เกี้ยวรักมาเฟียร้าย
บทที่ 16 แมวถูกขโมย 40%
ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

บทที่ 16 แมวถูกขโมย 40%

ท​ที่​ ​16 

แ​โ​ขโ​ ​1 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​คเรา​ั​ีสิ​่​ที่​จำ​ฝัใจ​และ​ไ่​สาารถ​ลื​ัไ​้​ ​เรื่​ที่​เรา​ั​จำ​ฝัใจ​ัจะ​ไ่ใช่​เรื่​่า​จจำ​แต่่า​ั​ั​จำ​ฝั​แ่​ติตา​ไ่ีั​ลืเลื 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เขา​เิ​ใ​ครครั​ที่​เหื​จะ​ธรรา​แต่​็​ไ่ธรรา​ ​พ่​ข​เขา​เื้ห้า​เป็​ัธุริจ​ผลิต​ารัษาโรค​แต่​เื้​ลัเป็​หัห้า​แ๊​าเฟี​ี​ธุริจ​ค้า​า​ใ​ตลาื​ ​แ๊​าเฟี​ข​พ่​ิ​าณาเขต​ไ่​า​ิทธิพล​ข​แ๊​็​ีพ​ป​ระาณ​ ​่ที่จะ​ร​แ๊​ไ้​ใหญ่​ขา​ี้​พ่​ข​เขา​ต้​แต่า​ั​แ่​ผู้​ซึ่​ให้ำเิ​เขา​หลัจาที่​แต่า​ั​พ่​เขา​ไ้​เพี​ ​5​ ​เื​เท่าั้​ ​ทั้ส​แต่า​ั​ปราศจา​คารั​ ​่ที่จะ​แต่า​ทั้คู่​ไ่เค​พ​เจั​า​่​ ​ัั้​เขา​ผู้​ซึ่​เิ​า​จึ​ไ่​สาเลื​ข​พ่​เล​แ้แต่​ห​เี 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​แ้่า​พ่​ั​แ่​ไ่ี​คารั​ให้​ั​แต่​เขา​็​ั​ไ้รั​คารั​คา​เ็ู​จา​ท่า​ทั้ส​ ​เรา​สา​ค​เป็​ครครั​ที่​ผูั​ั​้​คาผูพั​และ​คาเข้าใจ​ั​ ​ตที่​โต​ขึ้​พ​จำคาไ้​าสิ่า่า​รตั​เขา​เริ่​เปลี่ไป​ ​จู่​ ​ๆ​ ​แ่​็​หา​​ไป​จา​้า​เื​ส​สัปาห์​ ​พ่​ข​เขา​พาา​ตาหา​แ่​ที่​หา​ไป​่าไร​้​ร่ร​ ​ภาพ​จำ​ตที่​เห็​แ่​ใ​ัั้​เหื​ไ่ใช่​แ่​ ​แ่​ข​เขา​เปลี่ไป​ตั้แต่​ัั้​ที่​ลัา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ “​่า​!​ ​่า​ ​่า​เข้าา​ ​ฮื​ ​ๆ​ ​”​ ​เลี​่า​ ​ั่​คื​ชื่​แ่​ข​เขา​ ​หล่​ำลั​หาผา​ั​ภาพหล 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แ่​ผ​เ​ครั​”​ ​เขา​ใ​ั​สิ​ข​พา​​ที่จะ​เข้าไป​หา​แ่​ ​แ่​ที่​ค​​ค​ห​ค​เรี​ไป​ชิ​าหาร​ข​ที่​ท่า​ทำ​เส​ ​ๆ​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ตี้​แ่​ข​เขา​ไ่​สาารถ​ทำ​สิ่​เหล่าั้​ไ้​แล้​ ​สิ่​ที่​ท่า​ทำไ้​ตี้​คื​ู่​ใ​ห้​สี่เหลี่​ที่​ไ่ี​ะไร​เล​ ​ู​ ​ๆ​ ​ไป​็​เหื​ห้ขั​ห้​หึ่​ ​เหตุ​ที่​ต้​พา​แ่​า​ู่​ใ​ห้​ปิ​ทึ​ไ่ี​ห้าต่า​ ​่ห้าี้​แ่​ู่​ใ​ห้​ปติ​แต่​ท่า​พาา​หา​สิ่​ที่จะ​ทำ​สาารถ​ทำร้า​ตัเ​ไ้​ู่​เรื่​ ​ๆ​ ​ท่า​ั​หาเรื่​ให้​ตัเ​เลืตา​ทุั​ ​จ​พ่​ทไ่ไห​จึ​ให้​แ่​า​ู่​ที่​ห้​ี้​ ​เขา​คิถึ​แ่​า​​แ่​ ​ผ่า​าสา​เื​แล้​ที่​เขา​ไ่​สาารถ​​แ่​ไ้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไ่​ ​รี๊​ ​ช่​้​ใคร็ไ้​ช่​้​ ​ฮื​ ​ๆ​ ​”​ ​เลี​่า​รีร้​เสีสั่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แ่​ ​แ่​ครั​​ผ​ห่​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​​ไป​ะ​ ​่า​ ​ะ​ ​่า​เข้าา​ ​ฉั​ ​ๆ​ ​ลั​แล้​่า​ทำ​ะไร​ฉั​ี​เล​ะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แ่​...