การเวลาผ่านไปเกือบสองสามวันหลังจากที่ผมโดนลากไปเที่ยวเล่นกับป๊ะป๋า ตอนนี้ผมก็กลับมาเมืองราเฟเซียที่นัดเพื่อนๆให้ไปพบกันที่นั่น ส่วนอาคารภาคีของพวกเรา ก็กำลังก่อสร้างด้วยอุปกรณ์เทคโนโลยีและทรัพยากรจากเมืองต่างๆช่วยเหลือพวกเราทำให้คาดว่าจะสร้างเสร็จภายในเวลา1อาทิตย์ เรามีแผนจะไปจัดการเมล็ดพันธ์ปรสิตกันในภายในเดือนนี้แต่แน่นอนว่าทุกคนต้องอยากพักผ่อนซึ่งการพักผ่อนก็เป็นการตอบแทนพวกเค้าได้ดี
"มารอก่อนเวลาอีกหรอ" ผมยิ้มเมื่อเห็นคนที่กำลังยืนรอผมอยู่ที่น้ำพุกลางเมือง
"หึ คนมาตรงเวลาแบบนายนี่มัน" อีกฝ่ายพูดพลางเอาฝ่ามือใหญ่ๆลูบหัวผมเบาๆ
"ปะ ผมหวังว่าคุณอาเมอร์เรจะวางแผนทริปเดทของเราออกมาได้ดีนะครับ " ใช่ครับนี่คือเดทของผมกับแอสลาท ไม่ต้องแปลกใจไป ผมรู้ความรู้สึกของพวกเขามานานแล้ว แต่ไม่มีโอกาสที่จะตอบรับหรือแสดงออกให้แก่พวกเขาได้เห็น
คนที่มาแอบชอบผมก็มีสามคนคือ แอสลาส คุณบัน และ อีริค ทั้งสามตกลงกันว่าขอผมเดทกันคนละวัน ซึ่งผมก็ถือว่าว่างและอยากผ่อนคลายเลยไม่ได้ขัดอะไร เลยตอบตกลง วันแรกเป็นของแอสลาส ซึ่งอีกฝ่ายแต่งตัวออกมาดูหล่อสมเป็นชนชั้นสูง หากแต่ไม่ได้ดูมากจนเกินไป กำลังพอดีสำหรับเดินเที่ยว
"แน่นอน เป็นเกียติที่คุณผู้บัญชาการสูงสุดมาร่วมเดทกับผมทั้งที " ฉายาที่ผมได้มาหลังจากจบการรบกับพวกราชันคือผู้บัญชาการสูงสุดครับ ได้รับการสลักลงศิลาจารึกแห่งปฐมบทแรกเริ่มของการรวมกันของแต่ละเมือง
ผมกับแอสลาสมาหยุดอยู่ที่สนามซ้อมยิงธนูทำเอาผมหันควับไปหาแอสลาททันที
"พามาเดทที่สนามซ้อมยิงธนู?" ผมถามออกไปเมื่อไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายจะพาผมมาที่นี่จริงๆรึป่าว
"เราเป็นนักรบนะ สถานที่เดทแบบเราๆคงไม่ใช่ห้างแน่นอนอีกอย่างฉันรู้นายชอบแบบนี้มากกว่า"แอสลาสพูดพร้อมกับส่งคันธนูมาให้ผม
"อ่า...นั่นสิ มาแข่งกันใครยิงเข้าเป้ามากกว่าคนนั้นชนะ คนชนะสั่งคนแพ้ได้อย่างนึงนะ" ผมที่คิดจากคำพูดของอีกฝ่ายแล้วมันก็จริง ผมเลยไม่ได้ใส่ใจอะไรแล้วลองง้างธนูยิงเล่นดู
.
.
.
อีกด้านนึงของสนาม
"อีตาสมองไม่รู้จักคิด คิดได้ไงพาคนที่ชอบมาเดทแบบนี้เนี่ย" ร่างของหญิงสาวนามแคสซิสกำลังเกาะขอบกำแพงที่อยู่ห่างจากแอสลาสและแซคไม่ไกล
"นั่นสิคะ เดทแบบนี้มัน"ตามมาด้วยเทลม่าที่อยู่ในชุดคลุมมิดชิด
"กระผมว่ามันก็เหมาะกับทั้งสองดีนะครับ" อานาทนั้นเป็นคนที่เสนอให้ทุกคนตามมาดูการเดทของทั้งสองคนเอ่ยขึ้น
"คุณแอสลาสนี่สมกับที่เป็นคนเคร่งเครียดในสนามรบจริงๆนะครับ " อีริคเองตอนนี้ก็สวมแว่นกันแดปิดบังใบหน้าตนเองเอาไว้
"อืม อืม " คุณบันเองก็เช่นกัน
"ริสะเอากล้องส่องทางไกลมาให้ทุกคนแล้วจร้า" และแน่นอนอุปกรณ์ในการสอดส่องนั้นเธอเป็นคนทำมาให้
.
.
.
