หลอน
-
ตัวละคร สถานที่ บริษัท และ เหตุการณ์ เรื่องนี้เป็นเรื่องสมมุติ
-
20:00น. ร้านอาหารริมทาง
-
วีนัส
ที่ยังไม่ตาย.....ฉันคิดว่า เพราะยังไม่ครบน่ะสิ มันยังขาดบางอย่างไป.....
-
เพทาย
ยังขาดอะไรครับ....คุณหมอวีนัส
-
วีนัส
ยังขาด.....ตุ๊กตาไม้น่ะสิ
-
หมอ โม
แล้วถ้าครบ....จะเป็นยังไงต่อไปล่ะ
-
วีนัส
ถ้าตามตำนาน...ก็ต้องตาย แหงอยู่แล้ว ไม่ต้องสืบ😅
-
วีนัส
ไม่ต้องเชื่อฉันมากก็ได้นะ ฉันก็อ่านตามตำรา...แค่นั้นแหละ มันอาจจะไม่เป็นจริงก็ได้ คิดในแง่ดีไว้...เนอะ😅
-
เพทาย
แต่ผมเชื่อนะครับ เชื่อมากด้วย
-
หมอ โม
ทำไม...นายถึงเชื่อล่ะ ดูลักษณะนายไม่น่าจะเชื่อเรื่องอะไรแบบนี้
-
เพทาย
บ้านผมอยู่ต่างจังหวัดนะครับ ต่างจังหวัดมักจะมีพิธีแปลกๆ บูชาผีสางนางไม้ ผีเจ้าป่าเจ้าเขา บูชาอะไรเยอะแยะมากมาย บางครั้งก็มี...เหตุแปลกๆ หาสาเหตุไม่ได้ก็มีครับ
-
เพทาย
โอ๊ะ....!!!! ผมต้องไปแล้วละครับ ที่บ้านโทรตาม ไปนะครับ....
-
หมอ โม
เออ...แล้วที่แกบอกฉันว่ามีเรื่องจะคุยกับฉันน่ะเรื่องอะไรล่ะ
-
วีนัส
ฉันอยากให้แกมาช่วยทำงานกับฉันที่นิติเวชได้มั้ย
-
หมอ โม
ฉันขอคิดดูก่อนนะ... ฉันตัดสินใจทันทีไม่ได้หลอก
-
วีนัส
อืม...ฉันรอได้ เฮ้ย...!!!! แต่แกไม่ต้องฝืนนะ ถ้าแกไม่อยากทำก็ไม่เป็นไร อย่าไปกดดันตัวเองล่ะ
-
หมอ โม
อืม....
-
หมอ โม
ว่าแต่แก กับ อัยการชา เป็นไงมั่ง
-
วีนัส
ไม่เป็นยังไง...ตั้งแต่เหตุการณ์นั้น ก็ไม่ได้คุยกัน และฉันหมดศรัทธาน่ะฉันคิดว่าเขาเป็นอัยการที่ดีเสมอ แต่ครั้งนี้ฉันรู้สึกผิดหวังมาก
-
หมอ โม
แต่ฉันคิดว่าคนเรา มันก็มีเรื่องที่ต้องตัดสินใจ เอาตามมนุษย์ธรรมดาเลยนะแก ถ้าเป็นฉัน..ฉันก็ต้องเลือกอนาคตเหมือนกัน ถึงทางเลือกที่ได้มา มันจะยาก สุดท้ายก็ต้องเลือกอยู่ดีไม่ใช่หรือไง มันไม่ได้ถูกใจทุกอย่างหรอกนะแก
-
หมอ โม
เขามีครอบครัวอยู่เบื้องหลัง จะให้เขาทอดทิ้งอย่างนั้นหรอ แกอย่ามองมุมเดียวดิ มองให้ครบ
-
หมอ โม
เฮ้ย...เงียบเลย ที่พูดน่ะ ก็เห็นเป็นรุ่นพี่รุ่นน้องกันมาตั้งนาน อยากให้กลับมาร่วมงานกันได้ คนเราก็มีความจำเป็นของตัวเองเหมือนกันนะเว้ย...😅
