...
"พี่คริส! จะทำอะไร!"
รวบเอวกอดแน่นสุดดมผมที่ยังไม่แห้งดี
"หวาก็มีใจให้พี่เหมือนกันใช่ไหม? พี่รู้"
"มันไม่ใช่แบบนี้... อย่าค่ะหวายังต้องเรียนมีอะไรที่หวายังฝันอีกเยอะแยะ เรื่องความรักหวายังไม่พร้อม เดี๋ยวพี่หนิงก็กลับมาแล้ว พี่คริสอย่าทำอะไรหวาเลยนะคะ"
กลัวแต่ไม่ได้ขัดขืน ปล่อยให้กอดในหัวสมองคิดแต่จะเอาตัวรอดจากสถานการณ์อันปั่นป่วนหัวใจนี้อย่างไรดี เห็นในละครถ้าด่าจะโดนจูบ! ถ้าสู้อาจถึงตาย!
" มีความรักก็ทำสิ่งที่ฝันร่วมด้วยได้นี่ แค่จุงมือไปสร้างฝันด้วยกัน ขอผู้ชายคนนั้นเป็นพี่ก็พอ"
ลมหายใจอุ่นๆรดต้นคอทำให้ขนลุก อีกแค่นิดเดียวแก้มก็จะโดนจมูกโด่งนั่นที่เธอชอบแอบมองเวลาที่เขาเผลอ..
"เอ่อ ... เอาไว้เราค่อยคุยกันเรื่องนี้อีกทีได้ไหม? คะ.. คืนนี้ขอหวาคิดดูก่อน.. หวายังไม่ทันตั้งตัว..พี่คริสกลับห้องนะคะ "
" ตั้งตัวอะไร.. ก็พี่ชอบหวานี่"
" พี่คริส.. ไม่ได้ชอบเด็กนี่คะ คุณต้องตาไงคะ หรือพี่โสรยาหรือใครๆอีกหลายๆคน.. ปล่อยหวาก่อนนะ"
ใจดีสู่เสือ? .. ทำไมเขารู้สึกว่าเสืออย่างเขากำลังถูกตะล่อมจากลูกกวางก็ไม่รู้.. จับบ่าหันมาแต่ยังไม่คลายกอด ค่อยๆดันไปที่เตียงนอนขนาดสามฟุต ชอบจังเวลาที่เห็นความตกใจแฝงในดวงตาในขณะที่ ใบหน้าพยายามไม่ตื่นกลัว..
" ใครว่าพี่ไม่ชอบเด็ก.. ก็หวาไงที่พี่ชอบ"
" นะคะ คืนนี้พี่คริสกลับห้องไปก่อนนะ.. หวาขอแค่คืนเดียวขอคิดนิดนึง"
"ไม่เอา.. หวาต้องตกลงเป็นแฟนพี่ก่อนสิ"
"แต่.. พี่หนิงห้าม ตายายก็ห้าม พี่อามก็จับตามองอยู่"
"เราก็ไม่ต้องบอกใครสิ..."
"ถ้าตกลงพี่คริสจะกลับห้องใช่ไหม?"
"ใช่จะกลับทันทีเลย.. ภายใน5นาทีนี้"
รวบแขนตรึงไว้กับที่นอนจ้องตาเอาคำตอบ ค่อยๆก้มหน้าเข้าใกล้อีกนิด เกดถวารู้สึกเหมือนกำลังหายใจไม่ออกเมื่อใบหน้าอันหล่อเหลากำลังใกล้เข้ามา เบือนหน้าหนีรีบตกลงไปเพื่อความปลอดภัยกับหัวใจที่เต้นโครมคราม..
" ตกลงๆค่ะหวาตกลง... พะ.. พี่คริสปล่อยหวาก่อน"
"ตกลงเราเป็นแฟนกันแล้วนะ.."
"ค่ะ.. ตามสัญญา.. พี่คริสกลับห้องสิคะ.. นะ"
"ขอหอมทำสัญญาก่อน"
"คะ.. ตะ.. ต้องทำสัญญาด้วยเหรอ?"
