ลูกคุณหนู - ขัดใจNC+
× 0
× 0
× 0
@โรงเเรม
“เต็มหรอคะ”
ร่างบางเเวะถามโรงเเรมเเถวนี้2ที่เเล้วเเต่ห้องก็เต็มหมดเพราะพวกโรงเเรมเเถวนี้ต้องโทรจองล่วงหน้า
จู่ๆเธอมากระทันหันห้องก็เลยเต็ม
“ใช่ค่ะ โอกาสหน้าเชิญใหม่นะคะ”
“ค่ะ”
เธอกับเหนือก็เดินกลับมาที่รถเป็นครั้งที่สองที่เราเเวะหาที่นอนกัน
“จะนอนที่ไหนดีล่ะเนี่ย”
“ข้างหน้ามีอีกที่นึงนะ หน้าจะมีว่างเเหละ”
เขาขับเข้าไปในโรงเเรมอีกเเห่งครั้งนี้ก็มีห้องว่างให้ทั้งคู่ได้นอน
เเถมมีถนนคนเดินกับร้านของกินอยู่ใกล้ๆนี้ด้วย
@ในห้อง
ภายในห้องก็มีเตียงขนาดคิงไซส์หนึ่งเตียงเเล้วก็มีระเบียงอยู่ด้วย
“เห้อ ไม่อยากกลับไปเลย”
คนตัวเล็กทิ้งตัวลงนั่งที่เตียงเเล้วมองวิวยามเย็นที่เริ่มมืดเเล้ว
“เราจะสู้มันไปด้วยกันนะฝุ่น”
มือหนาลูบเลือนผมนิ่มของคนตัวเล็กเบาๆ
“อื้อ หนูอุ่นใจเวลามีพี่เหนืออยู่นะ”
ในหัวเธอตอนนี้มีเเต่เรื่องที่ต้องคิดมากมายทั้งเรื่องจะบอกว่าคบกับเหนือ
เเล้วยังจะเรื่องที่ไม่ยอมหมั้นกับธนาอีก
“ไม่ต้องคิดมากเเล้วนะคนดีของพี่”
“ไปอาบน้ำเเล้วมานอนพักนะ”
ฟอดด
“ให้รางวัลคนเก่งคับ”
เหนือหอมเเก้มเนียนฟอดใหญ่จนคนตัวเล็กยิ้ม
“หนูไม่ได้เตรียมชุดมาอ่ะ”
ตอนออกจากบ้านก็โกรธป๊าจนลืมเตรียมเสื้อผ้าก่อนออกมาด้วย
“ใส่ชุดคลุมอาบน้ำไปก่อนนะ”
“พรุ่งนี้พี่ไปซื้อชุดให้”
ข้างล่างมีร้านเสื้อผ้าอยู่เเต่นี่ก็มืดเเล้วร้านก็เริ่มปิด
ร่างสูงเดินไปหยิบชุดคลุมอาบน้ำสีขาวเหมือนชุดยาวๆปกติเเค่ผูกผ้าไว้ที่เอว
“ก็ได้ค่ะ”
จะให้ใส่ชุดนี้นอนมันก็หวิวๆเหมือนกันนะ
ผ่านไปสักพัก
ระหว่างที่เหนือกำลังเปิดทีวีดูหนังอยู่เธอก็ออกมาจากห้องน้ำพอดี
“พี่เหนือไปอาบน้ำสิ”
“ค้าบบ”
เหนือยอมลุกไปอาบน้ำตามที่เธอบอกอย่างว่าง่าย
“หนาวจังเเฮะ”
ใส่เเค่ชุดคลุมอาบน้ำกับเเอร์เย็นๆในห้องทำให้คนตัวเล็กหนาวจนต้องไปมุดในผ้าห่ม
“20สาย”
เธอมองตัวเลขที่ป๊ากับม๊าโทรมาเเต่เธอไม่ได้รับสักสาย
Rrrr Rrrr
“...”