-
วีนัส
ถ้าจะกลับมาทำงานด้วยกันน่ะ...ก็ได้ แต่ความรู้สึกน่ะ มันไม่เหมือนเดิมเว้ย ยังไงมันก็ไม่เหมือนเดิม
-
วันที่ 2 มิถุนายน 2016 เวลา 10.00 น บ้านเอวา
-
จากบ้านที่เคยมีความสุข เสียงหัวเราะ หยอกล้อพ่อแม่และพี่น้อง วันนี้กลับเงียบเหงา ความเศร้าปกคลุม เอวา อาการไม่ดีขึ้น เพ้อ หวาดกลัว แม่ของเขาได้แต่นั่งร้องไห้ ส่วนน้องชายของเขาก็ต้องรีบกลับมาจากต่างจังหวัด เพื่อมาดูแลแทนพ่อที่ยังอยู่ต่างประเทศ ไม่สามารถกลับมาได้ในตอนนี้
-
นิรา
เอวา..กินข้าวหน่อยนะลูกนะ แม่ทำแต่ของที่ลูกชอบมาให้ทั้งนั้นเลย
-
เครัน
แม่ครับ... ผมกลับมาแล้ว พี่เป็นไงมั่งครับ
-
แม่ยืนพิงกำแพงเอามือป้องปาก สะอื้น น้ำตาไหล เจ็บปวดที่ลูกชาย ที่เป็นดวงใจอยู่ในสภาพ ที่แทบจะไม่เหลือ ภาพวันวานอยู่เลย
-
เครันผู้เป็นน้องชาย ได้เดินเข้าไปในห้องที่ปิดมืด มีเพียงแสงเล็กน้อย..ที่ลอดผ่านทางม่านหน้าต่างเข้ามา เขามองไม่เห็นพี่ชายของเขา ได้ยินเพียงแค่เสียงงึมงำ ตรงมุมห้องที่มืดมิด เขามองกวาดสายตาไปที่มุมห้องพยายามมอง เมื่อดวงตาเริ่มชินกับความมืด เขาก็เริ่มเห็นรูปร่างของพี่ชายของเขา
-
เมื่อเครัน กำลังเอื้อมมือไปเปิดไฟ แม่ของเขาได้จับมือของเขาเอาไว้
-
นิรา
อย่าลูก อย่าเปิด...
-
เครัน
ทำไมครับแม่
-
เครัน
เกิดอะไรขึ้นครับแม่....ถ้าผมไม่เห็น ผมจะไม่เข้าใจว่าพี่เป็นอะไร แล้วผมจะช่วยได้ยังไงครับ
-
และแม่ก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับเอวา ให้กับเครันได้ฟังทุกอย่าง
-
นิรา
ตำรวจไปเจอเอวาที่เดียวกับ ที่ ยิกา เสียเลย
-
นิรา
เครันแม่กลัว แม่กลัวว่า ยิกา จะมาเอา เอวา ไป
-
เครัน
แม่ครับผม... ผมขอเข้าไปเจอพี่หน่อยนะครับ ระหว่างนี้แม่ออกไปซื้ออะไรให้ผมกินหน่อยได้ไหม ผมหิวจังเลย....
-
นิรา
แต่ว่า....
-
เครัน
แม่ครับ.... ผมอยากกินกับข้าวฝีมือแม่ แม่ทำให้ผมหน่อยนะ
-
นิรา
ก็ได้.... เดี๋ยวแม่มานะ รอแม่แป๊บเดียว
-
หลังจากที่ผู้เป็นแม่ได้เดินออกไปจากบ้าน เครัน ก็ได้เดินเข้าไปในห้องมืด เสียงพึมพำที่ฟังไม่ได้ศัพท์ ก็ยังคง.....