"นิดเดียว.. ยังไม่ถึงห้านาทีเลย"
"หอมแล้วจบใช่ไหม"
"อืม.."
หันแก้มให้หลับตาปี๋เพื่อจะได้จบๆไป แต่คางถูกจับให้หันกลับปากถูกจูบแทนที่จะเป็นแก้มที่เอียงให้
"อื้ออออออ"
มันเป็นจูบที่ไม่ได้แสดง มันอ่อนหวานเร่าร้อนจนอ่อนระทวยเผลอใจปล่อยให้จูบต่อ หัวใจเต้นโครมครามแทบไม่เป็นตัวของตัวเอง เผลอจูบตอบกลับไป แต่ต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อส่วนที่สงวนไว้ถูกเกาะกุมด้วยมือที่ล้วงเข้าไป สติกลับคืนพลักออกทันที
"พอแล้วค่ะพี่คริสกลับห้องนะคะ พี่หนิงกำลังกลับมา ทำสัญญาจบแล้วนะคะ"
"โธ่... หวาขอจูบอีกนิดนะ.. นะ.. นิดเดียว"
"พอก่อนนะคะ.. เสียงรถพี่หนิงมาแล้วพี่คริสกลับห้องนะ"
เสียงรถจอดหน้าบ้าน จริงๆตามด้วยเสียงเปิดประตูรั้ว
"โอเคๆหวาเป็นแฟนพี่แล้วนะ"
"ค่ะ"
ถูกจูบปากไปอีกหนึ่งที่ก่อนออกจากห้อง ... เกดถวาลอบถอนหายใจ รู้สึกได้ว่าใบหน้าร้อนผ่าวความรู้สึกที่ค้างคาถูกเติมลงไป.. มันคือรักอย่างนั้นเหรอ? หยิบแผ่นมาร์คมาแปะหน้าคงดับร้อนได้
"หวาๆนอนหรือยังพี่เข้าไปนะ"
"ค่ะเข้ามาเลยค่ะพี่หนิง"
เกดถวานั่งอยู่บนเตียงนอน
"อ้าว! มาร์คหน้าอยู่เหรอ? คริสมานานหรือยัง"
"ได้ยินเสียงรถสักครู่แล้วค่ะ"
"พี่ว่าจะคุยเรื่องโฆษณาของคุณกิม ไม่รู้ว่าจะยอมหรือเปล่า นี่ก็ใกล้จะปิดกล้องแล้ว พี่ดูคิวถึงแค่ละครจบ คริสก็ต้องกลับไปอยู่บ้านของตัวเองแล้วสิ"
" โฆษณาอะไรคะ?"
"รถยนต์"
"โอ้โห! รถยนต์เลยเหรอคะ"
" ใช่ค่าตัวสุงมาก ถ้าคริสตกลงพี่เลี้ยงหวากับอามได้เป็นปีเลย"
" สาธุขอให้พี่คริสตกลงทีเถอะ"
" พี่ไปนะอย่านอนดึกล็อกประตูด้วย"
" ค่ะ"
เสียงข้อความดังขึ้นพร้อมๆกันสองข้อความ
" อย่าลืมหวาเป็นแฟนพี่แล้วนะครับ"
.." หวาพี่อยู่บ้านเพื่อนจริงๆไม่มีสาวๆหรอกไม่ต้องห่วงนะ ดื่มไม่เยอะ... เห็นไหมมีแต่เพื่อนผู้ชาย".. พร้อมรูปยืนยัน..
" เฮ้อ! พี่อามก็ดีพี่คริสก็จูบไปแล้ว.. จะทำอย่างไรดีเกดถวา". '
...
