Chapter twenty-one : สูญเสีย
-
Finn
ไอ้วูฟล์ระวัง!!!
-
ปั้งงง!!!!
-
ทำไมผมไม่รู้สึกเจ็บ?
-
Kat
ฮ่าๆๆๆๆ
-
Kat
พวกแก!! พวกแกต้องตายให้หมด!!!
-
แคทที่กำลังจะยกปืนขึ้นมายิงอีกครั้ง แต่คงไม่ไวเท่าผมที่ตอนนี้ผมหยิบปืนที่ไอ้ฟินน์ให้ยิงเข้าไปที่แคททันที
-
ปั้งง!! ปั้งง!!
-
Kat
อึก..วูฟล์..ยิงแคทเหรอ..คะ
-
Wolf
...
-
ร่างของแคทค่อยๆล้มลงไปนอนกับพื้น
-
จากนั้นพวกตำรวจก็เข้ามาจัดการ แต่ตอนนี้ไม่มีอะไรสำคัญเท่าคีนอีกแล้ว
-
Wolf
ตัวเล็กกลับบ้าน..กัน
-
Kean
พี่วูฟล์..
-
ร่างเล็กของน้องค่อยๆล้มลง ผมรับคีนเอาไว้ในอ้อมแขนก่อนจะสำรวจมองร่างกายน้อง
-
Wolf
คีน!!!
-
Wolf
ไม่นะ!!
-
เลือดค่อยๆซึมซับเสื้อของน้องออกมาเป็นวงกว้าง
-
ทำไมคนโดนยิงถึงไม่ใช่ผม!
-
Kean
ถ้าคีนไม่รอด..
-
Kean
ดูแลตัวเองดีๆนะคะ😊
-
Wolf
ไม่!!! เราต้องไม่เป็นอะไร!!!
-
Wolf
ใครก็ได้เรียกรถพยาบาลดิ!!!
-
Kean
คีนขออะไรสักอย่างได้มั้ย
-
Wolf
ไม่ว่าเราจะพูดอะไร พี่จะไม่ให้ทั้งนั้น!!
-
Wolf
เราต้องอยู่กับพี่ เราต้องทำมันด้วยกันสิ!
-
ทำไม..ความรู้สึกจากการสูญเสียนี่มันทรมานจังวะ
-
Kean
อย่าทำงานดึก เพราะมันไม่ดีต่อสุขภาพ..
-
Kean
ต้องกินข้าวเช้าทุกวันนะคะ..ฮึก
-
Kean
หัดทำอาหารกินเองได้แล้ว
-
Kean
แล้วก็..
-
Kean
พี่ต้องดูแลเจ้าวิชดีๆนะคะ ฮึก..
-
Wolf
พี่ไม่ฟัง!!
-
Wolf
ไหนบอกเราจะอยู่ด้วยกันไง!!
-
Wolf
อดทนไว้นะ รถพยาบาลกำลังจะมาแล้ว..ฮึก
-
Wolf
ไม่เอาสิ อย่าทิ้งพี่ไป..
-
ผมกอดร่างเล็กไว้แน่น
-
น้ำตาค่อยๆไหลอาบแก้มผม
-
Kean
ขี้แย..🙂
-
น้องเอามือมาเช็ดหน้าตาให้ผม ผมจับมือน้องเอาไว้แล้วบีบมันเบาๆ
-
Kean
คีนง่วง..
-
Wolf
คีน!! อย่าหลับนะ!!
-
Wolf
มองหน้าพี่สิ!! ตื่นขึ้นมาคุยกับพี่ก่อน!!
-
ผมเอามือเขย่าตัวน้องเบาๆเพื่อดึงสติ
-
Kean
...
-
Wolf
ไม่เอาแบบนี้สิ..ฮึก
-
วี้หว่อๆๆ🚑
-
Pass
ไอ้วูฟล์รถพยาบาลมาแล้ว!!!
-
Wolf
...!!
-
ผมอุ้มคนตัวเล็กขึ้นมาแนบไว้ที่อกแล้วรีบวิ่งไปที่รถพยาบาลทันที
-
Pass
กูเคลียกับตำรวจเอง!
-
Finn
มึงไปกับน้อง เดี๋ยวพวกกูตามไป!
-
ผมพยักหน้าให้พวกมันแล้วขึ้นรถพยาบาลไปด้วย
-
. . .
-
Hospital🏥
-
พยาบาลเข็นรถพาร่างเล็กเข้าห้องฉุกเฉินทันทีที่มาถึง
-
Wolf
หมอ!! หมอต้องช่วยแฟนผมให้ได้นะครับ!!
-
หมอ
หมอจะทำสุดความสามารถครับ!!
-
ว่าจบหมอก็เข้าไปในห้องฉุกเฉิน พร้อมกับไฟหน้าห้องที่ติดขึ้นมา
-
Wolf
ฮึก..