​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​พ​เถะ​ลู​ ​ตี้​แ่​ข​ลู​จำ​ลู​ไ่ไ้​แล้​”​ ​เจ​เร​ี่​ ​ี่​คื​ชื่​พ่​ที่​ไ่ี​สาเลื​เี​ั​เขา​แต่​ท่า​็​รั​ูแล​เขา​่าี​เส​ ​ท่า​ใช้​ืา​ล​​่า​และ​​เขา​ ​สาตา​ข​ท่า​ู​เศร้า​า​ ​ๆ​ ​า​ที่​​แ่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ทำไ​ครั​ ​เิ​ะไร​ขึ้​ทำไ​แ่​ถึ​จำ​ผ​ไ่ไ้​”​ ​เขา​เ​็​รู้สึ​เศร้าใจ​ที่​แ่​เป็​แี้​ ​เศร้า​จ​เจ็​ไป​ถึ​หัใจ​ห​แล้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เรื่​ั​ไ่่าฟั​หร​ลู​ ​เข้แข็​เพื่​แ่​ข​ลู​เข้าใจ​ั้​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ผ​ไ่รู้​เล​่า​ผ​จะเข้​แข็​ไ้​ัไ​ ​ตี้​ผ​เศร้า​า​ที่​แ่​จำ​ผ​ไ่ไ้​ ​ท่า​​ผ​ไ่ไ้​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แต่​ลู​​แ่​ไ้​ไ่ใช่​หรื​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เขา​พ่​้​สาตา​ที่​ีคำ​ถา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แค่​เข้าใล้​แ่​ ​แ่​็​ร้ไห้​แล้​ ​แล้​ผ​จะ​​แ่​ไ้​ัไ​ครั​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ี​สัพั​า​ฤทธิ์​แ่​ข​ลู​็​จะ​หลั​ ​ลู​ปลประโล​แ่​้​คารั​ข​ลู​้​าร​​เพื่​ไ่​ให้ท่า​ฝัร้า​ ​ั่​เป็​สิ่​เี​ที่​ลู​จะ​ทำไ้​ใ​ตี้​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​แ้​เขา​่า​ให้​แ่​เหืเิ​ใจจะขา​แต่​ั​็​ไ่​สาารถ​ทำไ้​ ​เขา​จะ​ร​จ่า​แ่​จะ​หลั 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ลู​ู่​ที่ี่​่​ะ​ ​พ่​จะ​​ไป​ทำา​ ​ท​ะ​ลู​”​ ​เจ​เร​ี่​​เขา​เพื่​เป็าร​ส่​ำลัใจ​ให้​เขา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เจ​เร​ี่​เิ​จา​ห้​ไป​สัพั​ ​ที่​ห้​ข​แ่​จะ​ีที​แพท์​และ​พา​าาล​ค​ูแล​ ​แ่​ั​ไ่​หลั​เขา​จึ​​ไป​ข้า​ ​เิผ่า​ห้ทำา​ข​พ่​ ​เขา​่า​จะ​ไป​เข้า​ห้้ำ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ะไร​ะ​”​ ​เสี​ข​เจ​เร​ี่​ั​​​ห้​ ​เสี​ที่​ั​่า​ปติ​่าที่​เขา​ไ่เค​ไ้ิ​ทำให้​เขา​หุชะั 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แ๊​ ​Black​ ​Dragon​ ​ำลั​าล้า​พ​ที่​คิ​จะ​ต่ต้า​ารปคร​แ​เ่า​ครั​”​ ​หรื​็​คื​พ​ที่จะ​ล้​แ๊​ใหญ่​และ​เ่าแ่​่า​แ๊​ ​Black​ ​Dragon​ ​สิะ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ประเทศ​ั​ี​ผู้ำ​แล้​าเฟี​่า​พเขา​จะ​ขา​ผู้ำ​ไ้​่าไร​ ​เพื่​ไ่​ให้​เป็าร​ล้ำเส้​หรื​หาิ​ทัพื​้​ที​่​ั​จึ​ี​ค์ร​เพื่​ทำห้าที่​ใ​าร​จัสรร​ริหาร​และ​แ๊​ที่​ุำาจ​และ​ู่​เหื​ทุ​แ๊​า​หลา​ช่าุ​ค​ ​Black​ ​Dragon​ ​เป็​แ๊​เ่าแ่​ที่​ไ้รั​าร​รั​จา​แ๊​ื่​ ​ๆ​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เรื่​ี้​ั​ัไ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ี​ธา​เริ่​รลุ่​จา​ลุ่​ที่​ไ่​ช​ารทำา​ข​ลุ่​ ​Black​ ​Dragon​ ​ครั​เริ่​จา​ลุ่​เล็​ ​ๆ​ ​ไป​ลุ่​ใหญ่​ ​ๆ​ ​ตี้​ท่า​หลุส์​ทรา​เรื่​ทั้ห​และ​ลติ​ให้​ำรา​ค​ลุ่​ี้​ครั​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เจ​เร​ี่​เครี​หั​เขา​เค​ไ้รั​าร​ช่เหลื​จา​ี​ธา​ครั้​ที่​ไ้รัาเจ็​จา​ารต่สู้​ระห่า​ที่​คุ​ส่​าล​๊ต​ใหญ่​ข้า​ประเทศ​และ​ถู​ตำรจ​ไล่​ล่า​จ​เิ​ารปะทะ​และ​เขา​ไ้รัาเจ็​ ​ี​ธา​หัห้า​แ๊​ ​Black​ ​hole​ ​เป็​ค​ให้าร​ช่เหลื​และ​ูแลรัษา​จ​หา​ี​ ​จา​ที่​รั​ราา​จา​ลู้​า​เรื่​ ​ๆ​ ​ทำให้​เขา​รู้​่า​ี​ธา​เป็​หัห้า​ข​ค​ลุ่​ี้​ที่​คิ​จะ​โค่​ไ้​ใหญ่​่า​หลุส์ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เรื่​ี้​ถึ​เรา​ไ่​า​ุ่​แต่​็​เหื​้า​ขาล​ไป​ใ​หลุ​แล้​สิะ​”​ ​ไ่่า​เลื​ฝั่​ไห​็​ู​ัตรา​และ​ไ่ั่ค​ ​ท่า​หลุส์​ค​ทรา​เรื่​ข​เขา​ั​ี​ธา​ที่​ี​คา​สิท​ั​พสคร​แต่​ถ้าหา​เขา​จะ​ไป​่า​เขา​ไ่ไ้​เห็้​ั​สิ่​ที่​ี​ธา​ำลั​ทำ​ู่​ี​ฝ่า​็​ค​ไ่เชื่​แ่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เรื่​ี้​เรา​คร​ู​ต่ไป​่​ี่า​ั้​ครั​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ค​ต้​เป็​่าั้​ ​ู่​เี​ ​ๆ​ ​ไป​่​ ​แล้​เรื่​เลี​่า​ล่ะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ั​สื​ไ่ไ้​ครั​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ฉั​า​จะ​รู้​จริ​ ​ๆ​่า​คที​่​ั​ทำ​เ​รี​่า​เป็​ใคร​”​ ​เจ​เร​ี่​ำหั​แ่​้​คาโรธ​จั​ ​เขา​ไ่ใช่​คี​แต่​็​ไ่ใช่​คเล​ที่​ช​าร​ี​เซ็ส์​แ​ขืใจ​ผู้หญิ​ ​สภาพ​ข​เลี​่า​ที่​เจ​ใ​ัั้​ั​เป็​ภาพ​ที่​โหร้า​า​จริ​ ​ๆ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ผ​จะ​พาา​ให้​า่า​ี้​ครั​”​ ​เขา​เ​็​รั​และ​เคารพ​า​หญิ​เลี​่า​า​เพราะ​ท่า​เป็​คใจี​ั​ลู้​ทุค​ ​ไ่​แปลที่​ทุค​จะ​เจ็แค้​เื่​ท่า​ถู​ทำร้า 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​พ​ั​ค​เตรีาร​าี​ ​ทำต่​ไป​แ้​ไ่​เจ​ะไร​า​็​ต้​สืต่​ไป​ ​จะ​รู้​ช้า​รู้​เร็​เรา​็​ไ่​สาารถ​แ้ไข​สิ่​ที่​ั​ล้เหล​ไป​แล้​ไ้​ ​าคต​ต่าหา​คื​สิ่​ที่​เรา​ำห​ไ้​และ​เรา​ต้​ลืทำ​จ่า​จะ​รรลุเป้าหา​ ​ฉั​จะ​เป็​ค​ฆ่า​คที​่​ั​ทำร้า​เลี​่า​ทรา​ั​ให้​สาส​ั​สิ่​ที่​ั​ทำ​ไ้​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​้ำตา​ข​เจ​เร​ี่​ไหล​ล​ผ่า​แ้​้​คาเจ็ป​ ​ภาพ​ข​เลี​่า​ที่​ถู​ทำร้า​จ​แท​จำ​ไ่ไ้​ ​ั​ั​ฝั​ู่​ใ​ใจ​ ​าแผล​ทั่​ตั​ี​แต่​รแผล​ที่​ถู​ทิ้​ไ​เจา​าร​ทรา​ระห่า​ี​เซ็ส์​่าเห็ไ้ชั​ ​ร่ร​ตร​ส่​ั้​ทั้​ห้า​และ​หลั​ถู​ทำ​่า​ทารุณ​ ​าแผล​ภา​ั​ขา​ี้​และ​าแผล​ภาใ​เล่า​ั​จะ​ขา​ไห 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เขา​ที่​ื​ู่​​ห้​ห้า​ผู้​เป็​พ่​ผ่า​รแ​ข​ประตู​ห้​ ​้ำตา​็​ไหล​ซึ​า​เป็​สา​เช่เีั 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​แร​๊​! 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ิ่​ใล้​ัที่​จะ​ไ้​ชำระ​แค้​ภาพ​ใ​ีต​็​ิ่​ชัเจ​าขึ้​ ​เขา​ื​เช็้ำ​ตา​ที่​ไหล​ซึ​า​เื่​ไ้ิ​เสี​เปิ​ประตู​ห้้ำ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​พล​ลั​่​ะคะ​”​ ​พลไพลิ​เิ​า​จา​ห้้ำ​หลัจาที่​เข้าไป​แต่ตั 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ี​สา​ั​จะ​เริ่​า​ที่​เรา​คุ​ั​ไ้​ ​เธ​เตรีตั​ให้พร​้​​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แล้​ฉั​ต้​ทำ​ะไร​้า​คุณ​ั​ไ่ไ้​​ฉั​เล​ะคะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ี​ส​ั​ฉั​จะ​​ราละเี​สิ่​ที่​เธ​ต้​ทำ​ ​า​ี้​ถ้า​เธ​พลา​เธ​าจจะ​ไ่ี​ชีิต​ร​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ฉั​เลื​ไ้​้​หรื​คะ​”​ ​ผู้ชา​ัตรา​ไ่​คร​เข้าใล้​เป็​ที่สุ​ ถ​่า​ั​จะ​พลา​็​พลา​ตั้แต่​ที่​หล่​รู้จั​ผู้ชา​ตรห้า​ี้​แล้​ล่ะ​ ​ทำ​็​ตา​ไ่​ทำ​็​ตา​ีค่า​เท่าั​ ​เลื​ทำ​ั​ูท่า​จะ​ร​า่า​ตัสิใจ​ไ่​ทำ​ตี้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​คิ​ไ่ผิ​ที่​เลื​เธ​จริ​ ​ๆ​ ​” 

