ลืมไปแล้วว่าเคยเกลียด..
× 0
× 0
× 0
...
ในกองถ่ายมนัสเข้ามานั่งข้างๆโสรยาทั้งๆที่วันนี้เขาไม่มีคิวที่จะต้องถ่ายแต่ก็มาหาเป็นแบบนี้ประจำ
"วันนี้ไม่มีงานเหรอคะ"
"มีเสร็จแล้วไปโปรโมตละครกับกิ่งกาญจน์เสร็จก็มาเลย"
"เป็นพระเอกอยู่ดีๆโดดมารับบทพ่อ ทำไมก็ไม่รู้"
"รู้ไหม? เรื่องนี้พี่ขอคุณอุษาเล่นเลยนะเพราะช่อ... พี่รักช่อนะ"
"ตั้งแต่ตอนไหนคะ"
"บอกตรงๆพี่ดูผลงานของช่อมาตลอดแต่เราไม่มีโอกาสได้พบกันเพราะติด สัญญาช่องจนพี่มารับอิสระเพื่อช่อเลย พี่เห็นช่อชอบน้องหวาพี่ก็แอบกลัวว่าช่อจะชอบผู้หญิง พี่เศร้าใจแทบแย่ยิ่งช่อไม่ค่อยคุยกับพี่ด้วย เกือบตัดใจแล้วเชียว"
" พี่นัสเคยรักใครไหมคะ"
" เคยแต่นานมากเเล้ว "
" ช่อเคยมีอดีตร่วมกับผู้ชายคนหนึ่ง ช่อรักเขามากและเขาก็รักช่อหรือช่อคิดไปเองหรือเปล่าก็ไม่รู้ จนวันหนึ่งมีเหตุต้องเลิก.. แต่ช่อก็ยังแอบตามติดเขาโดยที่เขาไม่รู้ตัวเกือบสิบปี จนวันหนึ่งก็ตัดสินใจที่จะลืม และทิ้งอดีตสิบปีมาแล้วค่ะ"
" พี่แอบหึงนะนี่ พี่หึงจริงๆนะไม่เอาแล้วไม่อยากฟัง.. งอล"
หันหน้าหนีปล่อยมือเขาหึงจริงๆเสียใจมาก.. วันที่รู้ว่าโสรยามีชื่อเล่นว่าช่อ ชื่อที่เกือบลืมไปแล้ว แต่นั่นคืออดีต เขารักช่อคนนี้จริงๆรักแบบอยากสร้างครอบครัวด้วย ไม่ใช่เพ้อฝันแบบเด็กๆ
" พี่นัสงอนจริงๆเหรอคะ พี่นัสไม่อยากรู้เหรอว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร"
"ไม่! พี่ถามช่อตรงๆแบบผู้ใหญ่นะ.. ช่อลืมผู้ชายคนนั้นหรือยัง?"
"ยังค่ะ"
"รักเขาอยู่ใช่ไหม?"
"ใช่รัก"
"โอเค... ถ้าช่อตัดใจลืมเขาได้แล้วค่อยมาคุยเรื่องของเรา... พี่ไปนะเรื่องไปฮ่องกงพักไว้ก่อน"
" พี่นัส! "
จะตามไปก็เกรงสายตาคนในกอง ได้แต่มองตาม
"คุณนัสเป็นอะไรไปคะเหมือนงอนๆเลยนะคะน้องโสรยา"
เจ๊ฟ้าผู้จัดการของนุชที่มักจะมาส่งและเฝ้านุชเสมอและดูแล้วบทคนรับใช้คนสนิทของโสรยา น่าจะดังเอาการถึงกับเขียนบทเพิ่มให้โดยเฉพาะ
" ไม่นี่คะเจ้ฟ้า"
" เจ๊ก็ห่วงนึกว่าทะเลาะกัน.. น้องโสรยาอายุแค่นี้ทำไมถึงรีบรับบทแม่ล่ะคะ ไม่กลัวสะดุดเหรอ"
" เป็นนักแสดงต้องเล่นได้สิคะ อีกอย่างนิยายเรื่องนี้ดังด้วยบทอะไรก็เอาค่ะ"
"อ้อ.. บทผีสาวสัญญารักสองภพน้องโสรยาแสดงไว้ได้ดีมากๆเลยนะคะตอนนี้กำลังจะเอามาสร้างใหม่ เขาจะแคสบทผีสาวเจ๊จะให้น้องนุชไปลองดู รู้สึกว่าจะเป็นทีมงานเดิมนะคะ ได้ข่าวมาคุณนัสรับบทพระเอกนะคะ แต่งตัวเป็นท่านขุนนี่คงหล่อน่าดูเลยว่ามั้ยคะ"
" อ๋อ.. ค่ะขอให้โชคดีนะคะ"
ฟังเจ๊ฟ้าพูดแต่ไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะคิดว่าจะบอกมนัสยังไงให้เข้าใจ..
..
