หัวใจ.. สะดุด.. รัก?
× 0
× 0
× 0
วันนี้ต้องเข้าบทกับคริสที่ผ่านมาทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี พี่หนิงมีสีหน้าหนักใจเดินเข้ามาหาคริสและเกดถวาที่กำลังซ้อมก่อนเข้าฉาก เพราะจะเป็นฉากสุดท้ายที่รักกัน ก่อนที่วิมานสีชมพูจะกลายเป็นวิมานสีเทา....
"คริส.. หวา.. ฉากนี้ผู้กำกับขอมาให้จูบจริง"
"อะไรนะคะจูบจริง! หวาทำไม่ได้! ก็ไหนพี่หนิงบอกว่าคุยกับผู้กำกับแล้วนี่คะ"
"มันไม่สมจริง.. หวาตัดตัวตนของเราออกใส่จิตดวงวิญญาณของดวงยี่หวาเข้าไปนะ.. พี่ขอ"
เกดถวายังนิ่งอยู่.. คริสแตะแขนหนิงขอพูดเอง หนิงจึงถอยออกมา
" หวาฟังพี่นะ.. มันคือการแสดง.. ปึ๊ป.. เดียวแค่เอาปากชนกัน.. จึ๋ง.. เดียวนะพี่จะให้เทคเดียวผ่านเลยนะเชื่อพี่"
" แต่มันจะเป็นคริสกับดวงยี่หวาได้ยังไงละคะ? พี่คริสก็เล่นชื่อคริส.. หวาก็เรียกตัวละคนเป็นชื่อตัวเองแบบนี้ จนแทบคิดว่าหวาเป็นดวงยี่หวาไปแล้ว"
"ยังไงเนี่ย... ไม่ใช่รักพี่คริสเข้าแล้วเหรอฮื้อ? "
" รักเหรอ? พี่คริสตัวไหนหวา.. งง? "
" พี่จะไปรู้เราเหรอ? "
" อืม.. น่าจะตัวละคร.. จะเป็นพี่คริสได้ยังไง? พี่คริสทำให้หนูงงนะนี่? "
" พูดได้แบบนี้เล่นได้แล้วใช่มั้ย.? อย่าเครียดปึ๊ปเดียวแค่เอาปากชนกันรอผู้กำกับสั่งคัตก็จบแล้วนะ"
" แน่นะ! ปึ๊บเดียวนะ? "
" ปึ๊ป.. เดียว"
คริสหันไปพยักหน้าให้หนิงเป็นสัณญาณ
...
" กล้องพร้อม แสงพร้อมนักแสดงพร้อมโอเค"
เสียงผู้กำกับนั่งอยู่หลังมอนิเตอร์ หนิงนั่งดูอยู่ด้านหลังกับผู้ช่วยของอุษา และคนอื่นๆอีกหลายคน
... คริสส่งกระเป๋าให้แม่บ้านและถามถึงดวงยี่หวา เมื่อได้คำตอบก็เดินไปห้องครัว มองด้านหลังภรรยาที่รู้ตัวว่ารักเข้าให้แล้ว รักที่ค่อยๆซึมลึกเข้าหัวใจทีละน้อยๆจนเต็ม จากที่ไม่อยากกลับบ้านเพราะห่วงคนรักที่อยู่ต่างประเทศที่เธอยังไม่รู้ว่าเขาผิดคำสัญญา.. จดทะเบียนสมรสพาคนอื่นเข้ามาอยูในบ้าน... แต่มาบัดนี้ผ่านไปแค่หกเดือน.. เขาอยากกลับบ้านเร็วๆเพื่อมาเจอผู้หญิงชุดสีชมพูที่ยืนทำกับข้าวอยู่ตรงหน้า สองแขนเข้าไปโอบกอดเอวบางจากด้านกลัง วางคางไว้บนบ่าหอมแก้มเบาๆ
"หอมจังเลยทำอะไรให้พี่กินเอ่ย"
"อุ้ย! พี่คริสขาหวาตกใจหมด... แกงเผ็ดทำเสร็จแล้ว เหลือแต่แกงจืดก็จะเสร็จแล้วค่ะ"
"คิดถึงจัง"
หอมแก้มไปอีกซ้ำๆ
"ไม่เอาค่ะเดี๋ยวใครมาเห็นเข้าอายเขา"
"ไม่เห็นหรอกพี่สั่งไว้หมดแล้ว"
คริสหมุนร่างเกดถวาหันกลับมาแล้วจับเอวยกขึ้นนั่งบนเคาน์เตอร์ เอื้อมมือไปปิดเตาแก๊ส.. สายตาที่มองเหมือนคนที่รักกันจริงๆ จนผู้กำกับยิ้มถูกใจไม่แพ้อีกหลายๆคนที่ดูอยู่หลังมอนิเตอร์.. และเงียบลุ้นต่อไป
สองมือจับบ่าคริสไว้แน่นระงับความตื่นเต้น กับใบหน้าที่ใกล้เข้ามาจะขยับหนีก็ไม่ได้รู้สึกถึงมือทั้งสองข้างที่จับอยู่ข้างแก้มนิ้วโป้งขยับเบาๆอยู่ข้างใบหู หลับตาหนีดวงตาสีน้ำตาลทรงสเน่ห์ริมฝีปากมาแตะมาเบาๆนิ่งนานรอฟังเสียงจากผู้กำกับ
.. "คัต.. คัต.. คัต... เอาใหม่จูบครับไม่ใช่เอาปากแตะกัน กำลังจะดีอยู่แล้วเชียว ขอพี่อีกรอบนะครับถ่ายตอนจูบเลยนะ เอาให้เป็นของขวัญคนดูส่งท้ายก่อนดราม่านะครับ"