************************************************************** 

ไ่ีใคร​ไ่เค​ผ่า​คาเจ็ป 

าจจะ​ีคำ​ผิ​้า​ต้​ขภั​ค่ะ 

ขคุณ​ค่ะ 

กลับหน้าเรื่อง
#
 
#สามารถติกตามข้อมูลข่าวสารการอัพนิยายของ พริ้งพราวจันทร์ ได้แล้วที่นี่
พริ้งพราวจันทร์
ผลงาน( E-BOOK) มีวางจำหน่ายแล้วที่
 
#        #    #   #
 

 

 
ฝากทุกๆ ผลงานไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนักอ่านด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
 
 
 
 

 
สัญญารัก รสสวาท (ซีรี่ย์ชุด พ่อทูนหัวที่รัก)
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“ถ้าไม่ติดประชุม คุณป๊าว่าจะรักเมียสักรอบสองรอบ แต่อย่าเสียใจนะครับเด็กดี เดี๋ยวพอคุณป๊าประชุมเสร็จ คุณป๊าจะจัดให้สามรอบถือเป็นการปลอบขวัญก่อนอาหารเที่ยงนะครับ” คนพูดพูดหน้าตาเฉยแต่คนฟังนี่แก้มแดงร้อนผ่าวแทบไหม้ “เชอะ ใครเขาอยากให้ปลอบกันล่ะ” ไฮยาซินธ์เอ่ยเสียงหวานขึ้นจมูกอย่างงอนๆ เชิดจมูกรั้นเป็นการยืนยัน “คุณป๊ารู้หรอกน่า ว่าไฮย่าน่ะอยากให้คุณป๊ารักใจจะขาด” “หยุดพูดเลยนะ ไฮย่าไม่อยากให้คุณป๊ารักแบบนั้นหรอ...ก...อื้อ...” คนงอนแก้มป่องถูกขโมยจูบจนปากเล็กอวบอิ่มนั้นบวมเจ่อเพราะพิษจูบมาราธอนของสามี “เด็กเลี้ยงแกะ”*****เรื่องราวของคุณป๊ากับไฮย่าเป็นเรื่องราวหวานหื่นกำลังกรุบกริบรสชาติกำลังอร่อย***********อย่าแค่มองผ่านลองโหลดอ่านตัวอย่างก่อนนะคะ****** ขอบคุณค่ะ^_____^

 

 

 

 

ปรารถนารัก สาวน้อยขนมหวาน (ซีรี่ย์ชุด พ่อทูนหัวที่รัก)
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“หนูหลง…ตัวหอมเหลือเกิน…นุ่มลิ้นเสียจริง…” แดเนียลลูบไล้มือไปตามสัดส่วนเหมาะเจาะประกอบเป็นหล่อนเต็มไม้เต็มมือ “คุณแดน…พอเถอะค่ะ…หนูหลงจะไม่ไหวแล้ว…” ร่างกายของหล่อนมันกำลังจะไม่เป็นของหล่อนอีกต่อไป มันกำลังเชื่อฟังคนตัวโตด้านบนที่สั่งการด้วยความช่ำชอง มือไม้เลื้อยจับตรงนู้นตรงนี้อย่างรู้จุดว่าหล่อนชอบตรงไหน ความลับบนร่างกายของหล่อนไม่เป็นความลับสำหรับผู้ชายคนนี้อีกต่อไป ร่างอ้อนแอ้นของหล่อนถูกเขาเปิดเปลือยเชยชิมความหอมหวานจากเรือนร่างของหล่อนอยากเอาเป็นเอาตาย “ใจเย็นๆ นะเด็กดี โอ้โลมกันก่อน ถ้างั้นมันจะไม่เสียวนะ แล้วเดี๋ยวจะหาว่าคุณแดนทำเจ็บ อื้ม…”********* ซีรีย์ชุด พ่อทูนหัวที่รัก ประกอบด้วย 1.สัญญารัก รสสวาท (ไบรอันต์ vs ไฮยาซินธ์) 2.ปรารถนารัก สาวน้อยขนมหวาน (แดเนียล vs ดาราทอง) 3.เสน่หา ดรุณีอ้อนรัก (เคลวิน vs นิสากร)*********ขอฝากผลงานอีกเรื่องไว้ในอ้อมอกด้วยนะคะ*****************ขอบคุณค่ะ*********

