"อืม......ในที่สุดก็เสร็จสักที"

 

ฮารุโตะบิดตัวไปมาหน้ากองเอกสารจำนวนมากตรงหน้าที่เพิ่งทำเสร็จ

 

"เหนื่อยหน่อยนะขอรับ"

 

พ่อบบ้านชราที่คอยช่วยพูดออกมาแล้วรวบรวมเอกสาร

 

"อืม ตั้งแต่วันประชุมก็มีง่นเข้ามาไม่หยุดเลยเห้อ..."

 

ฮารุโตะบ่นออกมาตั้งแต่กลับโลกมาตลอดสามวันก็มีงานท่วมหัวจนไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่นเลย

 

"หลังจากนี้จะไม่มีกำหนดการไปซักพักเชิญพักผ่อนตามสบายเลยนะขอรับ"

 

พ่อบ้านชราก้มหัวให้แล้วเดินออกไปพร้อมกองเอกสาร ฮารุโตะรอจนเสัยงเดินเงียบไปก็ลุกขึ้นไปล็อคประตู

 

"เอาล่ะในที่สุดก็มีเวลาส่วนตัวสักทีเอ..[สเตตัส]"

 

ฮารุโตะกลับไปนั่งบนเก้าอี้ทำงานแล้วพึมพัมออกมาจากนั้นหน้าต่างโปร่งใสก็โพล่ขึ้นมาพร้อมข้อความ

 

[แหม่กว่าจะเปิดได้นี่ใช้เวลานานเหมือนกันนะ แต่ว่ารู้สึกยังไงบ้างการมีอิสระในต่างโลกน่ะ]

 

ข้อความที่ขึ้นมาเหมือนกับกำลังคุยอยู่กับฮารุโตะ ฮารุโตะเลยลองพูดตอบดู

 

"นั้นสินะผมคิดว่ามันสุดยอดไปเลยนะ การได้ไปเที่ยวแบบนี้เนี่ย นี่ถ้าได้ยินล่ะก็ช่วยบอกวิธีใช้พลังหน่อยได้ไหม"

 

[นั้นสินะตอบแทนที่เธอพยายามมาตลอดจะมอบของขวัญให้ก็แล้วกันลองหยิบคาตานะขึ้นมาดูสิ]

 

ฮารุโตะเอียงคอไม่เข้าใจแต่ก็หยิบดาบขึ้นมาตามที่บอกแล้วอยู่ดีๆดาบก็เรืองแสงออกมาจางๆ

 

"นี่มัน"

 

[แค่ปรับให้ดาบของเธอไม่มีวันถูกทำลายน่ะแถมฟังชั่นพิเศษให้นิดหน่อยไปหาวิธีใช้เอาเองนะ อ้อส่วนเรื่องใช้พลังแค่หาสิ่งที่เกี่ยวข้องกับโลกที่อยากไปก็พอ]

 

"หะ? แล้วไงต่ออะ"

 

ฮารุโตะอ่านจนจบก็ถึงกับงงหนักกว่าเดิมเพราะถึงจะบอกวิธีมาแต่ก็ดันบอกมาไม่หมดซะอย่างนั้นแถมพอถามต่อก็ไม่มีคำตอบกลับมา

 

"หะๆ สงสัยจะเป็นพระเจ้าที่งานยุ่งหน้าดู"

 

ฮารุโตะยิ้มเจื่อนจากนั้นก็ลุกขึ้นเดินไปข้างๆห้องที่ตรงนั้นมีประตูอยู่มันคือห้องส่วนตัวของฮารุโตะนั้นเอง

 

"ถึงจะไม่เข้าใจแต่ลองทดลองดูก็คงไม่เสียหายเพราะถึงข้ามโลกไปเวลาก็แทบไมาเดินเลยนี่นะ"

 

