"ที่ฉันถูกลักพาตัวไปได้ ต้องทนทุกข์ทรมานแสนสาหัส ก็เป็นเพราะนังสารเลวนั่นนี่แหละ!!!" เกาจิ้นพูดออกมาด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่โกรธจัด จากนั้นก็ชัก 

เกาอันกับเกาชิงต่างพากันตกใจ "พี่เค้าเป็นอะไรไปน่ะ!" เกาชิงถามด้วยความตกใจ 

"สงสัยอาการอยากยาคงจะกำเริบ ไปเอาผ้าขนหนูชุบน้ำกับกระเป๋าพยาบาลมา พี่จะพาเกาจิ้นเข้าไปพักก่อน" เกาอันตั้งสติแล้วแล้วอุ้มเกาจิ้นเข้าไปในห้อง  

เกาอันและเกาชิงช่วยกันพยาบาลเกาจิ้นจนเธอสงบลงและหลับไป เกาอันสงสัยว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ จึงโทรหาแมนดี้แต่เธอก็ไม่รับสาย เกาอันจึงต้องไปหาแมนดี้ที่สำนักพิมพ์ด้วยตัวเอง เมื่อไปถึงก็มีคนบอกเกาอันว่าแมนดี้ออกไปทำข่าวที่ต่างจังหวัด แต่แท้จริงแล้วแมนดี้แอบหลบอยู่ในห้องไม่ยอมออกมาพบเพราะเธอคิดว่าเกาอันน่าจะรู้ความจริงตั้งแต่เจอตัวมิเรย์แล้ว แต่ระหว่างที่ซ่อนตัวอาการหอบของแมนดี้กำเริบ เธอพยายามหยิบยาแต่ด้วยความลนลานจึงทำยาตกพื้น เกาอันได้ยินเสียงจึงบุกเข้าไปหาแมนดี้พบว่าเธอเป็นหอบจึงช่วยพยาบาลให้เธอ เมื่ออาการแมนดี้เริ่มดีขึ้น เกาอันจึงถามแมนดี้ว่าเรื่องราวที่แท้จริงมันเป็นยังไง แมนดี้จนตรอกไม่อาจปิดบังเกาอันต่อไปได้อีก เธอจึงสารภาพว่า เธอเป็นนกต่อเอาอมยิ้มไปล่อเกาจิ้นระหว่างที่เกาอันกำลังขึ้นไปเล่นรถไฟเหาะที่สวนสนุก จนคนร้ายลักพาตัวจับตัวเกาจิ้นไปได้ แมนดี้รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป เธออยากจะชดเชยให้เกาจิ้น เมื่อสบโอกาสแมนดี้เลยตั้งใจจะพาเกาจิ้นหนีไปด้วยกัน พร้อมกับพูดปลอบว่า "ไม่ต้องกลัวนะ พวกเราต้องไม่เป็นไร" 

แต่ระหว่างทางหนีเกาจิ้นเพิ่งรู้ตัวว่าทำจี้สร้อยคอรูปครอบครัวตกหายไป แมนดี้พยายามเกลี้ยกล่อมไม่ให้กลับไปเอาเพราะอันตรายแต่เกาจิ้นก็ยืนยันที่จะกลับไปเอา แมนดี้เป็นห่วงจึงตามไปช่วยหา หลังหาสร้อยเจอแมนดี้ก็เก็บไว้ จู่ๆ คนร้ายก็ตามมาเจอ ทั้งแมนดี้กับเกาจิ้นพากันวิ่งหนีแต่เกาจิ้นหกล้มระหว่างทาง เกาจิ้นพยายามร้องเรียกให้แมนดี้วิ่งกลับมาช่วยเธอ แต่คนร้ายตามมาจวนจะทันแล้ว แมนดี้คิดว่าถ้าย้อนกลับไปช่วยคงจะหนีไม่ทันแน่ๆ เธอจึงทิ้งเกาจิ้นไว้แล้วหนีไปคนเดียว หลังจากนั้นเหตุการณ์ก็เป็นไปตามที่แมนดี้เคยเล่าให้เกาอันฟัง แมนดี้เสียใจร้องไห้ขอโทษเกาอัน  

