หายไป
-
ค่ำคืนที่ยาวนาน
-
เปาไป๋
ลาก่อน พี่สาว
-
เหมยหมิง
เจ้าก็ดูแลตัวเองดีๆนะ
-
เหมยหมิง
ว่าแต่เจ้าอยู่กันสองคนหรือ?
-
เปาไป๋
ใช่เจ้าค่ะ ข้ากับพี่หวังอยู่ด้วยกันสองคน
-
เหมยหมิง
แล้วครอบครัวเจ้าเล่า
-
เปาไป๋
ครอบครัวของข้า...
-
เปาไป๋
ไม่อยู่แล้วเจ้าค่ะ
-
เปาไป๋
ทุกคนตาย...เพราะคนที่ใช้มนต์ดำชั่วร้าย
-
เหมยหมิง
...........
-
เปาไป๋
พ่อของข้าตายตอนไปเป็นทหารที่ตระกูลเจียง จับกุมคนใช้มนต์ดำแต่ก็เพรี้ยงพร้ำต่อศัตรู
-
เปาไป๋
แม่ข้าเลี้ยงเราทั้งคู่มาหลังจากนั้น แต่ก็ต้องจบชีวิตเพราะถูกพรายน้ำล่มเรือตอนขายเม็ดบัว...
-
เปาไป๋
พวกเซียนพูดกันว่ามีคนใช้มนต์ดำทำให้พวกพรายน้ำคลั่ง เมื่อเดือนก่อนนี้เองเจ้าค่ะ
-
เหมยหมิง
พวกเจ้าคงลำบากกันมากสินะ
-
เปาไป๋
ที่พี่ชายข้าเป็นเช่นนี้ก็บังเอิญพบคนใช้มนต์ดำในป่า พวกเขาแย่งอาหารของเรา ฮึก
-
เปาไป๋
พอพี่ข้าขัดขืนเลยโดนมนต์ดำผลักกลิ้งตกเนินเขาลงมา ฮึก ฮึก
-
เปาไป๋
สักวันข้าจะต้องทำลายคนพวกนี้ให้ได้ เพราะพวกเขาทำลายชีวิตของเราสองคน!!!
-
เป่าไป๋ตะโกนออกมาทั้งน้ำตา
-
ความแค้นนัยตาของเด็กน้อยทำให้ข้ารู้สึกผิดเหลือเกิน
-
หมับ!
-
เหมยหมิง
เปาไป๋ เจ้าไม่จำเป็นต้องทำลายพวกเขาหรอก
-
เปาไป๋
ไม่ได้!! เปาไป๋หน่ะ-
-
เหมยหมิง
พวกเขาพรากชีวิตคนอื่นไปรวมทั้งครอบครัวของเจ้าใช่ไหม?
-
เปาไป๋
ใช่! แต่...
-
เหมยหมิง
หากเจ้าจะทำลายพวกเขา มันก็ไม่ต่างจากที่เจ้าเป็นเหมือนพวกเขาหรอก
-
เหมยหมิง
เจ้าอยากเป็นเหมือนพวกเขาหรือ?
-
เปาไป๋
ไม่มีทาง ข้าจะเป็นเหมือนพวกเขาได้อย่างไร ข้าไม่ได้ใช้มนต์ดำเสียหน่อย
-
เหมยหมิง
เรื่องนั้น มันไม่ได้ตัดสินที่การใช้ หรือไม่ใช้มนต์ดำ.....
-
เหมยหมิง
แต่มันตัดสินที่...หัวใจของเจ้า
-
เหมยหมิง
หากหัวใจเจ้าคิดร้าย มันก็ไม่ต่างอะไรกับที่เจ้าเป็นเหมือนพวกเขาหรอก
-
เหมยหมิง
จำเอาไว้นะ
-
พรึ่บ!!!
-
เปาไป๋
อ้ะ!!!!
-
เปาไป๋
หายไปแล้ว
-
เปาไป๋
......