ฮารุโตะเปิดประตูออกมาด้านในนั้นเต็มไปด้วยอุปกรณ์ อิเล็กทอนิคต่างๆที่เจ้าตัวสร้างไว้แก้เบื่อ ฮารุโตะกดรหัสยืนยันตัวตนจากนั้นประตูอีกบานก็เปิดออก

 

ภายในนั่นมีทั้งหนังสือต่างๆฟิกเกอร์หรือแม้แต่โปสเตอร์เกี่ยวกับวงการอนิเมทั้งนั้น

 

"กว่าจะรวบรวมได้แบบไม่ให้คนรู้ก็เหนื่อยแถบแย่ เอ~ถ้าจำไม่ผิดเราเก็บไว้แถวๆนี้"

 

ฮารุโตะพึมพัมพลางรื่อชั้นดีวีดีที่กองเป็นภูเขา

 

"อ่าเจอแล้ว อยากจะลองขับหุ่นดูบ้างก็ต้องเป็นเจ้านี่แหละ"

 

ฮารุโตะหยิบแผ่นออกมาตรงหน้าปกนั้นเขียนเอาไว้ว่า[Knight s & Magic]

 

"จริงๆก็อยากไปโลกของพวกกันดั้มหรอกนะแต่เราอยากรู้พวกโครงสร้างหุ่นมากกว่าเอาที่นี่แล้วกันแต่ต้องทำไงหว่า...."

 

ฮารุโตะพลิกแผ่นในมือไปมา

 

"ถ้าเป็นแบบแนะพวกแฟนตาซีก็ต้อง เกท!!! สินะ"

 

ฮารุโตะลองพูดออกมาแต่ก็ไม่เกิดอะไรขึ้นเลยฮารุโตะจึงวางแผนในมือลงแล้วลงไปนั่งกับพื้น

 

"อืม....ถ้าไม่ใช่เกทอย่างอื่นก็ Move world เหรอ.....ว่าไปนั้น! เอะ?"

 

ฮารุโตะพูดแล้วก็หัวเราะออกมาแต่อยู่ๆทัศนวิศัยก็เปลี่ยนไป

 

"เฮ้ยๆ ไม่จริงน่าแล้วจะย้ายไปโลกไหนกันล่ะเนี่ย"

 

ฮารุโตะตกใจเลยรีบคว้าดาบที่อยู่ใกล้มือที่สุดเอาไว้ทันแต่ก็ไม่มีเวลามองว่าแผ่นที่ตัวเองแตะโดนตอนพูดนั้นคืออะไร

 

"แล้ว มันที่ไหนกันล่ะเนี่ย"

 

ฮารุโตะมองไปรอบๆเป็นเมืองยุคเก่าแต่กลับไม่มีคนแถมยังมีบ้านบางหลังโดนไฟไหม้อีกต่างหาก

 

"หืม?"

 

ฮารุโตะออกเดินแต่ก็รู้สึกแปลกๆจึงมองไปที่ตัวเองตอนนี้ฮารุโตะอยู่ในชุดที่มีเกราะแขนอยู่ทั้งสองข้างสวมผ้าพันคอด้านนอกเป็นเสื้อสีดำส่วนด้านในนั้นยังเป็นชุดสีน้ำเงินตัวเก่งอยู่

 

 

 

"ถ้าเปลี่ยนชุดให้แบบนี้เลยเราน่าจะดูก่อนนะว่าย้ายมาโลกไหนน่ะ หืม....?"

 

ฮารุโตะถอนหายใจออกมาแต่อยู่ๆก็รู้สึกว่สมีอะไรบางอย่างอยู่ด้านหลังมันพุ่งเข้ามาโจมตีฮารุโตะที่หันหลังอยู่

 

"........ฮือ...โฮกกกกก!!!"

