ตามกลิ่น.. เกดถวา
× 0
× 0
× 0
......
"อาม.. หวา... วันนี้พี่มีเรื่องจะแจ้งนะห้องด้านบนที่ว่างอยู่จะมีคนเข้ามาอยู่นะ"
"มาเมื่อไหร่ครับ? พี่หนิง"
"วันนี้จ๊ะ"
"ไหนพี่หนิงว่าช่วงนี้เราอยู่กันสามคนไปก่อนนี่คะแล้วยังไม่รับใครตอนนี้?"
"คุณอุษาขอให้พี่ดูแลเขาจนจะปิดกล้องจ๊ะ"
เสียงรถจอดหน้าบ้านทั้งสามลุกขึ้นพร้อมกัน อุเทนเปิดประตูให้คริส ที่ก้าวขาลงรถด้วยชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์แบรนด์ดังสวมแว่นตากันแดดท้าวเอวยืนมองตัวบ้าน ไม้ครึ่งปูน ร่มรื่นไปด้วยต้นไม้
เกดถวาตกใจเอามือปิดปากตาโตไม่คิดว่าคนที่จะมาอาศัยร่วมชายคาจะเป็นคริส...
"คุณคริส! พี่หนิง! เขาบ้าไปหรือเปล่า? หวาคิดว่าบ้านของเขาเครื่องอำนวยความสะดวกต้องไฮเทคสุดๆแต่เขาจะมาอยู่ที่แอร์ยังต้องเปิดเป็นเวลาเเล้วเขาจะอยู่ได้เหรอคะ!?"
"เพราะความสะดวกสบายมากเกินไปไง คุณอุษาจึงหาคนดูแลให้"
"ทำไมต้องเป็นพี่หนิงด้วยเนี่ย!? "
เกดถวาทำหน้าเซ็งมองอามที่ไปเปิดประตูให้ ทักทายยิ้มแย้มต้อนรับสไตล์คนใจดี..
คริสเข้ามาในบ้านถอดแว่นออกส่งให้อุเทนที่รับมาเก็บไว้อย่างดี
" สวัสดีคริส"
" ครับ"
หนิงยิ้มแต่ไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่กับท่าทางเฉยๆมือไม้แข็งไม่ยอมยกมือไหว้สวัสดี
" พี่เทน.. ไม่ได้เอากฎของบ้านหนิงให้คริสดูใช่มั้ย?"
"เอ่อ... คุณคริสไม่อ่าน.."
"แล้วมาทำไม? ต่อให้คุณอุษาขอมาแต่ยังสลัดความเป็นคุณชายออกไม่ได้ก็อยู่ที่นี่ไม่ได้ และพี่เทนก็นั่งลงอย่ายืนรอรับคำสั่งแบบนี้หนิงไม่ชอบ"
อุเทนสะดุ้งโหยงรีบนั่งตัวลีบข้างๆเจ้านายที่โซฟา
"อิอิอิ"
เสียงหัวเราะขำมาจากเกดถวา แบบไม่ปิดปัง
" หวา! อย่าหัวเราะแบบนี้คริสมาใหม่ยังไม่รู้กฎเราต้องค่อยๆสอนกันไปเข้าใจมั้ย? "
" หวาขอโทษค่ะพี่หนิง"
เกดถวายกมือไหว้ขอโทษทันที
คริสมองเกดถวาขมวดคิ้ว... ทำไมต้องยกมือไหว้ขอโทษแค่เงียบก็จบ?...
" ผมต้องทำอย่างไร?"
