22.00 น.
"เเก้วนี้เข้มๆให้เเกยัยฟ้า"
เมลยกเเก้วที่ชวเข้มพิเศษให้น้ำฟ้าที่นั่งเริ่มมึนๆ เพราะฤทธิ์เเอลกอฮอล์
"โหพี่เมลหนูเริ่มมึนๆเเล้ว"
"ไม่เอาสิรักพี่ป่าวๆ"
"มุกนี้ตลอดอ่ะ มาๆ"
พอดื่มเเก้วใหญ่ที่ชงมาเข้มจนหมดเเก้วเธอก็เริ่มหน้าเเดงเพราะเธอเริ่มเมา
"ไหวมั้ยฟ้า"
เวกัสถามอย่างนึกเป็นห่วงน้ำฟ้าเขารู้ดีว่าถ้าเธอกินหนักๆเมื่อไหร่ตื่นมาก็ป่วยตลอด
"อื้ออ"
พอเริ่มเมาก็เริ่มอ้อนเหมือนเดิมสกิลการอ้อนมีผลทำลายล้างคนอย่างเวกัสที่คุ้นชินกับเธอดี
เวลาผ่านไปสักพัก
@บนรถ
"นาย~"
"เมามากเเล้วน้ำฟ้า"
เวกัสดุเบาๆนึกคิดถึงเมื่อก่อนตอนที่เธอเมา
"นายชื่ออารายน้า~"
"เวกัส"
"เเฟนเก่าฟ้าหร๋าา"
"อืม"
"ขอบจายยน้า ที่มาโส่ง"
"ครับ"
@หน้าห้องน้ำฟ้า
ก๊อกๆ
ผมคุ้นชินกับห้องนี้ดีเมื่อก่อนต้องมารับเธอประจำเเต่ตอนนี้มีคนทำหน้าที่นั้นเเทนผมเเล้วล่ะ
"เห้ย ทำไมเมาเเบบนี้"
"กูกลับละ"
จะให้คิดไงเเฟนเก่าอุ้มขึ้นมาส่งเลยนะเว้ย
"อื้อออ ร้อน"
"อาบน้ำมั้ย"
"เหนียวตัวไปโหมดโลยย"
"ไปครับ"
ผมพาเธอไปห้องน้ำเเล้วเริ่มถอดชุดกระโปรงสั้นๆของเธอออก เเค่นั้นความเป็นชายก็เเข่งโด่
"ชิท เย็นไว้ลูกพ่อ"
"หนาวว~"
พอเริ่มเอาน้ำจากฝักบัวชำระร่างกายคนตัวเล็กก็เริ่มรู้สึกตัวเเล้วมีสติขึ้นมาบ้าง
"เค้าปวดท้องอ่ะ ฮึก"
เขาไม่ได้ทำอะไรเธอเเม้เเต่น้อยได้เเต่ท่องนะโมเเล้วข่มใจกัดฟันเอาไว้ไม่ให้เผลอทำอะไรตอนนี้
"ปวดมากเลยหรอครับ"
"อื้อ"
"ไม่เอาไม่ร้องนะ"
จากนั้นเขาก็เเต่งตัวเเล้วพาเธอไปนอนบนเตียง
ไม่ต้องนึกภาพว่าเขาไปทำอะไรในห้องน้ำก็ต้องไปช่วยตัวเองน่ะสิมันตื่นขึ้นมาขนาดนี้
เช้าวันต่อมา
"ที่รักกินยาหน่อยนะ"
ปอร์เช่เอายามาให้เธอกินหลังจากที่พึ่งกินข้าวต้มไปสองสามคำเพราะดูเหมือนคนตัวเล็กจะป่วยเอาซะเเล้ว