ผู้กำกับครุ่นคิดแป็บหนึ่งก็ลุกขึ้นไปหาทั้งสอง หนิงไม่รู้ว่าผู้กำกับไปพูดอะไรได้แต่แอบกังวลใจ
"พี่ขอแบบเทคเดียวเอาแบบหวานๆเร่าร้อนๆนะ"
" เอ่อ.. พี่แต้มครับ น้องยังเด็กมาก.. นี่เป็นละครเรื่องแรกและน้องยังไม่เคยมีแฟนนะพี่"
คริสช่วยพูดในขณะที่เกดถวานิ่งเงียบแกะนิ้วแกะเล็บอยู่
"อืม.. เอางี้น้องหวายังจูบไม่เป็นให้คริสเป็นคนจูบ เอาแค่จูบปากล่างปากบนและจูบรวบอีกทีพอและนิ่งสักสิบวิ ส่วนน้องหวาให้หลับตาไปเลยเอามือรวบไว้ที่ท้ายทอยพี่คริสนะ.. อ้อ จัดท่านิดหน่อยจะได้ดูเร่าร้อนได้อารมณ์ ขยับออกมาหน่อยกางขาออกเกี่ยวเอวพี่คริสไว้เลยนะครับ.. โอเคนะ "
ผู้กำกับออกไปแล้วคริสรู้ถึงความคิดของคนตรงหน้าจับมือที่แกะเล็บมากุมไว้ลูบปลอบเบาๆ รู้สึกสงสารจับใจอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
" พี่จะทำให้เทคเดียวหวาไม่ต้องกังวลนะ พี่สัญญา พรุ่งนี้ไม่มีคิวถ่ายเราแอบหนีไปหาตากับยายเช้าไปเย็นกลับดีมั้ย? "
" อือๆไปๆ"
ความดีใจถึงได้ยิ้มออกสบตาที่ดูแล้วมีแต่ความจริงใจคลายกังวลไปได้
"321แอ็คชั่น"
ทุกคนใจจดจ่ออยู่หลังมอนิเตอร์
ขาเรียวเกี่ยวเอวไว้สองมือจับบ่าไว้หลับตาพริ้ม รู้สึกถึงมือที่ลูบหลังและอีกข้างจับประคองท้ายทอย หัวใจ.. สะดุด.. เมื่อริมฝีปากถูกจูบเบาๆเสียงหัวใจไม่รู้ว่าเป็นดวงใดที่ดังกว่ากัน เขาไม่เคยจูบให้ใครดูมาก่อนในชีวิต ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะทำได้ที่แรกก็คิดว่ามันคือการแสดงทำให้มันจบๆไป... แต่! ตอนนี้มันคือเรื่องจริงที่เขาจูบจากหัวใจ! รู้สึกหวงไม่อยากให้ใครมาจูบซ้ำรอยแม้แต่การแสดง! อืม.. กลายเป็นเขาที่จูบจนลืมตัวเกือบจะสอดลิ้นเข้าไป ถ้าเสียงคัตของผู้กำกับไม่ดังขึ้นก่อน
"คัต! เก่ง! แบบนี้แหละที่พี่ต้องการ"
เสียงผู้กำกับเรียกสติคริสที่ตกใจกับหัวใจของตัวเองที่.. สะดุด.. ไปชั่วขณะ.. มองคนตรงหน้าที่ยังไม่ยอมลืมตาปากแม้มแน่น.. น่ารักจังคงอายสินะ"
" ลืมตาได้แล้วอายเหรอ"
" พี่คริสอย่ามองสิ หวาไม่ได้อายสักหน่อย ถอยสิจะลงค่ะ"
คริสจับเอวแล้วอุ้มลง
" พี่เอาขึ้นก็ต้องเอาหวาลงสิ ต่อไปนี้บทหวานๆไม่มีแล้วนะ ดราม่าล้วนๆ"
" พรุ่งนี้ไปเชียงใหม่จริงๆใช่มั้ยคะ? "
" จริงสิเดี๋ยวพี่ขอพี่หนิงให้"
.....
เป็นการปลอบใจหนิงปล่อยให้เกดถวากลับเชียงใหม่ โดยมีคริสไปด้วย ขึ้นเครื่อง9โมงแต่ตั๋วกลับจองได้สี่ทุ่ม
"พี่ก็อยากไปนะน่าจะรอกันก่อน"
อามบ่นเมื่อรู้ว่าเกดถวาจะไปเชียงใหม่ถ้าไปคนเดียวเขาจะไม่ห่วงเลย คริสมองอาการของอามก็รู้สึกแปลกๆนี่ถ้ารู้ว่าวันนี้มีฉากจูบจริงคงสนุกน่าดู.. คริสรู้สึกชนะขึ้นมานิดๆ..
"หวาไม่ได้ไปเที่ยวสักหน่อย ไปหาตากับยายก็กลับแล้ว"
" จริงนะไม่ได้ไปเที่ยวแน่นะ"
"ก็... ว่าจะแว๊บไปหาเพี่อนๆนิดนึง"
"ไหนๆก็ไปแล้วหวา แว๊บไปบ้านพี่หน่อยนะเอากล้องถ่ายรูปมาให้หน่อย เดี๋ยวพี่บอกแม่ไว้ให้นะ"
"ได้สิ"
คริสมองเกดถวาคุยกับอามดูสนิทกว่าเขาที่ได้จูบแล้วเสียอีก มันทำให้เขาหงุดหงิด....