 

มันตะโกนลั่นแล้วกระโดดเข้าหาฮารุโตะทันที ฮารูโตะจึงชักดาบออกมาแทงเข้าไปที่หัวใจของอีกฝ่ายทันที

 

"หืม แข็ง?ตอนแรกเห็นว่ามีรูปร่างเหมือนคนแต่ไม่ใช่สินะ"

 

ฮารุโตะออกแรงเพิ่งเล็กน้อยจากนั้นดาบก็เสียบทะลุอกที่เรืองแสงของอีกฝ่ายจนทะลุ พอหัวใจโดนทำลายมันก็แน่นิ่งไป

 

"อะไรหว่าซอมบี้? ก็คล้ายๆนะแต่ถ้าจะไม่ใช่ถ้าจำไม่ผิดเจ้าพวกนี้จะมีหัวใจที่แข็งเหมือนกับเหล็กกล้าสินะชื่ออะไรกันน้า~"

 

ฮารุโตะกอดอกหลบตาพยายามนึกชื่อของซอมบี้ตรงหน้าระหว่างนั้นเหล่าซอมบี้ก็ค่อยๆเดินเข้ามาล้อมฮารุโตะเอาไว้ พวกมันพุ่งเข้าหาฮารุโตะพร้อมกันทันที

 

"อ้อ คาบาเนะสินะ โลกที่มีรถไฟเจ้งๆแน่เลย!!"

 

ฮารุโตะพูดออกมาพร้อมกับหลบการโจมตีทั้งหมดจากนั้นก็สวยด้วยการแทงดาบอย่างแม่นยำใส่หัวใจเรืองแสงของคาบาเนะสิบตัวอย่างรวดเร็ว

 

"ดันมาโพล่โลกนี้ซะได้ก็จำได้ว่าเคยซื้อมาเก็บไว้อยู่หรอกนะเอาเถอะก่อนอื่นต้องหารถไฟสินะ"

 

ฮารุโตะพูดพลางเดินไปเรื่อยๆระหว่างทางก็เจอคาบาเนะบ้างแต่ฮารุโตะก็จัดการในดาบเดียวทุกตัว

 

"หืม นั้นคนเหรอ"

 

ฮารุโตะมองไปด้านบนตรงนั้นมีเด็กผู้หญิงคนนึงกำลังกระโดดไปมาบนหลังคาแล้วยิ่งคาบาเนะตายไปทีละตัว

 

 

 

"นี่!! เธอตรงนั้นน่ะ!!"

 

ฮารุโตะลองตะโกนเรียกดู แล้วก็ดูเหมือนอีกฝ่ายจะำด้ยินเลยหันมาหาพอเห็นตัวฮารุโตะก็กระโดดจากหลังคาลงมา

 

"นี่นายยังไม่ไปที่ปราการเหล็กอีกเหรอ"

 

เด็กสาวสาวมองฮารุโตะแล้วพูดออกมา

 

"ปราการเหล็ก? อ้อรถไฟไอน้ำสินะก็อยากไปอยู่หรอกแต่เธอรู้รึเปล่าว่ามันอยู่ตรงไหนน่ะ"

 

ฮารุโตะถามอีกฝ่ายอย่างสุภาพ

 

''มุเมย์ นั้นคือชื่อของฉันเรียกแบบนั้นด้วยล่ะ ตามมาสิเดี๋ยวจะพาไปส่ง"

 

มุเมย์พูดจบก็หันหลังออกวิ่งทันทีฮารุโตะจึงวิ่งตามไประหว่างทางก็เจอคาบาเนะบ้างแต่มุเมย์ก็จัดการเองคนเดียว

 

"เห...สุดยอดเลยนะ"

 

ฮาโตะชมท่าทางต่อสู้ของเด็กสาวตรงหน้าแต่ดูเหมือนเธอจะไม่มีเวลามาเล่นด้วย

 

"อย่ามัวแต่พูดแล้วรีบวิ่งตามมาได้แล้ว"

 

มุเมย์หันมาพูดแล้ววิ่งเร็วกว่าเดิมฮารุโตะเลยเร่งความเร็วขึ้นเพื่อตามให้ทันไม่นานก็มองเห็นรถไฟขนาดใหญ่แล้วแต่ฮารุโตะมองเห็นอะไรบางอย่าง

 

"คุณมุเมย์ขอบคุณมากที่พามาส่ง แต่ว่าสองตัวนั้นผมขอล่ะนะ!!"

