.....
สนามบิน...
เพราะยังไม่ดังและละครยังไม่ออนแอร์ ยังไม่เป็นที่รู้จักแต่ด้วยใบหน้าอันหล่อเหลาและสวยงาม รูปร่างสุงเด่นเป็นที่สะดุดตาของใครๆอีกหลายคนจึงไม่แปลกที่จะมีคนสนใจแอบถ่ายรูปบ้าง
"คิดหรือยังจะเที่ยวไหนบ้าง?
" ก็อยู่กับตากับยายสิคะ เย็นนัดเพื่อนไว้แล้วไปเอากล้องให้พี่อาม แล้วพี่คริสล่ะคะ? "
" เอ้า! ก็ไปกับเราสิมาด้วยกันนะจะทิ้งพี่เหรอ"
" อดเซอร์ไพรซ์ยายเลย เดี๋ยวโทรหายายก่อนนะคะ เดี๋ยวเป็นเรื่องจู่ๆก็พาผู้ชายเข้าบ้าน"
คริสมองความเข้าใจอะไรง่ายๆไม่ซับซ้อนมองอะไรตรงๆแล้ววันหนึ่งถ้าเป็นที่รู้จักของประชาชน ข่าวคราวต้องตามมา ความเป็นส่วนตัวจะหายไปแล้วจะรับมือได้หรือเปล่านะ?
" ว้า.... พี่คริสตากับยายไปงานศพญาติที่ลำปางกลับพรุ่งนี้ หวาเพิ่งรู้นะนี่ว่ามีญาติอยู่ลำปางยายไม่เคยพูดถึงเลย"
"ไหนๆเราก็มีตั๋วเครื่องบินแล้วนี่เราไปเที่ยวกัน"
"ค่ะพี่คริส"
บริษัทรถเช่ามารอส่งรถที่สนามบินแล้ว คริสถามทางไปบ้านเกดถวาทันที
"ตากับยายไม่อยู่เห็นตัวบ้านก็ยังดีว่ามั้ย"
" ขอบคุณค่ะพี่คริส ใจดีจัง ความจริงบ้านไม่ใช่ของพวกเราหรอกค่ะตากับยายเช่าอยู่ตั้งแต่หวายังไม่เกิดตากับยายไม่ยอมย้ายไปไหนรอให้หวาเรียนจบก่อน ตอนแรกก็ห่วงว่าเจ้าของเขาจะเอาที่คืนเพราะเขาติดป้ายประกาศขายไว้ รอบๆเป็นบ้านจัดสรรไปหมดแล้ว จู่ๆเขาก็เอาป้ายประกาศขายออกและลดค่าเช่าให้ ยายเลยรีบจ่ายล่วงหน้า 5 ปีเลยค่ะ คงกลัวเจ้าของเขาเปลี่ยนใจมั้งคะ แต่จริงๆแล้วตากับยายคงอยากจะรอลูกสาวเขากลับมาด้วยแหละ"
" ลูกสาว
"แม่ของหวาเองล่ะค่ะ ชื่อ ช่อแก้ว เขาทิ้งหวาตั้งแต่แบเบาะแล้วล่ะค่ะครอบครัวหวาก็มีแต่ตากับยาย เนี่ยก็เพิ่งรู้ว่ามีญาติอยู่ลำปาง"
" ไม่อยากตามหาแม่เหรอ ให้พี่ช่วยไหม?"
" ไม่ดีกว่าค่ะถ้าเขาอยากจะเจอพวกเรา เขาก็คงจะมาเอง เพราะเราก็ยังอยู่กันที่เดิม เลี้ยวทางซ้ายด้านหน้าเลยค่ะ ตรงไปอีกแป๊บเดียวก็ถึง"
รถเก๋งจอดสงบนิ่ง ตรงหน้าบ้านไม้หลังเล็ก เก็ดถวาเปิด ประตูรั้ว ชวนคริสเข้าไปข้างใน
" เข้าบ้านไม่ได้ดูรอบๆบ้านก็แล้วกันเนาะ ตาเพิ่งลงแกลบกับดินจะเพาะกล้าเกดถวาเพิ่มเห็นกองใหญ่ๆนั่นแหละค่ะตานั่งต่อกิ่งติดตาได้ทั้งวัน"
" ถ้าหวามีเงินไม่อยากซื้อเก็บไว้เหรอ?"
