“อ้วน อ้วนนนน ตื่นได้แล้ว ฟอด ฟอด … “คนปลุกก็ปลุกไปด้วยฟัดไปด้วยความหมั่นเขี้ยว 

“เอ๊กกกกกก !!!!! อะไรผมจะนอน …” คนนอนก็พยายามดิ้นหนี กระดึ๊บหนีให้ห่างแต่มีเหรอจะพ้นมือปลาหมึกไปได้ 

“ตื่นได้แล้ว คิดถึง …” 

“คิดถึงอะไรเอ๊กกกกกก ก็นอนอยู่ด้วยกันเนี่ย !!! …” 

“ก็ตื่นแล้วไง ก็เลยอยากให้ตื่นมาคุยกันมามองหน้ากันอ่ะ …“ 

“จะบ้าเหรอเอก แล้วใครล่ะเมื่อคืนอ่ะ บอกว่าพอยังจะ !! ไม่เอาอ่ะผมจะนอน … “คนไม่ยอมตื่นยังไม่ยอมลุกแถมมุดเอาหน้าหนีเข้าไปในหมอนอีก 

“ก็ใครบอกให้อ้วนทำตัวน่าฟัดเอง เร็วลุกกกก !!! เหงาอ่ะ ถ้าไม่ตื่นผมทำอย่างเมื่อคืนอีกรอบนะ จุ๊บ ๆ…“ คนหื่นกระซิบข้างหูเสียงแหบพร่า พร้อมกับเปิดผ้าก้มลงเอาจมูกโด่งไปฟัดพุงขาวนุ่มนิ้มจนแดงไปหมด 

“โรคจิตเอกอ่ะ!! จะอะไรหนักหนากับท้องผมเนี้ยยยย !!!!! เหงาก็ออกไปหาน้องหนึ่งสิ ปานนี้คงตื่นแล้ว …” คนโดนฟัดหันมาโวยตาโต เมื่อโดนฟัดที่พุงขาวนุ่มจนแดงไปหมด 

“วันนี้ออกไปซื้อเสื้อผ้าของใช้ของน้องหนึ่งกันนะ ตื่นเร็ว …”คนขี้เหงายังปลุกไม่เลิก 

“ไปได้แต่หลังจากที่เอกต้องไปซ้อมร้องเพลงออกงานอีเว้นท์ศุกร์ที่จะถึงนี้ แล้วทุกเย็นเอกก็ต้องไปซ้อมร้องเพลงคู่กับน้องคนเล็กและนักแสดงคนอื่นๆ … “ปลาวาฬนึกขึ้นได้รีบใช้ข้อศอกยันตัวลุกขึ้นตาโตบอกด้วยความตกใจ เพราะเขาลืมบอกเรื่องนี้ไปเลย เมื่อวานก็มัวแต่วุ่นวายที่วัดกันจนลืมสนิท 

“อ้วนนนน !!! ไม่ไป๊ๆๆๆๆๆๆๆ … “คนงอแงเอาแต่ใจเริ่มเข้าสิงคนหื่นเมื่อกี้ทันที 

“ไม่ได้เอก เอกต้องไป ผมขอโทษนะ เอกที่ลืมบอกอ่ะ … “คนขี้ลืมลุกขึ้นไปกอดแขนอ้อนๆคนที่งอแงทันทีอย่างเอาใจ 

“ผมอยากอยู่กับอ้วนกับน้องหนึ่งอยู่ที่บ้านวันนี้ แล้วไม่อยากไปไหนทั้งนั้น …” คนงอแงหน้ามุ่ย หันหน้าหนีไม่มองหน้าคนที่กอดแขนอ้อนตัวเองอยู่ แถมลุกหนีหันหลังให้ทันที 