-
เปาไป๋
แล้วข้าควรให้อภัยให้กับคนที่ทำลายครอบครัวข้าหรอ...พี่สาว
-
หลังจากนั้นเด็กหญิงจึงกลับเข้าไปในบ้าน
-
ไม่รู้เลยว่าการสนทนาเมื่อครู่มีคนแอบฟังอยู่ที่หน้าต่าง
-
เวินหนิง
นางไปแล้วรึ?
-
เปาไป๋
เจ้าค่ะ..
-
เปาไป๋
พี่ชายเจ้าคะ
-
เวินหนิง
มีอะไรหรือ?
-
เปาไป๋
พี่ชายว่า ข้าควรแก้แค้นให้พี่หวังรึเปล่า
-
เปาไป๋
คนที่ทำให้พี่หวังเป็นเช่นนี้
-
เวินหนิง
เจ้าคิดเช่นไร
-
เปาไป๋
ข้าอยากแก้แค้นเจ้าค่ะ...แต่พี่สาวห้ามข้า
-
เวินหนิง
ข้าเข้าใจว่าเจ้าต้องเสียครอบครัวไป เพราะคนใช้มนต์ดำ
-
เปาไป๋
พี่ชายแอบฟังข้ากับพี่สาวคุยกันหรอ
-
เวินหนิง
.........
-
เปาไป๋
พี่ชายชอบพี่สาวคนนั้นหรอ?
-
เวินหนิง
คิดอะไรของเจ้า!
-
เวินหนิง
ข้าไม่สามารถชอบผู้ใดได้หรอก ข้าไม่มีความรู้สึก
-
เปาไป๋
ไม่จริง! ท่าทางพี่ชายบอกว่าชอบพี่สาวมากเลยนี่เจ้าคะ!!
-
เวินหนิง
ใครจะมาชอบคนเช่นข้า เจ้าก็เห็นข้าไม่เหมือนผู้ใด
-
เวินหนิง
แต่งตัวรกรุงรัง ผิวซีดเหมือนคนตาย เจ้าอย่าคิดเป็นอื่นเลยเราเป็นศัตรูกัน
-
เปาไป๋
ฟ้าดินห้ามให้รักศัตรูหรือเจ้าคะ?
-
เปาไป๋
ข้านึกว่าจะรักใครก็ได้เสียอีก
-
เวินหนิง
เจ้านี่พูดอะไรไม่รู้เรื่อง
-
เวินหนิง
แล้วเรื่องแก้แค้นของเจ้า ข้าว่าเจ้าอย่าทำเลย
-
เปาไป๋
ทำไมหล่ะเจ้าคะ!! ข้าถูกกระทำเช่นนี้จะไม่ให้แก้แค้นได้อย่างไร
-
เวินหนิง
เจ้าคิดว่าสิ่งนั้นทำให้เจ้ามีความสุขจริงๆหรือ?
-
เปาไป๋
ข้า....ไม่รู้ แต่ข้าจะปล่อยให้คนเช่นนั้นอยู่ต่อไปได้เช่นไร!!! พวกมันต้องถูกลงโทษ!!!
-
เวินหนิง
แล้วเจ้าจะทำร้ายพวกเขาเหมือนที่ทำร้ายเจ้าหน่ะรึ?
-
เวินหนิง
ถ้างั้นเจ้าก็เหมือนพวกเขาสิ
-
เปาไป๋
ข้า...
-
เวินหนิง
แล้วพี่ชายเจ้าจะมีความสุขหรือเมื่อเห็นเจ้าฆ่าคน
-
เวินหนิง
เจ้าไม่ห่วงพี่เจ้าหรือ?
-
เปาไป๋
ข้า...
-
เวินหนิง
ข้าเองก็เคยมีพี่สาว
-
เวินหนิง
ข้าก็เคยมีชีวิตเช่นเจ้า
-
เวินหนิง
ข้าไม่มีความสุขเลยสักครั้ง ที่พี่สาวต้องทำเรื่องไม่ดี
-
เวินหนิง
แต่ถ้ามีทางเลือกนางคงไม่เลือกที่จะทำ ที่ทำก็เพื่อปกป้องข้า
-
เปาไป๋
พี่ชาย..
