"อืม.....นี่!!"
"ว่าไง"
ฮารุโตะเคาะหม้อน้ำในปราการเหล็กแล้วหันไปหาชายผมทองที่กำลังซ่อมอะไรบางอย่างอยู่ไกล้ๆ
"เจ้าหม้อน้ำนี่น่ะ ถ้าเพิ่มแรงดันได้จะทำให้ปราการเหล็กวิ่งได้เร็วขึ้นสินะ"
"ก็นะถ้าทำได้มันก็คงดี แต่วัสดุที่ทนแรงดันขนาดนั้นมันไม่มีนี่สิ"
"เหรอ อ้อผมชื่อฮารุโตะนะผมมีเรื่องจะเสนอสนใจรึเปล่าคุณ?"
ฮารุโตะเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าไม่รู้จักชื่ออีกฝ่ายเลยทำท่าทางแปลกๆที่เผลอไปคุยเข้า
"สุคาริ เรียกแบบนั้นแล้วกัน ว่าแต่ข้อเสนอเมื่อกี้น่ะหมายความว่า"
สุคาริถอนหายใจทีนึงแล้วถามฮารุโตะอีกรอบ
"อ้อ สุคาริรู้ใช่มะว่าหัวใจของคาบาเนะน่ะมันแข็งจนแหล็กแทงไม่ทะลุน่ะ"
"เรื่องนั้นไม่ว่าใครๆก็รู้แล้วทำไม.....หรือว่า!!"
"หึๆ มาลองกันหน่อยไหมปรับแต่งปราการแหล็กนี้น่ะ"
"มันก็น่าสนใจอยู่หรอกแต่จะไปหาวัตถุดิบแบบนั้นจำนวนมากมาจากไหนล่ะ"
สุคาริถามฮารุโตะ เพราะถึงแม้จะทำได้จริงๆแต่การจะหาหัวใจเหล็กของคาบาเนะมาจำนวนมหาศาลก็ไม่ใช่เรื่องง่าย
"ไม่ต้องห่วงท่าจำไม่ผิด...."
ฮารุโตะยิ้มออกมาไม่นานปราการเหล็กก็หยุดลง
"ถ้างั้นผมจะไปหาวัตถุดิบมาเองสุคาริคุงช่วยเตรียมพร้อมก่อนจะถึงตอนนั้นด้วยล่ะ!!"
ฮารุโตะโบกมือแล้ววิ่งออกจากห้องเครื่องไปทันที
"โชคดีแหะที่ยังพอจำสปอยได้ว่าหลังจากวาซาโทริก็จะไปเจอสถานีที่โดนจู่โจมน่ะ"
ฮารุโตะยิ้มร่าพลางออกจากปราการเหล็กไปโดยที่ไมีมีใครเห็น
"ก่อนอื่นก็ 100 ตัว ครั้งนี้จะขอแก้มือรอบที่แล้วล่ะ!!!"
ฮารุโตะวิ่งเข้าไปในสถานีด้วยความเร็วสูงจากนั้นก็ชักดาบออกมาไล่จัดการคาบาเนะทีละตัวโดยในครั้งนี้จะเป็นการตัดทุกส่วนยกเว้นหัวใจ
"จะมัวเสียเวลากระชากมาทีละอันก็กินเวลาเพราะงั้นตัดมันจนเหลือแค่นี้แหละ!!"
ฮารุโตะไล่จัดการคาบาเนะในทันที จนตอนนี้จัดการได้มากกว่า 100 ตัวตามที่คำนวนไว้แล้ว
"ไม่ลดเลยแหะ แฮก... ถ้าเป็นแบบนี้พลังกายเราคงหมดก่อนแน่ แฮก.....หืม?"