"หวาเอาข้อกฎระเบียบมาซิ"
เกดถวาเอาแผ่นกระดาษที่เคลือบไว้อย่างดีมายื่นให้คริสที่นั่งเอาแขนกอดอกไขว่ห้างอยู่มองเกดถวายิ้มมุมปากแต่ไม่รับ
"หวาอ่านซิ"
"ค่ะ.... กฎระเบียบของบ้านหนิง
1.ทุกคนต้องรักกันค่อยเตือนกันถ้าทำผิด(ปกป้องซึ่งกันและกัน)2.ทุกคนมีหน้าที่แบ่งงานในบ้านเท่าๆกันไม่มีนายไม่มีบ่าว3.มีสัมมาคารวะไปลามาไหว้ รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่แม้ไปทำงานให้ยกมือไหว้ตั้งแต่ยามเฝ้าประตูจนภึงระดับผู้บริหาร ให้ติดเป็นนิสัย 4.ไม่นินทาคนอื่นลับหลัง 5.รู้เผื่อแผ่มีจิตใจที่เป็นกุศล 6.เข้าวัดทำบุญอาทิตย์ละครั้งเป็นอย่างน้อย.7.ไว้ใจซึ่งกันและกันรักกันเหมือนพี่น้องประดุจพ่อแม่เดียวกัน.. จบ
"แค่นี้เหรอ.. เอ่อ.. ครับ"
"ถ้ามีอะไรเพิ่มพี่จะเขียนลงไปอีกนี่แค่กฎเล็กๆน้อยๆ... คริส.. ต้องเข้าใจพี่นะเราทั้งสามเริ่มกันมาแบบพี่น้องที่ไว้ใจกัน.. ดังนั้นเราจะรู้เรื่องความเป็นมาของกันและกันเผื่อว่าเกิดอะไรขึ้นพี่จะได้แก้ปัญหาได้ถูดจุด คริสมีประวัติอะไรที่สุ่มเสี่ยงบ้างมั้ย? "
" ไม่มี... ผม.. คริส แอมเบิร์ต เป็นทายาทคนเดียวของคริสโตเฟอร์ กับมาลีวรรณ เจ้าของ บริษัทเทเรทแอมเบิร์ต อายุ25สุง190น้ำหนักไม่แน่ใจ เรียบจบจากมหาวิทยาลัยจากอังกฤษตอนนี้มาลงทะเบียนเรียนต่อโทที่มหาวิทยาลัยxxx นิสัยก้อไม่รู้สิ? บุหรี่ไม่สูบเหล้ามีบ้างรับรองไม่มีเรื่องยาเสพติดแน่นอน เคยโดนคดีขับรถย้อนศรครั้งหนึ่งตอนที่กลับมาใหม่ๆมีเท่านี้.. ครับ.. "
" มีคนรักหรือยัง? "
" ยังไม่เคยรักใคร"
" แสดงว่าไม่มีเอาหล่ะค่อยๆเรียนรู้ไปนะ ทุกคนจะเรียกกันตามวัยให้ความเคารพกัน คริสต้องใช่น้ำเสียงที่กันเองคริสคือสมาชิกคนหนึ่งของบ้านเราอยู่กันแบบครอบครัว.. หวากับอามก็ต้องเรียกคริสว่า..พี่คริสด้วยเข้าใจมั้ย."
"ครับพี่หนิง"
"ก็ได้ค่ะ"
" ผมเล่าเรื่องส่วนตัวของผมแล้วผมก็มีสิทธิ์รู้เรื่องของ... น้องๆ.. ทั้งสองคนเหมือนกัน"
เกดถวาหันไปให้อามพูดก่อนและตัวเองขอไปเข้าห้องน้ำเพราะเธอรู้เรื่องราวของอามหมดแล้ว
" เรื่องของผมก็ธรรมดา.. ชื่อ นายสาริน ทรัพย์ล้อมเป็นลูกชายคนโตของ นายแพทย์ฐากุล ทรัพย์ล้อม แม่เป็นแม่บ้านธรรมดามีน้องชายเรียนอยู่ที่บ้านเชียงใหม่ ไม่มีแฟนเคยอกหักเมื่อปีที่แล้ว อ้อ.. ผมอายุ21สุง180น้ำหนัก75 เป็นรุ่นพี่หวาที่โรงเรียนเก่า อ้อ.. แล้วก็เป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัยที่กรุงเทพ มหาลัยเดียวกับพี่คริสแหละครับ"
อามพูดสบายๆเพราะเข้าคนง่ายอยู่แล้ว เกดถวามาถึงก็พูดเรื่องของตัวเองบ้าง
" เกดถวา รักษ์สันติ ปีนี้จะ19ครอบครัวมีแค่ตากับยายไม่มีพ่อส่วนแม่ตากับยายไม่พูดถึงมามากกว่าสิบปีแล้วอ้อ.. เกลียดคนเห็นแก่ตัวฉวยโอกาสและเจ้าชู้เป็นที่สุด.. "
เกดถวาเน้นประโยคสุดท้ายเพราะยังเคืองๆอยู่
"เท่านี้เอง? แล้วน้องหวามีแฟนหรือยัง?"
