เหมืองร้อนซ่อนรัก (ชุด ร้อนซ่อนรัก ลำดับที่ 2 )
บทที่ 5 ใส่ใจแม้เรื่องเล็กน้อย 50%
ตอน
ปรับแต่ง
สารบัญ
ตอนนิยาย ()

ปรับแต่งการอ่าน

พื้นหลังการอ่าน
รูปแบบตัวอักษร
ขนาดตัวอักษร
ระยะห่างตัวอักษร

บทที่ 5 ใส่ใจแม้เรื่องเล็กน้อย 50%

ท​ที่​ ​5 

ใส่ใจ​แ้​เรื่เล็​้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เื่คื​่า​จะ​ข่ตา​หลั​ล​ไ้​็​ึ​า​แล้​ ​แปลที่​​ั​ต้​ู่​ใ​ห้​้า​คเี​ไ่รู้​สึ​ัเ​เล​็​แปล​แล้​ล่ะ​ ​ตื่​าิ​่​แล้​ใหญ่​ตใจ​ิ่่า​​คเี​คื​ตื่​า​แล้​ี​ค​​ู่​ข้า​ ​ๆ​ ​ไ่พ​ั​​เ​ไ้​้​ิ่ไป่าั้​หล่​​เ​ซุ​ู่​ใ​้แข​ี​ฝ่า​ี​ต่าหา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เช้า​ู่​จะ​รี​ตื่​ไป​ไห​”​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​เสีทุ้​เปล่​า​พา​ให้​คที​่​ำลั​พิจารณา​ให้า​หเครา​ข​ี​ฝ่า​ท่าลา​คาสลั​เพราะ​ห้​ัค​ปิ​่า​สี​ทึ​ู่​ ​ทำเา​ค​​สะุ้​เื่​คที​่​คิ​่า​ำลั​​ั​ส่เสี​า​่า​ไ่ี​ปี่​ี​ขลุ่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​า​ลั​าตั​้​แต่​เื่ไหร่​คะ​”​ ​เื่คื​หล่​​ึ​า​ ​ๆ​ ​แล้​พัคฆ์​ลัา​ช่​ไห​ล่ะ​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ลัา​ตที่​เธ​หลั​ู่​”​ ​พัคฆ์​ต​เสี​ึำ​​ระชั​ร่า​เล็​แ่​ขึ้​ ​ปลาจู​​ซุ​ล​​ลุ่​ผ​ำ​สล​ทั้ที่​ัค​หลัตา​ค้า​ท่า​ไ้​่าั้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​า​ลั​าั​ไ​คะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เิ​า​ล่ะ​ั้​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​้า​า​ู่​ไ่​ไล​จา​ที่ี่​หรื​คะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไล​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​รถ​เสี​หรื​คะ​ ​ทำไ​า​ต้​เิ​ลั​้​”​ ​ัลา​พาซื่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​พัคฆ์​ขคิ้​ที่​ี​ฝ่า​เชื่​เป็ตุเป็ตะ​ ​้า​เขา​ู่​ไล​จา​คโ​า​เรี​ไ้​่า​คละ​ฟา​เื​เล​ล่ะ​ ​ถ้า​เิ​าที​่​ี่​้​ส​เท้า​็​ไ่รู้​่า​จะ​ถึ​ี่​ต​ไห​เล 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เธ​ซื่​จริ​ ​ๆ​ ​หรื​จะ​​ารณ์​ฉั​ั​แ่​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​า​เปล่า​​า​ะคะ​ ​็​า​่า​า​เิ​ลัา​ี่​คะ​”​ ​ัลา​ต​เสี​แผ่ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​็​ใคร​ใช้​ให้​เธ​ถา​เหื​เ็​โ่​ั​ล่ะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ัลา​ห้า​เล็้​ที่​ถู​ี​ฝ่า​้ลั​า​ ​หล่​็​แค่​ถา​ี​ ​ๆ​ ​ะ​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ค่ะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เธ​ีปัญหา​หรืไ​”​ ​เสี​สะั​เล็้​ไ่ร​พ้​คที​่​จ้​หาเรื่​่า​เขา​ไป​ไ้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไ่ใช่​สัห่​ค่ะ​ ​า​ตื่​แล้​ข​ไป​ล้าห้า​่​ะคะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ัลา​ตั้ท่า​จะ​ลุ​จา​ที่​แต่​็​ติ​ที่​แข​ใหญ่​ข​พัคฆ์​ระชั​แ่​ขึ้​ิ่​หล่​แร​จะ​ั​ตัเ​จา​้​ข​พัคฆ์​า​เท่าไหร่​้แข​็​ิ่​รั​แ่​ขึ้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ฉั​จะ​​ต่​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แต่​า​ตื่​แล้​ะคะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ที่ี่​ไ่ี​หข้า​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​แล้ั​ไ​ล่ะ​คะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เธ​็​ต้​า​แท​หข้า​สิ​ ​ล​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ัลา​ฉ​​ไปร​​เตี​็​ไ่เห็​หข้า​จริ​ ​ๆ​ ​ทั้ที่​เื่คื​หล่​ั​​​ู่​เล 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ส่​คที​่​ทำให้​หข้า​ัต​ธา​หา​ไป​จา​เตี​ทำ​เฉ​​ร่า​เล็​ที่​ไ่ี​แ้แต่​คาุ่​ิ่​ไ้​ใ​้แข 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ื้​ ​า​ไ่ใช่​หข้า​ะคะ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไ่ใช่​็​เหื​ใช่​แหละ​่า​ ​​สิ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ัลา​ไ้​แต่​คิใใจ​็​หล่​ตื่​แล้​จะ​ให้​หล่​หลั​ล​ไ้​่าไร​ั​ล่ะ​ ​จา​​ิ่​ ​ๆ​ ​ให้​เจ้าา​เาแต่ใจ​​ัลา​็​ไ่​าจจะ​ลุ​ไป​ไห​ไ้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ผ่า​ไป​หึ่​ชั่โ​คที​่​่า​ตื่​แล้​ำลั​หลั​หาใจเข้า​​ส่ำเส​่​่า​ำลั​ู่​ใ​ห้​ิทรา​ ​พัคฆ์​หลัจาที่​​ัลา​แล้​หลั​ไป​ทั้ที่​​ี​ฝ่า​ไ้​ใ​​็​ตื่ขึ้​ ​ู​าฬิา​ำลั​​เลา​ ​13.00​ ​.​ ​เื่คื​่า​จะ​ไ้​​็​ึ​า​จริ​ ​ๆ​ ​พตั​้​ใจ​หลั​็​เล​หลั​า​จา​ที่ตั้​ใจ​่า​จะ​หลั​สั​ส​ชั่โ​แล้​ค่​พาัล​า​ไป​ิข้า​แต่​ั​หลั​า​จ​่า​เล​สิะ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​พลื​ตา​ตื่​แล้​เห็​ัลา​ัค​หลั​ู่​ ​ให้า​เล็​ู​ผ่คลา​ิ่​ส​ทำให้​เขา​ไ่​า​ปลุ​ตี้​ ​ไป​า้ำ​่​แล้​ค่​าป​ลุ​แล้ั 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ื้​ ​!​”​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ัลา​รู้สึตั​ตื่​หลัจาที่​พัคฆ์​ไป​า้ำ​ไ้​ไ่า​ ​ัลา​ื​แข​ิ​ตั​ไปา​พให้​ร่าา​ไ่รู้​สึ​เื่​เพราะ​ร่าา​ถู​โรั​ให้​​ู่​ใ​้แข​ใคร​าค​ติต่ั​หลา​ชั่โ​ ​หล่​ลุ​ล​จา​เตี​ใหญ่​ไป​แห​ผ้า่า​ตร​ระเี​ ​พาา​หา​จุ​ที่จะ​ใช้​เปิ​ผ่า​่า​สี​ทึ​ี้​เพื่​ไ่​ให้​ั้​แสส่า​ที่จะ​แทร​แส​ผ่า​เข้าา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​โ๊ะ​ ​่า​แล้​หรื​เี่​ ​ถึ่า​ทำไ​ถึ​รู้สึ​หิ​ ​แล้​า​ไป​ไห​ะ​ทำไ​ไ่​ปลุ​เรา​เล​ ​เรา​ี่​เป็​ลู้​ที่​ใช้ไ่ไ้​เล​จริ​ ​ๆ​ ​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ห้​ี้​ค่ข้า​เ็เสี​ผัห้​็​หา​ ​ัลา​หา​เจ้าา​ใ​ห้​ไ่​พ​เข้าใจ​่า​ี​ฝ่า​าจจะ​​ทำ​ธุระ​ข้า​จึ​ตั้ใจ​จะ​ไป​า้ำ​ ​เื่คื่​ที่​หล่​จะเข้า​​หล่​ปิประตู​ห้​ทุ​า​ไ้​เรีร้​รถึ​ประตู​ห้้ำ​ ​หล่​เตรี​เสื้ผ้า​สำหรั​ผลัเปลี่​ไ่ลื​ที่จะ​ห่​ชุชั้ใ​ชิ้​เล็​่า​ระั​ ​ส​ไพล่​คิ​ไป​ถึ​เื่า​ที่​ทำ​ชิ้​สำคัญ​ต 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​้า​จริ​ ​ทำไ​ถึ​เาแต่​คิ​เรื่ไ่เป็เรื่​ั​ะ​”​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​แร​๊​  