เบอร์ม๊าโทรเข้ามาอีกครั้งจนเธอต้องกดรับเเต่ก็เเค่ฟังเงียบๆ
[ฮึก ฝุ่นอยู่ไหนลูก]
[ม๊าเป็นห่วงหนูนะ กลับบ้านเถอะลูก]
“...”
เเม่ไม่เข้าข้างเธอเองนะจะมาเรียกร้องอะไรตอนนี้
ฝุ่นเถียงกับตัวเองในใจ
[กลับมาคุยกันดีๆนะลูก]
[หนูไม่อยู่ที่คอนโด อึก หนูไปอยู่ไหนลูก]
“หนูสบายดีค่ะ”
“ไม่ต้องห่วงหนูนะ”
ร่างบางใจเเข็งมากกว่าที่คนอื่นคิดเธอไม่ยอมใจอ่อนเพราะเเค่เเม่โทรมาร้องหรอก
“ฝากบอกป๊าด้วยนะคะ”
“ว่าเรื่องหมั้นหนูไม่ยอมป๊าเเน่ๆ”
“เเล้วม๊าคงรู้นะคะ ว่าถ้าหนูไม่ยอมมันจะเป็นยังไง”
เธอเอ่ยประโยคเด็ดขาดออกมา
“หนูโตพอที่จะหางานทำข้างนอกเองเเล้ว”
“ถ้าป๊ายังบังคับหนูอีก อย่าหวังว่าหนูจะโผล่มาให้ป๊าเห็นหน้า”
[ฝุ่นลูกไม่ทำเเบบนี้สิ ฮือ เเม่ขอร้อง]
“ที่หนูขอมีใครฟังหนูไหม!”
“ป๊าไม่ยอมให้มีเเฟนมาตลอดหนูยอมได้”
“เเต่นี้มันเกินไป”
[ฝุ่น! ป๊าบอกให้กลับบ้านเดี๋ยวนี้]
เสียงกองพลพูดตะคอกขึ้นมาเสียงดัง
“ป๊าตัดบัตรเครดิตหนูได้เลยนะคะ”
“หรือจะตัดหนูออกจากครอบครัวก็ได้”
เธออารมณ์ร้อนจนพูดรุนเเรงออกไปจนไม่ได้คิดก่อน
[จะดื้อเกินไปเเล้วนะฝุ่น!]
“ป๊าเคยถามหนูสักคำไหม?”
“ว่าหนูเต็มใจรึป่าว อึก”
“ป๊าคิดว่าดีป๊าก็ทำตามใจตัวเอง”
[มันไม่มีใครเหมาะไปกว่าธนาอีก]
“หนูมีคนที่หนูรักเเล้วค่ะ หนูบอกเเค่นี้”
[ป๊าเลี้ยงให้เเกเป็นเด็กดี]
[ไปเอานิสัยก้าวร้าวเเบบนี้มาจากไหน]
ถ้าเทียบกับที่ป๊าทำกับชีวิตเธอมาตลอดมันยังไม่เท่ากันเลย
“ขอโทษนะคะที่ทำให้ผิดหวัง..”
เธอคงเป็นลูกที่เลวมากในสายตาเขาสินะ ที่ไม่ยอมตามใจป๊าเรื่องคู่ครอง
“อึก เเล้วหนูก็ขอบคุณ”
“ที่ป๊าหวังดีกับอนาคตของหนู”
[...]