"ฉันไม่ได้ตั้งใจให้เรื่องมันออกมาเป็นแบบนี้เลย ฉันขอโทษ"  

"ที่แท้คุณมีส่วนทำให้น้องผมถูกจับไป เสียแรงที่ผมเห็นคุณเป็นเพื่อน" เกาอันพูดออกมาอย่างแผ่วเบาด้วยจิตใจที่เจ็บปวด 

"ฉันไม่รู้ว่าจะชดเชยให้คุณและครอบครัวยังไง" แมนดี้ยื่นมือสองข้างส่งให้เกาอัน "ถ้าคุณอยากจะจับฉันเข้าคุกก็เชิญเลย ฉันไม่โทษคุณหรอก"  

เกาอันมองหน้าแมนดี้ด้วยความโกรธแค้นแต่เขาก็พยายามระงับอารมณ์ "คดีหมดอายุความแล้ว จะให้จับคุณข้อหาอะไร! ตอนนั้นคุณเป็นแค่เด็ก ยังไงศาลก็ไม่เอาผิดคุณหรอก!" 

เกาอันไม่ต้องการเจอหน้าแมนดี้อีกต่อไปอีก เขาหันหลังเดินกลับไป แต่แมนดี้ก็ฉุดแขนเกาอันไว้ 

"ฉันขอโทษนะด็อกเตอร์เกา ขอโทษจริงๆ ตอนแรกฉันตั้งใจว่าไม่ว่ายังไงก็จะไม่ยอมเจอหน้าคุณ แต่หลังจากได้รู้จักคุณแล้วก็รู้ว่าเราสองคนต่างก็มีอุดมการณ์เดียวกัน คุณเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดที่ฉันเคยรู้จัก ที่ผ่านมาฉันไม่คิดอยากจะหลอกคุณเลย คุณยกโทษให้ฉันได้มั้ย" แมนดี้คร่ำครวญเสียใจพร้อมกับขอโอกาส 

"ความเป็นเพื่อนระหว่างเราสิ้นสุดลงตั้งแต่คุณไม่บอกความจริงกับผมแล้ว เรื่องที่ผ่านมาผมจะถือว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น ต่อไปนี้เราอย่าได้เจอกันอีกเลย" เกาอันแกะมือแมนดี้ที่ฉุดแขนเขาไว้จากนั้นก็เดินจากไป แมนดี้เสียใจอยู่สักพักหลังจากนั้นก็พยายามปาดน้ำตา ถอนหายใจแล้วก็ยิ้มออกมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น  

เกาอันกลับมาที่บ้านเห็นว่าเกาจิ้นฟื้นแล้ว เกาจิ้นพยายามเล่าเรื่องราวให้เกาอันฟัง แต่เกาอันบอกว่ารู้ความจริงจากแมนดี้หมดแล้ว ขอให้เกาจิ้นอโหสิกรรมให้แมนดี้แล้วจากนี้ไปจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเธออีก แม้ว่าเกาจิ้นจะโกรธแค้นแมนดี้แค่ไหนแต่เมื่อเกาอันขอร้องให้เลิกแล้วต่อกันเกาจิ้นจึงยอมรับฟังและตั้งใจว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อถามถึงความฝันในวัยเด็ก เธอไม่ฝันอยากเป็นอะไรเลย เธอฝันแค่ว่าอยากจะแต่งงานกับพี่ชาย แต่พอโตขึ้นถึงรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ เกาอันวางแผนที่จะส่งเกาจิ้นไปเรียนการศึกษาผู้ใหญ่เพื่อจะได้รู้ว่าเธอชอบอะไร หลังจากนั้นค่อยคิดว่าจะทำอะไรต่อ แต่ตอนนี้ต้องพาเธอไปรักษาอาการอยากยาเสียก่อน 