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ัลา​เปิ​ประตู​ห้้ำ​เข้าไป​ ​ห้้ำ​หรูหรา​เหื​ที่​เห็​เื่คื​แต่​สิ่​ที่​ทำให้​ตใจ​่า​เื่คื​คื​ร่า​ำำ​ที่ู่​ใ​ห้า้ำ​ที่​ั้​ไ้​แค่​ระจใส​แจ๋​เห็​้าใ​แ​ชัแจ๋ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​รี๊​ ​ะ​ ​า​ ​า​แ้ผ้า​ ​ะ​ ​า้ำ​”​ ​ัลา​ตใจ​ห้า​ขึ้​สีเข้​ปา​สั่​ื​สั่​้​คาตใจ​ ​คิ​่า​​ไป​ข้า​เสี​แล้​หล่​ถึ​ไ่​เคาะ​ประตู​ห้้ำ​ ​ี​่า​า้ำ​ทำไ​ไ่​ล็ค​ประตู​คะ​คุณ​เจ้าา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​พัคฆ์​เ​็​ตใจ​ตที่​ประตู​ถู​เปิ​และ​ร่า​เล็​คุ้ตา​็​เิ​เข้าา​ ​พ​เจ้าหล่​เห็​เขา​ที่​ตั​เปลื​ล้​จ้​ำลั​เิ​ไป​ล้า​ตั​ใต้​ฝัั​ ​และ​ค​ไ่ต้​่า​เจ้าหล่​เห็​ะไร​ไป​แล้​้า​ถึ​ไ้​ื​สั่​ปา​สั่​จ​พู​ติ​ ​ๆ​ ​ขั​ ​ๆ​ ​แี้ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เธ​จะ​ให้​ฉั​ใส่​เสื้ผ้า​า้ำ​หรืั​ไ​ล่ะ​ ​า​า​พร้ั​สิ​จะ​ไ้​ประหั​้ำ​”​ ​แล้​เ็​ี่​็​ทำ​เขา​ารณ์ี​ไ้​่า​ ​ๆ​ ​เล​แฮะ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​า​้า​ ​!​”​ ​ัลา​พลั้ปา​่า​เจ้าา​่​จะ​รี​ิ่หี​​ไป​ห้้ำ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​พัคฆ์​เิ​า​จา​ห้้ำ​ทั้เื้ทั้ตั​ี​ผ้าขหู​สีขา​พั​รเ​ส​โช์​หุ่​เิ​า​จา​ห้้ำ 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​เสร็จ​แล้ไป​า​สิ​ ​ต้าร​ค​ช่​ถู​หลั​้​ั้​” 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​า​เรใจ​ค่ะ​”​ ​เ็สา​​หุ่​ล่ำ​แค่​​็​รู้​่า​ล้าเื้​แ่ขั​ไป​ทุ​ส่​ั​ี​้ำ​เาะ​พรา​ ​แค่​เห็ใจ​หล่​็​เต้​ตึ​ตั​ไป​ห​ ​ขา​สั่พั​่​ ​ๆ​ ​แทจะ​้า​ขา​ไ่​ตร​ทา 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​คารู้สึ​ประหลา​ที่เิ​ขึ้​พาล​ให้​หัใจ​ทำาหั​า​ ​ไ่รู้​่า​จะ​ทำตั​ัไ​ ​จัาร​ั​าาร​เหล่าี้​่าไร​ ​ไ่เข้าใจ​่า​ตัเ​เป็​ะไร​ ​เลา​ที่​สตา​เจ้าา​หุ่​หล่​รู้สึ​ประห่า​ทุครั้​ ​ิ่​ใล้ชิ​็​ิ่​ประห่า 

 ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​ ​“​ไ่ต้​เรใจ​หร​ ​เรื่​แ้ผ้า​า้ำ​หรื​เป็​ผู้ช่​า้ำ​ฉั​ถั​ะ​”​  

​พัคฆ์​เ้า​ี​ฝ่า​ที่​เิ​หา​ลั​เข้าไป​ใ​ห้้ำ​และ​ปิประตู​ั​ปั​้​คา​รเร็​ ​ส่​เขา​หลัจา​แล้​เ็​แล้็​เข้าไป​ใ​ห้แต่ตั 

 

********************************************************** 

ทา​ี้​ต้าร​ค​ช่​ถู​หลั​ค่ะ​55555 

กลับหน้าเรื่อง
#
 
#สามารถติกตามข้อมูลข่าวสารการอัพนิยายของ พริ้งพราวจันทร์ ได้แล้วที่นี่
พริ้งพราวจันทร์
ผลงาน( E-BOOK) มีวางจำหน่ายแล้วที่
 
#        #    #   #
 

 

 
ฝากทุกๆ ผลงานไว้ในอ้อมอกอ้อมใจนักอ่านด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
 