 

 

 

รักเหนือน้ำ
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“เธออยากมีสามีไหม” ประโยคคำถามที่ทำคนฟังหน้าร้อนฉ่าไม่รู้จะโกรธเขา หรือควรแสดงความรู้สึกแบบไหนดีในสถานการณ์แบบนี้ แล้วคำถามของเขาอยากได้ประโยคคำตอบแบบไหนกัน “คุณถามทำไมคะ” “ก็ฉันอยากได้เมีย ก็เลยถามเธอว่าอยากมีเหมือนกันไหม” “คุณพระ!!!” ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอแยกอุทานเมื่อได้ยินคำถามตรงมากของเขา หน้าของหล่อนกำลังร้อนผ่าว ลมหายใจเริ่มติดขัด ดวงตาที่เคยกลมโตหลับปี๋ปิดสนิทกอดรัดร่างตนเองแน่นขึ้น เมื่อเขาโน้มใบหน้าคมเข้มลงมาหล่อนสัมผัสได้ถึงความอุ่นร้อนของลมหายใจใกล้มาก ขนในกายของหล่อนลุกเกรียว*****อิอิอิอิ มาฟินไปด้วยกันนะ*****
 
 
 
 
ดักหัวใจไว้ร้อยรัก ซีรีส์ชุด ก๊วนผู้ชายมากเล่ห์ ลำดับที่ 1
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
...เมื่อไก่สาวที่เลี้ยงไว้กำลังโตน่ากิน…...สมภารหนุ่มนั้นจะอดใจไม่กินไก่ที่ตัวเองเลี้ยงไว้ได้หรือ…********* ********* *********“คุณเข้ม...คุณเข้มทำอะไรฝันคะ” หล่อนยังตกใจไม่หายกับสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่เข้าใจว่าสิ่งที่ชายหนุ่มกระทำกับตนเองเรียกว่าอะไร แล้วที่หล่อนตกใจมากกว่าคือสิ่งที่เขาใช้เจ้านั่นทำ เจ้าสิ่งนั้นที่เขาเพิ่งหยิบกางเกงมาสวมปิดบังมันไว้จากสายตาของหล่อน “ถ้าเป็นสามีภรรยาที่แต่งงานกันแล้วก็เรียกว่าทำลูก” เขมทัตบอกอย่างนั้น เพราะคิดไว้แล้วว่าจะมัดมือชกแม่ของเด็กสาวด้วยแผนสองหากว่าเขาพูดสู่ขอแล้วยังไม่ยอมให้แต่งงานกัน แม้จะไม่ได้เกินเลยล่วงล้ำเข้าสู่ภายในแต่เขาก็ถือว่าได้เสียกันเลยแล้วกัน “ทะ...ทำลูกหรือคะ” “ใช่แล้ว แต่ว่าตอนนี้เรายังไม่ได้แต่งงานกันก็เรียกว่าทำเมีย” บอกอย่างนี้ปลายฝันน่าจะเข้าใจมากกว่าเดิม “คุณเข้มทำแบบนี้กับฝันทำไมคะ แล้วไหนคุณเข้มบอกว่าตรงนั้นของฝันแพ้ คุณเข้มจะช่วยดูให้ แล้วทำไมคุณเข้มต้องทำแบบนี้ด้วยคะ...” ตกใจกับสิ่งที่เขาพูด นี่หล่อนเป็นเมียของเขาแล้วงั้นหรือ หล่อนฝันอยู่หรือเปล่าปลายฝัน ******** ******** *********ปล.จากนักเขียนนะคะเรื่องนี้อ่านไปยิ้มไป เตรียมหมอนไว้จิกบ้างก็ดีค่ะ ^^แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น โหลดตัวอย่างไปอ่านก่อนนะคะ ********* ******** *********โหลดเลย โหลดเลย โหลดเลย ^^
เล่ห์หัวใจร้อยรัก ซีรีส์ชุด ก๊วนผู้ชายมากเล่ห์ ลำดับที่ 2
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“อยากกิน...” มองริมฝีปากสีชมพูเรื่อนัยน์ตาหวานเยิ้ม อะไรอยู่ในปากของหล่อน แล้วเขาอยากกินอะไรในปากของหล่อนกันล่ะเนี่ย ปลายไผ่พาซื่อจ้องมองคนที่ใช้ริมฝีปากหนาขบริมฝีปากอิ่มของหล่อนเบาๆ หลายๆ ครั้ง ติดๆ กัน “พอแล้วค่ะ ปากแตกหมด...” อุบอิบบอก เอาสองแขนดันหน้าที่ทำท่าจะทาบริมฝีปากต่ำลงมาอีก “ยังไม่ทันลงโทษเลยนะ” “อย่ามาโมเมสิ...อื้อ...” สองมือเล็กยกขึ้นมาดันและทุบเข้าที่บ่าหนาของเขาด้วยแรกกระจิดริดของหล่อนก็ยังไม่อาจต้านทานคนที่มีพละกำลังมากกว่าได้ เขาซอกซอนปลายลิ้นเข้ามาเกาะเกี่ยวลิ้นเล็กของหล่อนอย่างหน้าตาเฉยทั้งที่หล่อนพยายามที่จะดันลิ้นตัวเองหนี “อื้ม...” หวานเหลือเกิน ในความรู้สึกของเพ็ชระ ปึกๆ สองมือเล็กกำเป็นปั้นน้อยๆ ทุบตามบ่าไหล่ของเพ็ชระ แต่มันไม่สะเทือนมีผลกระทบกระทั่งที่จะทำให้เขาหยุดจูบหล่อนได้เลย หนำซ้ำยังดูดดุนเล่นลิ้นจนหล่อนมึนงงความรู้สึกพร่าเบลอไปหมด กำแน่นที่มัดกล้ามของเขาเมื่อร่างกายรู้สึกหวิวๆ แปลกๆ บริเวณท้องน้อยและจุดต่างๆ ที่ไวต่อความรู้สึก “เรียนรู้วันละนิดวันละหน่อยแล้วกันนะครับ” บอกแบบนั้นแต่ริมฝีปากหาได้หยุดรุกรานหล่อนไม่ แล้วนี่เขาจะมาพูดให้หล่อนดีใจเล่นทำไมกัน “อื้อ...พะ...พอแล้วค่ะ... ไผ่จะปากเจ่อ” เมื่อเขาปล่อยริมฝีปากให้เป็นอิสระเพื่อเอาลมหายใจ หล่อจึงต้องรีบบอกเสียงสั่นว่าให้หยุดการลงโทษไว้เพียงเท่านี้ นี่ขนาดหล่อนไม่ได้บอกนะว่าด่าเขาไปกี่คำกี่ประโยคมากน้อยแค่ไหนยังรู้สึกหนักๆ บวมๆ ที่ริมฝีปากแล้ว “อื้อ...จะ...จะ...จูบไผ่อีกนานไหมคะ...” ไม่มีคำตอบเป็นคำพูดมีเพียงจูบเป็นคำตอบเท่านั้น***************************************

