ตอนพิเศษสุดท้าย ก็คงเป็นเรื่องราวความสนุกสนานความรักของกลุ่มเพื่อน เเละความน่ารักของคู่อื่นๆด้วย

ไปชมกันได้เลยค่าา

. . . . . 3วันถัดมา

บ้านโก้

นับได้ว่าเป็นการเที่ยวอย่างจริงจังที่สุดในชีวิต เกิดมาไม่เคยได้ไปเที่ยวอะไรแบบนี้มาก่อน

คนตัวเล็กเอ่ยทักคนเป็นพี่ที่นอนเล่นเกมอย่างเมามันส์

นทีเริ่มหงุดหงิด พูดด้วยก็ไม่มีใครพูดด้วย น่าจะรู้อยู่เเล้วนะเวลาเขาเล่นเกมไม่ควรพูดกับใครทั้งนั้น

นทีลุกขึ้นเดินหนีเข้าไปในครัว

นทีได้เเต่บ่นอยู่คนเดียว. เเล้วเตรียมของ

วันนี้ถือว่าเป็นวันเครียร์งานเสร็จทุกอย่างล่ะกัน ทุกคนปิดโปรเจ็คทุกอย่างหมดเเล้ว คิดว่าจะเลี้ยงฉลองกัน เเต่เจ้าของงานยังติดเกมงอมเเงมอยู่เลย เอาอะไรมาเตรียมงาน ก็ผมนี่ไงง เเฟนเจ้าของงาน

นทีเลยเข้ามาจัดการเอง..

. . . .

คำผาน. ผู้มาถึงคนที่3ของงานวันนี้ ได้เดินเข้ามาหานทีในครัว

คำผานพูดเเซวเเล้วทำทีมาจับคางนทีเล่น

นทีเริ่มหมักหมู เเละทำของกินต่างๆ วันนี้น่าจะจบที่ปิ้งย่างเหมือนเดิม

. . . .

1ชั่วโมงผ่านไป

คนเเก่อย่างพี่โก้ เลิกเล่นเกมเพราะได้กลิ่นอาหารออกมาจากในครัว

ไม่มีอะไรมากลั้นพี่โก้ได้ เจ้าตัวรีบวางโทรศัพย์ เเล้วเดินเข้ามายังห้องครัวทันที

เเละเเน่นอน คนตัวเล็กยังโกรธเเละน้อยใจคนเป็นพี่อยู่

พี่โก้พอจะเข้าใจว่าคนตัวเล็กกำลังเป็นอะไรอยู่ คงต้องหาทางง้อส่ะเเล้ว

คนเเก่สวมกอดเข้าทางด้านหลัง แนบคางวางลงตรงไหล่น้อง

พี่โก้จับน้องหันหน้ามา พร้อมกับขยี้จมูกน้องเบาๆ. ด้วยความหมันเขี้ยว

พูดเเล้วเพื่อนๆก็ทยอยกันเข้ามา

พี่พีชเพื่อนคนสนิทของพี่โก้เข้ามาทักนทีที่เพิ่งหายโกรธพี่โก้

เสียงคุ้นๆ นั่นก็คือเสียงพี่รหัสของนทีนั่นเอง ไม่ได้เจอกันตั้งนาน

รวมญาติป่ะเนี่ย

การ์ตูนวิ่งเข้ามาโดยที่ไม่รู้ว่าคนเต็มบ้านขนาดนี้ ทำให้การ์ตูนตกใจมาก เเละน่าจะอายมากทีเดียว

. . . . . [ นที ]

ตอนนี้ทุกคนก็มากันเยอะมากกกก

จู่ๆไอ้วินก็โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้ ตอนนี้ผมนั่งพักสักครู่ เพราะอาหารเริ่มเสร็จเเล้ว พี่พีชพี่มายด์ ช่วยทำอาหาร ก็ค่อยยังชั่วมีคนมาช่วยทำ

. . . . . พร้อมหน้าพร้อมตากันบนโต๊ะอาหารบ้านพี่โก้

ระหว่างที่กินกัน ก็จะมีปิ้งย่างด้วย เเต่ส่วนมากเขาไม่กินข้าวหรอก เพราะจะกินเหล้ากัน

ผมหยุดโฟกัสทุกคนเเล้วหันมามองเพื่อนสนิทผม ที่ตอนนี้เอาเเต่นั่งกินเหล้าไม่พูดไม่จา หน้าเเดงชิบหาย

ก็จริง ไม่ค่อยมีคนเชื่อหรอก เพราะมันอ่ะหน้าตาดี คนแบบมันไม่ใครกล้าเทหรอก

ทุกคน : ห้ะ!

ทำไมไม่มีใครรู้เรื่องเลย

เอ๊ะ...พี่ปอนด์

ทุกคน : ชนนนนนน 🍻🍻

พี่ธนิค .......

พี่ธนิคชี้ไปยังท้ายรถที่ขนเบียร์มาเป็นสิบ

พี่ธนิค ..ที่จริงผมก็ไม่ค่อยรู้จักหรอกครับ เเต่เดินผ่านกันก็ยิ้มให้บ่อยๆ พี่เเกเป็นเพื่อนพี่โก้ เรียนเอกเดียวกัน หรือห้องเดียวกันนั่นเเหละครับ.

ผมมักจะเจอตอนผมไปหาพี่โก้ที่ห้องเรียน ไม่คิดว่าวันนี้จะมา

พี่ธนิครู้จักเเถบทุกคนในนี้ป่ะเนี่ยยโดยเฉพาะพวกปี3ด้วยกัน...ขนาดคนล่ะคณะกัน เหมือนพี่โก้เลยเเหะ

. . . การ์ตูนลงมาเข้าห้องน้ำพอดี

. . . .

. . .

ผมนั่งขำพวกพี่ๆเขาคุยกัน ก็ตลกไปอีกแบบ

พี่โก้ดึงผมเข้ามานั่งตัก. เเต่คนทั้งโต๊ะก็ยังคุยกันสนุกสนานไม่ได้เป็นที่น่าจับตามอง

เมาเเน่ๆ หน้าก็เเดงๆ มือนี่ก็กอดผมเเล้วก็เลื้อยไปทั่ว

มันต้องขู่จริงๆ คนนี้อ่ะ

พี่โก้รีบเอามือออกทันที

ผมบ่นให้พี่โก้ก่อนที่จะโดนไอ่คำผานลากมาเข้าห้องน้ำ

ห้องน้ำ - - - -

. . . . . . . . ติดตามเรื่องต่อไป

จบอย่างจริงจังสักกกที

ไว้มาลุ้นต่อกันนะคะ. ว่าคำผานจะเป็นยังไงต่อ คนคนนั้นจะเป็นใคร. เเล้ว...อะไรจะบังเอิญ..ขนาดนั้น

สุดท้ายยนี้ ก่อนไรท์จะจบเรื่องนี้ ไรท์อยากจะบอกว่า ไรท์มีความสุขมากนะที่ได้สร้างเรื่องนี้ขึ้นมาตามจินตนาการของไรท์ มันคือความสุขของชิปเปอร์อย่างเราๆใช่ไหมล่าา

เเต่ก็นั่นเเหละ...ไม่คิดว่าจะมีคนชอบบบบ.

สุดท้ายจริงๆเเล้ว...คืออยากจะขอบคุณทุกคนอีกครั้งจริงๆ. เเล้วเรามาติดตามเรื่องต่อไปกัน ให้กำลังใจกันด้วยน้าาา

นักคนอ่านทุกคนค่ะ 🥰🥰❣️

เเล้วเจอกันในเรื่องต่อไปค่ะ