“เอกครับ ไปนะ นะครับ เอายังงี้ดีไหม ผมกับน้องหนึ่งจะไปเฝ้าเอก พอเอกซ้อมเสร็จเราก็ออกไปซื้อของใช้ของน้องหนึ่งไง นะ นะครับ หมับ… “คนอ้อนก็ไม่ยอมแพ้ ลุกเดินตามไปกอดเอวหนาเงยหน้าขาวอวบอมชมพูของตัวเองขึ้นไปสบตาคมกริบของคนตัวสูง ทำให้คนงอแงหยุดชะงักไปไม่เป็นทันที เพราะไม่เคยคิดว่าจะโดนอ้อนด้วยวิธีนี้ ความสูงของคนอ้อนระดับแค่อกของเขา ทั้งคู่สบตากันโดยที่ไม่มีใครหลบ 

“อ้วนนน อ้วนเคยอ้อนใครแบบนี้ไหม … “ถามเหมือนคนละเมอออกไป 

“ฮึ ไม่เคย ผมไม่เคยมีแฟนจะให้ไปทำที่ไหนล่ะ …“ คนอ้อนก็ส่ายหัวปฏิเสธได้น่ารักไปอีก  

“อ้วนนนน อย่าทำแบบนี้กับใครอีกนะ เอกให้อ้วนอ้อนเอกได้คนเดียว เข้าใจไหมครับ เอกหวง จุ๊บ … “คนขี้หวงอดใจไม่ไหวก้มลงไปจูบหน้าผากมลด้วยความอ่อนโยนรักใคร่ 

“ไปนะ เอก … “คนอ้อนยังไม่รู้ตัวอีกว่าทำให้คนโดนอ้อนตกลงไป ตั้งแต่โดนกอดเอวอ้อนครั้งแรกแล้ว 

“ครับ ถ้าอ้วนกับน้องหนึ่งไป เอกก็ยอมไปทุกที่แหละ … “ 

“งั้นเอกไปอาบนํ้ากัน … “คนขี้อ้อนพูดเองหน้าแดงเอง ตอนพูดไม่ได้คิดอะไรแค่อยากเอาใจคนรักที่ไม่อยากไปร่วมงานกับคนเล็กเท่านั้นเอง แต่พอเห็นหน้าคนตัวสูงที่หื่นทันทีที่เขาชวน เลยนึกขึ้นได้ว่าตัวเองพูดอะไรไป 

“ครับไปกัน ฮึบ …”คนโดนชวนก็ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไร อุ้มคนชวนเดินเข้าห้องนํ้าทันที  

“เอ๊กกกกก หมับ !! …”คนโดนอุ้มกอดคอแทบไม่ทัน  

”ผมว่าอาบคนละทีจะเร็วกว่านะ … “คนอ้วนเงยหน้าแดงๆของตัวเองขึ้นไปบอก 

“อาบด้วยกันนี่แหละ เร็วกว่าครับ เร็วเดี๋ยวลูกรอ หึๆ … “รู้ว่าอีกคนอายเป็นเอกก็อยากทำให้อาย เพราะเขาคิดว่ามันน่ารักดี ทั้งแก้มทั้งหูแดงไปด้วยกันหมดเลย อยากจะฟัดให้มากกว่านี้แต่เวลาไม่อำนวยเท่าไหร่ แถมจะโดนงอนอีกเพราะเมื่อคืนเขาก็กวนคนอ้วนกว่าจะได้นอนก็เกือบตีสอง 

 

“นั้นไงครับน้องหนึ่งพ่อกับแม่เราลงมาแล้ว … “พอทั้งคู่เดินมาถึงโต๊ะอาหาร ปกป้องก็บอกเด็กน้อยที่นั่งตัวตรงเพราะยังไม่ชินกับบ้านใหม่เลยทำตัวไม่ถูก 

“ว่าไงครับน้องหนึ่งเมื่อเช้าอาบนํ้าเองหรือให้ใครอาบให้ครับ … “ปลาวาฬรู้สึกผิดทันทีที่เห็นเด็กน้อยเกร็งๆเหมือนยังไม่ชินกับใครนัก นอกจากเขา เมื่อวานตอนที่เป็นเอกเดินไปคุยกับแม่ที่กุฏิพระ เด็กน้อยก็เดินตามเขามาพร้อมกับเด็กที่ชื่อกัน และก็ไม่ยอมห่างเขาอีกเลย 