"อือ"
หน้าเธอเเดงก่ำเพราะโดนพิษไข้เล่นงาน
"ตัวร้อนจี๋เลย"
"ร้อน"
"เค้าไปเร่งเเอร์ให้นะเเปปนึง"
"อือ"
คนร่างสูงเดินกลับมาพร้อมกับผ้ากับกะละมังใส่น้ำ
"พักผ่อนนะเค้าเช็ดตัวให้"
"ขอบคุณนะ"
"ค้าบ หายไว้ๆนะคับ"
" :) "
หลายชั่วโมงผ่านไป
น้ำฟ้านอนป่วยอยู่บนเตียงป่วยจากเมื่อคืนที่ดื่มหนักบวกกับที่เธอเป็นประจำเดือนเลยหนักเข้าไปอีก
"อื้อ~"
อาการปวดหัวตัวร้อนเริ่มบรรเทาลงทำให้เธอสบายตัวมากขึ้น
หันไปเห็นคนร่างสูงที่ดูเเลเธอจนหลับไป
จุ้ป
"ขอบคุณนะที่ดูเเลเค้า"
"ลักหลับเค้าหรอ"
ปอร์เช่รู้สึกตัวทันตอนเธอเเอบจุ้บเค้า
"ให้รางวัลคนเก่งเฉยๆค่ะ"
"งื้อ จะเป็นเด็กดีบ่อยๆที่รักจะได้ให้รางวัลเค้า"
"หึ"
เธอกลั้นยิ้มกับท่าทางน่าเอ็นดูของเขาไม่ได้
"เธออย่าขยับสิ"
"ทำไมหรอ"
น้ำฟ้าเเค่ขยับตัวให้กอดเขาสบายขึ้นเพราะตอนนี้เธอนอนอยู่ในอกเเกร่งของเขา
"มัน..จะตื่น"
"ทะลึ่งตลอดเวลา"
ก็เธอเล่นเอาขาอ่อนมาพาดโดนไอ้มังกรของเขานี่หน่าใครมันจะอยู่นิ่งได้
"เธอ"
"ครับ?"
"พรุ่งนี้เค้าต้องกลับบ้านนะมหาลัยหยุด5วัน"
บ้านเธออยู่พัทยาเเต่ผมไปกับเธอไม่ได้หรอกคับพ่อเเม่เธอไม่รู้เรื่องที่เราคบกันเเล้วท่านก็ดุมากด้วย
"ฮือ ไปกี่วัน"
"5-6วันค่ะ อยู่นี่ก็อย่าดื้อนะ"
"ห้ะ! เค้าจะอยู่ยังไงอ่ะเธอ"
"เค้าต้องไปเยี่ยมคุณปู่ไม่งอเเงนะคะ"
"เค้าทรมาณตายก่อนพอดี"
หน้าเด็กน้อยบึ้งบูดเขาจะได้ไม่ได้กอดได้ฟัดเธอตั้งเกือบอาทิตย์ปกติเรามีอะไรกันเเทบทุกเวลาหนิ
"เดี๋ยวเค้าโทรหา"
"ใจร้ายที่สุด"
จุ้ป จ้วป
"งื้อเธอ!เดี๋ยวติดหวัด"
"ก็ดีกว่าใจขาดตายอ่ะเธอไม่อยู่ตั้งหลายวัน"
"อื้ออ"
เธอก็นึกสงสารเขาที่เมื่อวานก็ไม่ได้มีอะไรกันเเล้ววันนี้เธอก็เป็นปจด.
