Chapter five : ฟ้าฝนเป็นใจ⛈
-
Wolf
-
Wolf
ต้องทำโทษ
-
Kean
!!..พี่อย่าไล่คีนออกเลยนะคะ😨
-
เห็นน้องทำหน้าเหวอแล้วตลกชะมัด
-
Wolf
ไม่ไล่ออกหรอก
-
Wolf
แต่จะทำแบบนี้...
-
ผมค่อยๆ ก้มหน้าลงไปเรื่อยๆ แต่คีนกลับหลับตาปี๋ =_=
-
Kean
🤭
-
Wolf
!!
-
จู่ๆน้องก็เอามือมาปิดปากตัวเองเอาไว้ นี่คิดว่าผมจะจูบเหรอ!
-
แต่ขอโทษนะ ยังไม่ถึงเวลา😏
-
โป๊กก
-
Kean
โอ๊ย..คีนเจ็บ!
-
Wolf
ก็ทำให้เจ็บ จะได้หยุดคิดเรื่องลามกซักที
-
Kean
ใครกันแน่..
-
Wolf
กลับยังไง
-
Kean
เอารถมาค่ะ
-
Wolf
อ่อ ไปได้ละ
-
น้องก้มหัวให้ผมเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไป
-
Wolf
ทำไมกลิ่นมันยังติดจมูกอยู่วะ -//-
-
ผมถูจมูกจนเจ็บแต่ความหอมของกลิ่นกายน้องยังไม่หายไป
-
Wolf
โว้ย..กลับดีกว่า
-
. . .
-
ระหว่างทางกลับคอนโด
-
Kean
อะไรกัน ท่าทางแบบนั้น -//-
-
Kean
พี่เขาคงไม่ได้นอนนานจนสติหายไปหมดใช่มั้ย
-
Kean
อันตราย(ต่อหัวใจ)จริงๆ
-
. .
-
4 วันต่อมา
-
การทำงานที่นั่นกำลังเป็นไปได้สวย สำหรับฉัน ถึงแม้ว่าเวลาเจอหน้ายัยจูออนนั่นจะหมดอารมณ์กินข้าวก็ตามเถอะ - -“
-
ห้อง 305
-
ครึกครื้น⛈
-
Kean
โอ้ ไม่นะอย่าผ่าเลย😰
-
ฉันเป็นคนกลัวเสียงฟ้าผ่ามากๆ เคยร้องไห้จนเผลอหลับไปเองเลยล่ะ
-
Line~
-
โสดบ้านรวย (3)
-
Kean
แก เราไปนอนด้วยได้มั้ย😨
-
Christ
ฝนตกขนาดนี่แกยังจะกล้าขับรถมาอีกหรอก
-
Kean
แกก็รู้ว่าฉันกลัว ฮืออ
-
Laila
ทนหน่อยแก เดี๋ยวมันก็หยุดแล้ว ดีกว่าเสี่ยงขับออกมาตอนนี้
-
Kean
แต่ว่า..
-
เปรี้ยง!!⚡️
-
พรึ่บ!
-
Kean
กรี๊ดดดดดดดดด!
-
Kean
ฮือออ..
-
ไฟดันมาดับอะไรตอนนี้ !
-
ฉันกอดเข่าตัวเองบนโซฟาแล้วร้องไห้ออกมา
-
ปกติช่วงเวลานี้เพื่อนฉันจะอยู่ด้วย แต่หลังๆมาพวกมันก็มีงานทำกันหมดเลยย้ายออกไป
-
ปัง! ปัง! ปัง!
-
Kean
!!!
-
Wolf
คีน! อยู่ข้างในมั้ย!
-
Wolf
เกิดอะไรขึ้น!!
-
ปัง! ปัง!
-
Kean
พี่วูฟล์ ฮึก!
-
Wolf
เปิดประตูให้พี่หน่อย!!
