35 สายไม่ได้รับ
-
....
-
jin🖤
เฮ้อ~
-
จิณถอยหายใจออกแรงๆเพราะความกลัวกำลังเกาะตัวจิณ ไม่รู้ว่าชายข้างในจะดุสมคำร่ำลือรึป่าว....
-
-
แกร๊ก...!
-
jin🖤
ขอโทษครับ
-
จิณก้มหน้าลงแล้วเอ่ยขึ้น....จิณกลัวจนไม่กล้ามองหน้า..
-
jin🖤
ผมขอโทษจริงๆ
-
jin🖤
มันเป็นความผิดผมเองคนเดียวที่ไม่ตรวจสอบงานดีๆ
-
....
-
Austin
หนู
-
'เฮือก!?' เสียงหนึ่งทำให้จิณตกใจมากจนรีบเงยหน้าขึ้นมอง ชายร่างโตที่คุ้นเคยตอนนี้เขามายืนอยู่ตรงหน้าแล้ว....แต่สีหน้ากลับดูไม่สดชื่น
-
jin🖤
ปะ ป๋า...?
-
Austin
หนูป๋าคิดถึง
-
ออสตินเดินเซตรงไปหาจิณทันที
-
jin🖤
ป๋ามาตอนไหน?
-
jin🖤
ละ แล้วมาอยู่ที่ห้องCEOได้ยังไง?
-
จิณเริ่มสับสนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า
-
Austin
หนูครับ
-
ออสตินไม่ได้ตอบคำถามจิณ...จิณสังเกตสีหน้าของออสตินที่เปลี่ยนไป มันซีดเซียว...
-
jin🖤
หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ
-
jin🖤
ไม่ต้องเข้ามา
-
ออสตินหยุดชะงักตามคำสั่งของจิณ จิณควบคุมสติได้อารมณ์โกรธที่มีต่อออสตินมันก็เริ่มระอุขึ้นอีกครั้ง จนไม่รู้ว่าคนตรงหน้ากำลังเป็นอะไร
-
Austin
หนูยังไม่หายโกรธป๋าอีกหรอ
-
จิณเงียบแล้วกวาดสายตาไปมองป้ายหินอ่อนที่สลักชื่อออสตินตั้งอยู่โต๊ะประธานบริษัท....แทนที่มันควรจะเป็นชื่อลุงของออสตินอย่างที่จิณเคยคิดเอาไว้
-
jin🖤
มีอะไรที่ป๋ายังไม่ได้บอกผมอีก
-
จิณขมวดคิ้วสงสัยก่อนจะหันไปสบตากับเอ็ม ชายที่ยืนเงียบอยู่ฝั่งซ้ายมือจิณ
-
Austin
หนู...
-
jin🖤
คุณเป็นใครกันแน่
-
Austin
ป๋าเป็นป๋าของหนูไงครับ
-
jin🖤
ป๋าของผมไม่ใช่คนโกหกแบบนี้
-
Austin
หนู...ป๋าขอโทษ
-
jin🖤
ไม่ว่าเรื่องอะไรเราจะบอกกันทุกครั้ง...คำนี้ป๋าเป็นคนบอกผมเอง แต่สุดท้ายป๋าก็ไม่ทำตาม
-
Austin
ป๋าไม่ได้ตั้งใจให้มันเป็นแบบนี้....
-
jin🖤
ป๋า อะไม่สิ
-
jin🖤
คุณCEO
-
jin🖤
คิดจะแกล้งผมไปเมื่อไหร่
-
Austin
อึก....
-
Austin
หนูป๋าขอโทษ
-
jin🖤
อยู่ที่ทำงานช่วยเรียกชื่อผมดีๆหน่อย
-
Austin
จิณ...
-
Austin
ผมขอโทษ
-
จิณเงียบ...