 
 
 

 
สัญญารัก รสสวาท (ซีรี่ย์ชุด พ่อทูนหัวที่รัก)
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“ถ้าไม่ติดประชุม คุณป๊าว่าจะรักเมียสักรอบสองรอบ แต่อย่าเสียใจนะครับเด็กดี เดี๋ยวพอคุณป๊าประชุมเสร็จ คุณป๊าจะจัดให้สามรอบถือเป็นการปลอบขวัญก่อนอาหารเที่ยงนะครับ” คนพูดพูดหน้าตาเฉยแต่คนฟังนี่แก้มแดงร้อนผ่าวแทบไหม้ “เชอะ ใครเขาอยากให้ปลอบกันล่ะ” ไฮยาซินธ์เอ่ยเสียงหวานขึ้นจมูกอย่างงอนๆ เชิดจมูกรั้นเป็นการยืนยัน “คุณป๊ารู้หรอกน่า ว่าไฮย่าน่ะอยากให้คุณป๊ารักใจจะขาด” “หยุดพูดเลยนะ ไฮย่าไม่อยากให้คุณป๊ารักแบบนั้นหรอ...ก...อื้อ...” คนงอนแก้มป่องถูกขโมยจูบจนปากเล็กอวบอิ่มนั้นบวมเจ่อเพราะพิษจูบมาราธอนของสามี “เด็กเลี้ยงแกะ”*****เรื่องราวของคุณป๊ากับไฮย่าเป็นเรื่องราวหวานหื่นกำลังกรุบกริบรสชาติกำลังอร่อย***********อย่าแค่มองผ่านลองโหลดอ่านตัวอย่างก่อนนะคะ****** ขอบคุณค่ะ^_____^

 

 

 

 

ปรารถนารัก สาวน้อยขนมหวาน (ซีรี่ย์ชุด พ่อทูนหัวที่รัก)
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“หนูหลง…ตัวหอมเหลือเกิน…นุ่มลิ้นเสียจริง…” แดเนียลลูบไล้มือไปตามสัดส่วนเหมาะเจาะประกอบเป็นหล่อนเต็มไม้เต็มมือ “คุณแดน…พอเถอะค่ะ…หนูหลงจะไม่ไหวแล้ว…” ร่างกายของหล่อนมันกำลังจะไม่เป็นของหล่อนอีกต่อไป มันกำลังเชื่อฟังคนตัวโตด้านบนที่สั่งการด้วยความช่ำชอง มือไม้เลื้อยจับตรงนู้นตรงนี้อย่างรู้จุดว่าหล่อนชอบตรงไหน ความลับบนร่างกายของหล่อนไม่เป็นความลับสำหรับผู้ชายคนนี้อีกต่อไป ร่างอ้อนแอ้นของหล่อนถูกเขาเปิดเปลือยเชยชิมความหอมหวานจากเรือนร่างของหล่อนอยากเอาเป็นเอาตาย “ใจเย็นๆ นะเด็กดี โอ้โลมกันก่อน ถ้างั้นมันจะไม่เสียวนะ แล้วเดี๋ยวจะหาว่าคุณแดนทำเจ็บ อื้ม…”********* ซีรีย์ชุด พ่อทูนหัวที่รัก ประกอบด้วย 1.สัญญารัก รสสวาท (ไบรอันต์ vs ไฮยาซินธ์) 2.ปรารถนารัก สาวน้อยขนมหวาน (แดเนียล vs ดาราทอง) 3.เสน่หา ดรุณีอ้อนรัก (เคลวิน vs นิสากร)*********ขอฝากผลงานอีกเรื่องไว้ในอ้อมอกด้วยนะคะ*****************ขอบคุณค่ะ*********

 

 

 

รักเหนือน้ำ
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“เธออยากมีสามีไหม” ประโยคคำถามที่ทำคนฟังหน้าร้อนฉ่าไม่รู้จะโกรธเขา หรือควรแสดงความรู้สึกแบบไหนดีในสถานการณ์แบบนี้ แล้วคำถามของเขาอยากได้ประโยคคำตอบแบบไหนกัน “คุณถามทำไมคะ” “ก็ฉันอยากได้เมีย ก็เลยถามเธอว่าอยากมีเหมือนกันไหม” “คุณพระ!!!” ริมฝีปากอวบอิ่มเผยอแยกอุทานเมื่อได้ยินคำถามตรงมากของเขา หน้าของหล่อนกำลังร้อนผ่าว ลมหายใจเริ่มติดขัด ดวงตาที่เคยกลมโตหลับปี๋ปิดสนิทกอดรัดร่างตนเองแน่นขึ้น เมื่อเขาโน้มใบหน้าคมเข้มลงมาหล่อนสัมผัสได้ถึงความอุ่นร้อนของลมหายใจใกล้มาก ขนในกายของหล่อนลุกเกรียว*****อิอิอิอิ มาฟินไปด้วยกันนะ*****
 