-
เวินหนิง
ดังนั้นเจ้ามีทางเลือกเจ้าก็ควรจะเลือกทางที่ดี
-
เวินหนิง
ไม่ใช่เพื่อคนที่ตายไปแต่เพื่อคนที่อยู่เคียงข้างเจ้า
-
เปาไป๋
ข้าเข้าใจแล้วเจ้าค่ะ
-
เวินหนิง
เจ้าพักเถอะ เดี๋ยวข้าดูแลพี่ชายเจ้าให้
-
เวินหนิง
เพราะตอนฟ้าสางข้าจะออกไปทำธุระ
-
เปาไป๋
เจ้าค่ะ พี่ชาย
-
เปาไป๋
ไหนพี่ชายบอกว่าพี่สาวเป็นศัตรู
-
เปาไป๋
ทำไมถึงความคิดตรงกันหล่ะเจ้าคะ?
-
เวินหนิง
เปาไป๋...ไปนอน
-
เปาไป๋
ฮ่าๆ เจ้าค่าา
-
.................
-
ณ ตำหนักตระกูลเจียง
-
ยามเกือบจะฟ้าสาง
-
เจียงเฉิง
ได้ยินว่าเจ้าเว่ยอู๋เซี่ยนกลับมาแล้วหรือ?
-
หลานซีเฉิน
เป็นเช่นนั้น
-
เจียงเฉิง
งั้นข้าจะไปดูเสียหน่อย
-
เจียงเฉิง
คงตื่นสายอีกตามเคย เดี๋ยวข้าวจะเย็นชืดหมด
-
หลานซีเฉิน
ข้าจะไปรอเจ้าที่ห้องรับแขก
-
ระหว่างทาง
-
หลานจ้าน
ท่านพี่
-
หลานซีเฉิน
วั่งจี มาแล้วหรอ
-
หลานจ้าน
ขอรับ
-
หลานจ้าน
.......
-
หลานจ้าน
เว่ยอิง
-
หลานซีเฉิน
เจียงเฉิงกำลังไปตาม
-
หลานซีเฉิน
เจ้ากับข้าไปรอที่ห้องรักแขกเถิด
-
หลานจ้าน
ขอรับ
-
ห้องรับแขก
-
5 นาทีต่อมา
-
เจียงเฉิง
หลานฮ่วน!!!!!!
-
หลานซีเฉิน
เจียงเฉิง! เกิดอะไรขึ้นเหตุใดหน้าตาตื่นเช่นนี้
-
เจียงเฉิง
ไหนท่านบอกเว่ยอู๋เซี่ยนกลับมาแล้ว
-
หลานซีเฉิน
เมื่อคืนวั่งจีพากลับมา ข้าก็เห็น
-
หลานจ้าน
เป็นเช่นนั้น
-
เจียงเฉิง
แล้วเจ้านั่นหายไปไหน!!
-
หลานซีเฉิน
เจ้าว่าอะไรนะ!
-
เจียงเฉิง
ข้าไปดูที่ห้องไม่พบผู้ใดเลย
-
เจียงเฉิง
เจ้านั่นหายไปแล้ว!
-
หลานซีเฉิน
ใจเย็นๆก่อนเจียงเฉิง
-
หลานซีเฉิน
ข้าคิดว่าคุณชายเว่ยคงไม่หายไปดื้อๆถ้าไม่เกิดเรื่อง
-
หลานซีเฉิน
.......
-
หลานซีเฉิน
หรือว่า
-
หลานจ้าน
ท่านพี่
-
หลานซีเฉิน
......
-
หลานจ้าน
........
-
เจียงเฉิง
เกิดอะไรขึ้นกันแน่ ท่านทั้งสองรีบบอกข้ามาเดี๋ยวนี้!!!!!
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น