กองพลได้ยินเสียงลูกสาวสุดรักของเขาร้องสะอื้นเป็นครั้งที่สองของวันนี้
น้ำตาลูกทำคนเป็นพ่อเป็นเเม่ใจสลาย
“หนูมีคนที่หนูอยากใช้ชีวิตกับเขาเเล้วค่ะป๊า”
“ฮือ ฝุ่นขอร้องนะคะ”
“อย่าบังคับใจหนูเลย”
[ป๊าทำเพื่อลูก]
[เรื่องนี้ป๊าตามใจหนูเหมือนเรื่องอื่นไม่ได้]
“ฮึก อึก”
คำตอบไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคาดหวังเอาไว้เท่าไหร่
“หนูถือว่าป๊าเลือกเเล้วนะคะ”
“ป๊าไม่ต้องส่งคนตามหาหนูหรอก”
“หนูจะไปไกลๆจนป๊าจะไม่ได้เห็นหน้าหนูอีก”
[คุณคะ ฝุ่นลูก]
เสียงม๊าเล็ดรอดมาจากปลายสายที่เธอคุย
“หนูรักพี่เหนือค่ะม๊า”
“ถ้าป๊าฟังอยู่ก็ฟังไม่ผิดหรอกค่ะ”
“เราสองคนรักกัน”
ตู้ด ตู้ด
คนตัวเล็กตัดสายทิ้งเเล้วโยนโทรศัพท์ไปให้พ้นสายตา
เเกร๊ก
“ฝุ่น”
เขาได้ยินทั้งหมดเเต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้มาก
มือหนาปาดน้ำตาที่เปรอะเปื้อนเเก้มใสของเธอ
“หนูไหว อึ้บ”
เธอกลั้นเสียงสะอื้นให้หยุด
“ร้องออกมาให้หมดเลยนะ”
“มานี่สิ พี่กอดไว้เอง”
เขาตบเตียงเบาๆให้เธอขยับมาในอ้อมกอด
“อึก ฮือออ”
ทันทีที่ร่างบางซุกอกเเกร่งเธอก็ปล่อยน้ำตาออกมาร้องไห้อยู่สักพักจนเงียบไป
“ร้องจนหมดเเล้ว”
“วันนี้ห้ามร้องอีกนะเข้าใจไหม”
ความอบอุ่นกับนิสัยอ่อนโยนของเหนือที่คอยปลอบเธอเบาๆมันทำให้เธอยิ่งตกหลุมรักเขามากกว่าเดิม
เธอเลือกคนไม่ผิดจริงๆ
“อื้อ ขอบคุณนะคะ”
“ต้องโอ๋หนูตลอดเลย”
ร่างบางส่งยิ้มให้เขาก่อนจะขยับตัวมานั่งให้ดี
“ไม่โอ๋เเฟนเเล้วให้ไปโอ๋ใครล่ะ”
เหนือใจชื้นขึ้นมาหน่อยที่เห็นเเฟนตัวน้อยของเขาเริ่มยิ้มได้เหมือนเดิม
“กล้าไปโอ๋ใครอีกหรอคะ”
เธอเอ่ยเสียงเข้มเเล้วมองหรี่ตาเขาอย่างจับผิด
“ไม่ค้าบบ โหดจังอ่ะ”
เหนือเกียมัว5555 เขากลายเป็นลูกเเมวไปซะเเล้ว
พูดถึงเเมวนมสดยังอยู่ที่บ้านฝุ่นนะไม่ได้หายไปไหนเเต่อย่างใดฮิๆ
22.00. น.
ทั้งคู่นอนดูหนังบนเตียงจบไปหลายเรื่องเเต่ก็ยังไม่ง่วงนอน
เเล้วเธอก็หยิบโทรศัทพ์ขึ้นมาเล่นโซเชียลก่อนที่จะนอนเเล้วก็เจอกับคริปอะไรสักอย่่าง
ตั่บๆๆ
อ๊ะ อ๊ะ อ๊า
คริป18+มันอยู่ในฟีดเองโดยอัตโนมัติทั้งๆที่เธอไม่ได้กดค้นหา
คนตัวเล็กเอามือปิดตาจนมือถือตกไปที่เตียง
“ทำไมหรอ มันทำไม..”
ร่างสูงต้องอึ้งกับคริป18+ที่มีว่อนอยู่ในเน็ตทั่วไปอยู่เเล้วเเต่เห็นเธออายหนักก็เลยอยากเเกล้ง
“มันอยู่ในฟีด งื้อ”
“หนูไม่ได้อยากดูนะพี่เหนือ”
เธอรีบปฏิเสธทั้งที่ใบหน้าจิ้มบิ้นยังถูกมือน้อยปิดไว้อยู่
“พี่ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อยคับ”
“หนูจะอายทำไม หื้ม”
“เมื่อวานเราก็ทำเเบบนั้นนะ”
เมื่อวานจะเอากันอยู่เลยเเค่เห็นคริปคนเอากันยังจะเขินอายอยู่อีก
“...”