ฮารุโตะที่เริ่มเหนื่อยจากการต่อสู้กับคาบาเนะจำนวนมากมองฝูงคาบาเนะที่มีจำนวนแถบไม่ลดลงเลยแต่แล้วก็สังเกตุเห็นแสงสีฟ้ามาจากมุมมืด
"อะไรน่ะ....คาบาเนะผู้หญิง?ไม่สิแปลกไปหัวใจเป็นสีฟ้าเหรอ"
ฮารุโตะมองร่างคาบาเนะประหลาดพลางจัดการคาบาเนะรอบๆไปด้วย
"แปลก? ถ้างั้นก็ของหายากสินะลองดูหน่อยละกัน!!"
ฮารุโตะยิ้มออกมาเพราะได้เจอของแปลกๆจากนั้นก็พุ่งเข้าไปหาทันที แต่ดูเหมือนอีกฝ่ายจะรู้ตัวซะก่อน
"อะไรกัน!!"
คาบาเนะประหลาดอยู่ๆก็เรียกคาบาเนะตัวอื่นๆมารวมตัวอย่างรวดเร็วพลักฮารุโตะจนกระเด็น ทำให้ฮารุโตะไม่สามารถเข้าใกล้ได้ คาบาเนะจำนวนมากค่อยๆเข้าไปรวมกันจนแน่น
"กวากกากกกา!!!"
มันส่งเสียงคำรามลั่นแต่ก็ยังไม่ขยับไปไหน
"ช่วยไม่ได้ต้องถอยก่อนสินะ"
ฮารุโตะมองร่างสีดำที่ใหญ่ขึ้นเลยๆจากนั้นก็เก็บหัวใจของคาบาเนะใส่ห่อผ้าพื้นใหญ่แล้ววิ่งออกมา แลเงมุ่งหน้าไปที่ปราการเหล็กที่จอดอยู่ใกล้ๆทันที
-ภายในห้องหม้อน้ำของปราการเหล็ก
"ฮึบ!!"
"นี่นาย อย่าบอกนะว่า"
สุคาริชี้ห่อผ้าขนาดใหญ่ที่ฮารุโตะวางตรงหน้าแล้วทำหน้าซีด
"ก็ตามนั้นแหละโลหะหัวใจของคาบาเนะ ถ้างั้นผมขอฝากที่เหลือแปบนึงนะพอดีมีเรื่องต้องไปรายงานคุณอายาเมะ"
ฮารุโตะดันห่อผ้าให้สุคาริแล้วเดินออกจากห้องมุงไปที่ส่วนหัวจักรควบคุมทันที
"ขอโทษนะครับคุณอายาเมะอยู่รึเปล่า"
"มีอะไร..."
ฮารุโตะที่มาถึงลองเรียกชื่อดูแต่คนที่ออกมากับเป็นคุรุสุซามุไรตาขวางนั้นเอง
"ผมไม่มีเรื่องจะคุยกับนายคุณอายาเมะอยู่รึเปล่าขอเข้าไปหน่อยสิ"
ฮารุโตะตอบอย่างอารมณ์เสีย ฮารุโตะมีนิสัยเสียซึ่งเป็นหนึ่งในไม่กี่อย่างนั้นก็คือจำฝังใจ
"อยู่...แต่ไม่อนุญาติให้เข้ามีอะไรก็บอกมา"
"ผมบอกแล้วไงว่าไม่มีอะไรจะคุยกับนายไอ้ซามุไรหัวจุก"
"หา!!! เมื่อกี้แกว่าไงนะไอ้เด็กเตี้ยเมื่อวานซืน!!"
"แกว่าใครเตี้ยนะ!! เดี๋ยวเหอะ!!ถ้าแกยังพูดอีกนะถอยไปเลยนะให้หัวม้านี่"
"จะเอาใช่ไหมไอ้เด็กนี่!!"
"ก็มาสิไอ้ตาขวาง!!"
"พอได้แล้วคุรุสุเปิดให้คุณฮารุโตะเข้ามา"
ระหว่างที่ทั้งสองคนกำลังเดือดได้ที่อายาเมะก็เข้ามาขวางเอาไว้
"รับทราบครับ...."