" เขาปักป้ายไว้ ติดราคาตั้ง 10 ล้าน"
"ที่มีกี่ไร่ล่ะ"
" 3 ไร่ 3 งาน นั่นไงคะเขาเอาป้ายออกตาเลยขอไว้ทำประตูรั้วซะเลย"
คริส หันไปมองเห็นป้ายประกาศขายแปะปิดไว้ ตรงประตูรั้ว เลยเอาโทรศัพท์มือถือถ่ายรูปเก็บไว้
" ตากับยายไม่อยู่แล้วใครจะมารดน้ำให้"
" ยายจ้างลุงแสงคำ คนในตลาด มารดน้ำให้ขับมอเตอร์ไซค์มาแป๊บเดียวคะ พี่คริส ถ่ายรูปให้หวาหน่อยสิคะ ว่าจะส่งให้คุณป้าดูค่ะ"
ยื่นมือถือให้แล้วเดินนำไปในสวน ทั้งยืนทั้งนั่ง โพสท่าถ่ายรูป จนเพลินไม่รู้ว่าคริสเปลี่ยนมือถือถ่ายไปหลายรูปแล้ว
" แดดร้อนพี่คริสตัวแดงหน้าแดงไปหมดแล้ว เราไปกันเถอะค่ะ"
" ใกล้จะเที่ยงแล้วเราไปกินข้าวกันนะ พี่เคยไปกินแถว นิมมาน เป็นร้านอาหารเหนือนี่แหละร้านนี้อร่อยบรรยากาศดีนะ"
" เอาสิคะตามใจพี่คริส"
เกดถวามองป้ายที่แปะติดไว้ตรงประตูแล้วยิ้มขำก่อนจะเปิดประตูออกไป
ร้านอาหารแถวถนนนิมมานเหมินทร์ บรรยากาศดี สมดั่งที่เป็นร้านอาหารชื่อดังของจังหวัดเชียงใหม่ สั่งกับข้าวที่ชอบมา 2-3 อย่าง
" พี่คริสมาบ่อยเหรอคะร้านนี้"
" ก็ถ้าพี่ได้มาเชียงใหม่ ก็แวะมากินกับเพื่อนบ้าง แกงแคไก่ที่นี่อร่อยนะ"
" หวาก็ชอบกินค่ะตาทำให้กินอยู่บ่อยๆ"
" แล้วทำเป็นไหม"
" เป็นค่ะแล้วหวาจะทำให้พี่คริสกินนะคะ"
" สัญญาแล้วนะ
" ค่ะสัญญา"
กินข้าวยังไม่ทันถึงครึ่งจานเสียงทักดังมาจากด้านหลังของเก็ดถะหวา
" คริส เซอร์ไพรส์มาก มาเชียงใหม่ทำไมไม่บอก จะได้มาด้วยกัน"
" ต้องตา"
" สวัสดีค่ะคุณต้องตา"
" น้องเกดถวา! ยังไงคะเนี่ยถึงได้มากับคริสได้? พี่ดูโฆษณาแล้วนะสวยมาก"
เก็ดถะหวาไม่รู้จะตอบยังไงว่ามาได้อย่างไร? เป็นเพราะรางวัลแสดงบทเลิฟซีนอย่างนั้นหรอ?
" พามาคุยเรื่องงานน่ะ ต้องมากับใครล่ะ?
"นัดลูกค้าไว้.. ตกใจหมดนึกว่าคริสเปลี่ยนใจมาชอบเด็กๆแล้วเสียอีก"
" ไม่หรอก"
" คืนนี้คริสว่างไหม?