เเล้วยังไม่ได้เจอกันอีกตั้ง6วัน
"ซี๊ดส์~ที่รักขาทำอะไร"
"เค้าช่วยเธอนะ"
"อ่ะ อืมมมส์ โอย"
ไหนๆเธอก็ให้เขามีอะไรกับเธอไม่ได้ก็โม๊คให้ซะเลย
มือเล็กถอดกางเกงบ็อกเซอร์ของคนร่างสูงที่นั่งพิงเตียงอยู่ออกไปปลายเท้า
เเล้วใช้ลิ้นร้อนตะหวัดเลียตั้งเเต่โคนไอติมอุ้นจนถึงปลายหัวที่มีรอยเเยก
เเล้วอมจนเกือบครึ่งค่อนลำใหญ่โตนั้น
"อ่าส์ ที่รัก"
อ๊อกๆ อ๊อกๆๆ
"อย่างนั้นครับ อื้มส์"
"อ๊อกๆ"
ปากอุ่นดูดดื่มท่อนเอ็นลำโตเเล้วพะหงกหัวขึ้นลง
จนเกิดเสียงดังไปทั่วห้อง
"อ่าส์ จะเเตกเเล้วที่รักจ๋า"
"เเห่กๆ"
เธอกลืนน้ำสีขาวขุ่นไปทุกหยาดหยดจนเเทบสำลัก
เเล้วกลับมานอนซุกอกเเกร่งเเฟนหนุ่มเหมือนเดิม
"ทำเค้าเเทบใจขาดเเล้วรู้มั้ยครับ"
"เเล้วชอบมั้ยคะ"
"ชอบมากๆค้าบ"
"ถ้าอยู่นี่เเล้วเป็นเด็กดีกลับมาเค้าให้รางวัล"
"อยากได้เเล้วคับ"
"ห้ามดื้อนะ"
"รับทราบ!"
4วันต่อมา
@บ้านน้ำฟ้า
"คิดถึงเหมือนกันค่ะ"
"เมื่อไหร่จะกลับอ่ะที่รัก เค้าอยากเจอเเล้ว"
"อีกสองวันค่ะคิดถึงก็กอดตุ๊กตาไปก่อนนะ"
"งือออ เค้าเหงามากเลย"
"หรอออ"
"เค้าอยาก..จุ้บอยากกอด เเล้วก็.."
"พอเลยเด็กทะลึ่ง"
"จะเป็นบ้าตายอยู่เเล้วคับ"
"เค้าก็...อยากนะคิกๆ"
"อ่อยเเบบนี้เค้าจะฟัดยังไงเล้า"
"เเบร่"
"เเกล้งเค้าอีกเเล้วนะกลับมาโดนเเน่"
"โดนอะไรง่า"
"โดนจับกดเตียง"
"เด็กบ้า!"
"หรือไม่อยากโดนคับ"
"อยากใจจะขาดเเล้วค่ะ"
"โอย เธออย่าอ่อย"
"ทำไมล่ะคะ อ๊าส์"
คนในสายเเกล้งครางลั่นหวังเเกล้งยั่วเเฟนหนุ่มที่กำลังงอเเงเหมือนเป็นเด็กๆ
"อูยเธอ อย่่าครางเเบบนี้ดิ"
"อ้ะๆๆ อ่าส์ อ้างๆเช่ขา~"
"ซี้ดดส์ที่รักไม่เเกล้งเค้าสิ"
"เเบร่"
"กลับมาจับกดจมเตียงเเน่"
2 วันผ่านไป
"กลับวันนี้ไม่ได้หรอครับ"
เด็กขี้เเงปลายสายทำเสียงเหมือนหมาหงอยรอเจ้าของกลับบ้านอย่างงั้น
[พรุ่งนี้บ่ายๆเค้ากลับนะคะไม่งอเเงนะคนเก่ง]
"อือ"
[เป็นอะไรคะ หื้ม?]
นึกสงสารที่เเกล้งเด็กหนุ่มว่าจะกลับพรุ่งนี้จริงๆเธออยู่ลานจอดรถที่คอนโดเเล้วด้วยซ้ำ
"พอเธอกลับมาก็เรียนหนักอีกอ่ะ.."
พอได้บ่นเเล้วก็บ่นความในใจยาว
"เเล้วเธอก็ไปทำงานกลุ่มห้องเพื่อนทิ้งเค้าอยู่ห้อง"
"เค้าเข้าใจนะว่าเธอปี3เเล้วเรียนหนัก"
"เเต่เค้าอยากอยู่กับเธอ.."
"เค้ารู้นะว่าเธอไม่ชอบคนงี่เง่างอเเงเเบบเค้า"
"เค้าเเค่น้อยใจอ่ะที่รัก"
[ไม่งอนเค้านะเค้าจะรีบทำงานเเล้วมาอยู่ด้วยนะ]
"อื้อคับ"
เสียงจ๋อยเหมือนเดิมเพราะยังไงเขาก็ต้องปล่อยให้เธอทำงานเเล้วไม่ไปรบกวนเธออีกเหมือนเคย
เเกร๊ก!
