ดักรอ
-
ภายในห้องนั่งเล่น
-
กล่องพยาบาลถูกเปิดออก คังมีราจะใช้สำลีชุบแอลกอฮอก่อนจะเริ่มล้างแผลให้ซอลีชินอย่างเบามือ
-
คังมีรา
เจ็บไหมคะ
-
ซอลีชิน
ไม่ครับ
-
ซอลีชิน
มือคุณเบามาก
-
คังมีรา
ยังจะพูดเล่นอีกหรอคะเนี่ย
-
ซอลีชิน
ผมไม่ได้พูดเล่นนะครับ
-
ซอลีชิน
ผมพูดจริงๆ
-
ซอลีชินพูดยิ้มๆ
-
คังมีรา
คุณไม่ควรไปมีเรื่องกับคุณแจวอนนะคะ
-
ซอลีชิน
ผมทนเห็นเขารังแกคุณไม่ได้หรอกครับ
-
คังมีรา
.......
-
ซอลีชินเอื้อมมือไปจับมือคังมีราที่แปะพลาสเตอร์เสร็จขึ้นมากุมไว้ทันที คังมีรามองการกระทำของเขาอย่างตกใจ...นี่เขาเป็นอะไรไปเนี่ย
-
ซอลีชิน
ผมเห็นว่าเขาทำอะไรกับคุณ
-
ซอลีชิน
ผมรู้สึกทนไม่ได้หรอกครับ
-
ซอลีชิน
ผมบอกแล้วไง...
-
ซอลีชิน
ว่าผมจะปกป้องคุณ
-
คังมีรา
........
-
ซอลีชิน
ต่อไป
-
ซอลีชิน
ถ้าเขารังแกคุณอีก
-
ซอลีชิน
ผมจะจัดการเขาเองครับ
-
คังมีรา
ขอบคุณค่ะ
-
คังมีราพูดขึ้นก่อนจะเอามือออกจากการกุมมือของชายหนุ่มพลางแสร้งเก็บอุปกรณ์รักษาแผลลงกล่อง.....
-
คังมีรา
คุณควรไปพักผ่อนนะคะ
-
คังมีรา
พรุ่งนี้จะไปทำงานได้ไหมคะเนี่ย
-
คังมีรา
โดนทั้งมุมปาก
-
คังมีรา
ทั้งแก้มเลย
-
ซอลีชิน
อ๊า....
-
ซอลีชิน
ดีใจจังที่คุณเป็นห่วงผม
-
คังมีรา
อ่อ.....
-
คังมีรา
ขอโทษนะคะ
-
ซอลีชิน
ขอโทษผมทำไมครับ
-
คังมีรา
คือว่า...
-
คังมีรา
ที่คุณต้องมาเจ็บตัวแบบนี้
-
คังมีรา
มันเป็นเพราะฉันเอง
-
คังมีรา
ขอโทษนะคะ
-
ซอลีชินยิ้มออกมากับความคิดของหญิงสาวตรงหน้า....
-
ซอลีชิน
คุณมีรารู้ตัวไหมครับ
-
ซอลีชิน
ว่าคุณเป็นคนที่น่ารักมากขนาดไหน
-
คังมีรา
คะ...?
