ในป่าใหญ่
-
ท่าเรือสัตตบงกซ ณ อวิ๋นเมิ่ง
-
เจียงเฉิง
ถึงสักที
-
เจียงเฉิง
ไม่รู้ว่าป่านนี้เจ้าเว่ยอู๋เซี่ยนไปอยู่ไหนแล้ว
-
หลานซีเฉิน
บางทีคงจะอยู่ในตำหนักแล้ว
-
หลานจ้าน
............
-
เจียงเฉิง
เฮ้อ ข้าละหนักใจเสียจริง
-
เจียงเฉิง
เชิญท่านทั้งสองตามสบาย
-
เจียงเฉิง
ข้าจะไปถามคนรับใช้ว่าเจ้านั่นกลับมารึยัง
-
. . .
-
หลานจ้าน
.........
-
หลานซีเฉิน
อย่ากังวลไปเลยวั่งจี
-
หลานจ้าน
ข้าไม่ได้ตั้งใจจะปิดบัง
-
หลานซีเฉิน
ข้าเข้าใจว่าเจ้าเป็นห่วงคุณชายเว่ย
-
หลานซีเฉิน
แต่หากว่าเจ้าวางใจให้คนๆหนึ่งมาคู่เคียงแล้ว
-
หลานซีเฉิน
เจ้าก็ต้องรักษาน้ำใจของอีกฝ่ายให้ดี
-
หลานจ้าน
ข้าต้องขอโทษเช่นไรดี ท่านพี่
-
หลานซีเฉิน
ทำตามที่เจ้าคิดว่าคุณชายเว่ยชอบเถิด
-
หลานซีเฉิน
หากทำให้อีกผู้ชอบได้
-
หลานซีเฉิน
ก็คงจะพอโอนอ่อนให้ความโกรธนั้นเหือดหายไป
-
หลานจ้าน
ขอรับท่านพี่
-
หลานซีเฉิน
คืนนี้เจ้าพักกับข้าเถิด
-
หลานซีเฉิน
แล้วพรุ่งนี้เราค่อยไปจัดการกับพวกพรายน้ำด้วยกัน
-
หลานซีเฉิน
คุณชายเว่ยคงจะมาช่วยเป็นแน่
-
หลานจ้าน
ขอรับ
-
อีกด้านของขุนพลผี
-
เหมยหมิง
ปล่อยข้า!!!!
-
เวินหนิง
เจ้าคือใคร
-
เหมยหมิง
ไม่เกี่ยวกับเจ้า!!!
-
เวินหนิง
มิเกี่ยวงั้นรึ?
-
ขุนพลผีเริ่มกอดรัดตัวหญิงสาวแน่นขึ้น
-
เหมยหมิง
โอ้ย!!!เจ็บนะ!
-
เวินหนิง
จะบอกข้าดีๆหรืออยากให้ข้าทรมานเจ้า!
-
เหมยหมิง
โอ้ย! นี่เจ้า!
-
เหมยหมิง
เป็นชายเปล่ามาแตะต้องตัวหญิง!!!
-
เหมยหมิง
น่าไม่อาย!!
-
เวินหนิง
ที่นี่มิมีผู้ใดนอกจากข้า..
-
เวินหนิง
และเจ้า
-
เหมยหมิง
........
-
เวินหนิง
ข้าจะปล่อยเจ้าก็ต่อเมื่อเจ้าบอกข้าว่าตามข้ามาทำไม!
-
เหมยหมิง
ข้าจะบอกก็ต่อเมื่อเจ้าปล่อยข้า
-
เวินหนิง
แล้วจะเอาปิ่นปักผมที่มีอยู่หันกลับมาแทงข้ารึ?
-
เหมยหมิง
.......
-
เหมยหมิง
ข้า..ข้าจะทำเช่นนั้นทำไม
-
เวินหนิง
แล้วยังเจ้าต้องการอะไรนอกจากจะฆ่าข้า
-
เหมยหมิง
ข้า..ข้า
-
เวินหนิง
หมดเวลาของเจ้าแล้ว
-
เหมยหมิง
ข้าหลงรักเจ้า!!!!!
-
เวินหนิง
.......
-
เหมยหมิง
.......
-
. . . . . .
-
เว่ยอิง
ฮ่าๆ สนุกเสียจริง!