 

 

พันธนาการหัวใจร้อยรัก ซีรีส์ชุด ก๊วนผู้ชายมากเล่ห์ ลำดับที่ 3
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
โชคชะตากำหนดให้คนแปลกหน้าโคจรมาพบกันจนเกิดเป็นโซ่ตรวนพันธนาการที่ไม่สามารถตัดขาดโซ่ตรวนเส้นนี้จะปลูกผูกรักให้เจ้าของดวงใจทั้งสองมีใจพิศมัยต่อกัน*******************************************“เราไปใส่เสื้อผ้ากันก่อนดีกว่านะครับโบตั๋น” “ค่า คูณแม่ขาโบตั๋นปายส่ายเสื้อก่อนนะคะ” เห็นคุณพ่อกับคุณแม่สนิทสนมหยอกล้อกันโบตั๋นดีใจ คุณพ่อคุณแม่รักกัน ยื่นแขนสั้นๆ ให้ผู้เป็นพ่ออุ้ม “เดี๋ยวแม่เลือกชุดให้นะคะ” “คุณรออยู่นี่นะ เดี๋ยวผมแต่งตัวให้โบตั๋นเอง เดี๋ยวคุณค่อยถักเปียให้โบตั๋น เราไปใส่เสื้อผ้ากันดีกว่าครับ คุณพ่อจะเลือกชุดสวยๆ ให้ลูกสาวพ่อเอง” “ค่าๆ โบตั๋นจะใส่ชุดที่คูณพ่อเลือกห้ายค่า” โบตั๋นเออออดีใจ ในหัวใจดวงน้อยของเด็กหญิงมีแต่ละอองความสุขสบายใจเต็มไปด้วยความอบอุ่น สายใยเล็กๆ ที่เรียกว่าสายเลือดและความผูกพันก่อให้เกิดความรู้สึกรักโดยไม่มีเหตุผลใดๆ สำหรับเด็กหญิงที่รู้สึกรักตามสัญชาตญาณ ไม่มีอะไรที่จะน่ายินดีเท่ากับการได้อยู่กับคุณแม่ ได้กอดคุณพ่อแบบนี้ “ทำไมฉันถึงได้รู้สึกกังวลใจแปลกๆ กับแค่เรื่องเขาใส่เสื้อผ้าให้โบตั๋นด้วยนะ ทำไมฉันถึงรู้สึกไม่พอใจที่เห็นเขาทำให้โบตั๋นมีความสุข หรือว่าฉันกำลังอิจฉาอยู่กันนะ...” หอมจันทน์มองตามหลังชายหนุ่มแล้วใคร่ครวญบางอย่างด้วยความว้าวุ่นใจ กลัวว่าลูกสาวจะผูกพันกับเขามากไปกว่านี้ กลัวว่าเขาจะแยกโบตั๋นไปจากอก แต่ก็ไม่อาจทำใจแข็งฝืนแยกลูกออกมาดื้อๆ ได้เพียงแค่เห็นแววตา รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะสดใส แค่นั้นก็ทำให้หล่อนไม่กล้าทำร้ายดวงใจของตัวเอง ในชีวิตของคนเป็นแม่สิ่งที่ทำให้เจ็บปวดใจได้มากที่สุดก็คือเสียงร้องไห้ และดวงตาที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาของลูก “แม่หอมขา เสร็จแล้วค่า...” เสียงแจ้วๆ ของลูกสาวดังมาก่อนตัวทำลายภวังค์ความคิดชั่วขณะของหล่อนและเพียงแค่เห็นหน้าลูกสาวหล่อนถึงกับตกตะลึง ทำไม...