 

ทางด้านสารวัตรคิงหลังเกิดเรื่องกับครอบครัวมาดามควีน เขาก็นึกถึงเรื่องราวในอดีต ซึ่งแต่ก่อนนั้นเขาเป็นเด็กเกเรโดนรุมทำร้าย มาดามควีนไปเห็นเข้าก็เลยช่วยเขาเอาไว้ สารวัตรคิงประทับใจในความกล้าหาญของควีนตั้งแต่ตอนนั้นและรู้ว่าเธอเพิ่งสอบเข้านิติเวชได้ ควีนมีความฝันที่จะเป็นนิติเวชเหมือนกับพ่อ เธออยากจะช่วยเหลือคนตายที่ไม่มีโอกาสได้พูด เมื่อสารวัตรคิงได้ยินดังนั้นเขาจึงบอกกับควีนว่า "ถ้าเธอเป็นนิติเวชช่วยเหลือคนตาย ฉันก็จะเป็นตำรวจช่วยเธอจับตัวคนร้ายมาลงโทษให้เอง" ทั้งสองคนสัญญากันเอาไว้แบบนั้น หลังจากนั้นสารวัตรคิงก็สอบเข้าตำรวจได้และได้พบกับควีนอีกครั้ง ซึ่งเมื่อก่อนนั้นเขาไม่มีอะไรเทียบควีนได้เลย แต่ตอนนี้เขาได้เป็นตำรวจพอจะมีฐานะทัดเทียมกับเธอได้บ้างจึงคิดจะสานสัมพันธ์กับเธอ แต่ก็เห็นลูอิสมาส่งควีนที่ทำงานด้วยท่าทางที่สนิทสนมและรู้ว่าลูอิสคือสามีของควีน เขาก็คิดได้ทันทีว่าเรื่องระหว่างเขากับควีนคงเป็นไปไม่ได้แล้ว มิหนำซ้ำควีนยังจำสารวัตรคิงในตอนนั้นไม่ได้อีกด้วย เขาจึงไม่คิดจะบอกควีนเรื่องนี้ แต่ตอนนี้ควีนกำลังมีปัญหากับลูอิส เขาแค่คิดว่าเขาอยากทำอะไรเพื่อช่วยเธอได้บ้าง สารวัตรคิงพยายามโทรไปปลอบใจควีน อยู่เป็นเพื่อนปริ้นเซส และให้ควีนได้ระบายเรื่องครอบครัวบอกให้ควีนใจเย็นๆ แต่ควีนตั้งใจแล้วว่าไม่ว่ายังไงก็จะหย่ากับลูอิส ควีนพยายามเรียกลูอิสมาคุยเรื่องหย่ากันแบบดีๆ แต่ไม่ว่ายังไงลูอิสก็ไม่ยอมหย่ากับเธอ ควีนจึงพยายามห่างกับลูอิสสักพักเพื่อให้ทั้งสองฝ่ายได้สงบสติลง หลังควีนย้ายออกจากบ้านไปอยู่กับเทรซี่ อีเลนก็เก็บเสื้อผ้ามาอยู่ที่บ้านลูอิส ไม่ว่าลูอิสจะไล่ยังไงเธอก็ไม่ยอมไป จนลูอิสรู้สึกเอือมระอายอมให้เธออยู่ที่บ้านโดยไม่สนใจว่ามีเธออยู่ในบ้านเลย ภายในบ้านยังมีรูปของควีนวางไว้ตามที่ต่างๆ ทำให้อีเลนไม่พอใจเป็นอย่างมาก มิหนำซ้ำนิยายที่เธอส่งไปที่สำนักพิมพ์ไม่ได้รับอนุมัติให้ตีพิมพ์ ทำให้เธอเครียดจนต้องไปพบจิตแพทย์อีก  