-
ข้าพูดพลางขี่ม้าไล่จับลา ละเล่นไปทั่วป่า
-
เว่ยอิง
หึ คิดหรอว่าข้าจะกลับอวิ๋นเมิ่งง่ายๆ
-
เว่ยอิง
ไม่ได้เล่นสนุกแบบนี้นานแล้วนะเนี้ย
-
ข้ายกเหล้าขึ้นดื่มอีกครั้ง
-
เว่ยอิง
อ่าา แม้รสชาติจะสู้เหล้าแห่งกูซูไม่ได้
-
เว่ยอิง
แต่ก็ทำให้ข้าสำราญได้มากทีเดียว
-
เจียงเยี่ยนหลี
อาเซี่ยน....
-
เว่ยอิง
เสียงใคร!
-
เจียงเยี่ยนหลี
.....อาเซี่ยน
-
เว่ยอิง
ศิษย์พี่..
-
เว่ยอิง
อา ข้าเมาแล้วรึ?
-
อวี๋จื่อเหยียน
เด็กบ้า! ยังมีหน้ามาเมาหัวราน้ำอีก
-
อวี๋จื่อเหยียน
ไม่รู้จักบุญคุณเลยรึไง!!
-
เว่ยอิง
อึก
-
เว่ยอิง
ปวดหัว~
-
จินจื่อเซวียน
เว๋ยอู๋เซี่ยน เจ้ายังไม่สำนึกอีกรึ
-
เว่ยอิง
อึก เจ็บ...เจ็บหน้าอก
-
จินจื่อเซวียน
เจ้าลืมข้าแล้วรึ
-
อวี๋จื่อเหยียน
เด็กอย่างเจ้า สอนไม่จำจริงๆ
-
เว่ยอิง
อร้ากก ปล่อยข้า!
-
เจียงเฟิงเหมียน
อาเซี่ยน...
-
เจียงเฟิงเหมียน
เจ้าทำดีแล้ว
-
เจียงเฟิงเหมียน
....อาเซี่ยน
-
เว่ยอิง
อึก..ท่านลุง
-
เว่ยอิง
ข้า...ข้า
-
เจียงเยี่ยนหลี
อาเซี่ยน
-
เว่ยอิง
ศิษย์พี่...
-
เจียงเยี่ยนหลี
อยากกินน้ำต้มรากบัวหรือไม่
-
เจียงเยี่ยนหลี
ข้าเตรียมมาให้เจ้าแล้ว
-
เว่ยอิง
ศิษย์พี่ ฮึก..
-
เว่ยอิง
ข้าคิดถึงท่าน
-
เว่ยอิง
ฮึก ฮึก
-
เจียงเยี่ยนหลี
เข้มแข็งนะอาเซี่ยน
-
เจียงเยี่ยนหลี
เจ้า ข้า และเจียงเฉิง จะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะ
-
เว่ยอิง
ฮึก..ฮึก..ข้าขอโทษท่านพี่ ฮึก
-
เว่ยอิง
...ข้าขอโทษ
-
หลังจากนั้นภาพทุกอย่างก็หดหายไป
-
มีเพียงใบหน้าของศิษย์พี่ที่เป็นสิ่งสุดท้ายที่ข้าจำได้
-
เว่ยอิง
เมื่อกี้นี่มันอะไรกัน
-
ข้าเช็ดน้ำตาที่หลั่งไหลเป็นสาย
-
ก่อนจะสังเกตเห็นบางอย่างอยู่บนต้นไม้
-
เปาไป๋
ช่วยด้วย~
-
เปาไป๋
ช่วยข้าด้วย ใครก็ได้...
-
เว่ยอิง
แม่หญิงน้อย
-
เว่ยอิง
ไปทำอะไรบนนั้น
-
เปาไป๋
เปาไป๋ไม่ได้ทำอะไร
-
เปาไป๋
เปาไป๋แค่จะช่วยลูกนก
-
เปาไป๋
ฮึก พี่ชายย ช่วยข้าด้วย
-
เว่ยอิง
อาๆ ข้าไปแล้วแม่หญิงน้อย
-
แล้วข้าก็กระโดดขึ้นต้นไม้ไปช่วยเด็กหญิงตัวน้อยลงมา
-
เปาไป๋
ขอบพระคุณท่านเป็นอย่างมาก
-
เด็กหญิงย่อลงเล็กน้อยเป็นการขอบคุณ
-
เว่ยอิง
ไม่เป็นไรหรอกแม่หญิงน้อย
-
เปาไป๋
ข้านามว่าเปาไป๋เจ้าค่ะ
-
เว่ยอิง
อา เปาไป๋เจ้ามาทำอะไรในป่าเช่นนี้
-
เว่ยอิง
มันอันตรายนะ
-
เปาไป๋
ข้ามาหาสมุนไพรไปรักษาพี่ชายข้าเจ้าค่ะ
-
เปาไป๋
พอกำลังจะกลับเจอกับลูกนกมันตกจากรังของมัน
-
เปาไป๋
ข้าเลยนำมันกลับไปยังรังเช่นเดิม
-
เว่ยอิง
เจ้าเลยลงไม่ได้
-
เปาไป๋
เป็นเช่นนั้น
-
เปาไป๋
มิรู้ว่าพี่ชายนามว่าอะไรรึเจ้าคะ?
