Chapter nine : โกรธไม่ลง
-
Oceana Condo
-
Kean
-
Kean
อื้อ..ปวดหัวจัง~
-
Kean
ที่นี่ที่ไหนเนี่ย?
-
ฉันตื่นขึ้นมาในเช้าของอีกวัน พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงนุ่มในห้องใครซักคน
-
Kean
จำได้ว่านั่งอยู่ที่สวนหน้าคอนโดหนิ
-
Kean
แล้วใครเปลี่ยนเสื้อให้เนี่ย
-
ฉันมองไปรอบๆห้องก่อนจะตัดสินใจลุกออกจากเตียง แต่พอก้าวไปได้ไม่กี่ก้าวก็ต้องทรุดตัวลงไปกับพื้น
-
ตึ้ง
-
Kean
โอ๊ย!!
-
แอ๊ดดดด
-
Wolf
คีน!..ใครบอกให้ลุกแบบนั้นเนี่ย
-
Kean
คีน..ปวดหัว
-
Wolf
กอดคอพี่ไว้
-
พี่วูฟล์อุ้มขึ้นก่อนจะวางไว้บนเตียงเตียงเดิมที่ฉันนอน แล้วนั่งลงข้างๆฉัน
-
Kean
ใครเปลี่ยนเสื้อให้คีนคะ?
-
Wolf
พี่เรียกแม่บ้านมาเปลี่ยนให้
-
Wolf
พี่หากุญแจห้องเราไม่เจอ เลยพามาห้องพี่แทน
-
Kean
งั้นคีนขอตัวกลับห้องก่อนนะคะ
-
Wolf
เดี๋ยวก่อน!
-
พี่วูฟล์ดึงมือฉันไว้ก่อนที่ฉันจะลุก จากนั้นเขาจึงก้มหน้าลงมาใกล้ ใกล้จนหน้าผากของเราแตะกัน
-
Kean
(-/////-)
-
Kean
ทำอะไรคะ?
-
Wolf
วัดไข้ไงคะ..
-
มาคงมาคะอะไรเล่าา (>///<)
-
Wolf
เรามีไข้นะ นอนพักซักหน่อยเดี๋ยวเอาข้าวมาให้จะได้กินยา แล้วก็..พี่ลางานให้แล้ว
-
Kean
ไม่เอา ไม่กินยาเดี๋ยวก็หาย
-
Wolf
ไม่ได้ครับ นี่เป็นคำสั่ง
-
Kean
แล้วใครกันล่ะที่ทำให้คีนเป็นแบบนี้
-
ฉันพูดเสียงแผ่วก่อนจะก้มหน้าหลบตาคนตัวสูง
-
Wolf
...
-
เราทั้งคู่ไม่พูดอะไรต่อจากนั้น จนเขาลุกขึ้นไปหยิบถ้วยข้าวต้มกับยาที่อยู่ข้างนอกมาให้ฉัน สงสัยแม่บ้านทำเอาไว้ให้
-
ฉันกินข้าวกินยาเสร็จก็ลุกไปอาบน้ำ แต่พออาบเสร็จเจ้าของห้องก็ไม่ปล่อยให้ฉันกลับห้องตัวเอง ฉันเลยเดินมานั่งดูทีวีในห้องนั่งเล่นแทน
-
แล้วเขาก็เดินมานั่งลงข้างๆฉันก่อนจะดึงมือฉันเข้าไปกุมไว้แล้วเขาก็พูดแทรกขึ้นมา
-
Wolf
พี่จะไล่ยุยออก
-
Kean
!..ทำไมล่ะคะ?
-
Wolf
ก็เขามาทำแฟนพี่
-
Kean
รู้ด้วยเหรอคะ ว่าคีนเป็นแฟนพี่
-
Wolf
งือออ ขอโทษครับ
-
Kean
พอค่ะ คีนปวดหัวขอนอนต่ออีกซักพักนะคะ
-
ว่าจบฉันเลยเดินเข้ามานอนในห้องโดยไม่สนใจร่างสูงที่ตามมา หึสมน้ำหน้า แบบนี้ต้องเมินซะให้เข็ด
-
Wolf
ลุกขึ้นมาคุยกับพี่ก่อนได้มั้ยครับ
-
Kean
....
-
ฉันรู้สึกว่าพื้นที่ว่างข้างๆฉันนั้นยุบลงไป ก่อนที่ฉันจะโดนแรงของคนตัวหนาดึงเข้าไปซุกในอก
-
สวบบ
-
Kean
อื้อ..ปล่อยนะ!
