การพบกัน
-
ลีแจวอนเดินเข้ามาในงานวันเกิดของจองจียอนก่อนจะเดินไปหาเธอและมอบกล่องของขวัญให้
-
ลีแจวอน
ของขวัญครับ
-
จองจียอน
พี่แจวอน....
-
จองจียอน
ขอบคุณนะคะ
-
ลีแจวอน
ขอโทษนะที่มาช้า
-
จองจียอน
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ
-
จองจียอน
แค่พี่มาก็ดีแล้วค่ะ
-
จองจีฮุน
ไง...
-
จองจีฮุน
สบายดีหรอ
-
ลีแจวอน
ก็เรื่อยๆ
-
ลีแจวอน
นายล่ะ
-
จองจีฮุน
ก็เรื่อยๆเหมือนกัน
-
เมื่อก่อนลีแจวอน พัคจองยู ซอลีชิน จองจีฮุน และหมอคังมินฮวา เคยอยู่ไฮสคูลเดียวกัน แต่ลีแจวอนจะอยู่ห้องเดียวกับหมอคังและพัคจองยู ในขณะที่ซอลีชินและจองจีฮุนอยู่ห้องเดียวกันจนถึงเวลาเข้ามหาวิทยาลัย จึงไม่ได้เจอหน้ากันบ่อยนัก
-
จองจีฮุน
หมู่นี้....
-
จองจีฮุน
ฉันได้ยินน้องสาวฉันพูดเรื่องนายบ่อยๆ
-
จองจีฮุน
ท่าทางฉันคงจะได้น้องเขยเร็วๆนี้ซะละ
-
ลีแจวอน
....
-
จองจีฮุน
ฮ่าฮ่าฮ่า
-
จองจียอน
พี่จีฮุนพูดอะไรน่ะ
-
จองจียอนพูดพลางตีแขนพี่ชายตัวเองเบาๆ
-
กรี๊งงงงงงง
-
เสียงโทรศัพท์ของลีแจวอนดังขึ้นท่ามกลางการสนทนา
-
ลีแจวอน
อ่อ....
-
ลีแจวอน
พี่ขอตัวสักครู่นะ
-
จองจียอน
อ๋อ...
-
จองจียอน
ค่ะ
-
ลีแจวอนกดรับสายแล้วเดินออกจากวงสนทนา
-
ลีแจวอน
📞ว่าไงจองยู
-
พัคจองยู
📞คุณแจวอนครับ
-
พัคจองยู
📞เรื่องที่คุณให้สืบ
-
พัคจองยู
📞ตอนนี้....
-
พัคจองยู
📞คุณมีราเธออาศัยอยู่ที่บ้านของคุณลีชินจริงๆครับ
-
ลีแจวอน
📞ว่าไงนะ....
-
ลีแจวอน
📞ยัยนั่น...
-
ลีแจวอน
📞พักอยู่กับซอลีชินงั้นหรอ
-
พัคจองยู
📞ครับ
-
ลีแจวอน
📞อืม..
-
ลีแจวอน
📞ขอบใจมากจองยู
-
ลีแจวอน
📞ฉันจะจัดการเอง
-
พัคจองยู
📞ครับ
-
ทันทีที่ลีแจวอนวางสายลง เขาได้เหลือบมองไปยังด้านหน้าก็พบหญิงสาวตัวต้นเรื่องที่ทำให้เขาตามหาแทบพลิกแผ่นดิน และดูเหมือนเธอจะเห็นเขาเช่นเดียวกัน เธอถึงเดินเลี่ยงออกจากที่ตรงนั้นไป
-
ลีแจวอน
มีรา....
-
~~~~~~~~~~
-
คังมีราวิ่งมาออกมาที่สนามหญ้านอกงานก่อนจะถูกกระชากให้หันหลังกลับมาเผชิญหน้ากับคนที่ตามมาทันที
-
ลีแจวอน
จะหนีฉันไปไหน
-
คังมีรา
คุณแจวอน....
-
ลีแจวอน
เธอคิดว่าจะหนีฉันพ้นหรอ
-
คังมีรา
ปล่อยฉันเถอะค่ะ
-
ลีแจวอน
ปล่อยหรอ...
-
ลีแจวอน
เธอรู้ไหมว่าหลายวันมานี้...
-
ลีแจวอน
ฉันให้คนออกตามหาเธอแทบพลิกแผ่นดินทุกวัน
-
ลีแจวอน
แล้ววันนี้เธอจะให้ฉันปล่อยเธอหรอ
-
คังมีรา
......
-
ลีแจวอน
กลับไปกับฉัน...
-
ลีแจวอน
เดี๋ยวนี้...
-
คังมีรา
......
-
ลีแจวอนจูงแขนเธอให้เดินตาม แต่เธอกลับสะบัดออก
-
ลีแจวอน
คังมีรา...!!
-
คังมีรา
ฉันไม่ไปไหนกับคุณทั้งนั้นแหละค่ะ
-
ลีแจวอน
นี่เธอ....
-
ลีแจวอน
อยากจะยั่วโมโหฉันมากใช่ไหม
-
ลีแจวอนมองใบหน้าหญิงสาวตรงหน้าอย่างหมดความอดทน
-
คังมีรา
ฉัน....
-
คังมีรา
อุ๊บ...
-
ยังไม่ทันที่คังมีราจะพูดจบ....ริมฝีปากของเธอก็ถูกริมฝีปากของเขาประกบทันทีอย่างรุนแรง ชายหนุ่มยอมรับว่าตนเองรู้สึกหลายอย่าง ทั้งรัก ทั้งโกรธ ทั้งคิดถึง ทั้งห่วง และที่สำคัญ ทั้งหวงหญิงสาวคนนี้มากกว่าสิ่งใด
-
คังมีรา
อือ.......