หลังไปพบจิตแพทย์อีเลนนึกถึงเรื่องราวสมัยเด็กที่ครอบครัวแยกทางกัน จนเธอได้รู้จักกับควีนที่มีชีวิตที่ดีทำให้เธอรู้สึกอิจฉาควีนมาก แต่ตอนนั้นควีนช่วยเธอไว้จากการถูกรังแกจนได้เป็นเพื่อนกันทั้งสองคนมักจะพากันไปเที่ยว ทัศนศึกษา ตามสถานที่ต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นไปดูฝนดาวตก แสงออโรร่า ห้องนิติวิทยาศาสตร์ อีเลนรู้ว่าความฝันของควีนคือการเป็นนิติเวช ส่วนเธออยากจะเป็นนักเขียนนิยายสืบสวนจะได้เอาเรื่องที่เกิดขึ้นในกองพิสูจน์ของควีนมาเขียนได้ด้วย แต่เมื่อลูอิสปรากฎตัวขึ้น ทำให้ความสัมพันธ์ของเธอกับควีนเริ่มเปลี่ยนไป อีเลนแอบชอบลูอิสตั้งแต่เแรกพบ แต่ลูอิสกลับเลือกจีบควีน ทำให้อีเลนจำเป็นต้องตัดใจจากลูอิส เธอพยายามปั้นหน้าทำดีกับควีนทั้งที่ในใจเกลียดควีนมาตลอด เพื่อจะได้ใกล้ชิดกับลูอิส แต่ดูเหมือนว่าลูอิสจะไม่เปิดโอกาสให้เธอเลย จนกระทั่งความสัมพันธ์ของลูอิสกับควีนเริ่มห่างเหิน อีเลนจึงถือโอกาสเข้ามา แม้ว่าเธอจะทำสำเร็จแต่ในใจของลูอิสกลับไม่มีเธอเลยแม้แต่นิดเดียว ลูอิสยังหวังว่าจะคืนดีกับควีน แต่ควีนไม่เปิดโอกาสให้เขาเลย เขาสงสัยในท่าทีของสารวัตรคิงที่มีต่อควีน จึงจ้างนักสืบตามสืบเรื่องของสองคนนี้ก็พบว่าสองคนนี้อยู่ด้วยกันบ่อยมาก แถมยังมีรูปที่ได้ใกล้ชิดสนิทกันอีกด้วย ลูอิสโกรธมากเรียกควีนมาคุยเรื่องสารวัตรคิงทำให้ควีนโมโหหนักเข้าไปอีก เพราะระหว่างเธอกับสารวัตรคิงไม่เคยมีอะไรกันเลย ควีนเห็นว่าระหว่างเธอกับลูอิสคงจะคุยกับดีๆ ไม่ได้แล้ว เธอจึงคิดจะฟ้องหย่า ระหว่างที่คุยกันอีเลนมาเห็นทั้งสองคนอยู่ด้วยกันพอดีก็เลยโมโหอาละวาดจะเข้าไปตบควีน ด้วยความตกใจควีนผลักอีเลนล้มจนเลือดออก ควีนกับลูอิสจึงรีบพาอีเลนส่งโรงพยาบาล แล้วก็ได้รู้ว่าอีเลนกำลังท้องอยู่และตอนนี้ก็แท้งไปแล้ว เมื่ออีเลนรู้ว่าตัวเองแท้งก็เสียใจมาก แถมลูอิสก็ยังไม่ใยดีเธออีกด้วย หลังเกิดเรื่องควีนก็รู้สึกแย่ที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ เธออยากให้มันจบเสียที ควีนออกมานั่งเงียบๆ คนเดียวที่ร้านกาแฟ โดยฝากปริ้นเซสไว้ให้เทรซี่ช่วยดูแล สารวัตรคิงมาหาควีนที่บ้านเทรซี่ไม่เจอจึงตามไปที่ร้านกาแฟ ควีนได้ระบายความในใจกับสารวัตรคิง และได้เผลอพูดบางอย่างออกมา  "ถ้าตอนนั้น ฉันยังไม่ได้แต่งงานมันจะเป็นยังไงนะ" สารวัตรคิงเริ่มงงและสงสัยว่าควีนกำลังจะพูดอะไรต่อไป 