-
ฉันรีบวิ่งไปเปิดประตูให้เขา แล้วพุ่งไปสวมกอดเขาแน่น
-
หมับบ
-
Kean
คีน..ฮึก ฮึก
-
Wolf
เข้าไปข้างในก่อน อีกซักพักไฟคงมา
-
เขาผละออกก่อนจะเปิดไฟฉายจากโทรศัพท์ แล้วจับมือฉันให้เดินไปนั่งที่โซฟา
-
Wolf
เมื่อกี๊เป็นอะไร กรี๊ดทำไม
-
Kean
กลัวเสียงฟ้าผ่า ฮึก
-
Kean
ปกติอยู่กับเพื่อน😭
-
Wolf
..
-
พอพูดจบเขาก็ดึงฉันเข้าไปกอดไว้แน่น
-
Wolf
ไม่ต้องกลัวนะ
-
Wolf
พี่อยู่ทั้งคน
-
Kean
😢
-
ฉันไม่รู้ว่าตอนนี้ เขากำลังทำหน้าแบบไหน แต่รู้สึกว่าฉันปลอดภัยเมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา
-
Kean
ขอบคุณนะคะ..
-
ฉันพูดเสียงเบาก่อนจะหลับตาลง
-
คืนนี้รบกวนหน่อยนะคะ
-
. . .
-
Wolf
..
-
ผมนั่งมองคนตัวเล็กที่หลับสนิทบนเตียง
-
เมื่อกี๊ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จแล้วจู่ๆไฟก็ดับลง จากนั้นก็ได้ยินเสียงคนตัวเล็กจากห้องข้างๆกรี๊ดออกมา
-
ผมรีบแต่งตัวแล้วเดินออกมาจากห้อง เคาะประตูห้องน้อง แล้วไม่มีทีท่าว่าจะเปิด
-
เป็นห่วง
-
คำเดียวที่ทำให้ผมร้อนรนขนาดนี้
-
แอ๊ดดด
-
หมับบ
-
Kean
ฮึก ฮึก..
-
Kean
คีน..กลัว
-
Wolf
เข้าไปข้างในก่อน อีกซักพักไฟคงมา
-
ผมเปิดไฟฉายแล้วเดินจูงมึงคนตัวเล็กมานั่งที่โซฟา
-
Wolf
เป็นอะไร กรี๊ดทำไม
-
Kean
กลัวเสียงฟ้าผ่า ฮึก
-
Kean
ปกติอยู่กับเพื่อน😭
-
Wolf
..
-
กลัวมากเลยสินะ
-
คือถ้าผมไม่เข้ามานี่คงจะช็อคไปแล้วมั้ง =_=
-
หมับ
-
ผมดึงน้องเข้ามากอดก่อนจะลูบหัวปลอบ
-
Wolf
ไม่ต้องกลัวนะ
-
Wolf
พี่อยู่ทั้งคน
-
ไม่รู้ว่าอะไรดลใจผมให้พูดแบบนั้นออกไป แต่พอมองเห็นน้องร้องไห้จนตัวสั่นแบบนี้ใครจะไปทนไหว!
-
Kean
ขอบคุณนะคะ..
-
Wolf
!!
-
น้องพูดขอบคุณผมออกมาเบาๆจนแทบไม่ได้ยิน แต่ผมได้ยินไง
-
20 นาทีต่อมา
-
ผมปล่อยให้น้องกอดผมจนกระทั่งไฟติด
-
พรึ่บ
-
Wolf
ไฟมาละ
-
Wolf
คีน..
-
Kean
😴
-
Wolf
หลับซะงั้น
-
Wolf
ไม่เมื่อยเหรอวะ
-
ผมจัดการอุ้มน้องแล้วเดินไปทางห้องนอน แล้ววางน้องลงกับเตียงเบาๆ
-
จากนั้นจัดท่านอนแล้วห่มผ้าให้ก่อนจะนั่งมองคนที่หลับอยู่
-
Wolf
น่ารักว่ะ
-
Wolf
หมั่นเขี้ยว
-
ฟอดดด~
-
Kean
อื้ออ~
-
Wolf
ฝันดีนะ
-
ผมหอมแก้มน้องเสร็จ แล้วก็เดินออกมาเข้าห้องตัวเอง
-
ผมล้มตัวลงนอนแล้วคิดถึงแต่คนที่อยู่ห้องข้างๆจนหลับไป
-
. . .
