ผมจะปกป้องคุณเอง
-
ซอลีชิน
ตอนนี้คุณคือคนของผม
-
ซอลีชิน
ผมจะดูแลคุณเองครับ
-
ซอลีชินพูดพลางแกะพลาสเตอร์ที่ติดหน้าผากอันเก่าของหญิงสาวออก ก่อนจะใช้สำลีชุบแอลกอฮอแตะไปที่แผลของเธอ
-
คังมีรา
อ่ะ....
-
ซอลีชิน
เจ็บหรอครับ
-
คังมีรา
นิดหน่อยค่ะ
-
คังมีรา
คือ...
-
คังมีรา
ฉันเป็นโรคกลัวแอลกอฮอค่ะ
-
คังมีรา
แหะๆๆๆ
-
ซอลีชิน
งั้น...
-
ซอลีชิน
ผมจะทำให้เบามือกว่านี้นะครับ
-
ซอลีชินพูดพลางทำแผลให้หญิงตรงข้ามอีกครั้งอย่างเบามือ....
-
~~~~~~~~~~
-
หลายวันผ่านไป
-
เมื่อไม่มีคังมีราอยู่ในสายตาของลีแจวอนแล้ว...เขาก็กลายเป็นคนบ้างานเหมือนเมื่อก่อนอย่างเห็นได้ชัด ทั้งยังมีอุปนิสัยโมโหร้ายแบบเดิมอีก ทำให้ไม่มีใครเข้าหน้าเขาติดได้เลย นอกจากคนสนิทเท่านั้น
-
ลีแจวอน
ว่าไงจองยู
-
พัคจองยู
คนที่ผมให้ไปสืบเรื่องของคุณมีรา...
-
พัคจองยู
แจ้งมาว่า...
-
พัคจองยู
พบเธอที่ลอตเต้ มาร์ครับ
-
(ลอตเต้ มาร์ค คือซุปเปอร์มาร์เก็ตขนาดใหญ่ ที่มีทั้งของอุปโภค และบริโภคจำหน่าย แม่บ้านเกาหลีรวมถึงนักท่องเที่ยวที่อยากซื้อของก็จะมาที่นี่)
-
ลีแจวอน
มีอะไร...
-
ลีแจวอน
รายงานมา
-
ลีแจวอน
ฉันนั่งฟังอยู่
-
พัคจองยู
คือ...
-
พัคจองยู
นี่ครับ...
-
พัคจองยูเลือกที่จะส่งรูปใบจำนวนหนึางให้กับลีแจวอนดู
-
แต่ทันทีที่ชายหนุ่มมองดูรูปในมือเขาก็โยนมันลงโต๊ะทำงานทันที
-
ปัง...!!!
-
ลีแจวอนใช้มือทุบโต๊ะทำงานก่อนจะเอ่ยถามพัคจองยู
-
ลีแจวอน
นี่นาย...
-
ลีแจวอน
จะบอกว่ายัยนั่น...
-
ลีแจวอน
ไปอยู่กับซอลีชินงั้นหรอ
-
พัคจองยู
อาจจะแค่บังเอิญเจอกันก็ได้ครับ
-
พัคจองยู
พวกนั้นตามทั้งสองไปแล้ว
-
พัคจองยู
แต่ว่าคาดกันซะก่อนครับ
-
ลีแจวอน
สืบหาให้เจอ
-
ลีแจวอน
และฉันอยากรู้ว่า...
-
ลีแจวอน
เกิดอะไรขึ้นกับหน้าผากของเธอ
-
ลีแจวอน
ทำไมถึงได้มีแผลแบบนั้น
-
พัคจองยู
ผมจะรีบสืบให้เร็วที่สุดครับ
-
ลีแจวอน
ขอบใจมากจองยู
-
พัคจองยูทำความเคารพก่อนเดินออกจาห้องทำงานไป ทิ้งให้ลีแจวอนมองไปยังรูปถ่ายที่คนของเขาเก็บภาพมาให้ อย่างโมโหสุดขีดที่เห็นเจ้าหล่อนเดินซื้อของกับชายอื่นหน้าตาเฉย
-
ลีแจวอน
คิดจะหนีฉันพ้นหรอ...
-
ลีแจวอน
คัง..