"ตอนที่คุณมาที่หน่วยพิสูจน์หลักฐานครั้งแรก ถ้าฉันยังไม่แต่งงาน พวกเราอาจจะกลายเป็นคู่รักนักสืบตามที่เคยสัญญากันเอาไว้แล้ว"  

"คุณจำได้เหรอ?" สารวัตรคิงถามด้วยความประหลาดใจ 

"คุณคิดว่าฉันเป็นคนขี้ลืมอะไรขนาดนั้นเชียวเหรอ หน้าคุณจำง่ายจะตาย ทำไมฉันจะจำไม่ได้" 

"ถ้ารู้ว่าผมเป็นใครทำไมถึงไม่พูดออกมาล่ะ" 

"ไม่ว่าจะพูดหรือไม่พูดก็ไม่มีประโยชน์อะไรหรอก เพราะยังไงเราก็ได้ทำงานร่วมกันอยู่แล้ว ไม่ว่าจะพูดหรือไม่ ผลลัพธ์มันก็ออกมาเป็นเหมือนเดิม" 

"แล้วทำไมจู่ๆ ถึงพูดออกมาล่ะ" 

"คงเพราะเสียดายล่ะมั้ง ถ้าตอนนั้นยังไม่แต่งงานกับลูอิส ฉันอาจจะเลือกคุณ ถ้าเลือกคุณความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับอีเลนคงไม่พังพินาศแบบนี้" 

สารวัตรคิงรู้สึกแปลกๆ จะดีใจก็ดีใจได้ไม่เต็มที่ เขากำลังจะพูดต่อแต่ควีนก็พูดขัดขึ้นมา "อ๊ะๆ อย่ามาตกหลุมรักฉันอีกนะ ฉันเข็ดแล้วล่ะเรื่องความรัก พอกันที แค่เรื่องงานกับลูกก็ปวดหัวพอแล้ว คุณก็รีบๆ หาผู้หญิงดีๆ สักคน รีบๆ แต่งงานไปได้แล้ว" ควีนสะพายกระเป๋าลุกขึ้น "ฉันว่าฉันโอเคแล้วล่ะ ป่านนี้ปริ้นเซสร้องหาแย่แล้ว ฉันกลับดีกว่า" ควีนเดินจากไปโดยทิ้่งให้สารวัตรคิงอยู่ในร้านตามลำพังด้วยความมึนงง 

 

เช้าวันต่อมามีรายงานว่าเกิดเหตุฆาตกรรม ซึ่งสถานที่คือบ้านของลูอิส สารวัตรคิงเมื่อทราบข่าวก็ตกใจมาก พยายามโทรหาควีนแต่ไม่มีคนรับสาย สารวัตรคิงโทรหาด็อกเตอร์เกาเพื่อคุยเรื่องสถานที่เกิดเหตุฆาตกรรม ด็อกเตอร์เกาก็บอกว่ามาดามควีนยังไม่มาทำงานเลย ทางด้านเทรซี่ก็บอกว่าควีนไม่ได้กลับบ้านตั้งแต่เมื่อคืน หลังจากทราบเรื่องทุกคนก็รีบไปยังสถานที่เกิดเหตุก็ต้องตกใจเมื่อพบลูอิสกับอีเลนนอนเสียชีวิตจมกองเลือดอยู่พร้อมกับมือถือของควีนที่ตกอยู่ข้างๆ และข้อความแจ้งสายที่ไม่ได้รับของสารวัตรคิง........ 

 

*********************************