-
Wolf
นอนไปสิ พี่แค่อยากกอด
-
พูดจบเขาก็เพิ่มแรงรัดมากยิ่งขึ้นจนร่างเราจะรวมกันอยู่แล้ว!
-
Wolf
ไข้ขึ้นเหรอ ทำไมหน้าแดง
-
Kean
คนบ้า! แล้วก็ปล่อยได้แล้วค่ะ คีนไม่อยากคุยกับคนหูเบา
-
ฉันพยายามดิ้นให้หลุดจากอ้อนกอดนี้ แต่ไม่กว่าจะดิ้นแรงแค่ไหนก็ไม่มีทีท่าว่าเขาจะปล่อย
-
Wolf
โอ๋ๆ พี่ขอโทษต่อไปนี้พี่จะไม่ใช่อารมณ์อีกแล้วครับ หายโกรธพี่นะครับที่รัก
-
ไม่..
-
Kean
...
-
Wolf
ที่รักครับ..พี่ผิดไปแล้ว
-
ฉันพลิกตัวหนีเขาแต่ก็ยังไม่ถูกปล่อยจากอ้อมแขนแกร่ง ก่อนจะเผลอหลับไปทั้งอย่างนั้น
-
. . . .
-
13:00 น.
-
ฉันตื่นขึ้นมาตอนบ่ายในวันเดียวกัน แต่ก็ไม่สามารถออกจากวงแขนแกร่งของร่างสูงที่กำลังหลับอยู่ได้ นี่เขาจะกอดแน่นไปไหนกัน!!
-
Kean
ยังไม่ตื่นหรอกเหรอ
-
ฉันเอื้อมมือไปวางไว้บนหัวคนที่ซุกไหล่อยู่ก่อนจะลูบมันเบาๆ
-
ฉันย้อนกลับไปคิดถึงเรื่องเมื่อวานที่เขาออกตามหาแล้วดูแลฉัน ฉันถึงได้รู้ว่าเขาก็รู้สึกผิดแล้วก็แคร์ฉันเหมือนกัน
-
แต่เขาแค่ไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้แค่นั้น แต่ต่อไปนี้ฉันจะจัดการเขาเอง!
-
ฉันพลิกตัวกลับไปหาเจ้าของอ้อมกอดก่อนจะซุกตัวเข้าไปในอกอุ่นๆของเจ้าตัว
-
Kean
ชอบจัง ><
-
Kean
(ถูๆๆ)
-
Wolf
อื้อ~
-
Wolf
ทำอะไรน่ะ
-
Kean
แค่คิดว่าตรงนี้มันอุ่นจัง
-
Wolf
อ่อยพี่เหรอ..อยากให้ลูกชายพี่ตื่นว่างั้น?😏
-
Kean
อย่ามาทะลึ่งนะ😳
-
พูดซะไม่กล้าขยับเลย
-
Wolf
ที่รักครับ..
-
Wolf
พี่ไม่ได้ตั้งใจจริงๆนะเรื่องนั้นพี่..
-
Kean
ไม่ต้องพูดแล้วค่ะ คีนไม่โกรธพี่แล้ว
-
Wolf
จริงนะ
-
Kean
แต่ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้อีกคีนไม่ให้โอกาสแล้วนะคะ
-
Wolf
ครับ พี่สัญญาจะฟังแฟนพูดก่อนคนแรกเลย
-
จุ้บ
-
จู่ๆพี่เขาก็กระชับวงแขนแล้วก็ก้มลงมาจุ้บปากฉันเบาๆ
-
Kean
อ๊ะ (><)
-
Wolf
หิวยัง
-
Kean
หิวงับ
-
Wolf
อยากกินอะไรครับ
-
Kean
อยากให้พี่วูฟล์ทำอาหารให้คีนทาน
-
Wolf
เอ่อ..จะดีเหรอ
-
Kean
ทำไมล่ะคะ?
-
Wolf
พี่..ทำอาหารไม่เป็นแหะๆ
-
Kean
เดี๋ยวคีนช่วยค่ะ😊
-
Wolf
ถ้าท้องเสียอย่ามาโทษพี่นะ😟
-
Kean
ไม่เสียหรอกน่าา
-
ดูหน้าเขาสิตลกจัง 5555
-
. . . .
-
Kean
ตีไข่ให้เข้ากันแล้วก็ใส่ซอสค่ะ
-
Kean
รอน้ำมันร้อนแล้วก็เทลงไปเลยค่ะ
-
ครับ..ตอนนี้น้องสอนผมทำไข่เจียว อ่านไม่ผิดหรอกครับ ตั้งแต่ที่ผมเกิดมาทั้งชีวิตผมไม่เคยคิดจะเฉียดเข้าครัวเลยสักครั้ง น้ำมันกระเด็นมันเจ็บนะครับ!