“น้องหนึ่งอาบเองครับแม่ น้องหนึ่งเก่งแล้ว …” เด็กน้อยเงยหน้ามองหน้าคนถามแล้วตอบทันที ทำให้คนถามทำหน้าไม่ถูก จะปฏิเสธก็กลัวเด็กน้อยเสียใจเลยได้แต่ยิ้มให้แล้วลูบหัวเล็กๆนั้นเบาๆ 

“เก่งมากครับลูกพ่อ … “เป็นเอกพูดเองก็เขินเอง แต่อยากชมคนที่เขาอุตส่าห์สอนให้ลูกชายเรียกคนอ้วนว่าแม่ เลยพยายามทำหน้านิ่งข่มความอายไว้ และก็นึกอยากเตะพี่ชายตัวเองทันทีที่มองเขาด้วยสายตาล้อเลียนมา แต่ก็พูดด่าเหมือนแต่ก่อนไม่ได้แล้วเพราะมีเด็กน้อยอยู่แถมจะโดนเมียบ่นอีก เลยได้แต่ยืนจิกตาใส่กันไปมาระหว่างพี่น้อง 

“อ้าว พากันลงมาแล้วเหรอลูก วันนี้จะออกไปไหนกันหรือเปล่า … “แม่ของเป็นเอกเดินถือถ้วยกาแฟของตัวเองและของสามีออกมาเห็นลูกชายกับลูกสะใภ้เลยถามขึ้น 

“ไปครับ วันนี้เอกมีซ้อมร้องเพลงที่จะออกงานอีเว้นท์คู่กับคนเล็ก พอเสร็จแล้วก็จะเลยไปซื้อของใช้ให้น้องหนึ่งครับ … “ปลาวาฬตอบแทนคนที่ยืนจิกตาใส่กันกับพี่ชายอยู่อย่างไม่มีใครยอมใคร คิดว่าถ้าเขากับลูกไม่ได้อยู่ตรงนี้คงจะมีสัตว์ครึ่งบกครึ่งนํ้าออกมาเดินเผ่นพ่านกันเต็มไปหมดแน่ๆ 

“แม่คุยกับทนายให้แล้วนะเรื่องน้อง เขาบอกไม่น่าจะมีปัญหาอะไร เพราะถึงจับเอ่อ ผู้หญิงคนนั้นได้เธอก็ไม่ได้เข้าใกล้ลูกอีกอยู่ดี เธอต้องได้รับโทษและต้องให้มูลนิธิดูแลน้องต่อ ถึงพ้นโทษออกมาเธอก็ไม่มีสิทธิ์ได้ดูแลลูกเองได้อยู่ดี เอาไว้ลูกไปคุยกับทนายเองนะ เรื่องรายละเอียดการรับมาเป็นบุตรบุญธรรมอ่ะ … “แม่ของเป็นเอกอธิบายให้ลูกฟังพร้อมกับจิบกาแฟไปด้วย 

“แล้วเป็นเอกจะไหวเหรอลูก ไหนบอกไม่อยากร่วมงานกับคนเล็กอะไรนั้นไม่ใช่เหรอ …“พ่อถามลูกชายคนเล็กขึ้นถึงเรื่องงาน 

“ก็มันเป็นงาน ผมแยกแยะได้ครับคุณพ่อ …”เป็นเอกตอบยิ้มๆ แต่ทำให้คนอ้วนที่นั่งข้างๆหันควับทันทีที่ได้ยิน  

“เอก !!! แล้วที่ข้างบนเมื่อกี้คือ ? !!! … “คนอ้วนมองค้อนทันทีที่รู้ตัวว่าโดนแกล้งอีกแล้ว ได้แต่นั่งเจ็บใจคนเจ้าเล่ห์อยู่คนเดียวที่ทำอะไรคนเอาแต่ใจไม่เคยได้เลย แสดงเก่งจริงๆทั้งนอกและในจอ 

 