เก็บห้องเรียบร้อยหิ้วตะกร้าเสื้อผ้าลงมาจะเอามาไว้ตอนกลับมาจะได้ซักเพราะวันนี้มีเรียนทั้งวัน คริสนั่งดื่มกาแฟที่เดิมเหมือนปกติ อามเปิดประตูห้องออกมาเหมือนเดิมเสื้อไม่ใส่สวมกางเกงขาสั้นตัวเดียวจนชินตา พี่หนิงนั่งหน้าคอมพิวเตอร์
" เอามาหวาพี่เอาไปซักให้รวมกับของพี่เลยนะ"
"ตากผ้าสะบัดด้วยนะพี่อาม"
"ครับผมรับทราบ เที่ยงรอพี่กินข้าวด้วยนะ"
"อือ..แล้วเมื่อคืนกลับกี่ทุ่มเมาหรือเปล่า"
"เกือบห้าทุ่มดื่มไปนิดเดียวเอง กลัวหวาบ่น"
คริสลุกขึ้นหันมามองทั้งสองที่ดูจะห่วงใยกันเกินพอดีขึ้นทุกวัน
" ไปถอะหวาพี่ไปส่งมีเรียนเช้าไม่ใช่เหรอ"
" เอ่อ.. ค่ะ.. ไปเรียนก่อนนะคะพี่หนิงพี่อาม"
หันไปบอกคนในบ้านไม่กล้าสบตาคนอาสาไปส่งมหาวิทยาลัย เพราะคำสัญญาเมื่อคืน
..
" พี่หึงนะรู้ไหม? ทำไมต้องให้อามซักผ้าให้ด้วยแถมยังซักรวมกันอีก"
"ก็ปกติก็เป็นแบบนี้ พี่คริสก็เห็นนี่คะ? "
" แต่ตอนนี้หวาเป็นแฟนพี่แล้วนะ"
" แต่มันเป็นความลับนะคะพี่คริส"
" ก็ได้! ๆอยากให้พี่หายงอนขอหอมแก้มทีหนึ่ง"
"ไม่ค่ะอายเขา"
"อายใคร? ในรถติดฟิล์มมืดขนาดนี้"
" อายแม่ย่านาง"
"ฮ่าๆๆๆพี่ไม่อายพี่ไม่ถือ"
"ไม่เอาน่าเกลียด"
รถติดไฟแดงคริสเข้าเกียร์Nเสร็จก็หันไปจูบเกดถวาโดยไม่ให้ทันตั้งตัว
" อื้ออออออ"
" รู้มั้ย? เมื่อคืนหวาทำให้พี่นอนไม่หลับทั้งคืน คิดถึงจูบนี้ ถ้าหวาทำให้พี่หึง พี่ก็จะจูบแบบนี้ "
" พี่คริสบ้า.. ไฟเขียวแล้ว"
เกดถวาเตือนเมื่อไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีเขียว
"เที่ยงนี้พี่ไปรับนะกินข้าวกัน"
"หวานัดพี่อามไว้แล้วพี่คริสก็ได้ยิน"
"ตอนเย็นพี่ไปรับ ไปบ้านพี่นะไม่คิดถึงแม่พี่เหรอ"
" เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะ เอ่อ... พี่หนิงพูดเรื่องงานโฆษณารถของพี่หรือยังคะ? "
" พูดแล้วแต่พี่ยังไม่ตัดสินใจ ไม่อยากผูกมัดกับสัญญาบริษัทรถเป็นปี"
" เหรอคะ เสียดายจัง"
" ทำไมอยากให้พี่รับเหรอ? "
" หวาแค่อยากให้พี่หนิงมีรายได้เพิ่มเพราะหวาต้องรับงานน้อยลงเพราะพี่หนิงให้เรื่องเรียนมาเป็นอันดับหนึ่ง สัญญากับตายายเอาไว้ค่ะ"
" โอเค... พี่รับ"
" อ้าว! เปลี่ยนใจง่ายจัง"
" หวาจะได้ตั้งใจเรียนไง เดี๋ยวพี่แบ่งค่าตัวให้"
" จริงเหรอ! อย่าให้ทวงนะเดี๋ยวหวาส่งหมายเลขบัญชีให้"
คริสยิ้มมีความสุขไม่คิดว่ามีแฟนเด็กจะรู้สึกดีแบบนี้....