คุรุสุทำท่าไม่พอใจแต่ก็ขัดขืนไม่ได้จึงต้องจำใจเปิดประตูให้ฮารุโตะ
"หึ"
ฮารุโตะก็แสดงสีหน้าเยาะเย้ยแล้งเดินเขเาไปหาอายาเมะทันที
"มีธุระอะไรเหรอคะคุณฮารุโตะถึงต้องมาเวลานี้"
"ผมมีข้อมูลมาบอกนิดหน่อยน่ะ"
"ข้อมูล?"
อายาดมะที่ได้ยินแบบนั้นก็เอียงคอไม่เข้าใจ ฮารุโตะเลยเริ่มเล่าเกี่ยวกับคาบาเนะประหลาดที่รวบรวมคาบาเนะตัวอื่นมาจนมีขนาดตัวที่ใหญ่มาก
"คะ?นั้นคงจะเป็นหมอกดำที่พวกชาวบ้านของที่นี่เล่าให้ฟัง ว่าแต่คุณฮารุโตะรู้ได้ยังไงเหรอคะเกี่ยวกับคาบาเนะประหลาดนั้น"
"พอดีออกไปล่ามาน่ะเลยเจอโดยบังเอิญ''
'เอะ?!"
คำตอบของฮารุโตะทำเอาทุกคนในห้องพากันนิ่งอึ้งไป
"เออ...คือคุณฮารุโตะเมื่อกี้พูดว่า...อะไรนะคะ"
"เจอโดยบังเอิญน่ะ"
"ไม่ใช่ค่ะก่อนหน้านั้น"
อายาเมะถามด้วยเสียงสั่นเล็กน้อย
"หือ ออกไปล่าน่ะเหรอ"
"ค่ะ....แสดงว่าดิฉันได้ยินไม่ผิดจริงๆว่าแต่คุณฮารุโตะออกไปละ....ล่าตั้งแต่เมื่อไหร่...."
"ตอนปราการเหล็กจอดน่ะ ถ้านับจนถึงตอนที่กลับมาก็คงประมาณ30นาทีล่ะมั้ง"
ฮารุโตะลองคำนวนเวลาให้ฟังแล้วพุดออกมา
"ไม่น่าเชื่อ! ว่าแต่คุณฮารุโตะที่บอกว่าไปออกล่านี่หมายความว่า"
"อ้อพอดีอยากได้หัวใจโลหะของคาบาเนะมาทำให้หม้อน้ำของปราการเหล็กมันทนขึ้นกว่าเดิมน่ะ"
"ที่พูดนั้นหมายความว่าจะทำให้หม้อน้ำทนความร้อนได้มากขึ้นเพิ่อเพิ่มความเร็วของปราการเหล็กสินะ"
อยู่ๆผู้หญิงผมสีลูกท้อก็หันมาพูดกับฮารุโตะ
"เรื่องนั้นก็ส่วนหนึ่งแต่ผมมีแผนที่ดีกว่านั้นอีกนะ''
"หมายความว่าไง?"
''เรื่องนั้นพอถึงเวลาเดี๋ยวก็รู้เอง คุณอายาเมะก็พยายามเข้าล่ะงั้นไปนะ"
ฮารุโตะก้มหัวเล็กน้อยให้อายาเมะจากนั้นก็เดินออกจากห้องไปโดยทิ้งท้ายไปด้วยการเข็มขัดของคุรุสุทิ้ง.....
..
..
..
..
..
..
..
..
/////////////////////////////////
-ฮารุโตะคิดจะทำอะไรกับปราการเหล็กกันแน่นะ
-เรื่องนั้นช่างมันเถอะฮ่าๆ
-พอจบโลกนี้ไรท์ว่าจะให้ฮารุโตะมีพลังพิเศษนิดหน่อยด้วยล่ะ!!
-แต่เป็นพลังอะไรนี่ก็ยังไมรู้เหมือนกัน
-ตอนนี้เอาไว้แค่นี่ละกัน