-
ลีแจวอน
มี...
-
ลีแจวอน
รา...
-
~~~~~~~~~~
-
คังมีรา
ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะคะ
-
คังมีราเอ่ยขึ้นหลังจากที่ลงมาดื่มน้ำที่ห้องครัวแล้วเห็นซอลีชินนอนกอดอกที่โซฟาหน้าห้องครัว
-
คังมีรา
คุณลีชินคะ...
-
คังมีรา
คุณลีชิน
-
คังมีราเรียกเขาก่อนที่เขาจะลืมตามองดูใบหน้านวลของคังมีราที่มองเขาอย่างเป็นห่วง
-
ซอลีชิน
อ่อ....
-
ซอลีชิน
ครับ...?
-
คังมีรา
ทำไมมานอนตรงนี้ล่ะคะ
-
ซอลีชิน
สงสัย...
-
ซอลีชิน
ผมคงนั่งตรวจสอบงานจนหลับไปน่ะครับ
-
ช่วงนี้ ซอลีชินไม่รู้เป็นอะไร....อยากกลับแต่บ้านเป็นประจำ แม้แต่วันนี้ เมื่อทำงานที่บริษัทไม่เสร็จ เขาก็หอบงานกลับมาทำที่บ้านจนต้องฟุบหลับแบบนี้
-
คังมีรา
งั้นขึ้นไปนอนด้านบนดีกว่านะคะ
-
คังมีรา
นอนตรงนี้น่าจะไม่สบาย
-
ซอลีชิน
ครับ...
-
ซอลีชิน
ขอบคุณคุณมีรานะครับที่มาปลุกผม
-
คังมีรา
ไม่เป็นไรหรอกค่ะ..
-
คังมีรา
ฉันลงมาดื่มน้ำพอดี
-
คังมีรา
ท่าทางคุณคงจะเหนื่อยน่าดูนะคะ
-
ซอลีชิน
ไม่เหนื่อยหรอกครับ
-
ซอลีชิน
แต่น่าเบื่อมากกว่า
-
ซอลีชิน
ตั้งแต่คุณแม่ย้ายไปอยู่เมืองนอก
-
ซอลีชิน
งานทุกอย่างก็ตกมาที่ผมคนเดียวเลย
-
....😁จริงด้วย...ฉันกำหนดให้แม่เขาไปอยู่ต่างประเทศ โดยไม่รู้เลยว่า ภาระงานทั้งหมดจะอยู่ที่เขาคนเดียว 😁.....
-
คังมีรา
อ่อ....
-
คังมีรา
ฉันจะเป็นกำลังใจให้คุณลีชินค่ะ
-
ซอลีชิน
ขอบคุณครับ
-
ซอลีชิน
ถ้าเป็นไปได้
-
ซอลีชิน
ผมขอให้คุณมีรา
-
ซอลีชิน
เป็นกำลังใจให้ผมตลอดไปเลยได้ไหมครับ
-
คังมีรา
อ่อ...
-
คังมีรา
ได้สิคะ
-
คังมีรา
ก็คุณเป็นเพื่อนของฉันนี่
-
คังมีรา
แล้วก็ยังเป็นนายจ้างผู้มีพระคุณด้วย
-
คังมีรายิ้มหวานให้ชายตรงหน้า จนเขาต้องยิ้มตอบให้กับเธอ...ในสายตาของเขา คังมีราเป็นคนน่ารัก ร่าเริง และยังยิ้มหวานอีก ไม่แปลกที่เขาจะชอบแอบมองหญิงสาวอยู่บ่อยๆโดยที่เธอไม่รู้ตัวเลย
-
คังมีรา
แล้ว.....
-
คังมีรา
คุณลีชินจะไปนอนหรือยังคะ
-
คังมีรา
ฉันจะได้รอปิดไฟให้ค่ะ
-
ซอลีชิน
อ๋อ...
-
ซอลีชิน
อีกสักพักน่ะครับ
-
ซอลีชิน
ผมขอเช็คงานอีกหน่อยครับ
-
ซอลีชิน
คุณมีราไปนอนก่อนเถอะครับ
-
ซอลีชิน
ผมจะปิดไฟเองครับ
-
คังมีรา
ค่ะ
-
คังมีรา
คุณลีชินก็...