-
jin🖤
ถ้าไม่มีไรแล้วผมขอตัวไปทำงานต่อนะครับ
-
jin🖤
คุณCEO
-
Austin
ไม่จิณอย่าพึ่งไป..แฮ่ก
-
จิณไม่ได้รอฟังคำพูดอะไรของออสตินต่อ เดินออกไปทันที
-
...
-
jin🖤
โธ่เอ้ย
-
jin🖤
จิณ...ทำไมงี่เง่าแบบนี้
-
จิณโทษตัวเองที่ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองให้ได้...จนผลที่ออกมามันดูแย่กว่าเดิม จิณกุมขมับตัวเองอย่างรู้สึกแย่...น้ำสีใส่ก็เริ่มคลอ แต่จิณก็ต้องกลั้นเอาไว้แล้วเดินไปต่อ
-
พี่หมิว
จิณเป็นไงบ้าง!?
-
พี่หมิว
ทางนั้นเขาว่าอะไรจิณไหม?
-
พี่หมิว
พี่เป็นห่วงเราแทบแย่
-
jin🖤
อะ เออไม่เป็นไรครับ
-
jin🖤
เขาไม่ได้ว่าอะไร
-
พี่หมิว
เฮ้อ~
-
พี่หมิว
พี่โล่งอกไปที
-
พี่หมิว
พี่ก็กลัวว่าเราจะโดนดุซะแล้ว
-
jin🖤
ไม่ครับ...
-
พี่หมิว
ดีแล้วๆ
-
พี่หมิว
ส่งสัยเป็นเพราะเขาป่วยมั้งเลยไม่ดุ
-
jin🖤
ป่วย?
-
'ที่อาการหน้าซีดเมื่อกี้...'
-
พี่หมิว
อืมเห็นพี่อรบอกว่า CEOดูอาการแย่มากๆ
-
พี่หมิว
แต่ก็ไม่ยอมไปหาหมอนะห่วงงานสุดๆ
-
jin🖤
พะ พี่หมิวเดี๋ยวผมมานะครับ
-
พี่หมิว
เอ้าเดี๋ยว น้องจิณ!?
-
จิณรีบวิ่งกลับไปที่เดิมที่พึ่งเดินออกมาเมื่อกี้อย่างรวดเร็ว
-
แกร๊ก!
-
ติณผลักประตูเข้าไปโดยไม่ขออนุญาตใครก่อนเลย จิณกวาดตามองห้องที่ว่างเปล่า...คนเอ็มเดินออกมาจากห้องหนึ่ง ถ้าไม่สังเกตดีๆก็จะไม่เห็นว่าตรงนั้นมีอีกห้องอยู่ด้วย
-
jin🖤
ป๋า...ป๋าละครับ!?
-
เอ็ม
นายนอนอยู่ครับ
-
jin🖤
ป๋าป่วยใช่ไหมครับ?
-
jin🖤
ละ แล้วเป็นนานแล้วยัง?
-
jin🖤
กินยาไรไปบ้างแล้วครับ?
-
เอ็ม
เออ...
-
เอ็ม
นายไม่ชอบทานยาเลยไม่ได้ทานครับ
-
จิณพอมองภาพออก
-
jin🖤
ป่วยแล้วจะมาทำงานทำไมกัน ควรจะไปพักที่ห้อง
-
jin🖤
ทำไมถึงดื้อแบบนี้นะ
-
เอ็ม
นายอยากมาเจอคุณครับ
-
jin🖤
ห๊ะ...
-
jin🖤
เจอผม
-
เอ็ม
ครับ
-
เอ็ม
นายเขาเอาแต่พูดถึงคุณ
-
เอ็ม
ทำงานหนักเพื่อจะได้รีบกลับมาหาคุณ
-
ความผิดของออสตินที่มีต่อจิณมันหายไปในชั่วพริบตา...กลายเป็นจิณเองที่กลับมารู้สึกผิด
-
jin🖤
ป๋า....