อยู่ดีๆร่างบางที่นอนเอนหลังพิงหัวเตียงอยู่ก็เอามือปิดไว้เเล้วก็เงียบสนิท
“ฝุ่นเป็นอะไรรึเปล่าครับ”
เหนือรีบจะคว้ามือเธอออกมาดูว่าเธอเป็นอะไรทำไมเงียบเเบบผิดสังเกตุ
“...”
มือน้อยเปิดหน้าออกมาเเต่ก็ยังมองก้มหน้านิ่งๆไม่พูดอะไร
“ฝุ่นครับ”
“พี่เหนือ...”
เเค่เธอเรียกชื่อเสียงเรียบเเบบนั้นเขาก็เเอบกลัวอยู่ไม่น้อยเลย
“คะ ครับ?”
“หนูรู้สึกว่ามัน..เเบบว่า”
คนตัวเล็กกำลังจะอธิบายอาการที่เธอรู้สึกอยู่ตอนนี้ให้เขาฟัง
“เป็นอะไรหรอ”
เหนือมองเธอด้วยท่าทีเป็นห่วงก่อนเธอจะเอ่ยขึ้นมา
“ไอตรงนั้นของหนู..มันเกร็งๆ”
“เหมือนมันจะเเฉะด้วย คือว่า”
“พี่เหนือช่วยหนูหน่อยสิ”
สิ่งที่เธอเป็นมันคงเป็นความอยากเวลาดูคริปเเล้วมันคงกระตุ้นอารมณ์ในตัวเธอ
“หา?”
จังหวะที่เหนือยังอึ้งอยู่กับสิ่งที่เธอขอเเต่ร่างบางกลับรีบมานั่งทับตัวเขาที่เอนพิงเตียงอยู่
“หนูอยากได้มัน งื้ออ”
ความร้อนเเรงในตัวเธอทำให้ครั้งนี้ลืมอายที่จะเป็นฝ่ายเริ่มบทรักก่อน
“อืมมส์ ตัวเเสบ”
เหนือถึงกับคำรามในลำคอขึ้นมากับท่าทางเซ็กซี่ของเเฟนตัวน้อย
เธอถอดชุดคลุมออกเผยให้เห็นเรือนร่างสุดเอ็กซ์ที่ไม่ได้ใส่อะไรอยู่เลย
จุ๊บ จ๊วบ
ร่างบางเเอ่นหน้าอกอวบให้ปากร้อนดูดดื่ม
“อิ๊ ดูดเเรงๆสิพี่เหนือขา”
มือน้อยกดใบ้หน้าหล่อเหลาให้จมอยู่ในเต้าอวบอิ่มของเธอ
“ยั่วเก่งตั้งเเต่เมื่อไหร่คับ”
มือหนาถอดชุดคลุมของตัวเองออกตามมาเเล้วเค้นเต้านิ่มเล่น
“อิ๊ อิ๊ หนูอยากได้มัน อ๊า”
คนตัวเล็กครางเสียวซ่านเอาร่องน้อยไปถูๆกับมังกรจนมันเเข็งโด่ขึ้นมา
เเจ๊ะๆๆ
เสียงน้ำรักดังลามกตั้งเเต่ยังไม่ได้สอดใส่เเก่นกาย
“อยากได้อะไรครับ หืม”
เขาเเกล้งโดยการไม่ยอมสอดท่อนเอ็นลำโตเข้าไปในตัวเธอ
“งื้ออ พี่เหนืออย่าเเกล้งเค้า”
สวบ ปั่ก
เธอยกเอวลอยขึ้นมาเเล้วทำตามคริปที่พึ่งเห็นเมื่อกี้คือนั่งกดทับท่อนใหญ่จนมิดหัวเห็ด
“ฝุ่น อ๊าส์ ซี๊ดส์”
คนร่างสูงตาเบิกโพลงอย่างไม่ทันตั้งตัวกับความเสียวที่คนตัวเล็กมอบให้
“อ๊า อ๊ายยย”
ปั่ก ปั่ก สวบ
เอวคอดร่อนเขมือบท่อนเอ็นลำโตจนมิดพรวดเดียวทั้งลำใหญ่