-
เว่ยอิง
ข้า..ข้านามว่าเซี่ยนเซี่ยนหน่ะ
-
เว่ยอิง
เรียกพี่เซี่ยนก็ได้นะเปาไป๋ตัวน้อย
-
เปาไป๋
เจ้าค่ะพี่เซี่ยน
-
เว่ยอิง
เจ้าจะกลับแล้วใช่ไหมให้ข้าไปส่งนะ
-
เปาไป๋
ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ
-
เปาไป๋
ข้ากลับกับจงลี่ได้
-
เว่ยอิง
จงลี่?
-
เปาไป๋
จงลี่!จงลี่!
-
โฮ่งๆ โฮ่งๆ
-
เว่ยอิง
มะ
-
เว่ยอิง
หมา!!!!
-
เว่ยอิง
ย้ากกกก!!!!!!!!
-
เปาไป๋
พี่ชาย! อย่าวิ่งสิเดี๋ยวจงลี่คิดว่าท่านมาปองร้ายข้า
-
เปาไป๋
จงลี่! เดี๋ยวก่อน!!!
-
โฮ่งๆๆๆๆ
-
เว่ยอิง
อย่าตามข้ามาน้าาาา!!!
-
เว่ยอิง
ช่วยด้วย!!!
-
เว่ยอิง
อร้ากกกกกกก
-
ข้าวิ่งเข้าไปใต้เนินดินเล็กๆก่อนจะนั่งหลบอยู่ตรงนั้นด้วยความสั่นเทา
-
เว่ยอิง
แย่าตามข้ามานะ อย่าตามมานะ
-
เว่ยอิง
อย่าตามมา
-
เว่ยอิง
อย่าตามมา
-
เว่ยอิง
อย่า..
-
เอ็ง!!! เอ็งๆๆๆ
-
เสียงของหมาเริ่มไกลออกไป
-
เว่ยอิง
ฮือออ อย่ามาใกล้ข้านะ
-
เว่ยอิง
อย่าเข้ามา
-
เสียงฝีเท้าของใครบางคนค่อยๆคลืบคลานเข้ามาหาที่ที่ข้าหลบอยู่
-
เว่ยอิง
ข้ากลัวแล้ว
-
เว่ยอิง
ข้ากลัวแล้ว
-
ริมฝีเท้าใกล้เข้ามาเรื่อยๆจนมันกระโดดเข้ามาตรงหน้าข้า ข้าจึงปิดหูและหลับตาปิดทุกสิ่งอย่าง
-
เว่ยอิง
อย่า อย่า
-
หลานจ้าน
.......
-
เว่ยอิง
ข้ากลัว อย่าเข้ามา
-
เว่ยอิง
อย่าเข้า..
-
หมับ!
-
มือเย็นดึงข้าเข้าไปในอ้อมกอด
-
เว่ยอิง
อ้อมกอดนี่...
-
ข้าค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองผู้ที่กำลังกอดข้าอยู่..
-
หลานจ้าน
ไม่ต้องกลัวนะ
-
เว่ยอิง
ฮึก...หลานจ้านนนน
-
ข้าโผเข้ากอดคนตัวใหญ่
-
เว่ยอิง
เจ้าบ้า! ช้านักนะ
-
เว่ยอิง
อยากให้ข้าเป็นอาหารของหมารึ?
-
หลานจ้าน
ข้าขอโทษ
-
เว่ยอิง
ไม่ให้อภัย..
-
หลานจ้าน
.....
-
เว่ยอิง
จนกว่าข้าจะกอดเจ้าจนพอใจ
-
หลานจ้าน
นานแค่ไหนข้าก็จะกอดเจ้าต่อไป
-
หลานจ้าน
จนกว่าเจ้าจะพอใจ..
-
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
-
ติดตามตอนต่อไป
-
ใครสนุกขอคอมเม้นต์หน่อยเร็ววว
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น