 
 
 
ดักหัวใจไว้ร้อยรัก ซีรีส์ชุด ก๊วนผู้ชายมากเล่ห์ ลำดับที่ 1
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
...เมื่อไก่สาวที่เลี้ยงไว้กำลังโตน่ากิน…...สมภารหนุ่มนั้นจะอดใจไม่กินไก่ที่ตัวเองเลี้ยงไว้ได้หรือ…********* ********* *********“คุณเข้ม...คุณเข้มทำอะไรฝันคะ” หล่อนยังตกใจไม่หายกับสิ่งที่เกิดขึ้น ไม่เข้าใจว่าสิ่งที่ชายหนุ่มกระทำกับตนเองเรียกว่าอะไร แล้วที่หล่อนตกใจมากกว่าคือสิ่งที่เขาใช้เจ้านั่นทำ เจ้าสิ่งนั้นที่เขาเพิ่งหยิบกางเกงมาสวมปิดบังมันไว้จากสายตาของหล่อน “ถ้าเป็นสามีภรรยาที่แต่งงานกันแล้วก็เรียกว่าทำลูก” เขมทัตบอกอย่างนั้น เพราะคิดไว้แล้วว่าจะมัดมือชกแม่ของเด็กสาวด้วยแผนสองหากว่าเขาพูดสู่ขอแล้วยังไม่ยอมให้แต่งงานกัน แม้จะไม่ได้เกินเลยล่วงล้ำเข้าสู่ภายในแต่เขาก็ถือว่าได้เสียกันเลยแล้วกัน “ทะ...ทำลูกหรือคะ” “ใช่แล้ว แต่ว่าตอนนี้เรายังไม่ได้แต่งงานกันก็เรียกว่าทำเมีย” บอกอย่างนี้ปลายฝันน่าจะเข้าใจมากกว่าเดิม “คุณเข้มทำแบบนี้กับฝันทำไมคะ แล้วไหนคุณเข้มบอกว่าตรงนั้นของฝันแพ้ คุณเข้มจะช่วยดูให้ แล้วทำไมคุณเข้มต้องทำแบบนี้ด้วยคะ...” ตกใจกับสิ่งที่เขาพูด นี่หล่อนเป็นเมียของเขาแล้วงั้นหรือ หล่อนฝันอยู่หรือเปล่าปลายฝัน ******** ******** *********ปล.จากนักเขียนนะคะเรื่องนี้อ่านไปยิ้มไป เตรียมหมอนไว้จิกบ้างก็ดีค่ะ ^^แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น โหลดตัวอย่างไปอ่านก่อนนะคะ ********* ******** *********โหลดเลย โหลดเลย โหลดเลย ^^
เล่ห์หัวใจร้อยรัก ซีรีส์ชุด ก๊วนผู้ชายมากเล่ห์ ลำดับที่ 2
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“อยากกิน...” มองริมฝีปากสีชมพูเรื่อนัยน์ตาหวานเยิ้ม อะไรอยู่ในปากของหล่อน แล้วเขาอยากกินอะไรในปากของหล่อนกันล่ะเนี่ย ปลายไผ่พาซื่อจ้องมองคนที่ใช้ริมฝีปากหนาขบริมฝีปากอิ่มของหล่อนเบาๆ หลายๆ ครั้ง ติดๆ กัน “พอแล้วค่ะ ปากแตกหมด...” อุบอิบบอก เอาสองแขนดันหน้าที่ทำท่าจะทาบริมฝีปากต่ำลงมาอีก “ยังไม่ทันลงโทษเลยนะ” “อย่ามาโมเมสิ...อื้อ...” สองมือเล็กยกขึ้นมาดันและทุบเข้าที่บ่าหนาของเขาด้วยแรกกระจิดริดของหล่อนก็ยังไม่อาจต้านทานคนที่มีพละกำลังมากกว่าได้ เขาซอกซอนปลายลิ้นเข้ามาเกาะเกี่ยวลิ้นเล็กของหล่อนอย่างหน้าตาเฉยทั้งที่หล่อนพยายามที่จะดันลิ้นตัวเองหนี “อื้ม...” หวานเหลือเกิน ในความรู้สึกของเพ็ชระ ปึกๆ สองมือเล็กกำเป็นปั้นน้อยๆ ทุบตามบ่าไหล่ของเพ็ชระ แต่มันไม่สะเทือนมีผลกระทบกระทั่งที่จะทำให้เขาหยุดจูบหล่อนได้เลย หนำซ้ำยังดูดดุนเล่นลิ้นจนหล่อนมึนงงความรู้สึกพร่าเบลอไปหมด กำแน่นที่มัดกล้ามของเขาเมื่อร่างกายรู้สึกหวิวๆ แปลกๆ บริเวณท้องน้อยและจุดต่างๆ ที่ไวต่อความรู้สึก “เรียนรู้วันละนิดวันละหน่อยแล้วกันนะครับ” บอกแบบนั้นแต่ริมฝีปากหาได้หยุดรุกรานหล่อนไม่ แล้วนี่เขาจะมาพูดให้หล่อนดีใจเล่นทำไมกัน “อื้อ...พะ...พอแล้วค่ะ... ไผ่จะปากเจ่อ” เมื่อเขาปล่อยริมฝีปากให้เป็นอิสระเพื่อเอาลมหายใจ หล่อจึงต้องรีบบอกเสียงสั่นว่าให้หยุดการลงโทษไว้เพียงเท่านี้ นี่ขนาดหล่อนไม่ได้บอกนะว่าด่าเขาไปกี่คำกี่ประโยคมากน้อยแค่ไหนยังรู้สึกหนักๆ บวมๆ ที่ริมฝีปากแล้ว “อื้อ...จะ...จะ...จูบไผ่อีกนานไหมคะ...” ไม่มีคำตอบเป็นคำพูดมีเพียงจูบเป็นคำตอบเท่านั้น***************************************

