...
"หวาคืนนี้ ดูละครด้วยกัน เอาป๊อปคอร์นนะ? พี่จะไปแวะซื้อเอารสเค็มอย่างที่หวาชอบนะ"
ข้อความจากอามที่ส่งมาขณะที่อีกคนสั่งอาหารอยู่มุมสวีทกับเพื่อนรุ่นพี่
"ใครเหรอลูก?"
"พี่อามค่ะ"
"อาม นี่เก่งนะ พ่อคุยด้วยตอนอยู่ในกอง มีพ่อเป็นหมอใช่ไหม? เห็นบอกว่าหาเงินเรียนเองด้วยนะ อยากให้น้องเรียนสบายๆไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องค่าใช้จ่ายต้องไปเรียนต่างประเทศนี่ เด็กคนนี้ใช้ได้เลย เพื่อนแบบอามหายากนะลูกถนอมน้ำใจกันไว้นะ"
" ค่ะพี่อามนิสัยดี หวาเป็นเพื่อนกับอาร์ตน้องพี่อามค่ะ"
" อ้อ.. เหรอดีจริง.. กลับกันเถอะเดี๋ยวบ่ายๆพ่อต้องไปกอง "
ร้านอาหารนี้เขาจัดทางเข้ากับทางออกคนละทางกัน อย่างน้อยก็ไปได้เข้าไปใกล้มากกว่านี้..
" เป็นอะไรคะลูกหวา? ไม่ชอบอาหารฝรั่งเศสเหรอคะ"
"ป่าวค่ะหวาแค่อยากกินแกงแคไก่ค่ะ"
" เอาไว้ไปทำที่บ้านนะให้ปู่กับย่าชิมด้วย"
" ค่ะพ่อ"
" พ่อ! นี่ลูกหวาเรียกพ่อ! โอ้ยยยยดีใจจัง"
"แล้วแม่ล่ะ? แม่ก็อยากได้ยิน"
"แม่ช่อ.. พ่อนัส"
"เกดถวาลูกแม่ รู้มั้ย? เดิมทียายจะตั้งชื่อให้ลูกว่า พุดซ้อน แต่แม่ไม่ยอม แม่เป็นคนตั้งชื่อให้ลูกว่าเกดถวา "
" หวาชอบมากค่ะ ยายบอกว่าแม่เป็นคนตั้งชื่อให้หวา"
เกดถวา ยังนึกถึงหลังโปรโมตละครเสร็จ เดิมที่คริสนัดไว้จะไปบ้านกันเพราะวันนี้เป็นวันอาทิตย์บริษัทต้องปิดอยู่แล้ว แต่หลังได้รับข้อความกับมาบอกเธอว่าต้องเข้าบริษัท มีงานค้างต้องเคลียร์ แต่เมื่อครู่นี้มันอะไรกัน?
" แล้วพ่อกับแม่จะมารับไปหาปู่กับย่านะ"
"ค่ะพ่อนัส สวัสดีนะคะแม่ช่อ"
เกดถวามองรถเก๋งของมนัสเคลื่อนออกไปจนลับตา ในหัวใจห่อเหี่ยวแต่ก็ยังมีครอบครัวที่ให้ความอบอุ่นหัวใจเพียงแต่เปิดใจ
ไม่เคยสักครั้งจะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวแต่อดไม่ได้.. ลองส่งข้อความถามดู...
" งานโอเคไหมคะพี่คริส? "
"คงต้องแก้ระบบส่งสินค้าที่ไม่ลงตัวอีกสักพักครับ คิดถึงอีกแล้ว"
"หวาก็คิดถึงพี่คริส"
วางมือถือลง แค่ดูการสั่งอาหารไกลๆก็รู้แล้วว่าอีกฝ่ายชอบกินอะไร โดยไม่ต้องถาม.. อะไรคือความจริงใจกันแน่นะ.. หวายังเชื่อใจไว้ใจพี่ได้ใช่ไหมพี่คริส?...
