราบค่ะ"
เหล่าเมดที่อยู่รอบๆต่างตอบรับอย่างมีมารยาท
"อ้อ ไม่ต้องเอามาทั้งหมดหรอก เอ.....แบ่งออกมาซักครึ่งนึงละกันที่เหลือพวกเธอเอาไปทานกันเถอะ"
ฮารุโตะพูดจบก็เดินออกจากห้องอาหารไปมุ่งหน้าไปที่ห้องส่วนตัว
"นี่ๆ รู้สึกบ้างไหมว่าคุณหนูเปลี่ยนไปน่ะ"
"อืม นั้นสิเมื่อก่อนแค่พูดกับพวกเรายังไม่แม้แต่จะพูดด้วยซ้ำ"
"นั้นสิๆ แต่ว่านะคุณหนูตอนทานของหวานเนี่ยน่ารักจังเนาะ!!"
"เรื่องนั้นเห็นด้วย!!"
"อะแฮ่ม!!"
เหล่าเมดสาวที่คุยกันอย่างสนุกสนานตัวแข็งทื่อเพราะเสียงไอของพ่อบ้านชรา
"จะคุยกันก็ไม่มีปัญหาหรอกนะขอรับ แต่มานินทาเจ้านายแบบนี้มันไม่ดีนะ"
"ค่า~"
เหล่าเมดสาวติบรับเบาๆจากนั้นก็พากันแยกย้ายกันออกไปทำงานของตัวเอง
"อืม....คุณหนูเปลี่ยนไปจริงๆนั้นแหละขอรับเกิดอะไรขึ้นในห้องส่วนตัวกันแน่นะ"
พ่อบ้านชราได้แต่คิด แต่ก็ไม่คิดจะก้าวก่ายเรื่องของเจ้านายนัก....
..
..
..
..
..
..
..
..
..
..
////////////////////////////
-เอาล่ะโลกนี้จบไปแล้ว
-โลกต่อไปก็ยังคิดไม่ออกเหมือนเคยจะไปโลกที่เคยเขียนดีไหมนะ
-ใจอยากไปโลกที่ไม่เคยเขียนแต่มันไม่ค่อยมีเนี่ยสิ~
-ลองไปหาใหม่อีกทีละกันรอบนี้ท่ามีคนเสนอซักเรื่องแล้วมีคนขอเหมือนกันนะ
-ถ้าไม่เคยดูจะไปดูแล้งเอามาเขียนให้เลย~
-ไว้เจอกันตอนหน้านะ