 

 

พันธนาการหัวใจร้อยรัก ซีรีส์ชุด ก๊วนผู้ชายมากเล่ห์ ลำดับที่ 3
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
โชคชะตากำหนดให้คนแปลกหน้าโคจรมาพบกันจนเกิดเป็นโซ่ตรวนพันธนาการที่ไม่สามารถตัดขาดโซ่ตรวนเส้นนี้จะปลูกผูกรักให้เจ้าของดวงใจทั้งสองมีใจพิศมัยต่อกัน*******************************************“เราไปใส่เสื้อผ้ากันก่อนดีกว่านะครับโบตั๋น” “ค่า คูณแม่ขาโบตั๋นปายส่ายเสื้อก่อนนะคะ” เห็นคุณพ่อกับคุณแม่สนิทสนมหยอกล้อกันโบตั๋นดีใจ คุณพ่อคุณแม่รักกัน ยื่นแขนสั้นๆ ให้ผู้เป็นพ่ออุ้ม “เดี๋ยวแม่เลือกชุดให้นะคะ” “คุณรออยู่นี่นะ เดี๋ยวผมแต่งตัวให้โบตั๋นเอง เดี๋ยวคุณค่อยถักเปียให้โบตั๋น เราไปใส่เสื้อผ้ากันดีกว่าครับ คุณพ่อจะเลือกชุดสวยๆ ให้ลูกสาวพ่อเอง” “ค่าๆ โบตั๋นจะใส่ชุดที่คูณพ่อเลือกห้ายค่า” โบตั๋นเออออดีใจ ในหัวใจดวงน้อยของเด็กหญิงมีแต่ละอองความสุขสบายใจเต็มไปด้วยความอบอุ่น สายใยเล็กๆ ที่เรียกว่าสายเลือดและความผูกพันก่อให้เกิดความรู้สึกรักโดยไม่มีเหตุผลใดๆ สำหรับเด็กหญิงที่รู้สึกรักตามสัญชาตญาณ ไม่มีอะไรที่จะน่ายินดีเท่ากับการได้อยู่กับคุณแม่ ได้กอดคุณพ่อแบบนี้ “ทำไมฉันถึงได้รู้สึกกังวลใจแปลกๆ กับแค่เรื่องเขาใส่เสื้อผ้าให้โบตั๋นด้วยนะ ทำไมฉันถึงรู้สึกไม่พอใจที่เห็นเขาทำให้โบตั๋นมีความสุข หรือว่าฉันกำลังอิจฉาอยู่กันนะ...” หอมจันทน์มองตามหลังชายหนุ่มแล้วใคร่ครวญบางอย่างด้วยความว้าวุ่นใจ กลัวว่าลูกสาวจะผูกพันกับเขามากไปกว่านี้ กลัวว่าเขาจะแยกโบตั๋นไปจากอก แต่ก็ไม่อาจทำใจแข็งฝืนแยกลูกออกมาดื้อๆ ได้เพียงแค่เห็นแววตา รอยยิ้ม และเสียงหัวเราะสดใส แค่นั้นก็ทำให้หล่อนไม่กล้าทำร้ายดวงใจของตัวเอง ในชีวิตของคนเป็นแม่สิ่งที่ทำให้เจ็บปวดใจได้มากที่สุดก็คือเสียงร้องไห้ และดวงตาที่เต็มไปด้วยหยาดน้ำตาของลูก “แม่หอมขา เสร็จแล้วค่า...” เสียงแจ้วๆ ของลูกสาวดังมาก่อนตัวทำลายภวังค์ความคิดชั่วขณะของหล่อนและเพียงแค่เห็นหน้าลูกสาวหล่อนถึงกับตกตะลึง ทำไม...