กลับมาจุดของแอสลาสและแซค
"ไอ้เจ้าพวกนั้น"แน่นอนคนประสาทสัมผัสไวแบบพวกเค้าการสะกดรอยแบบนั้นแทบไม่กลบกลิ่นอายเลยสักนิดมีีหรือที่เค้าและแอสลาสจะไม่รู้
"ฮะฮ่ะ ดีแล้วนี่ครับ พวกเค้าดูกระตือรือร้นแล้วก็สนุกดี" ผมพูดพร้อมกับยิงธนูไปปักลงกลางเป้า
"แต่นี่มันเดทนะ" แอสลาสพูดเบาๆกับตัวเองแล้วยิงธนูเข้ากลางเป้าเช่นกัน
ผมที่ได้ยินก็แอบลอบขำพร้อมกับยิงเป้าต่อ เรายิงกันทั้งหมด10ดอก ผลที่ออกมาคือผมชนะแอสลาสไป1แต้มเพราะผมยิงเข้ากลางเป้า9ดอกส่วนแอสลาส8ดอก
"เอาละคนแพ้ต้อทำตามคำสั่งคนชนะหนึ่งครั้งไม่ลืมใช่ไหม" ผมพูดทวนสิ่งที่เราตกลงกันไว้
"ชิ ถ้าเจ้าพวกนั้นไม่ทำให้ฉันเสียสมาธิ ฉันไม่มีทางแพ้นายแน่แซค" แอสลาสพูดพลางเหล่ตาไปมองกลุ่มของคุณแคสซิสที่ยืนซุบซิบกันอยู่
"แพ้ก็คือแพ้ เอาละงั้นผมขอสั่งให้...." ผมยิ้มทะเล้นพร้อมกับมองหน้าของแอสลาส
.
.
.
.
"นี่นายชวนฉันมาเก็บสมุนไพรเนี่ยนะ" แอสลาสบ่นออกมาในขณะที่ตอนนี้เค้าถือดาบไว้ในมือ
ใช่ครับผมชวนเค้าเข้ามาในป่าแสงเพื่อเก็บหาสมุนไพรเพิ่มเติม เพราะตอนสู้กับบรูมเนียเสียไปเยอะ
"ก็ใครบอกละว่าให้ทำอะไรสมกำเป็นพวกเราหน่ะ นี่ไงเก็บสมุนไพรกัน "ผมยอกย้อนอีกฝ่ายบ้าง
"เออดีจริง" ถึงอีกฝ่ายจะบ่นแต่ก็เดินประกบผมอยู่ดี
"แปปครับ "ผมว่าพลางหยักหน้าให้กับซอลที่ผมเรียกออกมา
"คิก คิก อู้วววว" ภูติตัวน้อยหัวเราะออกมาพร้อมกับดีดนิ้ว
"เหวอ!"เสียงร้องของคนจำนวนมากมาพร้อมกับร่างของพวกเค้าที่ถูกพลังจิตของซอลบงการทำให้ลอยมาหาพวกผม
"ไหนไหนแล้วพวกคุณก็มาช่วยผมเก็บสมุนไพรค่าที่แอบตามพวกผมทั้งวันเลยแล้วกันครับ" คนกลุ่มนั้นไม่ใช่ใครอื่นก็เพื่อนๆในภาคีกุหลาบขาวทั้งนั้นแหละครับ
"อะไรน่ะ แหะๆ พอดีเค้านึกขึ้นได้ว่าพ่อเรียกเดียวมาน๊า" คุณแคสซิสว่าพลางทำท่าว่ายในอากาศแต่ก็นะพวกเค้าลอยอยู่ไม่ได้หมายความว่าจะว่ายหนีไปได้ซักหน่อย
"โฮะ โฮ่ เยี่ยมเลยนึกว่าจะตกเป็นทาสหลังขดหลังแข็งคนเดียวซะแล้ว"แอสลาสยิ้มพร้อมกับจ้องไปมองทุกคน
"เอาละครับ เรามาเก็บสมุนไพรกันเถอะ "ผมยิ้มแล้วเดินนำทุกคนออกไป
"ช่วยไม่ได้ละน๊ะ " คุณแคสซิสยิ้มพร้อมกับตีลังกาออกจากการควบคุมจิตของซอลมายืนข้างๆผมแล้วเอามือพาดบ่าผมไว้
"หึหึ"คุณบันขำออกมาเล็กน้อยแล้วเดินมาลูบหัวผมเล่นไปมาเบาๆ
"สมกับเป็นแซคเลยนะครับ "อีริค
"แบบนี้แหละค่ะหัวหน้าของพวกเรา" เทลม่ากล่าวพร้อมกับเรียกอสูรรของเธอออกมา
"ไม่เคยคาดเดา การกระทำแบบนั้นของเค้าเลยนะครับ"อานาท
"เย่เย่ นี่แหละุปแบบของพวกเรา ริสะชอบแบบนี้ที่สุด" ริสะวิ่งมากระโดดขี่หลังของอานาททันที
ต่อให้อะไรจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนพวกเราก็ยังเป็นพวกเรา คนที่พร้อมจะอยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุข และฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน พบหน้าแล้วมอบรอยยิ้ม ส่งความสุขและความหวังให้ พวกเราคาดเดาไม่ได้ พวกเรารวมคนที่แปลกไว้ด้วยกัน เป็นสิ่งยึดเหนี่ยวของจิตใจกันและกันเอาไว้ อบอุ่นเหมือนครอบครัว เพราะเราคือ ภาคีกุหลาบขาว
แล้วเราจะรอสมาชิกใหม่อย่างพวกคุณ พวกคุณที่เปี่ยมไปด้วยพลังงานที่มาจากที่ต่างๆ และพวกเราหวังว่าคุณจะมีความสุขเมื่อได้รับพลังจากเรื่องราวเหล่านี้ มีกำลังสู้ต่อไป อย่าท้อ เพราะเรารอคุณอยู่นะ
---------------------------------------------------------
จบแล้วจริงๆ จบแบบจบแล้วอะจ่ะ ภาคต่อจะมาหรือป่าวทางนี้ก็วางแผนไว้ว่าจะมีต่อ แต่ขอไปเรียงเนื้อหาก่อนเพราะมันยากพอสมควร เราตั้งใจแต่งมากกับเรื่องนี้ หวังว่าทุกคนจะสนุกกับมัน ขอบคุณครับ