-
Kean
น้ำมันร้อนแล้วค่ะพี่วูฟล์
-
Wolf
ไม่เอา เทไปน้ำมันก็กระเด็นสิ
-
Kean
โตจนอายุจะขึ้นเลข 3 แล้วมากลัวอะไรเด็กๆไปได้
-
Wolf
เห้ย!
-
จู่ๆน้องก็จับมือผมข้างที่ถือถ้วยไข่อยู่ก่อนจะเทลงไปบนกระทะ
-
ฟู่ๆ
-
Wolf
โอ๊ย! มันกระเด็นๆ
-
น้ำมันในกระทะกระเด็นใส่มือผมจนตัวผมสะดุ้งก่อนจะไปหลบข้างหลังน้องแล้วดันน้องไปข้างหน้าเตาแทน
-
Kean
มาเร็วไม่เห็นมีอะไรน่ากลัวเลย555555
-
Wolf
หึ ดูสิแดงเลยมือพองแล้วเนี่ย
-
Kean
เว่อร์ มาเลยไม่ต้องมาเนียน
-
Kean
มือซ้ายนี่จับกระทะไว้ ส่วนมือขวาจับตะหลิว
-
ผมกล้าๆกลัวจับตามที่คีนบอก จู่ๆน้องก็มุดเข้ามาระหว่างแขนสองข้างของผม ก่อนจะจับมือผมพลิกไข่ในกระทะ
-
Wolf
-///-
-
ผมหอมจัง..
-
ฟอดดด
-
Kean
อ๊ะ!😳
-
Kean
จะพลิกแล้วนะ!
-
พรึบ..ฟู่ๆ
-
Kean
นีไง ทำได้แล้ว
-
Kean
ไม่กลัวแล้วใช่มั้ยล้า
-
Wolf
แค่มีเราพี่ก็ไม่กลัวอะไรแล้วล่ะ
-
Kean
ขี้โม้..
-
Kean
เร็วๆ หิวแล้วว
-
ผมหมุนตัวน้องไปข้างหลังก่อนจะยกน้องขึ้นนั่งบนเคาท์เตอร์แยกขาน้องออกจากกันแล้วเข้าไปแทรกตรงระหว่างขาแล้วโอบเอวน้องไว้หลวมๆ
-
Kean
พี่วูฟล์! จะทำอะไรน่ะ ><
-
Wolf
พี่ไม่อยากกินข้าวแล้ว..
-
Wolf
พี่อยากกินเรามากกว่า
-
Kean
ไม่ได้นะคะ อะ..อื้มม~
-
Wolf
อื้มมม
-
หวานชะมัด ไม่ต้องกงต้องกินมันละข้าว
-
ผมขบเม้มริมฝีปากเล็กเบาๆเพื่อให้น้องเปิดปาก แล้วสอดลิ้นร้อนของผมเข้าไปควานหาความหวานข้างใน
-
Kean
อื้อๆ
-
ปึก ปึก ปึก
-
ผมจูบน้องอยู่นานจนน้องทุบอกผมเบาๆ ผมจึงปล่อยปากน้องให้เป็นอิสระ
-
Kean
แฮ่กๆ คนบ้า (ซุกอก) ><
-
ผมกอดน้องอยู่ซักพัก
-
แต่เหมือนผมจะลืมอะไรไปนะ..
-
Kean
กลิ่นอะไรไหม้ๆอะ
-
Wolf
เห้ย!!
-
ไข่เจียวผม😭
-
. . .
-
Kean
ทำดีแล้วล่ะค่ะ 5555
-
Wolf
ดีนะไหม้นิดเดียว .-.
-
นิดเดียวกับผีน่ะสิ!
-
หลังจากที่เราจูบกันเนิ่นนานในตอนนั้น พอหันมาอีกทีไข่เจียวที่อยู่บนกระทะก็ไหม้ไปเรียบร้อย
-
Wolf
เดี๋ยวพี่สั่งอาหารมาแทน รอได้ใช่มั้ย
-
Kean
ค่ะ
-
เขาบอกก่อนจะลุกขึ้นไปสั่งอาหาร ส่วนฉันก็เข้าไปทำความสะอาดห้องครัวที่ทำกันค้างไว้
-
พลางนึกถึงเหตุการณ์เมื่อสักครู่
-
Kean
คนบ้าา ><
-
Kean
เขินน้าาาา
-
. . . . .
-
END
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น