คาบที่ 2 นาฏศิลป์:ตอนบ่าย(บทต้น)
-
น้ำตาล
นี่ๆๆราตรีเธอเชื่อเรื่องผีนางรำในห้องนาฏศิลป์ไหม (Hey, do you believe in the raty dance in the dance hall?)
-
ราตรี
ทำไมเหรอน้ำตาล..มีอะไรกับห้องนาฏศิลป์รึเปล่า (Why? Numtan... What's with the dance room?)
-
น้ำตาล
ก็อ่ะนะมีคนเขาว่าทุกคืนจะได้ยินเสียงดนตรีไทยดังมาจากห้องนาฏศิลป์แล้วมีนางรำโผล่มาจากห้องนั้นในสภาพปากฉีกใส่ชุดไทยเต็มยศและมาในสภาพคอหักแขนหักในสภาพสยดสยองเลยล่ะ (Well, there are people who say that every night a famous Thai music is heard from the dance room, then a female dancer emerges from that )
-
ราตรี
อ่าจ้ะ... (Ah...)
-
น้ำตาล
แล้วคืนนี้รีบกลับบ้านไหมล่ะเราไปพิสูจน์กัน (And tonight, hurry back home? Let's go to prove it.)
-
ราตรี
อ่า...ฉันไม่.. (Ah ... I'm not ..)
-
น้ำตาล
น๊าาาาา...ราตรีครั้งเดียวเอง (Naaaaaa ... raty)
-
ไอริณ
นั่นสิน้าา...ถ้าไม่ลองก็ไม่รู้ (This ... If you don't try, you don't know.)
-
น้ำตาล
อ้าวไอริณมาตั้งแต่เมื่อไหร่ดีจ้ะ (Oh Irin since when? Good afternoon.)
-
ราตรี
อ๊ะ!!..ไอริณ (Oops !! .. Irin)
-
ไอริณ
ไงเจอกันอีกแล้วนะ (Hey, see you again)
-
ราตรี
อื้ม (Hmm)
-
น้ำตาล
คงไม่ต้องอธิบาย..เธอจะไปกับเราไหม (You don't have to explain .. will you go to us?)
-
ไอริณ
อืมมม...แต่ที่ฉันได้ยินมาว่าในห้องนาฏศิลป์ผีนางรำเฮี้ยนมากไม่ใช่เหรอ (Hmmm ... But what I heard is that in the dance hall, the dance lady is so crazy, isn't it?)
-
ราตรี
นั่นน่ะสิ..น้ำตาลเธอแน่ใจหรอว่าจะไปจริงๆน่ะ (That's right .. Numtan, are you sure you want to go?)
-
น้ำตาล
อื้ม...ก็จริง (Hmm ... True)
-
ราตรี
งั้นเรา.. (So we ..)
-
น้ำตาล
แต่เราก็ไม่ได้ไปลบหลู่สักหน่อยเราแค่อยากรู้ว่าผีนางรำมีจริงไหมแล้วอีกอย่างฉันอ่านประวัติมาหมดแล้วไม่ต้องกลัวหรอก (But we're not going to disrespect me a bit, we just want to know if the ghost of the Mariam is real.)
-
ราตรี
ถ้าอย่างนั้นก็ได้จ้ะ (If so, then.)
-
น้ำตาล
ไอริณว่าไง (What's up, irin?)
-
ไอริณ
ฉันยังไงก็ได้แหละ (I can do it.)
-
น้ำตาล
โอเคยังงั้นก็เจอกันตอนเย็นน้าาา (Okay, then we'll meet in the evening)
-
น้ำตาล
-
จบบทต้น
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น