-
ผมทิ้งตัวลงบนเก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน
-
เลือดของน้องที่ติดอยู่กับเสื้อของผมมันทำให้ผมโทษตัวเองสารพัด
-
Wolf
ถ้าพี่บังเราไว้คงไม่เป็นแบบนี้..ฮึก
-
Wolf
อย่าเป็นอะไรนะ..ฮึก
-
ตึก ตึก ตึก ตึก
-
เสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาหน้าห้องฉุกเฉิน ผมเงยหน้าขึ้นไปมองพบว่าเป็นเพื่อนของน้องแล้วก็เพื่อนผมเอง
-
Laila
พี่วูฟล์!
-
Laila
คีนล่ะ!
-
Wolf
เพิ่งเข้าไป..
-
Christ
อีแคทนั่นมันอยู่ไหน!?
-
Christ
คริสจะไปจัดการมัน!
-
Finn
แคทจะโดนลงโทษตามกฎหมาย
-
Finn
เราไม่ต้องไปยุ่ง
-
Christ
แต่มัน..!!
-
Finn
มานี่!
-
แล้วไอ้ฟินน์ก็ลากคริสไป
-
Pass
ไม่เป็นไรนะ..
-
Laila
ฮึก!
-
พาสดึงไลลาเข้าไปกอดปลอบ
-
Wolf
ดูสิคีน..
-
Wolf
มีคนรอเราอยู่นะ..
-
Wolf
ออกมาซักทีสิ..
-
ผลั่กก!!
-
พยาบาล
ขอโทษนะคะ!!
-
พยาบาล
ตอนนี้คนไข้เสียเลือดมาก
-
พยาบาล
ญาติคนไข้คนไหนที่มีเลือดกรุ๊บ A บ้างคะ!!?
-
ผมกรุ๊ป B
-
Laila
ฉันค่ะ!!
-
พยาบาล
ตามดิฉันมาเลยค่ะ!!
-
Wolf
ไลลา..
-
Laila
คีนจะต้องไม่เป็นอะไรค่ะ..
-
ว่าจบน้องก็เดินตามพยาบาลไป
-
ไอ้พาสที่เมื่อกี๊ยืนปลอบไลลาอยู่ก็เดินมานั้งข้างผม
-
อยากแซวนะแต่แม่งไม่มีอารมณ์ว่ะ =_=
-
Pass
น้องคีนเป็นคนเข้มแข็ง..
-
Pass
น้องจะไม่เป็นอะไร
-
พูดเหมือนกันทั้งผัวทั้งเมีย
-
Wolf
เป็นเพราะกู..
-
Pass
ไม่ได้เป็นเพราะมึง!
-
Pass
มันเป็นอุบัติเหตุ ไม่มีใครรู้ว่าแคทจะยิงน้อง!
-
Pass
มึงอย่าโทษตัวเองแบบนี้ ถ้าน้องได้ยินคงไม่ให้อภัยมึงแน่ๆ
-
นั่นสิ..ป่านนี้น้องคนเขกหัวผมไปนานละ
-
Wolf
อื้ม
-
Wolf
ขอบใจ..
-
มันไม่ตอบ แล้วตบหลังผมเบาๆ
-
แต่ถ้าคีนเป็นอะไร..ผมคงไม่ให้อภัยตัวเอง
-
. . .
-
3 ชั่วโมงผ่านไป
-
ตอนนี้ผมกลับไปเปลี่ยนชุดเรียบร้อยแล้ว
-
3 ชั่วโมงผ่านมา ก็ไม่มีทีท่าว่าไฟห้องฉุกเฉินจะดับลง
-
Pass
นานจังวะ
-
Laila
ผ่าตัดไม่ใช่ฉีดยามันคงเสร็จเร็วให้พี่มั้ง
-
Pass
ค้าบบ ขอโทษครับที่รัก
-
ผลั่กก
-
ในที่สุด..
-
Wolf
หมอครับแฟนผมเป็นยังไงบ้าง!!?
-
หมอ
ใจเย็นๆนะครับ
-
หมอ
ตอนนี้คนไข้ปลอดภัยแล้ว..
-
หมอ
แต่ว่า..
-
Christ
ว่าไงคะหมอ เพื่อนหนูเป็นอะไรอีก?
-
หมอ
หมอขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
-
หมอ
เราไม่สามารถรักษาเด็กในท้องได้
-
หมอ
เนื่องจากโดนยิงที่จุดสำคัญ
-
Wolf
เด็กในท้อง...
-
ท้อง..คีนท้องเหรอ?
-
ลูกของผมกับ..น้อง?
-
Laila
ไม่จริงใช่มั้ยคะหมอ?
-
Laila
ทำไมเพื่อนของพวกหนูถึงไม่มีอาการอะไรเลยละคะ!?
-
หมอ
อาจจะเป็นเพราะว่าคนไข้อาจจะไม่รู้ตัวว่าตัวเองตั้งครรภ์
-
หมอ
เพราะว่าคนไข้เพิ่งตั้งครรภ์เพียงแค่ 2 สัปดาห์
-
หมอ
เลยอาจจะยังไม่มีอาการอะไร
-
ผมปกป้องลูกของผมไว้ไม่ได้..
