EpiSoDE: 1
-
— Viii —
-
6:50 am
-
แม่ : วอนกี!
-
“เช้าที่แสนสดใสกับเสียงเรียกของแม่ที่น่ารำคาญ”
-
แม่ : ตื่นได้แล้ว เดี๋ยวไปโรงเรียนสายนะลูก.
-
~~ Viii ~~>
ไม่ไป!! จะนอน
-
“หลังจากพูดเสร็จก็ได้ยินเสียงมีคนกำลังเดินขึ้นบันไดมา และ เป็นเสียงเดินที่ฉันจำได้ว่านั้นคือใคร”
-
“ฉันรีบลุกขึ้นแล้ว หอบเสื้อผ้า และ ผ้าขนหนูไปเข้าห้องนำ้”
-
เสียงเปิดประตูดังขึ้น กริ๊ง~กริ๊ง (เป็นเสียงเกริ่งประตู)
-
พ่อ : เอาไอ้กริ๊งๆของแกไปทิ้งก็ดีนะ.
-
~~ Viii ~~>
อะไรนะคะ? หนูอยู่ในห้องนำ้ อาบนำ้อยู่! เดี๋ยวไปโรงเรียนสายอย่าพึ่งชวนคุยนะคะ อา-ปา
-
หลังจากนั้นพ่อก็ปิดประตู และ ออกจากห้องไป
-
~ หะะะะะะ ~ เสียงถอนหายใจ
-
~~ Viii ~~>
เกือบแย่แล้วไหมละ
-
พออาบนำ้เสร็จก็เช็ดตัว,ใส่เสื้อผ้า ให้เรียบร้อย แล้วก็....
-
~~ Viii ~~>
ไปนอนต่อดีกว่า!!
-
ฉันเปิดประตูออกไปแล้วต้องตกใจกับคนที่ยืนรออยู่หน้าประตู
-
~~ Viii ~~>
อา-ปา!!
-
พ่อ : ฉันแก่แล้ว หรือว่าอะไรกันหนา ถึงได้ยินว่าแกจะนอนต่อ
-
~~ Viii ~~>
คือว่า...
-
พ่อ : อย่าให้ฉันต้องขึ้นมาเรียกแกอีก.
-
กริ๊ง~กริ๊ง
-
พ่อ : แล้วเอาไอ้นี้ไปทิ้งด้วย!!!
-
ปัง!! เสียงปิดประตูและคำพูดของพ่อ ทำให้ฉันลุกตื่นในตอนเช้าเองแทบทุกครั้ง
-
— โต๊ะอาหาร —
-
พ่อ : เมื่อไหร่แกจะมีแฟนกับเค้าสักที่ ถึงเวลาหาคนมาดูแลแกได้แล้ว.
-
~~ Viii ~~>
หนู Strong คะ อา-ปา และ ดูแลตัวเองได้ไม่จำเป็นต้องให้ใครมายุ่งกับชีวิตหนู
-
พ่อ : แค่ตื่นนอนยังทำไม่ได้ แกนี้โม้เก่งจริงๆ
-
แม่ : เอาเถอะคุณ เดี๋ยวลูกเราก็มีเองแหละ อย่าไปบังคับยัยวีเลย.
-
แม่ : รีบๆกินนะลูกเดี๋ยวไปโรงเรียนสายในวันแรกจะอายเพื่อนเอา.
-
~~ Viii ~~>
รับทราบบบบบบบ!!
-
.
-
7:21 am
-
~~ Viii ~~>
สายแล้ว สายแล้ว สายแล้ว!!!
-
~~ Viii ~~>
จะทำไงดีละเนี่ย ไม่น่าไปแอบหลับในห้องนำ้เลยเรา
-
ขนาดที่ฉันกำลังกระวนกระวายอยู่นั้นได้มีรถสีดำคันหนึ่งจอดตรงหน้าฉัน แล้วเลื่อนกระจกลง
-
<J
ไปด้วยกันไหม
-
~~ Viii ~~>
ไป!!
-
.
-
<J
เดี๋ยวตอนกลับ ฉันจะกลับเอง
-
xxx : แต่คุณหนูครับ.
-
<J
เลิกเรียกฉันว่าคุณหนูได้แล้ว
-
<J
อีกอย่างมีคนมารับมาส่งทุกวัน ฉันคงโดนล้อแย่
-
xxx : เป็นคำสั่งของคุณยายท่านนะครับ.
-
~~ Viii ~~>
ไม่เป็นไรค่ะคุณอ้า เดี๋ยวหนูจะพาเขากลับบ้านเอง เพื่อตอบแทนที่คุณอ้าขับรถมาส่งหนู
-
คุณอ้าที่ขับรถมองมาที่ฉันแบบงงๆ
-
~~ Viii ~~>
เชื่อใจหนูนะคะ!!!
-
~~ Viii ~~>
งั้นเราไปเรียนกันเถอะ เจ!!!