“อ้วนนน งอนอะไรเอกเนี่ย ทำไมไม่พูดกับเอกครับ …“ เป็นเอกมองคนที่นั่งข้างๆ ที่ตอนนี้พวกเขาขึ้นรถและออกมาไกลบ้านพอสมควรแล้วแต่คนอ้วนก็ไม่ยอมมองหน้าและยังไม่พูดกับเขาเลย แต่ดีหน่อยที่วันนี้ลุงสุขขับรถมาให้ เพราะพวกเขาจะซื้อของหลายอย่างเลยใช้รถคันใหญ่ 

“^”… 

“อ้วนนนนครับ ถ้าอ้วนไม่พูดเอกจะรู้ไหมว่าอ้วนโกรธอะไรเอก … “เป็นเอกพอจะรู้ว่าคนอ้วนเขาโกรธอะไร แต่อยากให้คนอ้วนพูดออกมาเอง 

“ก็เอกมาหลอกผมเรื่องที่ไม่อยากทำงานกับคนเล็ก … “คนอ้อนตอบแล้วหน้ามุ่ยสะบัดหน้าหนีด้วยความน้อยใจที่โดนหลอก 

“อ้วนครับ ตรงไหนที่ว่าเอกหลอก ? หมับ … “เป็นเอกจับมือขาวอวบขึ้นมาจับกุมไว้ยิ้มๆเขาชอบจังเวลาที่คนอ้วนงอนกับเขิน มันดูน่าฟัดไปหมด 

“ไม่รู๊ !!คิดเอาเอง … “ตอบทั้งที่ไม่ยอมหันหน้ามาคุย  

“หึๆฟอด ฟอด น่ารักว่ะอ้วน …”เป็นเอกก้มลงไปฟัดโดยไม่สนใจลูกที่นั่งมองอยู่ข้างๆ ก็คนมันอดใจไม่ไหวให้ทำยังไง 

“เอ๊กกกกก ทำอะไรลูกมองอยู่ !! …“คนโดนฟัดหันมาดุตาโตใส่ทันทีพร้อมกับบึนปากใส่อย่างไม่รู้จะทำยังไงกับคนหน้ามึน 

“อ้วนรู้ดีว่าผมไม่อยากทำงานกับคนเล็ก ผมไม่แม้แต่อยากจะมองหน้าคนเล็กด้วยซ้ำ แต่ที่ผมตอบพ่อไปแบบนั้นเพราะผมอยากให้พ่อรู้ว่าผมโตแล้วแยกแยะได้ แต่ที่ผมทำกับอ้วนแบบนั้นเพราะผมไม่พร้อมที่จะแยกแยะอะไรทั้งนั้น ผมเอาความรู้สึกจริงๆของผมออกมาให้อ้วนเห็นแค่คนเดียว ผมอยากให้อ้วนเห็นตัวตนที่แท้จริงแค่คนเดียว ทุกอย่างที่ผมแสดงออกกับอ้วนคือความรู้สึกที่แท้จริงของผมครับอ้วน และสิ่งที่ผมทำกับอ้วนจะไม่มีใครได้เห็นทั้งนั้นนอกจากเมียผมคนเดียว จุ๊บ …”พูดเสร็จเป็นเอกก็ยกมือขาวอวบขึ้นมาจูบ โดยที่ไม่มองคนที่เขาอธิบายให้ฟัง ว่าตอนนี้แก้มแทบจะสุกเพราะความร้อนที่วูบวาบออกมาจากทุกส่วนของร่างกาย ใจที่เต้นแทบทะลุออกมา  

“เอ๊กกกก พอแล้วลูกมอง …”ปลาวาฬอ้อมแอ้มพูดออกไป 

“หายงอนเอกหรือยังครับ จุ๊บ … “คนห้ามก็ห้ามไปเถอะแต่คนหน้ามึนก็หาสนใจไม่ 

“หายแล้วปล่อยก่อน ดูลูกเอกสิมองมาตลอดเลยนะไม่อายลูกเลยเหรอ …“ 

“ไม่อาย !!?ลูกต้องอยู่กับเราอีกนาน เพราะฉะนั้นลูกต้องชินกับสิ่งที่พ่อแม่แสดงความรักต่อกัน … “ 