อามแวะโรงหนังในห้างสรรพสินค้าใกล้บ้านหอบป๊อบคอร์นมาสองถังใหญ่พร้อมไอศกรีมรสโปรดของเกดถวา เข้ามาทันละครตอนแรกพอดี เสียงเพลงประกอบละครได้นักร้องระดับแนวหน้าได้เข้าถึงอารมณ์รักและผิดหวังจนเกดถวาแอบเช็ดน้ำตา
"พี่มาทันพอดีนึกว่าจะไม่ทันตอนแรกเสียแล้วสิ พี่หนิงล่ะ?"
"ออกไปพบพี่หยาดฟ้าคงกลับดึก คงดูย้อนหลังเอา"
"พี่คริสก็ไม่มาเหรอนัดไว้แล้วนี่"
เกดถวามองมือถือยิ้มเนือยๆ
"ติดธุระหนะเพิ่งโทรมาบอกตะกี้ พี่อามมีไอติมรสโปรดของหวามาด้วย ขอบคุณนะ กินกันเถอะเดี๋ยวพี่หนิงมาเห็น"
" ไม่เป็นไรพี่ขออนุญาตแล้ว แต่หวาต้องออกกำลังกายเพิ่ม"
" ลำบากเนอะ แต่ก็ยอมแหละ"
ละครมาแล้วอามยื่นถ้วยไอศกรีมให้เกดถวา ดูก็รู้ว่ามีเรื่องในใจแต่ไม่อยากถาม ให้เสียอรรถรสในการดูละครและถ้วยไอศกรีมในมือ
ละครจบไปสามตอนเป็นเรื่องราวความรักของดวงยี่หวากับภานุ จู่ๆอามก็พูดขึ้น
" ไม่อยากให้ถึงอาทิตย์หน้าเลย"
"ทำไมล่ะ? "
" อาทิตย์หน้าดวงยี่หวาก็ต้องแต่งงานกับคริส พี่สงสารตัวเอง"
"อินเกินไปแล้วพี่อามที่ไหนนี่ภานุ"
"ต่อให้เป็นภานุ พี่ก็เสียใจ นะหวา"
"พี่อาม"
อามหันมาพูดจริงจัง วางป๊อบคอร์นในมือลงจับบ่าเกดถวาหันมา โน้มหน้าเข้าไปหา แตะปากไปที่ปากสีชมพูอิ่มขยับเบาๆแล้วถอนออกเมื่อ เวลาผ่านไปและแรงต่อต้านจากเจ้าของปากอิ่ม
" พี่ พี่ ขอโทษ แต่พี่ก็ยังยืนยันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่อามคนนี้ก็จะยื่นอยู่เคียงข้างหวาตลอดไป ถึงแม้หวาจะยังมองไม่เห็นหัวใจของพี่แต่พี่ก็จะเฝ้ามองหวาปกป้องหวาอยู่ตรงนี้ที่เดิม"
"เอ่อ.. พี่อาม ละ... ละครมาแล้ว"
เกดถวาหันไปดูทีวีล้วงเอาป๊อนคอร์นใส่ปาก แปลกใจตัวเองว่าทำไมถึงใจเต้นและเต้นเหมือนที่เต้นให้คริส.. เป็นอะไรไป! ทำไมโลเลสองใจแบบนี้!!
บรรยากาศเงียบสงบมีเเต่เสียงลมหายใจ ละครในทีวีดำเนินไปฉากคู่รักยังรักกันดี
ไม่ได้ยินเสียงรถพี่หนิงจนกระทั่งพี่หนิงเปิดประตูบ้านเข้ามา
"เหลืออีกกี่ตอนนี่พี่รีบแล้วนะ"
"ผ่านไปสี่ตอนแล้วครับอีกครึ่งชั่วโมงกว่าๆครับพี่หนิง"
"เป็น อย่างไรบ้างดูตัวเองเล่นอินมั้ย?"