-
ลีแจวอน
กลับไปกับฉันเถอะนะ
-
ลีแจวอน
มีรา....
-
ลีแจวอนพูดขึ้นหลังถอนริมฝีปากของตัวเองออก พลางเลื่อนมือมาจับใบหน้าของหญิงสาวให้เงยหน้ามองแววตาอ้อนวอนของเขา
-
ลีแจวอน
นะ...
-
ลีแจวอน
มีรา...
-
ยังไม่ทันที่ลีแจวอนจะพูดจบ เขาก็ถูกแรงจากด้านหลังกระชากให้เขาหันกลับไปก่อนจะถูกหมัดปริศนาต่อยมายังมุมปากของตน
-
คังมีรา
ว๊าย..
-
คังมีรา
คุณลีชิน...
-
ซอลีชิน
นายมีสิทธิ์อะไรมาแตะต้องมีรา
-
ซอลีชินเอ่ยถามขึ้นพลางกุมมือหญิงสาวให้มาอยู่ข้างตน
-
ซอลีชิน
ตอนนี้มีราไม่ใช่คนของนายอีกแล้ว
-
ซอลีชิน
เธอเป็นคนของฉัน
-
ซอลีชิน
ดังนั้น
-
ซอลีชิน
นายไม่มีสิทธิ์แตะต้องตัวเธอ
-
ซอลีชิน
แม้แต่น้อย
-
ลีแจวอน
คนของนายหรอ
-
ลีแจวอน
ผู้หญิงคนนี้เปฺ็นของฉันโว้ย...
-
ลีแจวอนมองการกระทำของอีกฝ่ายก็เลือดขึ้นหน้าทันที ก่อนจะลุกขึ้นฟาดหมัดลงไปบนหน้าของอีกฝ่ายบ้าง
-
คังมีรา
ว๊าย..
-
คังมีรา
คุณลีชิน
-
คังมีรา
พอเถอะค่ะคุณแจวอน
-
คังมีรา
ทำไมคุณถึงได้เป็นคนแบบนี้
-
ลีแจวอน
นี่เธอห่วงมันอย่างนั้นหรอ
-
คังมีรา
ใช่ค่ะ..
-
ลีแจวอน
นี่...เธอ..
-
คังมีรา
ตอนนี้...
-
คังมีรา
คุณลีชินเป็นเจ้านายของฉัน
-
คังมีรา
กรุณา...
-
คังมีรา
พอแค่นี้เถอะค่ะ
-
ลีแจวอน
......
-
ลีแจวอนกัดกรามและกำหมัดไว้แน่นเมื่อเห็นคังมีราประคองซอลีชินให้ลุกขึ้น....ดวงตาของเขาเริ่มแข็งกร้าวขึ้นเรื่อยๆ จนเธอเริ่มกลัวกับกิริยาของเขา....
-
จองจียอน
เกิดอะไรขึ้นคะ
-
จองจียอน
ว๊าย...
-
จองจียอน
ทำไมพี่แจวอนถึงได้มีเลือดออกที่ที่มุมปากล่ะคะ
-
จองจียอนที่เดินตามหาลีแจวอน หลังจากที่เขาขอตัวออกมาไปรับโทรศัพท์นานเกินไป
-
คังมีรา
อ่อ....
-
คังมีรา
มีเรื่องเข้าใจผิดกันนิดหน่อยค่ะ
-
จองจียอน
งั้น...
-
จองจียอน
เข้าไปทำแผลกันก่อนดีกว่าไหมคะ...
-
จองจียอน
ไปค่ะ...
-
จองจียอนพูดจบก็ประคองลีแจวอนให้กลับเข้าไปในงานทันที
-
คังมีรา
อ่อ...
-
คังมีรา
คุณลีชินคะ
-
ซอลีชิน
ครับ
-
คังมีรา
ฉันรู้สึกเวียนหน้าค่ะ
-
คังมีรา
ฉันขอตัวกลับก่อนได้ไหมคะ
-
ซอลีชิน
งั้นเรา...
-
ซอลีชิน
กลับกันเลยดีไหมครับ
-
ซอลีชิน
ผมอยากไปนอนแช่น้ำอุ่นที่บ้านแล้วครับ
-
คังมีรา
อ๋อ....
-
คังมีรา
ค่ะ
-
คำตอบของหญิงสาวทำให้ปรากฏรอยยิ้มจากชายตรงหน้า ก่อนที่เขาจะกดโทรศัพท์ขึ้น
-
ซอลีชิน
📞อ้อ...
-
ซอลีชิน
📞จีฮุน
-
ซอลีชิน
📞ฉันต้องขอตัวกลับก่อนนะเพื่อน
-
จองจีฮุน
📞อ้าว...
-
จองจีฮุน
📞ทำไมรีบกลับล่ะ
-
ซอลีชิน
📞คือ...
-
ซอลีชิน
📞มีราไม่สบาย
-
ซอลีชิน
📞ฉันจะพาเธอกลับก่อน
-
จองจีฮุน
📞อ้อ...
-
จองจีฮุน
📞ได้ๆๆ
-
จองจีฮุน
📞ไว้เจอกันเพื่อน
-
ซอลีชิน
📞อืม...
-
หลังจากที่ซอลีชินวางสายสนทนาลง...เขาก็หันมาชวนหญิงสาวตรงหน้ากลับบ้านทันที
-
ซอลีชิน
เรียบร้อยแล้วครับ
-
ซอลีชิน
เรากลับกันเถอะ
-
คังมีรา
ค่ะ
-
คังมีรายิ้มรับก่อนที่ชายหนุ่มจะกุมมือของเธอให้เดินไปยังที่จอดรถพร้อมกัน
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น