-
เอวา
พระเยซู พระแม่มาเรีย อันศักดิ์สิทธิ์ โปรดคุ้มครองลูก จากคนบาปด้วยเถิด
-
เครัน ผู้เป็นน้อง ได้ยินสิ่งที่พี่ชายของเขาพูดอย่างนั้น ซ้ำไปซ้ำมา เขาจึงเอื้อมมือไปเปิดไฟ ทันใดนั้นเสียงร้องด้วยความหวาดกลัว ก็ดังขึ้น
-
เอวา
ไม่....ได้โปรด.... ปิดไฟมันจะเห็นฉัน มันจะเห็นฉัน
-
เอวา
ได้โปรด....เดี๋ยวมันจะเห็นฉัน ได้โปรด.....
-
เมื่อเครันเห็นเช่นนั้น น้ำตาก็เริ่มไหลออกมา เขาเดินไปกอดพี่ชายของเขาแน่น แต่เขาก็ถูกผลักออกมาอย่างรุนแรง พี่ชายของเขาเดินวนไปมา เอามือที่กำแน่นทุบหัวตัวเอง และตะโกนให้ปิดไฟ แต่ในขณะเดียวกัน เครันได้สังเกตุเห็น ดวงตาของเขาก็เบิกกว้าง เพราะกำแพงห้องมีเขียนคำว่า kill ด้วยเลือด อยู่ทั่วห้อง
-
เครัน
เอวา... พี่บอกได้มั้ยมันเกิดอะไรกับพี่ ฉันกลับมาเพื่อช่วยพี่ พี่ตั้งสติแล้วเล่าทั้งหมดที่พี่เห็นให้ผมฟัง ผมเชื่อพี่นะ
-
เครันเดินไปปิดไฟ มีเพียงแสงจากโคมไฟเท่านั้น เครัน พูดอย่างนั้นซ้ำไปซ้ำมา จน เอวา สงบลง เครันเดินเข้าไปกอดพี่ชายของเขาอีกครั้ง
-
เครัน
พี่ไม่ต้องกลัว... ผมอยู่ตรงนี้...พร้อมจะช่วยพี่ ไม่ว่าสิ่งที่พี่กลัวมันคืออะไร ผมจะจัดการมันเอง พี่เชื่อผมนะ
-
เอวา
มันจะฆ่าฉัน!!!!
-
เครัน
ใคร
-
เอวา
ฉันไม่รู้ รู้แต่มันไม่ใช่คน
-
เครัน
ใช่ ยิกา มั้ย
-
เอวา
ไม่ใช่...แต่มันเอายิกาไป
-
เครัน
พี่เห็นหน้ามันมั้ย
-
เอวา
เห็น...เห็นแต่ เลือดเต็มไปหมดเลย
-
เอวา
ถ้าฉันหลับ มันจะพาฉันไปที่น่ากลัว ฉันจะนอนไม่ได้ ฉันจะนอนไม่ได้
-
เอวา
ตอนฉันตื่น มันก็จะเดินหาฉัน ฉันต้องซ่อน ฉันต้องซ่อนไม่ให้มันเห็น มันจะฆ่าฉัน
-
เครัน
ทำไม...มันมาทำกับพี่ล่ะ
-
เอวา
ไม่ใช่แค่ฉัน....
-
เอวา
7คนจะต้องตาย 7คนจะต้องลงนรก นี่แหละการตัดสินและนี่แหละคือการลงโทษ จะไม่มีการให้อภัยโทษเด็ดขาด พวกนี้ต้องตาย ต้องตายอย่างสาสม
-
เครัน
พี่....
-
เอวา
มันมาแล้ว.... มันมาแล้ว.... หาที่หลบ ถอยไป ต้องหาที่หลบ
-
เครัน
พี่....ไม่ต้องกลัว เดี๋ยวผมนอนเป็นเพื่อน ผมจะไม่ให้ใครมาทำอะไรกับพี่ได้
-
เอวา
จริงนะ...
