"อืม.....นี่!!"

 

"ว่าไง"

 

ฮารุโตะเคาะหม้อน้ำในปราการเหล็กแล้วหันไปหาชายผมทองที่กำลังซ่อมอะไรบางอย่างอยู่ไกล้ๆ

 

 

 

 

"เจ้าหม้อน้ำนี่น่ะ ถ้าเพิ่มแรงดันได้จะทำให้ปราการเหล็กวิ่งได้เร็วขึ้นสินะ"

 

"ก็นะถ้าทำได้มันก็คงดี แต่วัสดุที่ทนแรงดันขนาดนั้นมันไม่มีนี่สิ"

 

"เหรอ อ้อผมชื่อฮารุโตะนะผมมีเรื่องจะเสนอสนใจรึเปล่าคุณ?"

 

ฮารุโตะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าไม่รู้จักชื่ออีกฝ่ายเลยทำท่าทางแปลกๆที่เผลอไปคุยเข้า

 

"สุคาริ เรียกแบบนั้นแล้วกัน ว่าแต่ข้อเสนอเมื่อกี้น่ะหมายความว่า"

 

สุคาริถอนหายใจทีนึงแล้วถามฮารุโตะอีกรอบ

 

"อ้อ สุคาริรู้ใช่มะว่าหัวใจของคาบาเนะน่ะมันแข็งจนแหล็กแทงไม่ทะลุน่ะ"

 

"เรื่องนั้นไม่ว่าใครๆก็รู้แล้วทำไม.....หรือว่า!!"

 

"หึๆ มาลองกันหน่อยไหมปรับแต่งปราการแหล็กนี้น่ะ"

 

"มันก็น่าสนใจอยู่หรอกแต่จะไปหาวัตถุดิบแบบนั้นจำนวนมากมาจากไหนล่ะ"

 

สุคาริถามฮารุโตะ เพราะถึงแม้จะทำได้จริงๆแต่การจะหาหัวใจเหล็กของคาบาเนะมาจำนวนมหาศาลก็ไม่ใช่เรื่องง่าย

 

"ไม่ต้องห่วงท่าจำไม่ผิด...."

 

ฮารุโตะยิ้มออกมาไม่นานปราการเหล็กก็หยุดลง

 

"ถ้างั้นผมจะไปหาวัตถุดิบมาเองสุคาริคุงช่วยเตรียมพร้อมก่อนจะถึงตอนนั้นด้วยล่ะ!!"

 

ฮารุโตะโบกมือแล้ววิ่งออกจากห้องเครื่องไปทันที

 

"โชคดีแหะที่ยังพอจำสปอยได้ว่าหลังจากวาซาโทริก็จะไปเจอสถานีที่โดนจู่โจมน่ะ"

 

ฮารุโตะยิ้มร่าพลางออกจากปราการเหล็กไปโดยที่ไมีมีใครเห็น

 

"ก่อนอื่นก็ 100 ตัว ครั้งนี้จะขอแก้มือรอบที่แล้วล่ะ!!!"

 

ฮารุโตะวิ่งเข้าไปในสถานีด้วยความเร็วสูงจากนั้นก็ชักดาบออกมาไล่จัดการคาบาเนะทีละตัวโดยในครั้งนี้จะเป็นการตัดทุกส่วนยกเว้นหัวใจ

 

"จะมัวเสียเวลากระชากมาทีละอันก็กินเวลาเพราะงั้นตัดมันจนเหลือแค่นี้แหละ!!"

 

ฮารุโตะไล่จัดการคาบาเนะในทันที จนตอนนี้จัดการได้มากกว่า 100 ตัวตามที่คำนวนไว้แล้ว

 

"ไม่ลดเลยแหะ แฮก... ถ้าเป็นแบบนี้พลังกายเราคงหมดก่อนแน่ แฮก.....หืม?"