-
ฉันจับแขนของเขาแล้ววิ่งไปที่ห้องเรียน
-
<J
เดี๋ยวก่อนสิ วี!!
-
วิ่งไปได้สักพักก็มีคนมาขวางทาง
-
อึน
คือว่า....
-
~~ Viii ~~>
ฉันจะไปสายแล้ว หลบเดี๋ยวนี้นะ!
-
อึน
ขอโทษด้วยครับคือคุณวีน่าจะเข้าใจผิดนะครับ
-
~~ Viii ~~>
เข้าใจอะไรผิด?
-
สายตาของเขามองไปที่ เจ แล้วฉันก็มองตาม
-
<J
ฉันกับเธอเรียนห้องเดียวกันเหรอ?
-
“เออนั้นสิ ก็ไม่ได้เรียนด้วยกันหนิ?”
-
“ตายแล้วฉัน”
-
ฉันลุกลี้ลุกลนไปหมด อายก็อาย รีบก็รีบ
-
~~ Viii ~~>
ฉันไปก่อนนะ!
-
พอพูดเสร็จฉันก็วิ่งไปเลย
-
แล้วทิ้งให้พวกเขายืนงง
-
——— Viii ———
-
.
-
——— J ———
-
ยู
นี้ๆทำไมถึงมากับคุณหนูวีล่ะ?
-
J >
แค่เก็บได้ระหว่างทาง
-
จริงๆก็สงสารเห็นลุกลี้ลุกลนมาแต่ไกล เลยให้ติดรถมาด้วย
-
J >
ถ้าไม่มีอะไรแล้วงั้นแยกกันตรงนี้นะ
-
อึน
ที่สำคัญเธอรีบอะไรของเธอ เหลือเวลาอีกตั้งเยอะก่อนเข้าเรียน
-
ซอง
อยากรู้อยากเห็นเรื่องของชาวบ้านตั้งแต่เมื่อไหร่กัน
-
(เสียงโทรศัพท์เรียกเข้า)
-
อึน มองไปที่เบอร์ที่โทรเข้ามา
-
xx-xxxx-xxx-xx
-
อึน
เบอร์นี้มัน..
-
xx : xxxxx
-
อึน
งั้นเหรอ
-
xx : xxx
-
อึน
ได้
-
อึนไม่มีการตอบรับ
-
2คนนั้นมองด้วยสายตางุนงง
-
อึน
มองอะไร พวกเราก็ควรไปเข้าเรียนได้แล้ว
-
ยู
(กระซิบ) เมื่อกี๊ได้ยิน อึน ว่าไงนะ?
-
อึน มองด้วยสายตาที่ไม่เข้าใจว่าจะกระซิบทำไม
-
ซอง
จะไปรู้เหรอ
-
อึน เข้ามากอดคอ ยู จากข้างหลัง
-
อึน
เรื่องบางเรื่องไม่รู้บ้างก็ได้นะมึงน่ะ
-
ซอง
เลิกคุยแล้วไปเข้าห้องเรียนได้แล้ว
-
ซอง
และอีกอย่างจะกระซิบทำไม อยู่ใกล้กันแค่นี้
-
.
-
—— เลิกเรียน ——
-
ยู
อึน ไปไหนกันหนาาา...?
-
J >
พวกมึงเรียนห้องใกล้กันแท้ๆ
-
ยู
หรือว่า..! เกิดอุบัติเหตุขึ้นกับ อึนน!!
-
ซอง
เพ้อเจ้อ
-
ยู
มันจริงไม่ใช่เหรอ ก็ห้องเราเป็นทางผ่านของห้องมันอยู่แล้วนี้ แต่ทำไมไม่เห็นอึน เดินผ่านเลย ไปดูในห้องก็ไม่มี
-
ซอง
ก็คงมีแค่อย่างเดียว
-
ยู
อึน บาดเจ็บหนัก?
-
ซอง
มึงบ้า!! และ หยุดไร้สาระสักที
-
ยู
โอ้ย... นี้ถึงกับตบหัวกันเลยเหรอ
-
J >
นั้นไงมาแล้ว
-
อึน
โทษที โทษที มาสาย
-
อึน
อย่าเสียเวลาเลยไปหาอะไรกินกันเถอะ
-
ยู
รีบๆไปเหอะฉันหิวแล้ว
-
ยู
นี้ๆๆ ฉันว่าไปร้านนี้ดีกว่า
-
J >
ไหน?
-
J >
- - นี้มันร้านฉันหนิ
-
ซอง
ทำไมไม่อยากไปว่างั้น?