-
Christ
หลานป้า ฮึก
-
Finn
(กอด)
-
Pass
...
-
หมอ
หมอจะย้ายคนไข้ไปที่ห้องพัก..
-
Laila
ขอห้องพิเศษค่ะ
-
หมอ
จะให้พยาบาลจัดการให้ครับ
-
หมอ
หมอขอตัวก่อน
-
ตุ้บ
-
Finn
ไอ้วูฟล์!
-
Wolf
ลูก..ลูกกู ฮึก
-
พ่อขอโทษลูก..
-
. .
-
1 อาทิตย์ต่อมา
-
Christ
คีน! ฉันมาเยี่ยมแกแล้วนะ
-
Christ
ฉันเอาผลไม้ของโปรดมาฝากแหน่ะ
-
Christ
ตื่นขึ้นมาแกต้องกินให้หมดนะ!
-
Finn
ทำอย่างกับเขาจะได้ยิน
-
Christ
ความสุข😒
-
ครับ นี่มันผ่านมาอาทิตย์นึงแล้ว น้องไม่มีทีท่าว่าจะฟื้นเลย
-
ผมแทบจะไม่เข้าบริษัทเลยถ้าไม่มีประชุม ถึงจะมีก็คงไม่รู้เรื่อง เพราะใจผมลอยมาอยู่ที่นี่แหละ
-
Wolf
แล้วไลลากับพาส?
-
Finn
คงไปซื้อของเยี่ยมนั่นแหละ
-
Finn
แล้วมึงเรื่องลูก..
-
Wolf
เดี๋ยวกูบอกคีนเอง
-
ผมจับมือคนตัวเล็กบนเตียง
-
เมื่อไหร่จะตื่นมาให้พี่อ้อนซักที..
-
Christ
ไม่เป็นนะคะพี่วูฟล์
-
Wolf
พี่โอเคละ..ขอบใจนะ
-
แกร๊ก
-
Pass
น้องคีนจ๋าา พี่พาสมาเยี่ยมแล้ว!
-
Laila
เสียงดัง!
-
Pass
ดุตลอดด
-
ผมมองเพื่อนของตัวเองก่อนจะยิ้มออกมา
-
ผมว่าความสัมพันธ์ของเพื่อนผมกับเพื่อน้องนี่กำลังไปด้วยดีเลยล่ะ
-
Finn
กูกับคริสกลับก่อนนะ เดี๋ยวมาใหม่
-
Wolf
เออ
-
Pass
กูด้วย! งานมึงที่ทิ้งไว้ให้กูยังไม่เสร็จเลย😒
-
Wolf
เอามาให้กูทำสิ
-
Pass
เหอะ ประชุมก็ใจลอย ถ้าให้ไปเซ็นเอกสารตอนนี้คงได้ขายบริษัททิ้ง
-
ขนาดนั้นเลยเหรอวะ😑
-
Laila
ไปก่อนนะคะ😊
-
Wolf
ครับ
-
แล้วพวกมันก็ออกจากห้องไป
-
ห้องกลับมาเงียบสงบอีกครั้ง ทำให้ได้ยินแต่เสียงเครื่องปรับอากาศที่กำลังทำงานอยู่
-
Wolf
เราจะนอนนานไปแล้วนะ
-
Wolf
เจ้าวิชถามหาแม่มันใหญ่แล้ว
-
Wolf
ทิ้งพี่ไว้คนเดียวแบบนี่ ไม่สงสารพี่เลยเหรอ?..
-
Wolf
ใจร้ายมากเลยนะ
-
Wolf
พี่เลิกยุ่งกับแคทแล้ว..กลับมาคบกับพี่ได้แล้ว..🙁
-
ผมกุมมือน้องแล้วซบลงบนมือข้างนั้น
-
Wolf
จะทรมานพี่ไปถึงไหนครับที่รัก..
-
ผมพูดไปเรื่อยเปื่อยคนเดียว หวังว่าจะมีเสียงตอบรับจากคนบนเตียงบ้าง
-
แต่สิ่งผมได้รับนั่นก็คือ..
-
Wolf
...!!!?
-
Wolf
คีน?
-
Kean
...
-
ผมรับรู้ได้ถึงนิ้วของน้องที่ขยับเบาๆ
-
มันขยับสักพักจากนั้น ดวงตาน้อยๆก็ค่อยๆเปิดขึ้นมา
-
Kean
พี่..วูฟล์..
-
เสียงแหบแห้งเล็กๆนั้นเรียกผม ให้หลุดจากภวังค์ จากนั้นผมก็กดกริ่งเรียกพยาบาลทันที
-
กลับมาแล้ว..แมวน้อยของผมกลับมาแล้ว
-
. . . . .
-
END
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น