

มหาวิทยาลัย D
วันเปิดภาคเรียนวันแรก
ตุ๊บ!ผลั้ว!ผลั๊ก!
“เหี้ยเอ้ย อั่ก!”
“มึงจะเอาไง!”
ผลั้ว!
“เหี้ย มึงพูดดีๆก็ได้มั้ยวะ”
ตุ๊บตั๊บ!
“กูพูดดีๆกับมึงไปรอบนึงแล้วไอ้สัส จะจ่ายมั้ย!”
“กูขอผ่อนผันก่อนนะมึงนะ อย่าทำอะไรกูเลยกูมีแม่ต้องดูแลมีน้องต้องเรียน อั่ก!”
“แล้วกูบอกให้มึงเอาเงินไปมั้ย!”
“กูขอโทษ จากัวร์มึงสงสารกูเถอะ”
ตุ๊บตับ ผลั้ว!
“ฉันว่าเราออกไปจากตรงนี้เหอะ มีหวังโดนลูกหลงอ่ะ” เพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของฉันสะกิดแขนฉันที่กำลังหยุดมองเหตุการณ์ที่ผู้ชายคนหนึ่งกระทืบผู้ชายสามคนนอนแน่นิ่งร้องโอดโอยอย่าน่าสงสารอยู่ ฉันมาลงทะเบียนเรียนที่นี่เป็นวันแรกก็เจอแจ็คพ็อตเลยไง “น่ากลัวอ่ะ”เรอาว่า พลางทำท่าทางสะดิ้งให้ด้วยฉันเลยเบะปากใส่เพื่อนสนิททันที
“ที่แกควงเถื่อนกว่านี้อีกไม่ใช่”พอโดนจี้ใจดำเรอามันเงียบทันที ฉันเลยหัวเราะออกมาและหันกลับไปสนใจผู้ชายคนนั้นอีก เขาถือท่อนเหล็กขนาดพอดีมือเดินไปหาผู้ชายสามคนที่นอนอยู่กับพื้นหญ้าหลังตึกด้วยท่าทางฉุนเฉียว ใบหน้าผู้ชายคนนั้นเต็มไปด้วยโทสะ เขาหวดท่อนเหล็กไปยังผู้ชายที่นอนอยู่สุดแรง
ปัง!
เสียงท่อนเหล็กกระทบกับผนังตึกเสียงดัง เชื่อเถอะไม่นานต้องมีคนวิ่งกรู่เข้ามาดูแน่ๆ ฉันคิดว่าผู้ชายคนนั้นจะตีคนที่นอนร้องโอดโอยอยู่ซะอีกแต่ป่าวเขาแค่ขู่เท่านั้นแต่พวกที่นอนอยู่กลับยกมือปิดหน้าตัวเองเอาไว้ด้วยความกลัว
“กูเตือนมึงครั้งสุดท้าย หามาคืนกูไม่ได้กูไม่หวดแค่ผนังตึกแน่ๆ” ร่างสูงประมาณ180เซนติเมตรว่า เขาเสยผมที่ยุ่งเหยิงจากการต่อสู้เมื่อกี้ขึ้น และโยนท่อนเหล็กในมือทิ้งอย่างไม่ใยดีก่อนจะเดินออกมาจากตรงนั้น
“ไปเถอะนีน่า หมอนั่นเดินมาแล้ว”เรอาดึงแขนฉันเดินออกมาก่อนที่ผู้ชายคนนั้นจะเดินมาถึงเราและสังเกตเห็นฉันเดินตามเรอาก็จริงแต่ฉันยังมองร่างสูงข้างหลังอยู่ เขาปัดเสื้อตัวเองลวกๆก่อนจะกดมือถือหาใครซักคน เขาตวัดสายตาฉุนเฉียวมาทางฉันพอดี เราสบตากันทั้งที่ฉันถูกเพื่อนดึงให้เดินตามออกมา และเขาที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่แต่ตาเขามองมาทางนี้ แค่สบตาในระยะ100เมตรได้เขายังหล่อบาดจิต เถื่อนบาดใจขนาดนี้
ให้ตายเถอะ!
โอ้ยเท่ห์เป็นบ้า อยากจะบ้าตายเท่ห์สุดๆเกิดมาจากท้องพ่อท้องแม่ไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อน ฉันสะบัดแขนออกจากเพื่อนสนิทเมื่อเราเดินมาจนถึงลานจอดรถแล้ว
“เรอา!ฉันชอบ”ฉันบอกออกไปทันที ยังไม่ได้คิดอะไรด้วยซ้ำงงเหมือนกันอยู่ดีๆก็พูดออกไปแบบนั้น เรอาอ้าปากหวอมองมาด้วยสายตาไม่เข้าใจ ใบหน้าเรียวสวยบิดเบี้ยวก่อนจะกระชากแขนข้างหนึ่งฉันไปกำไว้แน่น
กำแรง
“เจ็บนะยัยซาดิส”พูดจบก็แกะมือเพื่อนออก
“แกหมายถึงไอ้เถื่อนนั่นนะน่ะ” เธอถามอย่างไม่เข้าใจ ใบหน้าสวยใสดูยับยุ่งอย่างเห็นได้ชัด
“ก็ชอบ แกเคยเห็นฉันชอบใครป่ะละ”
“แต่หมอนั่นมันไม่ปกติ!”เธอเริ่มเสียงดัง ฉันเลยเบะปากเตรียมจะร้องไห้
“ก็ฉันชอบอ่ะ จะทำไม”
“อยากได้เป็นผัวเลยป่ะละ” เรอาหยั่งเชิง ร่างเพรียวกอดอกมองมาอย่างคาดคั้น และยกยิ้มมุมปากขึ้นยัยนี่เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กหล่อนรู้ว่าฉันไม่เคยอยากจะมีสามีเป็นตัวเป็นตนอยู่แล้ว
แต่ครั้งนี้…
“ใช่ จะเอา”เธอคิดผิดละ
_________________________________
TALK
1เม้น1โหวต 1กำลังดีๆค่ะ เรื่องนี้มันดีแต่หื่นจริงๆ
ละเจอกันค่ะ ^___^