-
jin🖤
พี่เอ็มผมขอเข้าไปหาป๋าได้ไหมครับ
-
เอ็ม
จะดีหรอครับ
-
เอ็ม
ผมกลัวว่าคุณจะติดหวัด
-
jin🖤
ไม่เป็นไรครับ
-
เอ็ม
ก็ได้ครับ
-
jin🖤
งั้นเดี๋ยวพี่เตรียมยามาให้ผมหน่อยนะครับ
-
เอ็ม
แต่นายไม่ชอบ...
-
jin🖤
แต่ต้องกิน
-
เอ็ม
ครับได้ครับ
-
เอ็ม
เดี๋ยวผมมานะครับ
-
jin🖤
ครับ
-
จิณเดินสวนทางกลับเอ็มไปคนละทาง จิณเดินเข้าไปในห้องที่มีออสตินอยู่ในนั้นทันที ...ภายในห้องนั้นเป็นห้องที่คุมโทรนสีดำ มีเตียงขนาดคิงไซส์ตั้งอยู่ตรงกลางห้อง รอบๆก็มีโคมไฟที่ตั้งสลัวๆอยู่
-
jin🖤
ป๋าครับ
-
จิณนั่งลงข้างๆ มือเอื้อมไปแตะหน้าผากออสติน
-
jin🖤
ร้อนจี๋เลย
-
Austin
อือหนู...
-
Austin
หนูครับ...ป๋า แฮ่ก
-
jin🖤
ป๋านอนนิ่งๆเลยไม่ต้องลุก
-
Austin
หนูหายโกรธป๋าแล้วใช่ไหมครับ
-
jin🖤
นอนก่อนอย่าพึ่งพูดเรื่องนี้
-
jin🖤
หายป่วยก่อนค่อยคุยกัน
-
ก๊อกๆ
-
เอ็ม
ยาครับ
-
เอ็มยกถาดที่มีน้ำกับยามา จิณรับต่อทันที
-
Austin
ไอ้เอ็ม
-
เอ็ม
เอ่อ....ผมฝากดูนายด้วยนะครับ
-
เอ็มเดินออกจากห้องพร้อมล็อกประตูให้
-
jin🖤
ป่วยแล้วยังจะมาทำดุอีกเดี๋ยวเถอะ
-
jin🖤
กินยาเลย
-
Austin
อือ...หนู
-
Austin
ไม่กินได้ไหม
-
jin🖤
แล้วเมื่อไหร่มันจะหายละครับถ้าไม่กินอะ
-
Austin
เดี๋ยวป๋านอนพักมันก็หายแล้ว
-
jin🖤
ตกลงจะไม่กินใช่ไหมครับ
-
Austin
งือ...
-
jin🖤
งั้นป๋าก็นอนพักไปคนเดียวเลยผมไปทำงานต่อละ
-
Austin
อาหนู...อย่าทิ้งป๋าสิครับ
-
jin🖤
ก็ป๋าไม่ยอมกินยา
-
Austin
ยามันขมป๋าไม่ชอบ
-
jin🖤
ชอบไม่ชอบก็ต้องกินครับ
-
Austin
หนู...
-
jin🖤
ป๋า
-
jin🖤
ต้อง
-
jin🖤
กิน
-
Austin
ครับ...ยอมแล้วครับ
-
ออสตินค่อยๆพยุงตัวขึ้นเพื่อที่จะกินยา จิณป้อนยาให้ออสตินตามด้วยน้ำทันที สีหน้าของออสตินแสดงออกได้ชัดเลยว่าไม่ชอบจริงๆ
-
jin🖤
ดีมากครับ
-
Austin
แฮ่กๆ
-
Austin
เมียใครวะดุฉิบหาย
-
jin🖤
^^
-
jin🖤
จุ๊บ!