น้องหวา! ... คนในบ้านใครเรียกน้องหวากัน.. มีแต่หวาเฉยๆ
" เอ่อ.... ยังไม่มี.. ค่ะ.. และยังไม่คิดจะมี.. เรียกหวาเฉยๆก็ได้ไม่ต้องมีน้อง"
" พี่จะเรียกแบบนี้.. น้องหวา.. น้องอาม.. พี่คริส.. เพราะดีออกใช่ไหมครับ.. พี่หนิง"
" อืม.. พี่ก็คิดว่าดีถือเป็นการเริ่มต้นที่ดีขึ้นไปดูห้องอยู่ด้านซ้ายริมสุด หรือจะเดินดูรอบๆบ้านก่อนด้านหลังห้องครัวเป็นแปลงผัก อามพาพี่คริสไปดูส่วนหวาไปตลาดกับพี่"
" เอ่อ.. แล้วพี่ละ? หนิงจะให้พี่ทำอะไร? "
อุเทนยกมือขึ้นน้อยๆหลังจากที่นั่งนิ่งมานาน
" ปกติพี่เทนทำอะไรล่ะ? "
" เป็นเลขาติดตามคุณคริส"
" ก็ตามคุณคริสไปสิ.... หวาไปตลาดกันเถอะ"
อุเทนกลืนน้ำลายลงคอเพิ่งเจอผู้หญิงอะไรเด็ดขาดน่ากลัวคิดสงสารเจ้านายว่าจะอยู่ได้ไหม?
..
" พี่คริส.. จะอยู่ได้เหรอครับ? กวาดบ้านถูบ้านดีหน่อยมีเครื่องซักผ้า.. ผมมาอยู่แรกๆอยากกลับไปอพาร์ทเม้นท์คืนวันละหลายๆครั้ง"
" แล้วตอนนี้ล่ะ? "
" ชินครับแค่ปรับตัว"
"พี่เด็กนักเรียนนอกนะอามทำได้กับข้าวก็ทำเป็น"
"อ้าว! ผมคิดว่ารวยอย่างพี่คริสน่าจะมีคนทำให้เสียอีก? "
" ถ้าที่ฝรั่งเศสก็อาจจะมีบ้างเพราะบ้านปู่กับย่าอยู่นั่นแต่พี่ไปเรียนที่อังกฤษเลยต้องทำเอง"
" ผมคิดว่าพี่คริสจะทำอะไรไม่เป็นเสียอีก "
" เกดถวา.. "
" ครับ หวามันไปหาซื้อมาได้สองต้นเพิ่งปลูกดอกมันติดมากำลังจะบานเลยหอมนะครับ คนกรุงเทพเรียกดอกพุดซ้อน"
" แม่ดอกเกดถวากลิ่นหอม"
" ครับหอมมาก"
ทำไมเขาถึงมาที่นี่? จะพูดไปได้อย่างไรว่าเป็นเพราะเจ้าของต้นเกดถวาสองต้นนั่น....