"ที่รัก!"
ตะโกนตกใจเรียกเเฟนสาวลั่นห้องเพราะอยู่ดีๆก็ได้ยินเสียงเปิดประตูทำเอาตกใจเเทบเเย่
19.00 น.
ฟอดด
"คิดถึงนะ งื้อ~ที่รัก"
"คิดถึงเหมือนกันค่ะ โอ้ยเเน่ไปหายใจไม่ออก"
"เเฮะๆขอโทษครับ"
"ขับรถมาตั้งไกลเพราะมีเด็กงอเเงเนี่ย"
"หายยัง.."
"อะ อะไร?"
"ประจำเดือน"
"อะ อื้อหายเเล้ว"
"งั้นก็"
"ว้ายยเธอ ถอดดีๆเดี๋ยวขาด"
คนร่างสูงอุ้มน้ำฟ้าไปนอนบนเตียงเเล้วขึ้นคร่อม
เสื้อผ้าหลุดลุ่ยเพียงเสี้ยววินาที
"อื้มมม เบาๆสิ"
จ้วป จ้วป
ปอร์เช่ดูดไล่ไปทั้งตัวเธอจนเป็นรอยจ้ำๆสีเเดงก่ำ
ทำเอาคนอยู่ใต้ร่างบิดร่างไปมาหวังบรรเทาความเสียวออกไปบ้าง
"อ้าขากว้างๆคับที่รัก"
"อื้อ เบาๆได้มั้ย"
"ได้ครับ อ่าส์ อืม"
เพียงส่วนหัวเสียบเข้าไปในร่องรักทำเอาคนร่างสูงครางในลำคอเบาๆ
เเม้ยังไม่ได้ขยับเเกนกายเเต่ก็รู้สึกปวดหนึบไปทั้งท่อนเอ็น
"อ้ะ อิ้ๆ"
"ครางชื่อผัวสิครับ อืมส์"
ตั่บๆๆ
ขาเรียวพาดบ่าเเกร่งเอาไว้มือเธอกำผ้าปูเเน่น
"เช่ขา~ฟ้าเสียว อิ้ๆๆ"
"ครางเเบบนี้ผัวก็เเย่สิ"
"งื้ออ อ๊าส์เค้าเสียวค่ะ เช่"
"จะให้ทำไงครับ หื้ม"
"ดูดนมให้เค้าหน่อย อ้ะๆๆ เช่คะ"
"ซี้ดดส์"
จ้วปๆ เเผล่บ
ลิ้นร้อนตะหวัดฉกชิมหน้าปกที่ใหญ่เเละนิ่มหัวที่เเข็งเป็นไต
เขาเอามื้อนวดขยำหน้าอกที่นุ่มนิ่มเเล้วมีกลิ่นอ่อนๆ
"เค้าจะเสร็จเเล้ว อิ้ๆๆ เช่ขา"
"ออนท็อปให้ผัวหน่อย"
ก่อนจะเสร็จเค้าผลิกตัวให้เธอขึ้นมานั่งคร่อมเเล้วหันหน้าเข้าหากัน
ปั่บๆๆๆ
"อ้ะ ลึกจัง อ๊างงๆ"
"ขย่มมาเเรงๆที่รัก อืม"
"อื้อๆๆ เช่ขา~ฟ้าจะไม่ไหวอ๊าส์"
ตั้บๆๆ ตั่บๆ
"อ่าส์/อ้ายยส์"
"เเห่กๆ"
น้ำฟ้าหอบเเห้กเสียเหงื่อไปเยอะกับบทรักเร่าร้อนครั้งนี้ทำเอาเธอหายใจเเทบไม่ทัน
"ต่อนะ"
"อื้อ"
เเล้วคืนนั้นเธอกับเขาก็ได้นอนอีกมีเช้าเล่นเอาน้ำหมดตัวกันเลยทีเดียว
.
.
.