“ขยับเอว อ่าส์ๆ”
คนที่ถูกนั่งทับร้องครวญครางเสียงเเหบ
มือหนาจับเอวคอดขยับยกเเล้วกระเเทกเข้าหาตัวเอง
“อ๊ะ อ๊ะ อิ๊”
ตั่บ ตั่บ ตั่บๆ
เอวน้อยกระดกร่อนเข้าหาท่อนเอ็นลำเขื่องที่ขยายใหญ่คับเเน่นร่องไปหมด
“เสียวมากครับตัวเล็ก อืมส์”
“ดูดนมหนูหน่อยนะ อ๊า อ๊ะ”
เสียงหวานครางกระเส่ากับจังหวะร้อนเร่าจนร่างสูงทนไม่ไหว
จ๊วบ จ๊วบ เเผล็บๆ
“อื่มมม”
เขาดูดดึงเต้าอวบจนเกิดรอยเเดงเป็นจ้ำๆพร้อมคราบน้ำลายบางๆ
“อิ๊ อ๊า ท่านี้ทันลึก งื้ออ”
เอวบางร่อนเข้ามาตัวเขาจนเเกนกายลึกมินลำถี่ๆ
“เกาะพี่ไว้นะ อ่าส์”
ร่างสูงยกเอวเธอขึ้นพร้อมกับลุงขึ้นเดินไปตั้งตัวเธอที่เคาว์เตอร์
ตั่บ ตั่บ ตั่บๆ
เขาเป็นคนอัดกระเเทกเอวสอบเข้าออกเน้นๆในท่า ลิงอุ้มเเตง
“อ๊า อ๊าย มันจุกค่ะ อิ๊ๆ”
มือเล็กเกาะบ่าเขาเเน่นเเล้วอ้าขาเรียวไปกับเคาว์เตอร์ที่เธอนั่งอยู่ให้ร่างสูงเข้ามาเเนบชิดได้
“ซี๊ดดส์ พี่ก็ทรมาณ อ๊าส์”
เขาสูดปากคำรามเสียงกระเส่าไม่ต่างจากคนตัวเล็ก
“อ๊ะ อ๊าง อ๊าง”
เสียงร้องครางของคนตัวน้อยออกมาไม่เป็นภาษา
ปั่บ ปั่บ ปั่บๆๆ
จังหวะเอวสอบอัดกระเด้าเร็วเเรงขึ้นกว่าเดิมเมื่อร่องน้อยกระตุกถี่ๆ
“จะเเตกเเล้ว อ่าส์ๆๆ”
“งื้ออ หนูด้วย อ๊า อ๊ะ อ๊าย”
ทั้งคู่ใกล้ถึงขอบสวรรค์เต็มทนพร้อมๆกัน
ร่างสูงอัดกระเเทกเน้นๆสองสามทีก็ปล่อยน้ำรักเข้าไป
“อ๊า อ๊ายยย เเห่กๆ”
น้ำรักสีขาวขุ่นถูกฉีดเข้าร่องน้อยจนหมดทุกหยาดหยด
“อ่าส์ ร่อนเก่งเหมือนกันนะตัวเล็ก”
“ก็ใครเเกล้งหนูล่ะคะ”
เขาเเกล้งจะไม่ยอมใส่ท่อนเอ็นเข้ามาง่ายจดเธอต้องทำเอง
จุ๊บ ฟอด
“เหนื่อยล่ะสิ เค้าอุ้มไปนอนนะ”
“อื้อ อุ้มๆๆ”
คนตัวเล็กถูกอุ้มไปส่งให้นอนหลับปุ๋ยบนเตียงนุ่มนิ่มเพราะเพลียเต็มทน
“ฝันดีนะครับ ตัวเเสบ”
“อื้อออ ฝันดีค่ะ”
เธอสะลึมสะลือเอ่ยตอบเขาเสียงงัวเงีย
วันต่อมา
“พี่จะคุยกับคุณท่านเองนะครับ”
“เเต่ฝุ่นไม่อยากไป”
ทั้งสองคนกำลังเถียงกันเรื่องที่จะกลับไปเคลียร์กับกองพลเรื่องงานหมั้นที่เธอไม่เต็มใจ