-
เครัน
พี่สวมสร้องไม้กาเขนนี่ไว้นะ คืนนี้พี่จะไม่ฝันเลย เชื่อผมสิ
-
เอวา
จะไม่ฝันจริงๆนะ... จริงๆนะ...
-
เครัน
อืม....
-
เครัน
รอแป๊บเดียว เดี๋ยวแม่ก็มาอีก คนเยอะแยะพี่ไม่ต้องกลัวอีกแล้ว
-
เครัน
เดี๋ยวพี่ไปอาบน้ำ แล้วเราย้ายไปที่ห้องผมกัน ดีมั้ย
-
เอวา
ได้.... แบบนั้นก็ได้
-
2 มิถุนายน 2016 10:30น. ห้องชันสูตศพ
-
หมอ โม
ฉันตัดสินใจอย่างรอบคอบและ
-
หมอ โม
ฉันจะมาทำงานกับแก
-
วีนัส
โว้.....ข่าวดีนะเนี้ย
-
วีนัส
แล้วจะมาเมื่อไหร่
-
หมอ โม
เดือนหน้า
-
วีนัส
ทำไม...บอกได้มั้ย
-
หมอ โม
อืม....ไม่มีเหตุผล ก็แค่ทำตามความรู้สึก ใช้เซ้นส์เลือกน่ะ
-
วีนัส
ผู้ชาย
-
หมอ โม
ไม่ใช่.... ไปกันใหญ่และ
-
วีนัส
วันนี้วันหยุดแกนิ จะมาหาฉันแค่นี้เหรอ
-
หมอ โม
ฉันว่า... ฉันจะแวะไปหาคนไข้ ที่ฉันเล่าให้ฟังครั้งก่อนนั้นน่ะ
-
หมอ โม
อยากรู้ว่าเป็นยังไงมั่ง
-
วีนัส
ถ้าฉันว่าง...ฉันอยากจะไปกับแก แต่วันนี้งานฉันยุ่งมากเลยอ่ะ ฉันก็อยากรู้ว่าเขาเป็นยังไงบ้าง แกบอกฉันด้วยนะ
-
หมอ โม
โอเค
-
2 มิถุนายน 2016 13:00 บ้าน เอวา
-
หมอ โม
ตามที่อยู่น่าจะใช่ที่นี่นะ
-
นิรา
มีอะไรรึเปล่าคะ... ฉันเห็นคุณมายืนหน้าบ้านสักพักแล้ว
-
หมอ โม
จำดิฉันได้มั้ยคะ หมอโม ค่ะ ที่รักษาลูกชายคุณป้าค่ะ
-
นิรา
อ๋อ..ค่ะ มีอะไรรึเปล่าคะ
-
หมอ โม
ฉันมาเยี่ยมคนไข้ค่ะ อยากทราบว่าเขาเป็นยังไงบ้าง
-
นิรา
เขาไม่ดีขึ้นเลยค่ะ ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไง
-
หมอ โม
คุณป้าอยู่คนเดียวเหรอคะ
-
นิรา
ตอนนี้ลูกชายคนเล็กกลับมาช่วย แล้วค่ะ
-
หมอ โม
ฉันขอพบ คุณเอวาได้มั้ยคะ อาจจะพอช่วยได้
-
นิรา
ตอนนี้ฉันคิดว่า....ไม่สะดวกค่ะ คุณหมอ ถ้าเขาเจอคนแปลกหน้า ฉันกลัวว่าเขาจะอาละวาด ขึ้นมาค่ะ
-
หมอ โม
อ๋อ....ถ้าคุณป้ามีอะไรให้ช่วยบอกได้เลยนะคะ
-
นิรา
ค่ะ...ขอบคุณมากค่ะหมอ
-
เครัน
แม่ครับ.... ใครมาครับ
-
นิรา
หมอที่เคยดู เอวาน่ะ...