ทำไมโขมพัตถ์ถึงได้ทำกับลูกสาวที่น่ารักของหล่อนแบบนี้ด้วยนะ เสื้อแขนตุ๊กตาสีส้มแปร๊ดกับเอี๊ยมกางเกงผ้าสีเขียวเข้มปี๊ มีใส่ถุงเท้าให้ด้วยถุงเท้าสีขาวข้างสีไข่ไก่ข้างที่มีลายดอกไม้เล็กๆ เหมือนกันแต่สีนั้นต่างกันเล็กน้อย ไม่นะ เขาจะแต่งตัวให้ลูกสาวที่น่ารักของหล่อนแบบนี้ไม่ได้ “คุณพัตถ์! ทำไมคุณ ว๊ายยย!!!” หอมจันทน์เดินไปทางห้องแต่งตัวพร้อมกับฉวยข้อมือลูกสาวตัวเล็กไปด้วย ก่อนจะตะลึงเมื่อเห็นเข้าใส่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีเขียวอ่อนไม่ติดกระดุมและยังไม่ได้สวมกางเกงมีเพียงกางเกงในแบบผู้ชายสีขาวติดกายโชว์บั้นท้ายให้คุณแม่ลูกหนึ่งดู โขมพัตถ์เองก็ตกใจ ไม่ได้อายหญิงสาวแต่อายเด็กหญิงตัวน้อยต่างหากรีบดึงผ้าที่เพิ่งถอดกองไว้มาพันรอบเอวสอบ “คิกๆ คูณพ่อโป๊อยู่ค่า แม่หอมขา...” โบตั๋นเอามือเล็กมาทำท่าปิดตาแต่นิ้วห่างกันจนเห็นดวงตากลมๆ ฉายแววสดใส “ทำไมคุณไม่แต่งตัวให้เรียบร้อยคะ” หอมจันทน์ที่หันหลังให้โขมพัตถ์แหวให้ “ก็ในห้องแต่งตัวไม่มีใครแล้วนี่ คุณต่างหากที่เข้ามาไม่บอกไม่กล่าว ดีนะที่ผมใส่กางเกงในแล้วน่ะ” “ก็ฉันกำลังโมโหอยู่นี่ คุณแต่งตัวให้โบตั๋นแบบนี้ได้ยังไงคะ มันคนละชุดกันค่ะแล้วยังใส่ถุงเท้าให้ผิดคู่อีก จะไม่ให้ฉันโมโหคุณได้ยังไงไหว คุณแต่งตัวให้โบตั๋นเหมือนจะพาไปออกรอบแสดงตลก” “ก็โบตั๋นอยากใส่สีส้มกับสีเขียวแล้วก็จะใส่ถุงเท้าลายดอกไม้” หอมจันทน์อยากจะบ้านี่เขาจะเลือกตามที่โบตั๋นบอกจริงๆ โดยที่ไม่ดูว่าใส่ออกมาแล้วจะอยู่ในสภาพไหนจริงๆ เหรอ “โบตั๋นน่ะอยากใส่ทุกสีนั่นแหละค่ะเพราะชอบสีสันมาก แต่คุณไม่ต้องตามใจโบตั๋นขนาดนั้นก็ได้นะคะ คุณแค่ให้โบตั๋นเลือกชุดกระโปรงในตู้แทนการถามว่าอยากใส่สีไหนน่าจะดีกว่านะคะ อีกอย่างถ้าฉันตามใจโบตั๋นแบบคุณ มีหวังใครๆ คงได้หัวเราะลูกสาวฉันแน่” อา...มันเป็นแบบนี้นี่เอง...*******************************************ฝากอุดหนุนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ*******************************************ในรูปประโยคการพูดของเด็กๆ การสะกดคำพูดอาจจะไม่ถูกหลักไวยากรณ์เพื่อเสริมอรรถรสในภาษาพูดของเด็กๆ นะคะ *******************************************