-
ซอลีชิน
ฮ่าฮ่าฮ่า
-
ซอลีชิน
ผมว่าผมไปแช่น้ำอุ่นดีกว่า
-
ซอลีชิน
ฝันดีนะครับคุณมีรา
-
คังมีรา
ฝันดีค่ะคุณลีชิน
-
สิ้นเสียงของเธอ ซอลีชินก็เดินออกห้องนั่งเล่นไป
-
ภายในห้องน้ำ ซอลีชินนอนแช่น้ำอุ่นพลางคิดไปถึงเหตุการณ์นั้น....เหตุการณ์ที่ลีแจวอนจูบคังมีรา...ใช่..! เขาเห็น ถ้าเขาไม่เดินออกมาตามหาเธอด้านนอก ลีแจวอนอาจพาตัวเธอไป
-
ความรู้สึกหวงแล่นเข้ามาในใจของชายหนุ่มอย่างประหลาด
-
ไม่...! เขาจะไม่ยอมให้เป็นแบบนั้นเด็ดขาด...แค่เห็นว่าลีแจวอนทำอะไรเธอบ้าง เขาก็แทบควบคุมตัวเองไม่อยู่แล้ว
-
~~~~~~~~~~
-
ภายในห้องนอนของคังมีรา
-
ทางด้านคังมีราที่ตอนนี้กำลังนอนมองไปยังเพดานห้องพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่
-
คืนนี้เกิดเรื่องขึ้นมากมายหลายอย่างจนเธอตั้งตัวแทบไม่ทัน...เนื้อเรื่องในนิยายถูกเปลี่ยนไปจนเธอเองควบคุมไม่อยู่
-
คังมีรา
เฮ้อ.....
-
คังมีรา
ป่านนี้เค้าจะเป็นยังไงบ้างนะ
-
คังมีรา
เลือดออกซะขนาดนั้น
-
คังมีราคิดไปถึงตอนที่เขาจูบเธอ ปกติเธอจะต้องโกรธเขาสิ แต่คราวนี้เธอเป็นอะไรไป อย่างกับเธอเองก็คิดถึงเขาเหมือนกัน
-
ยิ่งเห็นตอนที่เขาอ้อนวอนให้เธอกลับไป เธอแทบจะกลับไปกับเขาซะเดี๋ยวนั้นเลย
-
คังมีรา
โอ้ย...
-
คังมีรา
ทำยังไงดี
-
คังมีรา
ทำไมเรื่องมันถึงได้ยุ่งยากขนาดนี้นะ
-
วันต่อมา
-
ซอลีชินออกไปทำงานนานแล้ว ในขณะที่คังมีราเดินนำขยะออกมาเพื่อทิ้ง เธอก็เห็นรถสปอตคันหนึ่งที่เธอไม่มีวันลืมจอดอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากหน้าบ้านของเธอ
-
คังมีรา
คุณแจวอน
-
ลีแจวอน
กว่าจะออกมาได้นะ
-
ลีแจวอน
ฉันยืนรอมากกว่า2ชม.แล้ว
-
คังมีรา
คุณมาได้ยังไงคะเนี่ย
-
ลีแจวอน
หึ...
-
ลีแจวอน
เธอคิดว่า...
-
ลีแจวอน
ฉันจะไม่รู้หรอว่าเธออยู่ที่ไหน
-
คังมีรา
แล้ว...
-
คังมีรา
คุณมาหาฉัน
-
คังมีรา
มีอะไรหรือป่าวคะ
-
คังมีรา
คงไม่ได้...
-
คังมีรา
มาพาฉันกลับหรอกนะคะ
-
ลีแจวอน
ถ้าฉันบอกว่าใช่
-
ลีแจวอน
เธอจะยอมกลับไปกับฉันไหม
-
คังมีรา
ตอนนี้ฉันยังคงกลับไปกับคุณไม่ได้
-
คังมีรา
ฉันมีงานที่ต้องทำค่ะ
-
ลีแจวอน
งานอะไร
-
ลีแจวอน
ทิ้งขยะเนี่ยนะ
-
ลีแจวอน
หรือว่างานแม่บ้าน
-
คังมีรา
ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ
-
คังมีรา
เฮ้อ...
-
คังมีรา
พูดไป...
-
คังมีรา
คุณก็คงไม่เข้าใจ
-
ลีแจวอน
ใช่...
-
ลีแจวอน
ถ้าเธอไม่บอกฉัน
-
ลีแจวอน
ฉันก็ไม่เข้าใจ
-
คังมีรา
........
-
ลีแจวอน
จะยังไงก็ชั่งเถอะ
-
ลีแจวอน
เธอออกไปกินข้าวเป็นเพื่อนฉันทีสิ
-
คังมีรา
ห๊า....