-
J >
พวกนายไม่เบื่อกันบ้างหรือไง
-
3คนนั้นตอบพร้อมๆกัน
-
อึน
ก็ไม่นะ
-
ยู
ไม่เคยคิดแบบนั้น
-
ซอง
อาหารก็อร่อยดี
-
ทำไมพวกนี้ต้องมากินที่ร้านเราทุกวันด้วยเนี่ย... - - หวังว่าจะไม่เกิดเรื่องน่าปวดหัวขึ้นอีก
-
J >
ครั้งก่อนทำร้านเกือบพัง และ ครั้งอื่นๆก่อนหน้านี้ก็ส่งเสียงดังจนทำให้ลูกค้าคนอื่นไม่พอใจอื่นๆอีกที่ทำให้ลูกค้าไม่พอใจ
-
ซอง
อย่าไปสนใจอดีตเลย
-
อึน
ใช่คนเราต้องมองไปข้างหน้า เพื่ออนาคตที่ดีกว่า
-
ยู
สัญญาจะเป็นเด็กดีเลย เชื่อฟังทุกกกกกกอย่าง
-
J >
- - ขอให้มันจริงเถอะ
-
.
-
—— ร้าน D.A.B ——
-
ยู
ฉันคิดเกมอะไรที่น่าสนุกออกแล้วววว
-
J >
ฉันไม่ชอบเล่นเกม
-
ซอง
เอาด้วย
-
อึน
ไหนๆก็ไหนๆแล้ว Join!
-
ยู
โอเคครบ4คนแล้ว
-
J >
- -
-
“หวังว่าจะไม่หนักไปกว่าเดิม”
-
ยู
จากที่ เจ เคยพูดว่าเราชอบมาพังร้านมันตลอด ฉันเลยคิดเกมๆหนึ่งออก
-
ยู
เกมนั้นคือ
-
ยู
ใครหาเรื่องวุ่นวายขึ้นคนนั้นเลี้ยงข้าวอาทิตย์หนึ่งเต็มๆ
-
ซอง
กินอะไรก็ได้เหรอ?
-
ยู
ใช่ ถ้าเมนูนั้นมีในร้าน
-
J >
แต่ขอเป็นร้านอื่นนะ
-
อึน
โอเค ก็น่าสนุกดี
-
อึน
ของฟรี แถมชนะง่ายๆ
-
ซอง
แถมร้าน เจ ก็ของอร่อยเพียบ
-
J >
- -
-
พนง : เมนูค่ะ สั่งเลยไหมคะ?
-
J >
ครับ ขอเป็นบลอสซัม
-
ซอง
ชาจังเหมี่ยน
-
อึน
ขอผมเป็นต๊อกบกอีนะครับ
-
ยู
อะแฮ่ม...
-
ยู
ขอเป็นขอเป็น พีชชาหน้าความรัก สลัดผักความคิดถึง เฟรนฟรายความคะนึง คิดถึง & ห่วงใย ด้วยนะครับคนสวย😘
-
พนง : ><
-
J >
นี้ร้านอาหารไม่ใช่ฟาสฟู้ด
-
อึน
เห็นมะ แค่นี้ก็ชนะแล้ว
-
ยู
อย่างไม่ได้สร้างความวุ่นวายสักหน่อย
-
ในเวลาที่คุยกันเรื่องไร้สาระก็มีคนจับตามองพวกเราอยู่
-
ในขณะที่ผมกำลังสงสัยว่าใคร และ กำลังหาตัว ในวินาทีนั้นอึนก็มองมาที่ผมแล้วยิ้มให้
-
อึนก็เริ่มส่งสัญญาณเป็นการเคาะที่ข้างล่างโต๊ะ 3ครั้ง ต่อด้วย ยู2ครั้ง และ ซองอีก2ครั้ง
-
“งั้นเองหรอกเหรอ”
-
J >
ก็ดี
-
จากนั้นอาหารก็มาส่งถึงโต๊ะ แล้วก็เริ่มกินอย่างเอร็ดอร่อย
-
J >
ฉันขอตัวก่อน
-
อึน
มาเร็วนะ เดี๋ยวมันเย็นหมด
-
ยู
ถ้าเย็นแล้วไม่กิน.......ขอนะ
-
ซอง
ใครสั่งใครสอนให้กินไปพูดไปห้ะ!
-
ยู
คราบบบบ
-
- ห้องนำ้ -
-
~ เสียงเปิดก๊อกน้ำ ~
-
“💢พวกนั้นบ้าไปแล้วหรือไง!!💢”
-
เพื่อหยุดอารมณ์ร้อนของผม ผมเลยล้างหน้าสักหน่อยเผื่อจะช่วยให้อารมณ์เย็นลง
-
J >
โอเค...โอเค
-
“เราต้องใจเย็นเข้าไว้พวกนั้นต้องมีเหตุผล”
-
ในขณะที่ผมกำลังเช็ดหน้าให้แห้งอยู่นั้นก็ได้ยินเสียงแปลก และ หันไปพบว่ามีกระดาษวางออยู่ที่ใต้ประตู
-
กระดาษนั้นเขียนว่า“เราจะไปหาคุณเอง”
-
หึม “ยังอ่อนหัดอยู่แท้ๆ”
-
หลังจากอ่านเสร็จ เจ เดินไปที่ชักโครกแล้วกดมันลงไป แล้วเดินออกจากห้องนำ้
-
.
-
—————— End ——————
-
.
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น