 

ฮารุโตะที่เริ่มเหนื่อยจากการต่อสู้กับคาบาเนะจำนวนมากมองฝูงคาบาเนะที่มีจำนวนแถบไม่ลดลงเลยแต่แล้วก็สังเกตุเห็นแสงสีฟ้ามาจากมุมมืด

 

"อะไรน่ะ....คาบาเนะผู้หญิง?ไม่สิแปลกไปหัวใจเป็นสีฟ้าเหรอ"

 

ฮารุโตะมองร่างคาบาเนะประหลาดพลางจัดการคาบาเนะรอบๆไปด้วย

 

"แปลก? ถ้างั้นก็ของหายากสินะลองดูหน่อยละกัน!!"

 

ฮารุโตะยิ้มออกมาเพราะได้เจอของแปลกๆจากนั้นก็พุ่งเข้าไปหาทันที แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะรู้ตัวซะก่อน

 

"อะไรกัน!!"

 

คาบาเนะประหลาดอยู่ๆก็เรียกคาบาเนะตัวอื่นๆมารวมตัวอย่างรวดเร็วพลักฮารุโตะจนกระเด็น ทำให้ฮารุโตะไม่สามารถเข้าใกล้ได้ คาบาเนะจำนวนมากค่อยๆเข้าไปรวมกันจนแน่น

 

"กวากกากกกา!!!"

 

มันส่งเสียงคำรามลั่นแต่ก็ยังไม่ขยับไปไหน

 

"ช่วยไม่ได้ต้องถอยก่อนสินะ"

 

ฮารุโตะมองร่างสีดำที่ใหญ่ขึ้นเลยๆจากนั้นก็เก็บหัวใจของคาบาเนะใส่ห่อผ้าพื้นใหญ่แล้ววิ่งออกมา แลเงมุ่งหน้าไปที่ปราการเหล็กที่จอดอยู่ใกล้ๆทันที

 

-ภายในห้องหม้อน้ำของปราการเหล็ก

 

"ฮึบ!!"

 

"นี่นาย อย่าบอกนะว่า"

 

สุคาริชี้ห่อผ้าขนาดใหญ่ที่ฮารุโตะวางตรงหน้าแล้วทำหน้าซีด

 

"ก็ตามนั้นแหละโลหะหัวใจของคาบาเนะ ถ้างั้นผมขอฝากที่เหลือแปบนึงนะพอดีมีเรื่องต้องไปรายงานคุณอายาเมะ"

 

ฮารุโตะดันห่อผ้าให้สุคาริแล้วเดินออกจากห้องมุงไปที่ส่วนหัวจักรควบคุมทันที

 

"ขอโทษนะครับคุณอายาเมะอยู่รึเปล่า"

 

"มีอะไร..."

 

ฮารุโตะที่มาถึงลองเรียกชื่อดูแต่คนที่ออกมากับเป็นคุรุสุซามุไรตาขวางนั้นเอง

 

"ผมไม่มีเรื่องจะคุยกับนายคุณอายาเมะอยู่รึเปล่าขอเข้าไปหน่อยสิ"

 

ฮารุโตะตอบอย่างอารมณ์เสีย ฮารุโตะมีนิสัยเสียซึ่งเป็นหนึ่งในไม่กี่อย่างนั้นก็คือจำฝังใจ

 

"อยู่...แต่ไม่อนุญาติให้เข้ามีอะไรก็บอกมา"

 

"ผมบอกแล้วไงว่าไม่มีอะไรจะคุยกับนายไอ้ซามุไรหัวจุก"

 

"หา!!! เมื่อกี้แกว่าไงนะไอ้เด็กเตี้ยเมื่อวานซืน!!"

 

"แกว่าใครเตี้ยนะ!! เดี๋ยวเหอะ!!ถ้าแกยังพูดอีกนะถอยไปเลยนะให้หัวม้านี่"

 

"จะเอาใช่ไหมไอ้เด็กนี่!!"

 

"ก็มาสิไอ้ตาขวาง!!"

 

"พอได้แล้วคุรุสุเปิดให้คุณฮารุโตะเข้ามา"

 

ระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังเดือดได้ที่อายาเมะก็เข้ามาขวางเอาไว้

 

"รับทราบครับ...."