“เอกชินไปคนเดียวสิ หมับ !! …“คนอ้วนหมั่นใส้คนหน้ามึนเลยใช้เล็บที่สั้นกุดของตัวเองหยิกหลังมือคนหน้ามึนไป  

“อ้วนนนน เขิสแล้วทำไมชอบทำร้ายผัว …” เป็นเอกไม่เจ็บสักนิดแต่แกล้งคนที่หยิกตัวเองให้เขินเข้าไปอีก 

”เอ๊กกกกก พูดอะไร๊ !!!! …” ปลาวาฬหันไปมองคนขับรถทันทีว่าได้ยินที่คนหน้ามึนพูดไหม และแน่นอนลูกชายที่นั่งมองตาแบ๊วอยู่ได้ยิน 

“ผมไม่ได้ยินครับแม่ … “เด็กน้อยพูดแล้วยิ้มอย่างทะเล้นให้คนที่ทำหน้าไม่ถูกอยู่ 

“หึๆ … “เป็นเอกขำลึกๆในลำคอเบาๆ ที่เห็นคนอ้วนทำหน้าไม่ถูกมองหน้าคนนั้นทีคนนี้ที 

“แบร่ๆ …”ปลาวาฬไม่รู้จะทำยังไงกับคนหน้ามึนดี เลยแลบลิ้นใส่ซะเลย แล้วสะบัดหน้าหนีไม่ยอมสบตาอีกเลย เพราะไม่รู้จะพูดอะไรด้วยแล้ว พูดอะไรไปก็แพ้คนหน้ามึนอยู่ดี 

“ฮ่า ฮ่า ๆอ้วนกลับไปบ้านทำแบบนี้อีกนะ เอกจะไม่ให้ลุกจากเตียงเลยคอยดู … “เป็นเอกกระซิบข้างหูด้วยความหมั่นเขี้ยวในท้ายประโยค 

 

 

“ว่าไงหลานรัก นึกว่าจะต้องให้คนไปอันเชิญมาแล้วซะอีก … “โต๋ที่มีสักเป็นน้าของเป็นเอกทักขึ้นเมื่อเห็นคนเป็นหลานเดินเข้ามาในห้อง 

“สวัสดีครับพี่โต๋ น้องหนึ่งครับสวัสดีคุณลุงโต๋สิครับ …“ปลาวาฬยกมือไหว้แล้วบอกลูกชายให้ทำตาม 

“ตาไปเลยไม่ต้องเรียกลุงหรอกลูก แก่แล้ว …“เป็นเอกเอ่ยขึ้นด้วยความหมั่นไส้คนที่มีสักเป็นน้าแต่ไม่เคยเรียกน้าเลยเรียกพี่มาตลอด เพราะความที่โตมาพร้อมกัน 

“สวัสดีครับคุณลุงโต๋ … “เด็กน้อยยกมือทำตามที่แม่ตัวอ้วนสอน 

“ลูก !!! อ่ะสวัสดีครับ …”ถึงจะงงๆแต่ยกมือรับไหว้ทั้งคู่ไป 

“เอกเขารับน้องหนึ่งมาเป็นบุตรบุญธรรมครับพี่โต๋ …“ปลาวาฬต้องอธิบายแทนคนที่นั่งเก๊กหล่อไม่ยอมอธิบายอะไรไปเลย 

“จริงดิ เป็นเอกคนอย่างมึงดูแลเด็กได้ด้วยเหรอ … “โต๋พูดออกไปขำๆด้วยความแปลกใจ 

“แล้วใครว่าผมจะดูแลเองล่ะ ผมให้เมียผมดูแลช่วยอยู่นี่ไง …“ เป็นเอกพูดพร้อมกับพยักหน้าไปทางคนอ้วนที่นั่งหน้าแดงขึ้นมาอีกรอบกับคำพูดของคนหน้ามึน 

“เอ๊กกกก ………”