-
jin🖤
หายไวๆนะครับ
-
จิณโน้มตัวไปจูบกน้าผากออสตินเบาๆก่อนจะลุกขึ้น
-
Austin
หนูทำแบบนี้ป๋าก็แย่สิ
-
jin🖤
นอนครับหยุดหื่น
-
Austin
หนูอ่า
-
jin🖤
ป๋านอนไปเลย
-
Austin
งือ....
-
จินเอาถาดไปวางไว้ที่โต๊ะข้าหัวเตียงก่อนจะหยิวเจลลดไข้มาหาออสติน
-
jin🖤
แปะไว้นะครับจะได้หายเร็วๆ
-
Austin
ครับผม
-
jin🖤
นอนพักนะครับ
-
Austin
หนูจะไปไหนหรอ
-
jin🖤
ไม่ได้ไปไหนครับผมนะนั่งเฝ้าป๋าอยู่ตรงโซฟา
-
Austin
นอนกับป๋าได้ไหมครับ
-
jin🖤
เดี๋ยวก็ไม่ได้นอนพอดี
-
jin🖤
นอนคนเดียวไปนั้นแหละครับ
-
Austin
ป๋าไม่หื่นหรอกครับ
-
jin🖤
ป๋าครับหลับไปเถอะครับ
-
Austin
ก็ได้ครับ...
-
jin🖤
^^
-
Austin
แต่หนูครับ
-
jin🖤
ว่าไงครับ?
-
Austin
ถ้าป๋าหายป่วยแล้ว
-
Austin
ขอเอานะครับ
-
jin🖤
ป๋า!!
-
jin🖤
ยังจะมาห่วงเรื่องนี้อีก///
-
Austin
ก็คนมันคิดถึงมากนิครับ คุยก็ไม่ได้คุย...งือมันก็ต้องเปลี่ยวเป็นธรรมดา
-
jin🖤
แล้วจะมาพูดเอาไรเวลานี้
-
Austin
ต้องขอก่อนสิกลัวหนูงอนละไม่ยอม
-
jin🖤
หึ้ย////
-
jin🖤
ป๋านะป๋า
-
Austin
ได้ไหมครับ...
-
jin🖤
ยังจะมาถามอีก
-
Austin
หนูครับ...
-
jin🖤
อือๆ
-
jin🖤
หายป่วยก่อนเถอะ///
-
Austin
เย้ๆงั้นป๋ารีบนอนก่อนนะครับจะได้หายป่วยเร็วๆ^^
-
'ทีงี้ละมาอารมณ์ดีขึ้นเลยนะ'
-
jin🖤
เฮ้อ~
-
จิณถอนหายใจอย่างไม่ไหว แล้วเดินไปนั่งที่โซฟาข้างๆ โซฟาสีเทามันช่างดึงดูตัวจิณให้ง่วงขึ้นมาทีละนิดๆ.....จนจิณเอนตัวหลับลงตามคนป่วย
-
. . .
-
หมับ...?
-
-------------------
-
หมึกไงจะใครละ
ตัวเองค้าาา เค้าลืมอัพขอโทษมากจริงๆ เค้ามึนไปหมดเลยเพราะมัวจัดเตรียมการนิเทศออนไลน์อยู่ ขอโทษคนรอด้วยนะคะที่ทำให้ผิดหวัง🙏😂
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
นามปากกา #หมึกหมดเหลือแต่กุ้ง🐙🦐
วันก่อตั้งนิยายเรื่องแรก 13/03/62 💕
ยินดีต้อนรับผู้อ่านทุกคนนะคะ <3
🔥- นิยายลงวันไหนจะแจ้งที่หน้าหลักของนิยายเลยค่ะ-🔥
เวลาลงนิยาย00:15น. นะค้าาาา😴
จำนวนนิยายจะอัปสูงสุด2ตอนต่อวัน👍
บางวันอาจแค่1ตอนเพราะปั่นไม่ทัน😬
ทุกคอมเม้นคือกำลังใจของหมึกนะคะ รักทุกคนนะคะ💜
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น