 

คุรุสุทำท่าไม่พอใจแต่ก็ขัดขืนไม่ได้จึงต้องจำใจเปิดประตูให้ฮารุโตะ

 

"หึ"

 

ฮารุโตะก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยแล้งเดินเขเาไปหาอายาเมะทันที

 

"มีธุระอะไรเหรอคะคุณฮารุโตะถึงต้องมาเวลานี้"

 

"ผมมีข้อมูลมาบอกนิดหน่อยน่ะ"

 

"ข้อมูล?"

 

อายาดมะที่ได้ยินแบบนั้นก็เอียงคอไม่เข้าใจ ฮารุโตะเลยเริ่มเล่าเกี่ยวกับคาบาเนะประหลาดที่รวบรวมคาบาเนะตัวอื่นมาจนมีขนาดตัวที่ใหญ่มาก

 

"คะ?นั้นคงจะเป็นหมอกดำที่พวกชาวบ้านของที่นี่เล่าให้ฟัง ว่าแต่คุณฮารุโตะรู้ได้ยังไงเหรอคะเกี่ยวกับคาบาเนะประหลาดนั้น"

 

"พอดีออกไปล่ามาน่ะเลยเจอโดยบังเอิญ''

 

'เอะ?!"

 

คำตอบของฮารุโตะทำเอาทุกคนในห้องพากันนิ่งอึ้งไป

 

"เออ...คือคุณฮารุโตะเมื่อกี้พูดว่า...อะไรนะคะ"

 

"เจอโดยบังเอิญน่ะ"

 

"ไม่ใช่ค่ะก่อนหน้านั้น"

 

อายาเมะถามด้วยเสียงสั่นเล็กน้อย

 

"หือ ออกไปล่าน่ะเหรอ"

 

"ค่ะ....แสดงว่าดิฉันได้ยินไม่ผิดจริงๆว่าแต่คุณฮารุโตะออกไปละ....ล่าตั้งแต่เมื่อไหร่...."

 

"ตอนปราการเหล็กจอดน่ะ ถ้านับจนถึงตอนที่กลับมาก็คงประมาณ30นาทีล่ะมั้ง"

 

ฮารุโตะลองคำนวนเวลาให้ฟังแล้วพุดออกมา

 

"ไม่น่าเชื่อ! ว่าแต่คุณฮารุโตะที่บอกว่าไปออกล่านี่หมายความว่า"

 

"อ้อพอดีอยากได้หัวใจโลหะของคาบาเนะมาทำให้หม้อน้ำของปราการเหล็กมันทนขึ้นกว่าเดิมน่ะ"

 

"ที่พูดนั้นหมายความว่าจะทำให้หม้อน้ำทนความร้อนได้มากขึ้นเพิ่อเพิ่มความเร็วของปราการเหล็กสินะ"

 

อยู่ๆผู้หญิงผมสีลูกท้อก็หันมาพูดกับฮารุโตะ

 

"เรื่องนั้นก็ส่วนหนึ่งแต่ผมมีแผนที่ดีกว่านั้นอีกนะ''

 

"หมายความว่าไง?"

 

''เรื่องนั้นพอถึงเวลาเดี๋ยวก็รู้เอง คุณอายาเมะก็พยายามเข้าล่ะงั้นไปนะ"

 

ฮารุโตะก้มหัวเล็กน้อยให้อายาเมะจากนั้นก็เดินออกจากห้องไปโดยทิ้งท้ายไปด้วยการเข็มขัดของคุรุสุทิ้ง.....

..

..

..

..

..

..

..

..

 

/////////////////////////////////

-ฮารุโตะคิดจะทำอะไรกับปราการเหล็กกันแน่นะ

-เรื่องนั้นช่างมันเถอะฮ่าๆ

-พอจบโลกนี้ไรท์ว่าจะให้ฮารุโตะมีพลังพิเศษนิดหน่อยด้วยล่ะ!!

-แต่เป็นพลังอะไรนี่ก็ยังไมรู้เหมือนกัน

-ตอนนี้เอาไว้แค่นี่ละกัน