" จะกลับเย็นนี้แล้วเอาไว้นัดกินข้าวกันนะ"
" โอเค ถ้าอย่างนั้นต้องไปก่อนนะลูกค้ามาแล้ว พี่ไปก่อนนะคะน้องหวา"
เก็ดถะหวา ยกมือไหว้สวัสดี ต้องตา กินข้าวที่เหลือไม่ลงแล้วรู้สึกแปลกๆ
" ไม่กินต่อล่ะ อร่อยดีออก"
" เอ่อ.. พี่คริส.. พี่ต้องตาจะเข้าใจผิดไหม?
" เรื่อง?
"ที่เรามากินข้าวด้วยกันนี่ไงคะ"
" ไม่หรอก"
" เฮ้อ!.. ค่อยยังชั่ว"
เกดถวาถอนหายใจ ทั้งที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร?
...
" หนูดูดวงไหมยายเอาค่าครูแค่ 19 บาท"
เก็ดถะหวากำลังจะเข้าไปไหว้พระ วัดแถวหลังมหาวิทยาลัย ไม่ไกลจากร้านอาหาร ชะงักเห็นยายแก่ๆ นั่งกวักมือเรียกใต้ต้นไม้ใหญ่ ในบริเวณวัดด้วยรอยยิ้ม
" 19บาท! พี่คริสดูไหม? หวาจ่ายให้"
" หมอดูจริงหรือเปล่า
" ดูไว้ไม่เห็นเป็นไรเลย 19 บาทเอง"
คริส มองสายตาของเกดถวาที่ส่งมาวิบวับ ก็เลยพยักหน้าตามใจ เพราะเขาไม่เคยเชื่อเรื่องแบบนี้ สักนิด
" ดูค่ะ ยาย 19 บาทไม่ต้องทอนนะคะ"
" ไม่ทอนไม่ได้ เดี๋ยวจะผิดครู"
เกดถวา รับเงินทอน และเขียนวันเดือนปีเกิดเวลาตกฟาก และส่งกระดาษ คืนให้ยาย มองยาย ขีดๆเขียนๆ ทำปากขมุบขมิบเหมือนท่องอะไรสักอย่าง
" ยายจะไม่บอกก็เรื่องอดีตที่ผ่านมาของหนูนะ เพราะหนูเป็นคนเก่งอยู่แล้ว... ยายจะบอกว่าสิ่งที่หนูใฝ่ฝันมาตลอดในชีวิตกำลังจะสำเร็จในอีกไม่นาน หนูจะมีชื่อเสียงที่ต้องแลกมาด้วยน้ำตา วาสนาดี ผู้ใหญ่เมตตา ความรักมีสองทางเดินให้เลือก"
" แล้วทางไหนดีกว่ากันคะคุณยาย"
ยายเงยหน้ายิ้มให้และหันไปมอง ผู้ชายหน้าออกฝรั่ง หล่อเหลาที่นั่งอยู่ข้างๆ
" ดีทั้ง 2 ทาง อยู่ที่หัวใจของหนูว่าจะเลือกทางไหน"
" ลักษณะเป็นอย่างไรคะคุณยาย แล้วหนูจะเจอเมื่อไหร่คะ? "
" ขาวสูง ลักษณะดีทั้งคู่ เจอแล้วหรือยังนั้นหนูต้องหาเอาเอง แล้วหนูจะมองเห็น"
" พ่อหนุ่มจะดูหรือไม่"
" ไม่ดีกว่าครับยาย"
" ไปก่อนนะคะยายขอให้ยายสุขภาพแข็งแรงนะคะ"
" อ้อ.. สิ่งที่หนูใฝ่ฝันมาตลอดชีวิต จะได้มาพร้อมกับความยากลำบากใจ แต่ทุกอย่างจะผ่านไปได้ ก็อยู่ที่หัวใจของหนูนะ....
.....