-
เช้า
-
7:30 น.
-
Kean
อื้ออ~
-
ฉันลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนที่นอนพลางนึกถึงเรื่องเมื่อคืน
-
Kean
>//<
-
Kean
ทำไมฉันใจง่ายแบบนี้เนี่ย
-
Kean
อยู่ๆก็ออกไปกอดเขาก่อน
-
ฉันส่ายหน้าให้กับตัวเองก่อนจะลุกขึ้นไปอาบน้ำ แต่งตัวแล้วมาทำอาหาร
-
10 ผ่านไป
-
Kean
เสร็จแล้ว ข้าวต้มกุ้ง~
-
Kean
ว่าแต่พี่วูฟล์จะไปทำงานยังนะ
-
Kean
เอาไปฝากแทนคำขอบคุณเรื่องเมื่อวานละกัน
-
ฉันตักข้าวต้มใส่ชามก่อนจะยกไปห้องตรงข้าม แล้วกดออด
-
ออด~
-
Kean
พี่วูฟล์คะ อยู่ห้องมั้ย
-
...
-
ออด~
-
Kean
สงสัยไปทำงานแล้วมั้ง
-
ฉันเตรียมเดินกลับห้องตัวเองแต่ทว่า
-
แกร๊ก
-
Wolf
ว่าไง
-
Kean
เรื่องเมื่อวาน..ขอบคุณนะคะ😊
-
Kean
คีนทำข้าวต้มมาเผื่อว่าพี่ยังไม่ได้ทานข้าวเช้าค่ะ
-
Wolf
อืม..ปกติพี่ไม่กินข้าวเช้าน่ะ
-
เพล้ง
-
เสียงหน้าฉันเอง -_-
-
Kean
อ่อ งั้นไม่เป็นไรค่ะ ขอตัวนะ😂
-
หมับ
-
Kean
??
-
Wolf
แต่วันนี้ก็..ขอกินก่อนไปละกัน
-
Kean
😊
-
ฉันยิ้มให้กับคนตรงหน้าที่หยิบชามข้าวต้มฉันไปเรียบร้อยแล้ว
-
Wolf
เข้ามาก่อนสิ จะได้เอาชามกลับไปด้วย
-
Kean
คือว่า..
-
Wolf
วันนี้ไปพร้อมพี่นะ
-
Kean
แต่..
-
Wolf
โอเค กินข้าวก่อนแปปเดียว
-
Kean
..=_=
-
เดี๋ยวนะ นี่เขาพูดกับตัวเองรึยังไง
-
ไม่ถามความเห็นซักคำ - -
-
ฉันเดินเข้าไปนั่งที่โซฟาตัวยาวก่อนจะมองรอบๆห้อง
-
Kean
ดูไม่เหมือนห้องผู้ชายเลยแหะ สะอาดกว่าที่คิด
-
Kean
เขาคงชอบสีน้ำเงินมากเลยแห๊ะ
-
แล้วสายตาฉันก็เหลือบไปเห็นกรอบรูปที่คว่ำอยู่บนโต๊ะข้างโซฟา
-
Kean
ขอดูหน่อยนะคะ
-
Kean
...
-
Kean
ผู้หญิงคนนี้..
-
Wolf
ทำอะไรน่ะ!!
-
. . . . .
-
END
คลิกบริเวณนี้เพื่ออ่าน
หรือสัญลักษณ์ด้านขวาเพื่ออ่านต่อเนื่อง
กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อแสดงความคิดเห็น