-
คังมีรา
อย่านอนดึกมากนะคะ
-
ซอลีชิน
ครับ
-
ซอลีชิน
ฝันดีนะครับ
-
คังมีรา
ฝันดีค่ะ
-
ซอลีชินยิ้มให้กับคำพูดของเธอพลางมองเธอเดินขึ้นบันไดไปชั้นบน ก่อนจะพึมพำกับตัวเองอย่างยิ้มๆ
-
ซอลีชิน
อย่าลืม...
-
ซอลีชิน
ฝันถึงผมบ้างนะครับ
-
ซอลีชิน
คุณมีรา..
-
~~~~~~~~~~
-
วันต่อมา...
-
ในขณะที่ซอลีชินเดินกลับมาถึงบ้านหลังมื้อเที่ยง
-
คังมีรา
อ้าว....
-
คังมีรา
คุณลีชิน
-
คังมีรา
ทำไมวันนี้กลับมาเร็วล่ะคะ
-
คังมีราถามขึ้นในขณะที่ถูพื้นบ้านอยู่
-
ซอลีชิน
คืนนี้ผมต้องไปงานเลี้ยงครับ
-
คังมีรา
งานเลี้ยงหรอคะ
-
ซอลีชิน
ครับ..
-
ซอลีชิน
เป็นงานวันเกิดของลูกสาวตระกูลจองน่ะครับ
-
คังมีรา
ลูกสาวของตระกูลจองหรอคะ
-
ซอลีชิน
ครับ...
-
ซอลีชิน
ชื่อจองจียอนน่ะครับ
-
....😱ห่ะ...นี่วันเกิดของจองจียอนแล้วหรอเนี่ย โอ้มายก๊อดดด😱....
-
คังมีรา
อ่อ...
-
คังมีรา
คุณลีชินจะไปใช่ไหมคะ
-
ซอลีชิน
ครับ
-
ซอลีชิน
งานนี้...
-
ซอลีชิน
ไม่ไปไม่ได้ครับ
-
ซอลีชิน
ไม่งั้น.....
-
ซอลีชิน
ไอ้จีฮุนคงฆ่าผมแน่
-
.....😰โอ้มายก๊อดดดดดด ฉันลืมคิดสนิทเลยว่าฉันกำหนดให้พระเอกเป็นเพื่อนของพี่ชายนางเอกนี่น่า โอ้ย ตายๆๆๆๆๆ😰 .....
-
คราวที่แล้วคังมีราเปลี่ยนบทไม่ให้ซอลีชินได้เจอกับจองจียอนในงานเลี้ยงของบริษัทแทกรุ๊ป แต่ตอนนี้คงเลี่ยงไม่ได้แน่ เพราะในบทที่เธอกำหนดไว้ในวันงานเลี้ยงวันเกิดครั้งนี้ จะเป็นวันที่ทั้งสองจะต้องตกหลุมรักกันน่ะสิ
-
ซอลีชิน
คุณมีราครับ....
-
คังมีรา
คะ.. ?
-
ซอลีชิน
คิดอะไรอยู่หรอครับ
-
คังมีรา
อ่อ...
-
คังมีรา
เปล่าค่ะ
-
ซอลีชิน
ถ้าอย่างนั้น....
-
ซอลีชิน
คุณไปงานนี้กับผมนะครับ
-
ซอลีชิน
ผมอยากให้คุณไปกับผม
-
คังมีรา
อ่อ....
-
คังมีรา
จะดีหรอคะ
-
คังมีรา
ฉันคิดว่าคงไม่ดีหรอกค่ะ
-
ซอลีชิน
คุณกลัวเจอแจวอนหรอครับ
-
คังมีรา
.......
-
ซอลีชิน
อย่ากลัวไปเลยครับ
-
ซอลีชิน
ผมจะปกป้องคุณเอง
-
ซอลีชินพูดจบก็ส่งยิ้มให้เธออย่างอ่อนโยน...ปกติเขาเป็นคนยิ้มง่าย...แต่หมู่นี้คังมีรามักจะทำให้เขายิ้มบ่อยมากขึ้น ยิ่งเฉพาะยิ้มให้เธอ...
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น