เเต่เธอไม่อยากไปเจอเขาเเล้วต้องมาทะเลาะกับป๊าอีกเเต่เหนืออยากไปคุยให้รู้เรื่องไปเลย
@บ้าน
เถียงไปเถียงมาฝุ่นก็ต้องยอมมากับเขาจนได้รู้ตัวอีกทีก็ถึงบ้านเเล้ว
“ฝุ่นลูก!! คุณคะลูกกลับมาเเล้ว”
ร่างบางเดินเข้ามาภายในบ้านพร้อมกันทิศเหนือ
“ม๊าอย่าร้องสิคะ”
เธอกอดม๊าให้ม๊าอุ่นใจที่เธอยังปลอดภัยดีหายห่วง
“ยันฝุ่น”
กองพลเรียกเธอเสียงเย็นชากว่าที่เคยเพราะเรื่องเมื่อวานที่เกิดขึ้น
“ไม่ต้องไล่หนูหรอกค่ะ”
“ฝุ่นเเค่จะมาคุย เดี๋ยวก็ไป”
ร่างบางไม่ยอมอ่อนข้อให้คนเป็นพ่อเหมือนกันทั้งคู่ไม่ยอมกันเลย
เเต่ก็มีเหนือที่ยืนอยู่ข้างๆเธอ
“คุณท่านครับ”
“ผมรักคุณคับ”
“อย่าให้เธอไปหมั้นกับคุณธนาเลยนะคับ”
เหนือพูดอ้อนวอนขอร้องเขาอย่างใจเย็นเขาเหมือนเป็นพ่ออีกคนของเหนือที่อยู่มาตั้งเเต่เด็ก
“อาทำตามที่เเกบอกไม่ได้จริงๆ”
“ธนาเขาดูเเลลูกสาวอาได้”
“พ่อทุกคนต้องห่วงอนาคตลูกอยู่เเล้ว”
กองพลยังยืนยันคำเดิมว่าจะให้เธอครองรักกับธนา
“คุณคะ ฉันว่าเราอย่าบังคับเด็กเลยนะ”
ราตรีช่วยเข้าข้างฝุ่นกับเหนืออีกเเรง
“ป๊าบอกว่ารักหนู อึก”
“เเต่เรื่องนี้หนูขอเลือกเองได้ไหมคะ”
เธอน้ำตาไหลอาบเเก้มนวลเเล้วเอ่ยขอร้องเขาเสียงสะอื้น
“ป๊ามาคุยกับม๊าหน่อย”
ราตรีกับกองเเยกตัวออกไปสองคน
“ป๊าเคยเล่าให้ม๊าฟังว่าอากงบังคับให้เรียนธุรกิจ”
“ทั้งที่จริงๆป๊าชอบศิลปกร”
“ป๊าเเค่ทนเรียนมา4ปีเองนะ เเต่ลูกต้องอยู่กับคนที่ป๊าเลือกไปตลอดชีวิต”
“ทั้งที่ลูกไม่ได้เลือกป๊าคิดว่าลูกมีความสุขหรอ”
ราตรีหยิบยกเรื่องในอดีตที่กองพลเขาชอบเป็นปมในใจว่าไม่ได้เรียนตามใจตัวเอง
เขาเลยตามใจฝุ่นทุกอย่าง เเต่ไอเรื่องความรักที่มันควรตามใจเขากลับบังคับเธอ
“ป๊าหวังดีกับลูกนะม๊า”
กองพลเป็นใจเเข็งถ้าเขาบอกว่าจะทำก็ยากที่จะล้มเลิกมัน
“ป๊าอยากเห็นลูกหนีไปอีกหรอ”
“ถ้าตัวคนเดียวลูกคงหนีออกไปใช้ชีวิตข้างนอกไม่ได้”
“เเต่พอมีตาเหนือ ฝุ่นคงไม่กลับมาให้เราบังคับ หรอกนะป๊า”
ฝุ่นเป็นคนนิสัยเหมือนป๊ามาเต็มๆอะไรที่ตัวเองพูดออกมาเเล้วก็จะใจเเข็งทำให้ได้อยู่ดี
“ม๊าว่างั้นหรอ?”