อ้อนรักช่อบุษบา
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
“คุณรบชอบทำให้หนูหัวใจเต้นแรงแล้วก็ชอบทำให้หนูรู้สึกแปลกๆ” “แล้วมันไม่ดีหรือ” ช่อบุษบาส่ายหัว “ไม่ดีค่ะ หนูกลัวหัวใจวายค่ะ” คำตอบของช่อบุษบาทำให้ธงรบหัวเราะในลำคอด้วยความชอบใจกับคำตอบซื่อๆ ของเด็กสาว “หอมฉันหน่อยสิช่อ ฉันหอมช่อไปตั้งหลายครั้งแล้วนะ เอาเปรียบฉันไม่ดีเลยนะช่อ” “แน่ะ คุณรบหอมหนูเองนะ หนูไม่ขอให้หอมเสียหน่อย” เด็กสาวบ่นอุบอิบทำแก้มป่อง หอมหล่อนเองนะยังจะมาพูดเหมือนหล่อนเอาเปรียบเขาอีก “เป็นเด็กไม่ดีจริงๆ ด้วยสินะ” ธงรบอ่านออกว่าอีกไม่นานเด็กสาวก็ต้องทำตามใจเขาอยู่ดี “ถ้าหนูหอมแล้ว คุณรบก็อย่าหอมหนูอีกนะคะ”คำเตือน*เรื่องนี้นางเอกค่อนข้างนิสัยเด็กมากๆ นะคะ***รบกวนโหลดตัวอย่างก่อนกดสั่งซื้อค่ะ ถ้าชอบกดซื้อ ถ้าไม่ชอบกดปิดนะคะ*****ขอบคุณที่อุดหนุนค่ะ***
หัวใจปลูกรัก
พริ้งพราวจันทร์
www.mebmarket.com
โปรยปราย.........********************************************เมษญาสั่นสะท้านครางเสียงสั่นพร่ายามเขาแตะต้องสัมผัสกับจุดอ่อนไหว จะกระถดถอยหนีแต่ก็ถูกมือหนาตรึงเอาไว้อย่างรวดเร็ว แถมยังเงยหน้าขึ้นมาสบตาปรือปรอยของหล่อน ก่อนจะข่มขู่ทางสายตาว่า ห้ามหนี ก่อนจะเปล่งวาจาที่ทำให้หล่อนตัวร้อนผะผ่าว “อย่าเสียมารยาทสิเม ฉันหอมอยู่นะ” “นายปล่อยเมเถอะค่ะ เมอาย แล้วเมก็กลัวใครมาเห็นด้วย” ร้อนรุ่มดั่งไฟสุมทรวง ถ้าหากไม่ห้ามให้เขาหยุดตอนนี้อาการสติเลือนคงกำเริบและไม่สามารถที่จะเอ่ยห้ามเขาได้อีกเลย พลิศร์หยุดนิ่งทำหน้าฉุนเฉียวเขามีอารมณ์มากในตอนนี้ แล้วก็อยากเชยชิมเจ้าหล่อนทั้งตัว ลุกขึ้นแล้วเสยผมลวกๆ เอาสองมือลูบหน้า “ถ้าไม่ให้ฉันดูดฉันหอมคืนนี้ก็ปิดบ้านด้วย ฉันจะไปดูดไปหอมของคนอื่นไม่กลับเข้ามาอีก” ความจริงส่วนมากกับผู้หญิงที่เรียกมาใช้งานบ่อยๆ ส่วนมากจะเป็นงานกันหมดเขาไม่ค่อยโอ้โลมเจ้าหล่อน เจอหน้ากันก็เริ่มงานใส่กันไม่ยั้งเสร็จงานก็จ่ายเงิน เขามีความต้องการสูง มีนายหน้าขาประจำคอยจัดการหาหญิงสาวตามความต้องการมาให้ เมษญาที่ร่างอ่อนระทดระทวยพยุงตัวเองขึ้นเพื่อแต่งตัวให้อยู่ในชุดเรียบร้อยเหมือนเดิม แต่สิ่งที่เขาพูดออกมาทำให้มือบางที่กำลังใส่เสื้อหยุดชะงักแล้วเงยหน้างอง้ำมองเขา เพิ่งจะดูดจะหอมของหล่อนไปเมื่อไม่กี่วินาทีนี้เอง ยังจะมีหน้าไปคิดถึงของผู้หญิงคนอื่น ความน้อยเนื้อต่ำใจคิดเล็กคิดน้อยที่ติดตัวผู้หญิงมาตั้งแต่เกิดแทบทุกคนทำให้หน้านั้นบูดบึ้งมากกว่าเดิม “นายคนบ้าดูดของเม หอมของเมแล้วจะไปทำกับคนอื่นได้ยังไง เมเป็นน้องนายนะ นายทั้งดูดทั้งหอมแล้วนายก็ต้องรับผิดชอบด้วยการไม่ไปดูดไปหอมของผู้หญิงอื่นสิ” โถมกายทุบหลังคนร่างหนาใบหน้าร้อนผ่าวด้วยความโมโห*************************************************กดโหลดตัวอย่างก่อนนะคะอ่านแล้วชอบกดซื้อโลดเด้อค่ะ ^___________________^************************************************
แสดงเพิ่มเติม
แสดงความคิดเห็น

ความคิดเห็นทั้งหมด ()

ยังไม่มีการแสดงความคิดเห็น