"อามกับหวามีงานด่วนเข้ามานะ วันอาทิตย์นี้เดินแบบให้ห้องเสื้อคุณต้องตา"
"ครับ... ค่ะ"
" เปิดเทอมแล้วทำงานด้วยเรียนด้วยหนักหน่อยก็อดทนเอานะพี่อยากให้จบในสี่ปีเรียนคณะเดียวกันอามช่วยน้องหน่อยนะ"
"ผมดูแลอยู่แล้วทั้งเรื่องเรียนและคบเพื่อนไม่ให้คลาดสายตาเลยครับ"
" ดีมาก.. ตอนนี้ละครใกล้ปิดกล้องแล้ว พี่รับซิทคอมให้ทั้งคู่เลยถ่ายเฉพาะวันเสาร์ จะได้ไม่กระทบการเรียน และก็มีถ่ายแบบบ้าง ส่วนละครของหวาพี่จะให้รับปีละเรื่องส่วนของอาม ตอนนี้พี่รับละครเรื่อง สัญญารักสองภพ เล่นเป็นน้องพระเอกทั้งสองภพเลยเรื่องนี้ย้อนยุคยากหน่อย อ้อ.. พระเอกวางตัวพี่นัสไว้ เขากำลังแคสบทผีสาวพี่ยังไม่ให้หวาแคสนะ เรื่องนี้กระทบการเรียนแน่นอนไม่ว่าพี่นะหวา"
" ไม่หรอกค่ะพี่หนิงตัดสินใจได้เลยค่ะ เอ่อ.. พี่หนิงคะบทผีสาวเวอร์ชั่นที่แล้วพี่โสรยาเล่นจริงๆเหรอคะ? "
" พี่ก็เคยได้ยินว่าคุณโสรยาหลุดปากพูดไปหลังจากสามปีให้หลังนะคงจะจริงแหละ"
" ทำไมอยากเล่นเหรอ? "
" ไม่ค่ะกลัวโดนเปรียบเทียบใจหวาไม่แข็งแรงพอกลัวค่ะ"
อามลุกขึ้นจะออกไปข้างนอก
" พี่หนิงผมนัดเพื่อนไว้สังสรรค์กันนิดหน่อยที่บ้านเพื่อนครับคงกลับดึก ไม่ต้องห่วงนะครับรับรองปลอดภัย"
" เมาห้ามขับนะพี่อาม.. ถ้าดื้อหวาจะโกรธ รู้ใช่มั้ยเวลาหวาโกรธจะเป็นอย่างไร"
" รู้แล้วถ้าเมาพี่จะค้างบ้านเพื่อนก็แล้วกัน"
" อามพรุ่งนี้มีเรียนบ่ายนะอย่าลืม"
"ครับพี่หนิง"
" เอาเบอร์โทรเพื่อนพี่มา"
" ครับนี่ครับ ชื่อเรนครับ"
ยื่นเบอร์ในมือถือให้ยิ้มดีใจมีคนคอยเป็นห่วง มองเกดถวาแค็ปหน้าจอและส่งออกเข้ามือถือของตัวเอง
" เอ้า! เอาคืนไป.. เที่ยวบ่อยๆเถอะจะฟ้องแม่พี่อาม"
" กลัวจังเลย.. พี่ไปนะจะแวะซื้ออะไรติดมือไปสักหน่อย"
" หวากินข้าวเถอะห้าโมงแล้ว"
"ไม่รอพี่คริสก่อนเหรอคะ"
" หวากินก่อนพี่แบ่งไว้แล้ว"
"แล้วพี่หนิงล่ะคะไม่กินเหรอ? จะไปไหน?"
"พี่รับนัดคุณกิมไว้ คงไม่เกินสามทุ่ม กินข้าวซะแล้วอย่าลืมหนึ่งทุ่มโยคะครึ่งชั่วโมงต่อด้วยฮูล่าฮูปอีกครึ่งชั่วโมง แล้วอาบน้ำแล้วรีบนอนอ้ออย่าลืมมาร์คหน้าด้วย"
" ค่าาาาา"
ถ้าวันไหนหรือคืนไหนไม่มีคิวถ่ายงานกฎของบ้านก็จะเป็นแบบนี้ ห้ามนอนดึกตักตวงเวลานอนให้อิ่มเพื่อชดเชยให้ร่างกาย
อาบน้ำเสร็จเดินเช็ดผมออกจากห้องน้ำที่มีอยู่ด้านล่างหลังจากออกกำลังกายเสร็จ
" อ้าว.. พี่คริสมาแล้วเหรอคะกินข้าวมาหรือยัง หวาจะอุ่นแกงให้พี่หนิงทำแพนงหมูไว้"
"พี่กินมาจากบ้านแล้ว เสื้อเปียกหมดแล้ว มานั้งพี่เช็ดผมให้"
"ไม่เป็นไรค่ะ"
"อย่าดื้อ"
ได้ทีจับบ่าดันให้ไปนั่งตรงโซฟา ค่อยๆเช็ดผมให้
"หอมจัง"
"ก็แชมพูแอมเบิร์ตของพี่คริสแหละ ครีมทาผิวก็หอมกลิ่นดอกไม้จากฝรั่งเศส"
" ตัวนั้นใช่ไหมที่หวาไปจัดบูธโฆษณาครั้งนั้น"
" ใช่ค่ะหวาใช้มาตลอดตั้งแต่ตอนนั้นถึงจะเกลียดเจ้าของก็เถอะ"
" แล้วตอนนี้ล่ะรักหรือยัง"
"เอ่อ.. ไม่ได้เกลียดแล้ว"
"ตอบไม่ตรงคำถาม"
" เอ่อ.. พี่หนิงบอกให้นอนเร็วนี่สองทุ่มครึ่งแล้วหวาขึ้นห้องดีกว่า.. เอ่อ.. พี่คริสไปอาบน้ำเถอะค่ะ"
" พี่อาบที่บ้านมาแล้ว พี่ก็จะขึ้นห้องเหมือนกันไปกันเถอะ"
" ค่ะ"
เดินตามขึ้นบันได้จนถึงทางแยก เปิดประตูกำลังจะเข้าห้องต้องตกใจเมื่อแผ่นหลังถูกหน้าอกคนด้านหลังดันเข้าห้องพร้อมลงกลอนประตู...