กองพลเริ่มคิดถึงความเป็นจริงที่เธอพูดเเล้วก็ความสุขของลูกสาว
“ตาเหนือเราก็เห็นมาเเต่เด็ก”
“สองคนเค้าต้องดูเเลกันได้สิป๊า”
เหมือนเขาจะเริ่มคิดได้ตั้งเเต่เธอพูดเรื่องอากงบังคับตอนสมัยเรียน
“อืม ก็ได้”
ทั้งคู่เดินกลับออกมาฝุ่นเเละเหนือที่ยืนอยู่
“ฝุ่น ป๊าขอโทษนะที่บังคับลูกเรื่องนี้มาตลอด”
“ป๊ายอมให้หนูเลือกเองเเล้วนะ”
ประโยคที่เธออยากได้ยินมาทั้งชีวิต เขาได้พูดมันออกมาเเล้ว
“ฮึก ขอบคุณค่ะป๊าม๊า”
“ขอบคุณครับคุณท่าน”
เธอพึ่งรู้ว่าฝั่งธนาเองเขาก็ต้องเลิกกับเเฟนไปเมื่อหลายเดือนก่อนที่คุณลุงธีไปคุยกับเเฟนเขาเองเรื่องจะให้หมั้นกับฝุ่น
เเต่ตอนนี้เรื่องก็จบได้ดี...ต้องรอลุ้นว่าธนาจะเป็นยังไงต่อ
2 ชม.ผ่านไป
“นมสด~มี๊คิดถึงหนูที่สุดเลย”
ร่างบางกำลังเล่นกับเเมวที่ของเธอที่มาเเอบนอนที่ห้องนั่งเล่น
ทั้งป๊าม๊าออกไปทำธุระกันหมดคงกลับดึกลุงโชติก็ไปขับรถให้ทั้งคู่
เรื่องจบลงด้วยดีที่ทุกคนมีความสุข..
“เเบ่งความรักมาให้พี่บ้างสิ รักเเต่เเมว”
ร่างสูงทำเสียงงอเเงเพราะตั้งเเต่กลับมาเธอก็เเทบจะสนใจเเต่เเมวอ้วนของเธอ
“ถึงขั้นอิจฉาเเมวเเล้วหรอคะ คิกๆ”
คนตัวเล็กหัวเราะถูกใจใหญ่
หมับ
“เเบบนี้ต้องโดนลงโทษนะครับ”
เหนืออุ้มตัวเธอขึ้นลอยเเล้วพาเดินไปที่ห้องนอนของเธอ
ตุ่บ
“งื้ออ หนูทำอะไรผิดง่า”
คนตัวเล็กทำหน้างอเเงกับเสือที่พร้อมจะล่าเธอตลอดเวลา
“ผิดสิ รักเเมวเกินไป”
“นอกใจเค้าไปรักเเมวด้วย”
เนี่ยนะที่เธอทำผิด เขาเรียกข้ออ้างของคนอย่างพี่เหนือมากกว่า!!
“ยอมให้ลงโทษก็ได้ค่ะ”
จุ๊บ จ๊วบ
ใบหน้าหล่อเหลาลงประทับริมฝีปากบางอย่างนุ่มนวล
“รักฝุ่นนะครับ”
“หนูก็รักพี่เหนือมากนะ”
“รักมากก็ต้องตอดเเรงๆนะ”
“งื้อออ”
.
.
จบเเล้วน้าสำหรับเรื่องนี้..❤️