 

"เอะ? เดี๋ยวสิ!!"

 

ฮารุโตะไม่สนใจเสียงเรียกของเด็กสาวแต่วิ่งไปด้านหน้าด้วยความเร็วสูงที่ด้านหน้าขบวนรถมีคาบาเนะอยู่สองตัวกำลังเดินเข้าไปอยู่

 

"โทษทีถ้ามา ทำลายรถไฟตอนนี้คงไม่ดีเท่าไหร่!"

 

ฮารุโตะใช้ดาบในมือตัดคอคาบาเนะสองตัวทิ้งทันทีจากนั้นก็ตัดแขนขาเพื่อไม่ให้ขยับได้จากนั้นก็ปิดท้ายด้วยการเอาดาบแทงไปที่หัวใจต่อทันที

 

"หืม? อะไรน่ะ"

 

ฮารุโตะดึงดาบออกมาแล้วหันไปมองที่ตรงนั้นมีชายผมเขียวมีขาวแซมนิดหน่อยสงมผ้าคลุมกับถืออะไรบางอย่างคล้ายบังเกอร์ที่เคยเห็นบ่อยๆ

 

 

"อ้อโทษทีนะนี่คงเป็นเหยื่อของนายสินะ"

 

ฮารุโตะสบัดดาบไล่เลือดทิ้งแล้วพูดออกมา

 

"อะ อ่าไม่เป็นไรหรอกว่าแต่นายเป็นใคร"

 

ชายผมเขียวถามออกมา

 

"อ้อ ผมชื่อคุอง ฮารุโตะจะมาขอขึ้นปราการเหล็ก? ไปด้วยน่ะ"

 

ฮารุโตะพูดชื่อรถไฟตรงหน้าอย่างไม่มั่นใจเพราะเพิ่งได้ยินชื่อแต่ครั้งเดียวระหว่างนั้นมุเมย์ก็มาถึงพอดี

 

"นี่นายถ้าเร็วแบบนั้นทำไมไม่บอกตั้งแต่แรกยะ!"

 

"อาโทษทีๆ ถ้างั้นรีบเข้าไปกันเถอะ"

 

ฮารุโตะยิ้มให้แล้วเดินต่อแต่ก็โดนหยุดเอาไว้

 

''เดี๋ยวก่อนถอดเสื้อออกซะ ตรวจดูว่ามีรอยกัดรึเปล่าถ้ามีล่ะก็อย่าหวังว่าจะได้ขึ้นเลย"

 

มีชายสองคนถือปืนเล็งมาทางฮารุโตะแล้วพูดขึ้นมา

 

"อะไรน่ะ จะมาให้ถอดเสื้อตอนนี้เนี่ยนะไม่มีทาง"

 

ฮารุโตะคิดจะปฏิเสธแต่ก่อนที่จะพูดอะไรก็มีเด็กผู้หญิงคนนึงออกมาดูเหมือนจะรู้จักกับมุเมย์ ทำให้ฮารุโตะสามารถเข้าไปได้พร้อมกับชายผมเขียวที่ชื่ออิโคมะ

..

..

..

..

..

..

..

..

 

////////////////////////////

-มาลองเปลี่ยนเป็นแนวนี้ดูบ้างดูซิจะเขียนได้ถึงไหน

-สำหรับคนที่เสนอมาไรท์จะลองไปวางโครงก่อนคร่าวๆนะถ้าไม่ติดอะไรคงแต่แน่นอน

-แค่นี่แหละ เม้นมาเพื่อเป็นกำลังใจต่อไรท์ที~