"หวาเล่นดี"
"พี่อามเล่นดีกว่าหวาอีก ดูแล้วอินดีออก"
"อินแต่ในจอนะจ๊ะ อย่าอินออกมานอกจอล่ะ ไหนเอาป๊อบคอร์นมาแบ่งพี่บ้างสิ อ้อ.. แล้วหวาไปกินข้าวกับพ่อแม่เป็นอย่างไรบ้างสนิทใจขึ้นเยอะเเล้วสิ? "
" ค่ะแม่กับพ่อแนะนําอะไรดีๆให้หวาเยอะเลย"
" ดีแล้ว.. อามล่ะวันนี้ถ่ายละครเป็นอย่างไรบ้าง? "
" ก็พอไหวครับพี่หนิง พรุ่งนี้เข้าคิวกับพี่นัสทั้งวันเลยค่อยยังชั่ว ได้พี่นัสแนะนำได้บ้าง "
ดูละครจบเกดถวา ขอตัวขึ้นห้องนอนทันทีไม่กล้ามองอามที่ กำลังมองอยู่..
" ฝันดีนะหวา"
" ฮือ.. อาบน้ำได้แล้วพี่อาม"
รีบก้าวขายาวๆขึ้นห้อง.. ทำไมกับคำว่า.. ฝันดี.. หัวใจก็เต้นแรงอีกแล้ว.. ทั้งๆที่เป็นคำพูดปกติทุกวัน?!"
ล้มตัวนอนบนกลางเตียงจับตรงหัวใจ
"มีด้วยหรือ!!? ที่หัวใจคนเราจะเต้นให้คนถึงสองคน! จะทำอย่างไรดีเกดถวา! หรือต้องถอยออกมาจากทั้งสองคน ทิ้งระยะห่างทั้งสอง ก่อนที่จะแย่ไปกว่านี้... โอ้ยยยปวดหัว บอกใครก็ไม่ได้! "
ในเวลาเดียวกัน ด้านคริสกำลังตกลงกับต้องตา ในคอนโดหรู
"ต้อง! คริสอยากจบเรื่องของเราแค่นี้ ต้องอย่าได้จมอยู่กับคริสเลยนะ หยุดที่ใครสักคนเถอะนะแล้วก็แต่งงาน"
" ต้องอยากหยุดที่คริส คริสเป็นผู้ชายคนนั้นให้ต้องได้ไหม? "
" เราเคยพูดกันแล้วนี่ ต้องเป็นคนพูดเองนะเราแค่มีความสุขกันไม่มีพันธะหัวใจ และคริสก็เป็นให้ต้องได้เท่านี้จริงๆ"
" เพราะต้องแก่กว่าเหรอ? "
" มันไม่ใช่ประเด็น ตอนนี้คริสยังไม่อยากหยุดอยู่ที่ใคร แต่ต้อง ต้องคิดถึงอนาคตของต้องได้แล้ว คริสเป็นคนนั้นให้ต้องไม่ได้จริงๆ"
" เรายังเป็นเพื่อนกันใช่ไหมคริส"?
" ได้สิ"
" คืนนี้ค้างที่นี่ได้มั้ย? ต้องยังไม่เสร็จเลย ขอต้องอีกแค่คืนนี่นะคริสหลังจากนี้เราจะเป็นแค่เพื่อนกัน"
" ไม่ได้หรอกต้อง คอนดอมมีชิ้นเดียวไม่ใช่เหรอ? คริสกลับก่อนนะ"
" คริส!!
เขาไม่ได้ใจร้ายแต่เขาจะไม่มีวันพลาดที่จะป้องกัน คริสลุกขึ้นทันทีสวมกางเกงมองร่างเปลือยเปล่าของเพื่อนรุ่นพี่ที่ทำหน้าไม่คอยพอใจแต่เขาจะพลาดไม่ได้.....