ทำไมโขมพัตถ์ถึงได้ทำกับลูกสาวที่น่ารักของหล่อนแบบนี้ด้วยนะ เสื้อแขนตุ๊กตาสีส้มแปร๊ดกับเอี๊ยมกางเกงผ้าสีเขียวเข้มปี๊ มีใส่ถุงเท้าให้ด้วยถุงเท้าสีขาวข้างสีไข่ไก่ข้างที่มีลายดอกไม้เล็กๆ เหมือนกันแต่สีนั้นต่างกันเล็กน้อย ไม่นะ เขาจะแต่งตัวให้ลูกสาวที่น่ารักของหล่อนแบบนี้ไม่ได้ “คุณพัตถ์! ทำไมคุณ ว๊ายยย!!!” หอมจันทน์เดินไปทางห้องแต่งตัวพร้อมกับฉวยข้อมือลูกสาวตัวเล็กไปด้วย ก่อนจะตะลึงเมื่อเห็นเข้าใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีเขียวอ่อนไม่ติดกระดุมและยังไม่ได้สวมกางเกงมีเพียงกางเกงในแบบผู้ชายสีขาวติดกายโชว์บั้นท้ายให้คุณแม่ลูกหนึ่งดู โขมพัตถ์เองก็ตกใจ ไม่ได้อายหญิงสาวแต่อายเด็กหญิงตัวน้อยต่างหากรีบดึงผ้าที่เพิ่งถอดกองไว้มาพันรอบเอวสอบ “คิกๆ คูณพ่อโป๊อยู่ค่า แม่หอมขา...” โบตั๋นเอามือเล็กมาทำท่าปิดตาแต่นิ้วห่างกันจนเห็นดวงตากลมๆ ฉายแววสดใส “ทำไมคุณไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยคะ” หอมจันทน์ที่หันหลังให้โขมพัตถ์แหวให้ “ก็ในห้องแต่งตัวไม่มีใครแล้วนี่ คุณต่างหากที่เข้ามาไม่บอกไม่กล่าว ดีนะที่ผมใส่กางเกงในแล้วน่ะ” “ก็ฉันกำลังโมโหอยู่นี่ คุณแต่งตัวให้โบตั๋นแบบนี้ได้ยังไงคะ มันคนละชุดกันค่ะแล้วยังใส่ถุงเท้าให้ผิดคู่อีก จะไม่ให้ฉันโมโหคุณได้ยังไงไหว คุณแต่งตัวให้โบตั๋นเหมือนจะพาไปออกรอบแสดงตลก” “ก็โบตั๋นอยากใส่สีส้มกับสีเขียวแล้วก็จะใส่ถุงเท้าลายดอกไม้” หอมจันทน์อยากจะบ้านี่เขาจะเลือกตามที่โบตั๋นบอกจริงๆ โดยที่ไม่ดูว่าใส่ออกมาแล้วจะอยู่ในสภาพไหนจริงๆ เหรอ “โบตั๋นน่ะอยากใส่ทุกสีนั่นแหละค่ะเพราะชอบสีสันมาก แต่คุณไม่ต้องตามใจโบตั๋นขนาดนั้นก็ได้นะคะ คุณแค่ให้โบตั๋นเลือกชุดกระโปรงในตู้แทนการถามว่าอยากใส่สีไหนน่าจะดีกว่านะคะ อีกอย่างถ้าฉันตามใจโบตั๋นแบบคุณ มีหวังใครๆ คงได้หัวเราะลูกสาวฉันแน่” อา...มันเป็นแบบนี้นี่เอง...*******************************************ฝากอุดหนุนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ*******************************************ในรูปประโยคการพูดของเด็กๆ การสะกดคำพูดอาจจะไม่ถูกหลักไวยากรณ์เพื่อเสริมอรรถรสในภาษาพูดของเด็กๆ นะคะ *******************************************