-
ลีแจวอน
ตั้งแต่เช้า...
-
ลีแจวอน
ฉันยังไม่ได้กินอะไรเลย
-
คังมีรา
.......
-
ลีแจวอน
ไปกินแค่ใกล้ๆนี่ก็ได้
-
คังมีรา
......
-
ลีแจวอน
หรือว่าเธอกลัวฉันลักพาตัวเธอหรือไง
-
ลีแจวอน
ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอกน่า
-
ลีแจวอน
ถ้าไม่จำเป็น
-
ลีแจวอน
ไปกันได้แล้ว
-
ลีแจวอน
หิวจนตาลายแล้ว
-
ลีแจวอนพูดพลางจูงมือหญิงสาวให้เดินตามไปด้วยกัน
-
ที่ร้านอาหาร
-
ลีแจวอน
โอ๊ย....
-
ลีแจวอนร้องออกมาหลังจากที่ตักอาหารเข้าปากคำแรก
-
คังมีรา
เป็นอะไรคะ
-
ลีแจวอน
แผลนี่น่าเบื่อชะมัด
-
ลีแจวอน
จะกินอะไรไม่ถนัดเลย
-
เขาพูดอย่างโมโหก่อนหันไปมองหญิงสาวตรงข้าม
-
ลีแจวอน
เธอยิ้มอะไร
-
คังมีรา
อ่อ....
-
คังมีรา
เปล่าค่ะ
-
ลีแจวอน
เธอยิ้มเยาะฉันใช่ไหม
-
คังมีรา
เปล่าน๊า
-
ลีแจวอน
อย่าให้ฉันจับได้ก็แล้วกัน
-
~~~~~~~~~~
-
ที่สวนสาธารณะ
-
หลังจากที่ทั้งสองกินอาหารมื้อเที่ยงเสร็จ หญิงสาวก็พาลีแจวอนมานั่งโดยไม่ลืมที่จะซื้ออุปกรณืทำแผลมาด้วย
-
ลีแจวอน
เธอจะทำอะไรน่ะ
-
คังมีรา
ก็จะทำแผลให้คุณไง
-
คำตอบของหญิงสาวทำเอาเขาถึงกับอมยิ้ม...นี่แสดงว่าเธอห่วงเขาสินะ
-
คังมีรา
หันหน้ามาสิคะ
-
ลีแจวอนทำตามอย่างว่าง่าย
-
คังมีรา
ทำไมถึงเดินไปเดินมาแบบนี้คะ
-
ลีแจวอน
อะไร
-
คังมีรา
ก็คุณ...
-
คังมีรา
ทำไมไม่หาพลาสเตอรมาปิดแผลบ้าง
-
คังมีรา
หรือไม่ก็ใส่ยาบ้างสิคะ
-
คังมีรา
ไม่ใช่ปล่อยไปแบบนี้
-
ลีแจวอน
เธอห่วงฉันหรอ
-
คังมีรา
เอ๊ะ...
-
ลีแจวอน
อ๊ะ....
-
คังมีรา
นี่แน่....
-
ลีแจวอน
โอ๊ยยยยย
-
ลีแจวอน
ฉันเจ็บนะ
-
คังมีรา
ก็คุณอยากมาล้อเลียนฉันทำไมล่ะ
-
ลีแจวอน
ล้อเล่นแค่นี้ก็ไม่ได้....
-
ลีแจวอน
ผู้หญิงใจร้าย
-
คังมีรา
เลิกพูดได้แล้วค่ะ
-
คังมีรา
ฉันจะแปะพลาสเตอร์
-
คังมีราพูดขึ้นก่อนที่ตนแปะพลาสเตอร์ที่มุมปากของชายหนุ่มเสร็จ ลีแจวอนฉวยโอกาสที่เธอเผลอยื่นจมูกไปหอมแก้มฟอดใหญ่
-
คังมีรา
คุณแจวอน...!!
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น