-
นิรา
แม่ให้เขากลับไปแล้วละ แม่กลัวว่าถ้าพี่แกเจอคนแปลกหน้าพี่แกจะอาละวาดอีกน่ะ
-
นิรา
เอวา เป็นไงบ้าง.....
-
เครัน
นอนหลับไปแล้วละครับ... แต่อยู่ที่ห้องผมนะครับ ผมจะอยู่เป็นเพื่อนพี่เอง
-
นิรา
ดีจ้า....ดีแล้ว อยู่เป็นเพื่อนพี่เขาหน่อย
-
4 มิถุนายน 2016 8:00น. บ้านเอวา
-
เครัน
แม่....ทำอะไรอยู่ครับ ของเยอะแยะเชียว
-
นิรา
วันนี้แม่จะจัดงานวันเกิดให้ เอวาน่ะ
-
เครัน
จริงด้วย!!!
-
นิรา
ว่าแต่เอวาเป็น....
-
เครัน
ดีครับ... ไม่โวยวาย นอนหลับสนิทดีครับแม่
-
4 มิถุนายน 2016 18:00 เมื่อท้องฟ้ากำลังหมดแสง เสียงรื่นเริงที่ได้ห่างหายไปนานก็กลับมา...ครอบครัว เสียงร้องเพลง เสียงหัวเราะ กับอาหารฝีมือแม่ มันช่างมีความสุข
-
ใครจะไปรู้ล่ะว่า...ความสุขที่อยู่ตรงหน้า มันจะอยู่ได้ไม่นาน เค้กสีขาวโพรนเหมือนหิมะ ที่วางไว้ตรงหน้า......
-
นิรา
ตัดเค้กเลยลูก...
-
เอวา
-
เมื่อเอวาตัดเค้กที่อยู่ตรงหน้า ก็มีเลือดไหลทะลักออกมาจากเค้กวันเกิดของเขา แต่เหมือนมีเพียงเขาแค่คนเดียวที่เห็นเช่นนั้น เหตุการณ์นี้ทำให้เอวา คุมสติไม่อยู่ กลับมาคุ้มคลั่งอีกครั้ง ทุกคนพยายามที่จะจับตัวเอวา เอาไว้ แต่ไม่ทัน.... เขาวิ่งเข้าไปซ่อนตัวในห้องน้ำ
-
ไม่นานนัก เสียงร้องด้วยความหวาดกลัวก็ดังขึ้น แม่เอวาวิ่งไปเอากุญแจมาเปิดห้องน้ำ ส่วน เครัน รอไม่ไหวอีกต่อไป เขาวิ่งไปเอาค้อน ระหว่างนั้น เอวาที่ยังคงอยู่ในห้องน้ำ ก็เห็นแมลงเต็มไปหมด เขากลัวจนก้าวขาไม่ออก ได้แต่ยืนร้อง น้ำตาไหลออกมาไม่หยุด....
-
เอวา
-
เครัน วิ่งมาพร้อมกับค้อน ระหว่างที่ได้ยินเสียงร้องด้วยความหวาดกลัว สิ่งที่ เครันเห็น มันทำให้เขา ใจเต้นรัว มือสั่น หน้าเย็น ตัวชา เมื่อสิ่งที่เขาเห็น มันเดินทะลุผ่านประตูเข้าไป เสียงหวีดร้องก็ดัง......
-
เครัน จะทำอย่างในสถานะการณ์นี้.... อย่าลืมให้กำลังใจโดยการ กดถูกใจให้ด้วยนะคะ เพื่อนๆสามารถติดตามได้ในตอนหน้านะคะ ฝากติดตามนิยายเรื่อง ปรารถนาบริสุทธิ์ ด้วยนะคะ ช่วยติชม เพื่อการพัฒนาให้ดีขึ้น ขอบคุณค่ะ
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น