อ้อนรักช่อบุษบา
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“คุณรบชอบทำให้หนูหัวใจเต้นแรงแล้วก็ชอบทำให้หนูรู้สึกแปลกๆ” “แล้วมันไม่ดีหรือ” ช่อบุษบาส่ายหัว “ไม่ดีค่ะ หนูกลัวหัวใจวายค่ะ” คำตอบของช่อบุษบาทำให้ธงรบหัวเราะในลำคอด้วยความชอบใจกับคำตอบซื่อๆ ของเด็กสาว “หอมฉันหน่อยสิช่อ ฉันหอมช่อไปตั้งหลายครั้งแล้วนะ เอาเปรียบฉันไม่ดีเลยนะช่อ” “แน่ะ คุณรบหอมหนูเองนะ หนูไม่ขอให้หอมเสียหน่อย” เด็กสาวบ่นอุบอิบทำแก้มป่อง หอมหล่อนเองนะยังจะมาพูดเหมือนหล่อนเอาเปรียบเขาอีก “เป็นเด็กไม่ดีจริงๆ ด้วยสินะ” ธงรบอ่านออกว่าอีกไม่นานเด็กสาวก็ต้องทำตามใจเขาอยู่ดี “ถ้าหนูหอมแล้ว คุณรบก็อย่าหอมหนูอีกนะคะ”คำเตือน*เรื่องนี้นางเอกค่อนข้างนิสัยเด็กมากๆ นะคะ***รบกวนโหลดตัวอย่างก่อนกดสั่งซื้อค่ะ ถ้าชอบกดซื้อ ถ้าไม่ชอบกดปิดนะคะ*****ขอบคุณที่อุดหนุนค่ะ***
หัวใจปลูกรัก
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
โปรยปราย.........********************************************เมษญาสั่นสะท้านครางเสียงสั่นพร่ายามเขาแตะต้องสัมผัสกับจุดอ่อนไหว จะกระถดถอยหนีแต่ก็ถูกมือหนาตรึงเอาไว้อย่างรวดเร็ว แถมยังเงยหน้าขึ้นมาสบตาปรือปรอยของหล่อน ก่อนจะข่มขู่ทางสายตาว่า ห้ามหนี ก่อนจะเปล่งวาจาที่ทำให้หล่อนตัวร้อนผะผ่าว “อย่าเสียมารยาทสิเม ฉันหอมอยู่นะ” “นายปล่อยเมเถอะค่ะ เมอาย แล้วเมก็กลัวใครมาเห็นด้วย” ร้อนรุ่มดั่งไฟสุมทรวง ถ้าหากไม่ห้ามให้เขาหยุดตอนนี้อาการสติเลือนคงกำเริบและไม่สามารถที่จะเอ่ยห้ามเขาได้อีกเลย พลิศร์หยุดนิ่งทำหน้าฉุนเฉียวเขามีอารมณ์มากในตอนนี้ แล้วก็อยากเชยชิมเจ้าหล่อนทั้งตัว ลุกขึ้นแล้วเสยผมลวกๆ เอาสองมือลูบหน้า “ถ้าไม่ให้ฉันดูดฉันหอมคืนนี้ก็ปิดบ้านด้วย ฉันจะไปดูดไปหอมของคนอื่นไม่กลับเข้ามาอีก” ความจริงส่วนมากกับผู้หญิงที่เรียกมาใช้งานบ่อยๆ ส่วนมากจะเป็นงานกันหมดเขาไม่ค่อยโอ้โลมเจ้าหล่อน เจอหน้ากันก็เริ่มงานใส่กันไม่ยั้งเสร็จงานก็จ่ายเงิน เขามีความต้องการสูง มีนายหน้าขาประจำคอยจัดการหาหญิงสาวตามความต้องการมาให้ เมษญาที่ร่างอ่อนระทดระทวยพยุงตัวเองขึ้นเพื่อแต่งตัวให้อยู่ในชุดเรียบร้อยเหมือนเดิม แต่สิ่งที่เขาพูดออกมาทำให้มือบางที่กำลังใส่เสื้อหยุดชะงักแล้วเงยหน้างอง้ำมองเขา เพิ่งจะดูดจะหอมของหล่อนไปเมื่อไม่กี่วินาทีนี้เอง ยังจะมีหน้าไปคิดถึงของผู้หญิงคนอื่น ความน้อยเนื้อต่ำใจคิดเล็กคิดน้อยที่ติดตัวผู้หญิงมาตั้งแต่เกิดแทบทุกคนทำให้หน้านั้นบูดบึ้งมากกว่าเดิม “นายคนบ้าดูดของเม หอมของเมแล้วจะไปทำกับคนอื่นได้ยังไง เมเป็นน้องนายนะ นายทั้งดูดทั้งหอมแล้วนายก็ต้องรับผิดชอบด้วยการไม่ไปดูดไปหอมของผู้หญิงอื่นสิ” โถมกายทุบหลังคนร่างหนาใบหน้าร้อนผ่าวด้วยความโมโห*************************************************กดโหลดตัวอย่างก่อนนะคะอ่านแล้วชอบกดซื้อโลดเด้อค่ะ ^___________________^************************************************
แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น